رواية دكاتره مجانين الفصل الثالث عشر
رواية دكاتره مجانين الفصل الثالث عشر
ندى بصدمه: ايه 😳
كريم: ايوه وبصراحه مقدرتش اخبى اكتر من كده انى سمعتك
ندى: عشان كده كنت متجاهلنى
كريم: بصراحه اه ومكنتش حابب اكون طقيل على حد
ندى: أنا اسفه
كريم: انا مقلتش كده عشان تتاسفى انا حبيت بس اعرفك
ندى: وانا كان لازم اتأسف من بدرى
كريم: بس برضو فى حاجه عايز اقولها
ندى: قول
كريم: انى بحبك وانا عارف ان ده حب من طرف واحد بس مش مهم انا ماشى
وكريم لسه هيمشى
ندى: كريم
كريم: نعم
ندى: انا حبيت اعرفك انو مش حب من طرف واحد ده من الطرفين
كريم بقى بصصلها ومش مصدق هى بتقول ايه
كريم: انتى بتتكلمى جد
ندى: اه
كريم راح قعد جنبها تانى ومسك أيدها: طب ليه الكلام اللى قلتى ده فى الاول
ندى: عشان كنت عايزه اثبت فكره انك مجرد اخ بس قلت انك مش بتحبنى بس بعد تصرفاتك دى كلها اكدتلى انك بتحبنى
كريم: طب انا عايز اسمعها
ندى: هى ايه
كريم: بحبك
ندى بكسوف هى حطه أيدها على وشها: بحبك 🙈
كريم سرح فى جمال صوتها وهى بتقولها ومقدرش يردندى انت مش بترد ليه
كريم: لقد عجز لسانى عن الرد
ندى بضحك: ليه يعنى
كريم: عشان قلبى كان هيقف من كتر نبضاته السريعه
ندى بقت تضحك عليه وهو كان بصصلها فى عينها وساكت مريم جت
مريم: بتعملو ايه
كريم: ولا اى حاجه يا معلم
مريم: مل الواد محمد فين
كريم: ما روح السكن
مريم: ومجاش معاك ليه
كريم: أصل مقلتلهوش انى جى
مريم: ااااااه طويب وانتى عامله ايه يختى
ندى: على اساس انك عايشه فى بيت وانا عايشه فى بيت تانى ما انا قدام عينك على طول اهو
مريم: غورى انا غلطانه انى بطمن عليكى
عند احمد وملك
ملك كانت سكته تماما ومش بتتكلم
احمد: مش بتتكلمى ليه
ملك: القعده دى مش محتاجه كلام خااالص
احمد: طب انا حابب اتكلم
ملك: خلاص اتكلم
احمد: هو اسم فلم تامر حسنى الجديد اسمو ايه
ملك: نعم يا اخويا
احمد: لا والنبى بلاش روح سواق التوك توك اللى جواكى ده يطلع دلوقتى اتكلمى بهدوء
ملك: اهو يا نعم
احمد: ما انا قلتلك اسم فلم تامر حسني الجديد اسمو ايه
ملك: بحبك
احمد: وانا كمان بحبك
ملك: لا يا بابا ده اسم الفلم متفهمش غلط
احمد: بس أنا قلتها بجد
ملك بصدمه: نعم
احمد: اه ولله بتكلم جد
ملك بقت مصدومه ومش عارفه ترد بصت قدمها وضحكت
احمد: طب معنى الضحكه دى انك هتردى عليا ولا ايه
ملك: انا عايزه اروح
احمد: والنبى يعنى ده الرد
ملك: معلش يا احمد انا عايزه اروح
احمد: تمام يلا
وبعد كده احمد خدها وروحها وهى مشيا طول الطريق سكته خالص وهو كان بيبصلها وساكت هو كمان لحد ما وصلو السكن وهى طلعت جرى وهى مبسوطه دخلت حضنت مريم وهى بتتطنط
مريم: يا بت هتوقعينى فى ايه
ملك مكنتش تعرف أن كريم موجود وقالت بصوت عالى: وقالها وقالها
مريم: هو مين قال ايه
ملك: احمد احمد اعترفلى بحبه
مريم بسرعه حطت أيدها على بقها: اسكتى ربنا يفضحك يا شيخه كريم موجود
ملك: ينهار اسود ومنيل بنيلا
كريم بضحك: هو انتى جيه تحطى ايدك على بقها بعد ما البيت كله سمع
ملك: أصل أصل
