رواية امراة في سجن للرجال البارت الثاني عشر12 بقلم سهيلة السعودي
رواية امراة في سجن للرجال الفصل الثاني عشر12
فاق نوح من البنج باعياء ومرض شديد بالفعل كان لا يقوى على الحركه
تميم بلهفه : انت كويس يا صاحبى ..حاسس بحاجه أسنتى هنادى الدكتور
--وبعد فتره
تميم : الحمد لله يا نوح حالتك بقت أحسن
نوح بصعوبه فى الكلام : هو .. ايه ال اللى حصل
تميم بحزن : حصلنا تسمم بس الحمد لله كلنا بخير دلواتى احنا اتعملنا غسيل معده بس انت بقا كانت حالتك صعبه علشان الحساسيه اللى عندك ..كنت هتروح مننا بس الحمد لله خير
نوح : طب احنا فين ؟
تميم : فى مستشفى السجن
نوح بتساول : وزين عامل ايه
تميم : من ساعه مفاق وهوا بيقرأ قرآن .
نوح بتعب : طب واللى عمل فينا كده
تميم: وحياتك نايميين كلهم فى الاوضه اللى جمبك .. اتصلت بحبيبنا وعملوا الواجب وزياده
_______
فى الليل
أستيقظت قمر على من يهزها
بشر : إن فتحت بو*ئك هخلص عليك
قمر بخوف : والله ماعملت حاجه
: ششش مسمعش نفسك ، وإلا المطوه دى هرشقها فيك
أومأت له بخوف
: هات الشنطه بقا من سكات وهسيبك
: شنطه ايه والله ممعايا حاجه
بهمس مرعب : بطل أستعباط وهاتها بدل متندم
هى بخوف وارتجاف : طب قولى شنطه ايه الاول
: شنطه الدولارات
زينه بردح : شنطه ايه يا خويا ..ااااه
بتحذير : انا بحذرك
: بس والله هتلقيك غلطان انا ممعاييش حاجه .
: الكلام دا مش هيخيل عليا هتقولى فين ولا هتتدم
زينه بدموع وتفكير : هى والله مش معايا ... بس ااااااه بس انا سبتها مع نوح
: نوح ... نوح مين دا وهوا فين
زينه برعب : ف..فى الاوضه اللى جمبنا أول سرير على أيدك اليمين حتى هتلاقى واحد نايم فى السرير اللى جمبه أسمه تميم
: وان كنت بتكدب
هى : أقتل تميم
: تميم مين
: اللى فى السرير اللى جمب سرير نوح
: طب قوم معايا.. وإن كنت بتكدب عليا اترحم على نفسك
زينه بارتعاش: حاشا لله يا باشا انا بقول الحقيقه
: طب لو قوم
: فريره
.... وبمجرد دخول زينه غرفه نوح حتى قالت
: وهوا هوا دا اللى معاه الشنطه
: قولوا خليه يجبها
زينه: والله ما ينفع قولوا انت
بعد خمس ثوانى
كانت زينه تهز نوح حتى يفيق من نومه
نوح بصوت أجش من أثر النوم : فى ايه يا زين .
: بقولك ايه أدى الراجل دا الشنطه
نوح باستغراب : شنطه ايه
زينه : الشنطه بتاعه الدولارات
نوح وهوا يقوم : دولارات ايه وراجل ايه دا
زينه للرجل : انا عملت اللى عليا شوف بئا هتعمل ايه
: الشنطه لو مطلعطش هتموتوا
نوح بغضب: انت بتقول هتموت مين
زينه لنوح : هوا البعيد اطرش بيقولك هيموتنا
... أنت مش شايف إلى فى أيده
نوح ببرود : وهوا فاكر هيخوفنا باللعبه اللى فى ايدو دى
زينه بشهقه : سلامه الشوف يا عنيا دى مطوه
تميم من على سريره بنوم : خرج الزفت دا يا نوح عايز اتخمد .
الرجل : وأقسم بالله لو مالشنطه طلعت لهخلص عليكوا كلكوا
تميم باستغراب بعدما سمع صوت الرجل : مين اللى بيتكلم دا
زينه : دا واحد كده عايز شنطه دولارات لو معاك اديه
_ الرجل بغضب : قدامكوا دقيقه واحده لو الشنطه مظهرتش والله لهخلص عليكوا .
زينه : يعم اتهد بقا كل شويه تقول الكلمتين دول ومبتعملش حاجه
نوح : ثوانى بس افهم شنطه ايه
الراجل : شنطه الدولارات اللى سرقها
نوح : شنطه دولارات بس مين اللى سرقها
: إلى واقف جمبك دا ' وشاور على زينه '
زينه : وأقسم بالله ميرفت حاجه ولا أعرف هو بيتكلم عن ايه
تميم بسخريه : قالوا للحرامى أحلف
زينه بغضب : انا مش حرميه واه انا اللى خد الشنطه بس ' وشاورت على تميم ' تميم أخدها منى وبالاماره قالى الشنطه فى الحفظ والصون
تميم بصدمه : أنا يا كداب ... طب والله لموتك
- واقترب تميم من زينه ولكن حال بينهم نوح
وفجاه جذب الرجل زينه وهددها بالسلاح وهوا على رقبتها
: وأقسم بالله لو مالشنطه طلعت لتترحموا عليه .
