رواية رفيف قلبي الفصل الثالث بقلم شروق الحاوي
رواية رفيف قلبي الفصل الثالث
اسر ضحك بخبث: من غير ميكب يبقا شكلنا هنتسلى جامد النهاردة
وفجاءة وبدون اى مقدمات شد النقاب من عليها
وفجاءة وقف مكانة بصدمة
اسر بصدمة من جمالها: انتى ازاى كدا انتى انتى حلووة قوووى
قرب منها من غير وعى وخلع عنها حجابها لينسدل شعرها الطويل حالك السواد على ظهرها واخذ يتفحصها بعينية حتى وقعت عيناه على شفتيها المكتنزة
وجذبها من خصرها وانقض على شفتيها يقبلها بنهم
فاق على دموعها التى تسيل على وجنتيها
اسر وهو بيبلع ريقة بصعوبة: اخفى من قدامى دلوقتى مش عايز المحك فى الشقة انتى فااهمة
رفيف ودموعها على خدها: طيب هنام فين
اسر بهدوء شاورلها على الاوضة
رفيف دخلت وقفلت الباب بالمفتاح وبقت تبكى على حب حياتها اللى خذلها
اما عند اسر
اول ما رفيف سابتة
اسر لنفسة: هى ازاى بقت جميلة كدا
بس حتى لو حلوة ابوها بواب بس انا ازاى مقدرتش اتحكم فى نفسى قدامها
نفض كل الافكار دى من دماغة
وغير هدومة لبرمودة وتشيرت بنص كم
خرج لاقى رفيف فى المطبخ كانت لابسة بجامه قطنية عليها رسومات كرتونية ورفعة شعرها لفوق على هيئة كحكة فوضاوية كانت شبه الاطفال
اسر بحدة خفيفة: انتى بتعملى اى عندك
رفيف اول ماشافتة اتخضت والطبق وقع من ايدها وعيونها دمعت: انا انا اسفة انا افتكرتك خرجت علشان كدا طلعت
اسر قرب منها وبقا يبص فى عيونها جامد: رفيف انتى بتحبينى ليية
رفيف استغربت السؤال: مش فاهمة
اسر بحمحمة: لا ولا حاجة فى كل برة لو عايزة تأكلى
رفيف بخجل: لا انا شبعانه انا هدخل اوضتى
اسر بحدة: مش ناقص جنان انتى بقيتى مراتى يعنى مسئولة منى لو مُتى دلوقتى ولا حصلك حاجه يقولوا عليا اى
رفيف بحزن: متخفش مش هيجرالى حاجه كانت ماشية
اسر بغضب مسك ايدها: لما اكون بكلمك تقفى تكلمينى مفهووم ودى مش اوضتك اوضتك اللى هناك دى وشاور على اوضتة
رفيف شهقة بخجل وخدودها احمرت: مهو يعنى مش هينفع
اسر رفع راسها بحنية: انتى مراتى يارفيف يعنى دا الطبيعى بينا ومن هنا ورايح مش هتنامى غير معايا فى نفس الاوضة
رفيف هزت راسها بخجل: حاضر
اسر سحباها من ايدها للاوضة
اسر: دى بقا اوضتنا
رفيف وهى بتفرك ايدها بتوتر: هو يعنى احنا هنام على سرير واحد
اسر مداش لكلامها اهتمام طفى النور ونام على السرير
رفيف اول مطفى النور جريت علية
رفيف بخوف: هو انت هتنام فى الضلمة
اسر: اومال هنام فى النور يعنى
رفيف بخوف: بس انا بخاف من الضلمة
اسر بزهق: اطلعى على السرير يارفيف وغمضى عيونك وهتنام النور مش هقيده يلا نامى مش عايز اسمع صوتك والا هعمل حاجه متعجبكيش
رفيف بسرعة: لا خلاص انا نمت اصلا نمت اهوو
فى صباح اليوم التالى
صحى اسر وبص على الملاك اللى جمبة
اسر لنفسة: انتى حلوة اووى يارفيف حلوة اووى معقول الميكب ممكن يغير شكل البنى ادم بالطريقة دى
مش عارف لية حاسس انى مبسوط ان محدش شافك بالجمال دا قبلى
وفجاءة لاقاها بتتململ فى السرير عمل نفسة نايم
رفيف فتحت عيونها: يااا يأسر لو تعرف اتمنيت اليوم دا قد اى بس انت خذلتنى وكسرتلى فرحتى
وقامت ودخلت الحمام تأخد شور
واسر خرج لاوضة التانية اخد شاور
دخل لاقاها بتصلى فضل يتأملها ويتأمل جمالها
وبعدها سابها وخرج شوية ورجع دخل تانى
اسر: تقبل الله
رفيف: منا ومنكم
اسر: انا جهزت الفطار يلا علشان هنتأخر على الجامعه
فطرت وخرجت معاه للجامعه
وهما فى الطريق
اسر ببرود: ممنوع حد يعرف فى الجامعه انك مراتى مفهوم ولا اى حد
رفيف بحزن: حاضر ونزلت من العربية فى مكان بعيد شوية وكملت مشى
وصلت ودخلت محاضرتها
دخل بعدها اسر
بنت قامت اتكلمت: يادكتور بليز بلاش شرح النهارده وخليها تعارف
شاب تانى قام واكد على كلامة لحد ما باقى المدرج بقا بيأكد على كلامهم
اسر بإبتسامة جذابة: معنديش مانع
بنت تانية قامت وقفت: دكتور هو حضرتك متجوز
اسر بدون تفكير: لا طبعاً
رفيف عيونها دمعت وقامت كانت هتخرج
وقفها اسر بحدة: اوقفى عندك يأنسة انتى ازاى تخرجى
من غير اذن
رفيف الدموع بقت تنزل من عيونها ومش عارفة ترد تقول اى
شاب قام بضحك: تلاقيها خارسة يادكتور كل اللى فى المدرج ضحك عليها
وبدون اى مقدمات فقدت الوعى
اسر بصدمة: رفييييف
يتبع الفصل التالي اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية رفيف قلبي" اضغط على اسم الرواية