كريم: باااااس متتكلميش فى جربت الاحساس ده بس متخفيش مش هقولو حاجه اهم حاجه رديتى عليه ولا لا
ملك: لا ومبينتش انى فرحانه اتعملت عادى
كريم: تمام ماشى مش هقولو حاجه سرك فى بير يا معلم
ملك: قلب اختك والنعمه
ندى بصوت عالى: طب لمى نفسك بدل ما اقوم عليكى
كريم: وفيها ايه ده حتى بتقول عليا اخوها
ندى: طب وربنا لا اوريك مين اخوها
وندى وهى رجليها متجبسه حولت تقف ووقفت فعلا وبقت تمشى عامله زى السلعوه وملك وكريم بيجرو منها
ندى: عليا النعمه منا سيباكو
ملك: طب انا عملت ايه طيب
ندى بطريقه: قلب اختك والنعمه انا هوريكى اختو دى تبقى مين بس اجيبك بس
كريم: مل لو قلتلى حبيبى كنتى عملتى ايه ده انتى فقتى علينا والنعمه
ندى: حبك برص انت وهى يا كلب منك ليها
وجت تمشى تانى كانت هتقع وكريم لحقها بسرعه وشالها
ندى: نزلنى ياض
كريم بضحك: لا
ندى: طيب ماشى
وندى مسكت دماغ كريم وعضتو ومريم حاشتها
مريم: ايه مكلتيش لحمه بقالك كام سنه
ندى: قوليلو يتزلنى
مريم: نزلها يابنى خلينا نرتاح من زنها
كريم راح مكان الأوضه اللى كانت قعده فيه ونزلها مكانها
كريم وهو ماسك دماغو: متقوميش تانى بقى
ندى: ملكش دعوه روح اقعد مع اختك
كريم: يعنى بعد اللى عملتى ده كله وانتى اللى زعلانه
ندى: ملكش دعوه وامشى بقى من وشى
كريم قعد جنبها ومسك أيدها: انا اسف متزعليش
ندى: خلاص ماشى مش زعلانه
كريم: طيب بقى انا همشى عشان طولت اوى عندكو
ندى: هشوفك تانى
كريم: متخفيش هنبقى مع بعض كل يوم
وبعد كده مشى
كريم للبنات اللى فى الصاله: حد عايز حاجه
مريم: لا شكرا يا كيمو
كريم: هشششش لا تسمعك وتقوم عليكى انتى كمان وربنا دماغى لسه وجعانى 😂
مريم: لا لا متخفش انا خط احمر
كريم: طيب يختى سلام
وبعد كده نزل وراح السكن لقى احمد قعد سرحان
كريم: سرحان فى ايه ياض
احمد: ها لا ولا حاجه
كريم: مش على بابا يلا قول مالك
احمد حكه لكريم اللى حصل
احمد: بس و وصلتها البيت حتى مقلتليش سلام وطلعت
كريم: بس على فكره باين عليها بتحبك اطمن
احمد ضحك بسخريه: اه مهو باين
كريم: هتجى يوم وتقول اخويا كريم كان عندو حق
احمد: طب وانت ايه اللى ماكدلك اوى كده
كريم: انت بتقرأ فى علم النفس
احمد: لا
كريم: علم النفس بيقول اكتر شخص يتجاهلك هو اكتر شخص يحبك بمعنى هى اتجاهات اللى انت قلتو ليها صح بس ممكن تكون خبت فرحتها أو حبت تعمل زى اى بنت تتقل يعنى كده فى كذا سبب
احمد: طب انا دلوقتى اسمع كلامك ولا اسمع كلام عم علم النفس ده
كريم: قوم من جنبى ياض ومتتكلمش معيا فى حاجه تانى
احمد قام من جنبو وهو بيضحك عنود ومالك
عنود كان بتكلم مالك فى التليفون
مالك: ها عامله ايه
عنود: الحمدلله وانت
مالك: انا كويس الحمدلله
وفجاء عنود حست أن نبضات قلبها سريعه ومش قدره تاخد نفسها
عنود وهى بتتكلم بالعافيه : ديما يارب تكون بخير
مالك: مالك ايه عنود فى ايه
عنود: مش عارفه نبضات قلبى سريعه ومش قدره اخد نفسى
وهنا الخط قطع مره وحده
•تابع الفصل التالي (رواية دكاتره مجانين) اضغط على اسم الرواية