تميم : أنت لسه هتحلف اهو تحت أيدك خلاصنا منه
نوح : يعم احنا ممعناش حاجه أحنا لسه جايين من السجن هتلاقى سوق تفاهم
: لا مفيش سوء تفاهم الأوضه رقم 12 مفيش فيه غيره
زينه برعشه : لا والله فى واحد معايا كبير فى السن بس اما صحيت وحضرتك موجود ماكنش فى الاوضه
فكر لحظات وبعدها غرز السكين فى جسد زينه وفر هاربا بعدما أدرك خطأه ولكن زينه قد جرحت جرح ليس بالعميق
-__________
شيماء : يعنى انا عملت حادثه وبقالى تلت أسابيع هنا .
: الحمد لله انتِ كنتِ جايلنا خلصانه بس الحمد لله بقيتى دلواتى أحسن
شيماء بهمس وندم : يا ترا عامله ايه يا زينه وتنهدت بحزن على حال زينه فهى السبب فما هى فيه الآن ........
------------------
زينه باستنكار : ال كان عايز يغيرلى على الجرح ال .....الهى تنشك فى معاميعك يلى ادتنى بالمطوه . الهى يخبطك ميكروباص مش محمل ركاب..... بس الحمد لله طلع جرح سطحة لا وتميم يقول أحسن ..أنا أصلا الواد دا مبقبلوش
بس انا بعد كده هبات هنا معاهم ..انشاله حتى أنام على سرير تميم . وهوا ينام على الأرض أو يتنقل على الاوضه اللى كنت فيها
قاطعت كلامها وهى ترى علبه شكولاتا
زينه بفرحه : شكولاتا يا ربى دا أنا قربت أنسى طعمها .اااه جت فى وقتها والله
.. ولم يفوت سوى دقيقه وقت أكلت كل ما فى العلبه .
..........
نوح : طب ياله نرجع وبعد كده نبقى نتفق على الباقى بعدين لسه قدمنا وقت ........................ اومات نوح له وتوجهوا إلى غرفتهم
وبمجرد أن دخلوا الأوضاع حتى وجدوا زينه تنام على سرير تميم
تميم : قابل يمعلم ... " ولكن شهقه صدمه واستنكار تخرج من فم نوح "
تميم هوا الآخر : الله يخربيتك يا زين بوظت كل حاجه .وتقدموا منه .
نوح : دا كل الشوكلاته كلها
تميم : أحسن الهى يطفحوا ...دا حتى مسبش شكولاته واحده ..الاكياس فاضيه
بص نوح لتميم : انت كنت حاطط العلبه فين يا تميم انا مش قولتلك عينها محدش يعرف طريقها
تميم بغضب : انا كنت لسه هاعينها ، انا يدوبك حطتها تحت المخده وخرجت أنادى عليك تشوف هنعمل ايه ،، مكنتش اعرف انوا هيجى وياكل الشوكلاته ...
.دا حتى ممكن يصحى بعد أسبوع
نوح بغضب : هنعمل ايه بقا هنجيب غيرها منين دلواتى
تميم : انا مالى . هوا اللى بوظ كل حاجه مش أنا
نوح بدجر : طب روح شوف هتفوقه أزاى
تميم : بقولك كل الشكولاته كلها
... رمقه نوح بنظره مرعبه جعلته يسرع فى أفاقه زين ...
تميم : انا لسه هفوق _ وقام بصب أزازه مياه كبيره على زينه.ولم تفق وبعدها قام بصب أزازه مياه أخرى ولكن لم تفق قفام بجلب قماشه ليمسح أثار المياه من على الأرض والسرير
.. وبعدها قام بتنشيف وجه زينه ولكن قد تتدحرج الشنب المستعار من على وجهها
لاحظ تميم هذا الأمر
وقام بازاله هذا ..
تميم بصوت عالى لنوح : تعال شوف يا نوح
نوح : فى ايه لسه مفاقش
تميم : لا ...بص كده
نظر نوح ناحيه زينه : ايه دا ؟؟
تميم بتعجب : معرفش بس أصبر
نوح بعدم فهم : ماشى
تميم : دا مركب شنب .هشوف شعره كده وهقولك .
..... وجذب شعر زينه بقوه ولكن كان هذا شعر زينه فهى قد قامت بقصه وسبغهِ
تميم : يبقى اللى شاكك فيه هوا اللى صح . أستنى كده
شهق نوح بغضب عندما رأى تميم يفك أزرار قميص زين " زينه "
: أنت بتعمل ايه
تميم : هتاكد إذا كانت راجل ولا لا
نوح بغضب : ابعد ايدك يا واطى .. هتتاكد أزاى كده
تميم بتعجب : اتاكد ازاى ... هوا دا سوال .
نوح بغضب كبير : شيل أيدك يا حيوان
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية امراة في سجن للرجال" اضغط على أسم الرواية