رواية دكاتره مجانين الفصل الثاني عشر
رواية دكاتره مجانين الفصل الثاني عشر
وهنا احمد من غيرتو على ملك نزل فيه ضرب وملك كانت حطه عيدها على بقها ومش عارفه تعمل ايه وفى عميد فى الكليه جه وخد التلاته وراح على مدير الكليه
مدير الكليه: وانت مفكر نفسك منك ليه انكو كده راجله لما تتخنقو عشان بنت
ملك بدموع: لا حضرتك الكابتن ده هو اللى كان بيعاكس وأحمد كا اخ ليا مش اكتر عشان كده اتحميت فيه
المدير: انت يا استاذ مفصول عن الكليه وانت يا احمد شكرا على رجولتك وشهامتك لولا شهاده البنت دى كنت فصلتك انت كمان وبعد كده احمد خد ملك وخرج ولما خرجو من المكتب
الشاب: عليا النعمه منا سايبك فى حالك يا ملك وهتشوفى
احمد: يلا يا شاطر ورينى جمال خطوتك
والشاب بص بقرف ومشى
احمد: انتى كويسه
ملك كانت بتمسح دموعها: اه كويسه
احمد: تعرفى على قد ما انك متفتريه بتضربينى كتير بس مابحبش اشوفك وانتى بتعيطى ممكن تهدى بقى
ملك بضحك برغم دموعها: انا مفتريه
احمد: لا خالص ده مين اللى قال كده 😂
ملك: محدش قال كده
احمد: طيب خلاص ايه اللى مزعلك بقلك ايه
ملك: قول
احمد: ايه رأيك اخرجك
ملك: نروح فين
احمد: انتى اكتر مكان نفسك تروحى فين وانا اهو مصباح علاق الدين وهنفز
ملك: اممممم تعالى نقعد على البحر ونشرب عصير مانجه
احمد: لا اصدقى غالى لا انا عايز خروجه جامده
ملك: وانا عايزه خروجه تهدى اعصابى الهوه مع صوت البحر مع العصير ومصيقه هديه مافيش أحلى من كده ايه رأيك
احمد: اتصدقى اقنعتينى يلا
وبعد كده احمد خد ملك عشان يروحو على البحر
عند مريم محمد كان كل خمس دقائق يرن عليها
محمد: طمنينى عليكى
مريم بضحك: يابنى ارحامنى ده انا لسه مكملتش نص ساعه وكنت قفله معاك
محمد: ما انا لو اطول مقفلش معاكى العمر كله انا راضى وبنسبال خوفى عليكى امبارح انا المفروض كده اسبوع متواصل من غير ما اقفل معاكى خالص
مريم: اسبوع يا مفترى اه ما رصيدك كتير
محمد: التليفون هيولع دلوقتى 😂
مريم قعدت تضحك عليه
عند ملك وأحمد وصلو البحر وملك قعدت على الشط وغمضت عينها وكانت بتسطانشق الهوه
احمد سرح فى جمالها وهى عامله كده والهوه اللى بيطير شعرها لورا
احمد: احم انا هروح اجيب العاصير
ملك: متغبش طيب
احمد: حاضر
وبعد كده مشى وهى فضلت مغمضه عينها برضو
عند اسراء وعبدالله
عبدالله: تعرفى برغم انى كنت بجح اوى انا وأحمد لما جينا وقلنلقم نقعد معاكو بس صدقينى انتى اول بنت اكلمها
اسراء بكسوف: طيب ماشى وده شئ كويس بس انا مالى 😅
عبدالله: لا ابدا بس انا حبيت اعرفك أصل زمانك بتقولى عليا صايع وبتاع بنات
اسراء: لا ابدا على فكره مقلتش عليك كده خالص
عبدالله: طب الحمدالله
عبدالله واسراء كانو كل ماده بيقربه من بعض اكتر عبدالله كل ماده اعجابو بيها بيزيد
عند كريم وندى
كريم رن على ندى وندى فرحت اوى
ندى: الو
كريم: عامله ايه
ندى: الحمدلله وانت
كريم: انا بخير طول ما انتى معيا .......احم قصدى طول ما انتى بخير
ندى اتكسفت جدا: تسلملى ولله عملت ايه النهارده فى الكليه
كريم: اهو الحمدالله انتى هتفكى الجبس امتا
ندى: كده فاضل اسبوع
كريم: على خير ان شاء الله ممكن أجى السكن اطمن عليكى لو كان ينفع
ندى كانت متردده
ندى: خليك معيا دقيقه
ندى بهمس: مريييييم يا مريييييم
مريم: ايه
ندى: كريم عايز يجى يطمن عليا اقولو ايه
مريم: خلى يجى
ندى: تمام
ندى: الو
كريم: امممم
ندى: انت هتجى امتا
كريم: انتى فضيه دلوقتى
ندى: اه
كريم: طيب انا جى اهو
عند احمد وملك
احمد جه ومع العصير
احمد: خدى
ملك: شكرا
احمد: تعرفى ان شكلك قمر اوى وانتى قعده فى الهوه وشعرك بيطير لورا
ملك اكسفت ووشها احمر: شكرا
احمد مكنش مركز فى حاجه اكتر ما كان مركز مع ملك وجاملها
وكريم راح لندى
كريم: عامله ايه دلوقتى لسه بتحسى بوجع
ندى: لا الحمدلله
كريم: طب كويس ديما تكونى بخير
ندى: انا وانت
كريم: انااااا
ندى: انت ايه
كريم: انا عايز اتكلم معاكى فى حاجه كده
ندى: اتكلم
كريم: بصراحه انا سمعت كلامك عليا فى المستشفى
ندى بصدمه: ايه 😳
•تابع الفصل التالي (رواية دكاتره مجانين) اضغط على اسم الرواية