رواية رفيف قلبي االجزء الثاني 2 الفصل الاول
_الحق يإياد عمو مراد هياخد نغم ويسافر
إياد اتنفض من مكانة بذعر: اييية لا مستحييل
انا لازم اوقفة حالا
ركب عربيتة وراح على الفيلا بتاعة آدم كان بيخبط بعصبية وغضب
آدم فتح الباب بغضب: اى ياحيوا*ن فى حد بيخبط كدا
إياد زفر براحة: فين نغم ياعمى هى مسافرتش صح
مراد بستفزاز: وانت مالك اى اللى جابك أصلا
إياد بغيظ: انت عارف ان انا مش هسمحلك تاخدها وتبعد عنى و زى ما عملت زمان هعمل دلوقتى
نزلت نغم على صوت آياد العالى
نغم: بس دلوقتى انا مش صغيره ومش هسمحلك توقفنى المرة دى يا إياد
إياد راح وقف قصادها: قصدك اى يانغم انتى عايزة تسبينى
نغم ببرود: انا مش عايزة اشوفك تانى فى حياتى كفاية اللى حصلى من تحت رأسك
إياد بتبرير: انا عملت كدا علشان بحبك والله مستحملتش اشوفة واقف وكمان بيطلب رقم ابوكى وافضل ساكت يانغم انغم انتى بقيتى النفس اللى بتنفسة صدقينى حياتى من غيرك ولا حاجه
نغم بصراخ: يابنى آدم انت أفهم بقاااا انا مش بحبك انت ليييية مش عااايز تفهم
إياد بغضب: انتِ كذابة يانغم انتِ بتحبينى زى ما بحبك مش هسمحلك تكر*هينى اصلا
نغم ببرود: انا كر*هتك اصلا مش لسة هتسمحلى يلاا اتفضل برة من غير مطرود
إياد اتصدم من تصرفها كان بيبصلها بصدمة ومش مصدق إن اللى قدامة دى نغم عشق طفولتة ونغمة حياتة زى مكان مسميها معقول كر*هتة بالطريقة دى
خرج من الفيلا وهو مش مستوعب الكلام اللى قالتة نغم وفجاءة....
عند آسر ورفيف قلبة
آسر كان واقف بيظبط هدومة قدام المراية وبيبص على إنعكاس رفيف قلبة وهى نايمة
قرب منها بحب وباس رأسها وراح على اوضة أميرتة الصغيرة
خبط آسر على الباب وسمع صوتها وهى بتأذنلة بالدخول
آسر بحب: حبيبة بابى صحيت
سيلا : ايوة ياحبيبى وحضنتة صباح القمر يا آسورى
آسر ضحك على صغيرتة: عارفة لو ماما سمعتك بتقولى كدا هتقت*لنى انا وانتى
رفيف من وراه بغيظ: وانت عاجبك الكلام مش كدا يأستاذ آسر
آسر بضحك شدها لحضنة: رفيف قلبى صباح الفل انتى القلب طبعا
رفيف بصتله بغيظ: تصدق انا غلطانة اوعاا كدا وخرجت برة الاوضة
آسر وسيلا ضحكوا على تذمرها
آسر باس صغيرتة من جبهتها وخرج ورا رفيف قلبة
كانت واقفة فى المطبخ بتحضر الفطار
حاوط خصرها وهمس جانب ودنها
آسر بهمس: رفيف قلبى بتغير عليا
رفيف بخجل: آسر ابعد عيب كدا احنا كبرنا على الحاجات دى ابعد يلا لحد من الولاد يشوفنا
آسر بحب حاوط وشها بإيده: مهما كبرنا والعمر تقدم بينا هتفضلى رفيف قلبى وحياتى حبك فى قلبى بيزيد كل يوم عن اليوم اللى قبلة وبحمد ربنا فى الدقيقة الف مرة إنك إنتِ حببتى ومراتى وأم عيالى
رفيف بدموع: ربنا يحفظك ليا ياحبيبى تعرف بابا وحشنى اووى كان نفسى يكون جمبى كل ما افتكر الحادث بقول يارتنى كنت معاهم
آسر بحزن: ادعيلهم ياروحى هما فى مكان احسن من هنا هما دلوقتى عند ربنا
رفيف بدموع : انا لو كنت معاهم فى العربية كان زمانى دلوقتى معاهم
آسر وهو بيمسح دموعها: متقوليش كدا ياحببتى دا قدرهم
يلا إمسحى دموعك وإدعيلهم بالرحمة
وفجاءة رن تليفون آسر
آسر مسك التليفون لاقاه آدم
آسر: الو يآدم
آدم:***********
آسر اتصدم والتليفون وقع من إيده وووو...
إياد اتنفض من مكانة بذعر: اييية لا مستحييل
انا لازم اوقفة حالا
ركب عربيتة وراح على الفيلا بتاعة آدم كان بيخبط بعصبية وغضب
آدم فتح الباب بغضب: اى ياحيوا*ن فى حد بيخبط كدا
إياد زفر براحة: فين نغم ياعمى هى مسافرتش صح
مراد بستفزاز: وانت مالك اى اللى جابك أصلا
إياد بغيظ: انت عارف ان انا مش هسمحلك تاخدها وتبعد عنى و زى ما عملت زمان هعمل دلوقتى
نزلت نغم على صوت آياد العالى
نغم: بس دلوقتى انا مش صغيره ومش هسمحلك توقفنى المرة دى يا إياد
إياد راح وقف قصادها: قصدك اى يانغم انتى عايزة تسبينى
نغم ببرود: انا مش عايزة اشوفك تانى فى حياتى كفاية اللى حصلى من تحت رأسك
إياد بتبرير: انا عملت كدا علشان بحبك والله مستحملتش اشوفة واقف وكمان بيطلب رقم ابوكى وافضل ساكت يانغم انغم انتى بقيتى النفس اللى بتنفسة صدقينى حياتى من غيرك ولا حاجه
نغم بصراخ: يابنى آدم انت أفهم بقاااا انا مش بحبك انت ليييية مش عااايز تفهم
إياد بغضب: انتِ كذابة يانغم انتِ بتحبينى زى ما بحبك مش هسمحلك تكر*هينى اصلا
نغم ببرود: انا كر*هتك اصلا مش لسة هتسمحلى يلاا اتفضل برة من غير مطرود
إياد اتصدم من تصرفها كان بيبصلها بصدمة ومش مصدق إن اللى قدامة دى نغم عشق طفولتة ونغمة حياتة زى مكان مسميها معقول كر*هتة بالطريقة دى
خرج من الفيلا وهو مش مستوعب الكلام اللى قالتة نغم وفجاءة....
عند آسر ورفيف قلبة
آسر كان واقف بيظبط هدومة قدام المراية وبيبص على إنعكاس رفيف قلبة وهى نايمة
قرب منها بحب وباس رأسها وراح على اوضة أميرتة الصغيرة
خبط آسر على الباب وسمع صوتها وهى بتأذنلة بالدخول
آسر بحب: حبيبة بابى صحيت
سيلا : ايوة ياحبيبى وحضنتة صباح القمر يا آسورى
آسر ضحك على صغيرتة: عارفة لو ماما سمعتك بتقولى كدا هتقت*لنى انا وانتى
رفيف من وراه بغيظ: وانت عاجبك الكلام مش كدا يأستاذ آسر
آسر بضحك شدها لحضنة: رفيف قلبى صباح الفل انتى القلب طبعا
رفيف بصتله بغيظ: تصدق انا غلطانة اوعاا كدا وخرجت برة الاوضة
آسر وسيلا ضحكوا على تذمرها
آسر باس صغيرتة من جبهتها وخرج ورا رفيف قلبة
كانت واقفة فى المطبخ بتحضر الفطار
حاوط خصرها وهمس جانب ودنها
آسر بهمس: رفيف قلبى بتغير عليا
رفيف بخجل: آسر ابعد عيب كدا احنا كبرنا على الحاجات دى ابعد يلا لحد من الولاد يشوفنا
آسر بحب حاوط وشها بإيده: مهما كبرنا والعمر تقدم بينا هتفضلى رفيف قلبى وحياتى حبك فى قلبى بيزيد كل يوم عن اليوم اللى قبلة وبحمد ربنا فى الدقيقة الف مرة إنك إنتِ حببتى ومراتى وأم عيالى
رفيف بدموع: ربنا يحفظك ليا ياحبيبى تعرف بابا وحشنى اووى كان نفسى يكون جمبى كل ما افتكر الحادث بقول يارتنى كنت معاهم
آسر بحزن: ادعيلهم ياروحى هما فى مكان احسن من هنا هما دلوقتى عند ربنا
رفيف بدموع : انا لو كنت معاهم فى العربية كان زمانى دلوقتى معاهم
آسر وهو بيمسح دموعها: متقوليش كدا ياحببتى دا قدرهم
يلا إمسحى دموعك وإدعيلهم بالرحمة
وفجاءة رن تليفون آسر
آسر مسك التليفون لاقاه آدم
آسر: الو يآدم
آدم:***********
آسر اتصدم والتليفون وقع من إيده وووو...
- تابع الفصل التالي عبر الرابط (رواية رفيف قلبي) اضغط على اسم الرواية