رواية حور وزين بقلم رقية حمدي
رواية حور وزين الفصل الثالث عشر 13
*عند ادهم وسيليا
سيليا: انت مودينا فين
ادهم: هتعرفى اهو
بعد 5 دقايق وقف ادهم قدام البحر وكان فى ورد على الأرض وجو رومنسى
سيليا بفرحه: الله يا ادهم اى الجمال ده
ادهم بعيون لامعه: عجبك
سيليا بفرحه: تحفههههه
ادهم بحب: تعالى نتمشى على البحر
بعد مده ليست بقصيره
سيليا: مش هنروح بقا
ادهم: هنروح حاضر
مسك ادهم سيليا من وسطها وقربها منه جدا
سيليا كانت مكسوفه جدا وحاطده وشها فى الأرض مسك ادهم دقن سيليا ورفع وشها ليه برقه
ادهم بحب: بصيلى فى عينى
بصتله سيليا وكانت سرحانه فى عينه الزرقا
ادهم: ممكن اعمل حاجه اخيره
وبيقرب منها جامد وعينه مركزه على شفايفها
سيليا بخجل: لا لا يا اد
قاطعها ادهم بقبله طويله حاولت تبعده عنها بس مقدرتش ف استسلمتله وبادلته سيليا القبله وكانت دى قبلتهم الأولى
بعد ادهم عنها علشان تاخد نفسها
سيليا كان وشها احمر شبه الطماطم من كتر الكسوف
ادهم بضحك: لا كفاية كده عليكى يلا نروح
*فى فيلا العربى
*فى أوضة زين
حور قاعده بتشرح شعرها قدام المراية جه زين من وراها وباسها من رقبتها
زين بحب: انا نفسى اخلف منك دستة عيال وكلهم يكونوا حلوين زيك كده
حور بحب: وقمر زيك كده وجايه تبوسه من خده حرك وشه جت على شفايفه
زين بخبث: حلوه البوسه
حور بكسوف: ابعد يا عم كده
سمعوا صوت تحت
حور: دى اكيد سيليا انا هنزلها
زين: متتأخريش
تحت
نورهان كانت سبقت حور
جريت عليهم حور: اتبسطى يا قلبى
سيليا بفرحه: اوى اوى
سيليا بهمس: تعالولى فوق يلااااا
وجريت على اوضتها
نورهان ضحكت وطلعت وراها
حور لأدهم بهزار: انت عملت اى؟
ادهم بجدية مصتنعه: بنت عيب كده لما تكبري هقولك
حور: يا عم ده انا متجوزه قبلك اسكت
ادهم بتريقة: يا عم حد يقول لأخوه الكبير يا عم
طلعت حور تجرى على فوق
ادهم بصوت عالى: والله لو مسكتك لتشوفى الى هيحصلك ، وطلع يجرى وراها
الدنيا كانت ضلمه فوق وحور ماشية رايحه أوضة سيليا
حور: ياربى انا بخاف من الضلمه اصلا
حور بخوف: زين يا زييين تعلالى ونبى انا خايفة
فجأه وهى ماشية حد خضها
زين بهزار: بخ
حور شهقت من كتر الخضة: يالهوى يا زين حرام عليك
زين بضحك: عرفتى منين انى زين
حور: من ريحتك ، افتح اى نور وبنى علشان بدأت اتخنق
فتح زين النور
حور: انا رايحه لسيليا
زين: وانا هاخد شاور على ما تيجى
*فى اوضة سيليا
سيليا بفرحه: يالهوى على اخوكى ده ياخرابى
حور: عمل اى اخويا
سيليا بصوت واطى: اصله باسنى
نورهان بصوت واطى: طب واى المشكله ما هو جوزك موطية صوتك ليه
سيليا بكسوف: علشان مكسوفه اصلها مش بوسه عادية
حور: اااه عشان كده اول ما جيتوا طلعتى تجرى
نورهان: مبروك يا حبيبتى عقبال ما نشوف ولادكوا بقا
سيليا: ياارب
حور: انا هروح بقا علشان انام
نورهان: وانا كمان تصبحوا على خير
الأتنين: وانتى من اهله
*فى أوضة زين
دخلت حور الأوضة وقعت على السرير مستنية زين
زين كان خارج من الحمام من غير هدوم لافف فوطه على وسطه بس
اول ما شافته حور شهقت جامد
زين: خضتينى براحه فى اى
حور وهى مغطية وشها: ازاى تخرج كده يا زين
زين: اولا مكنتش اعرف انك هنا ثانية عادى يعنى ما انتى مراتى
اتكسفت حور وعضت على شفايفها
قرب منها زين وقال بخبث: اتعودى بقا خلاص كلها اسبوع وتبقى مراتى شرعا وقنونا
حور بكسوف: خلاص بقا متكسفنيش، ادخل ادخل البس هدومك بدل ما انت قالع كده
زين بخبث: متيجى تختاريلى انتى
حور ببراءة: ماشى
راحت حور عند الدريسنج لقت زين جى وراها وقرب منها جامد
حور بأرتباك: ااا...اى يا زين
زين بتوهان: مكنتش عارف انى بوترك كده
حور بتوتر: طب بس حا...
قاطع زين كلام حور بقبله كلها حب واشتياق واستسلمتله حور وبادلته القبله
بعد عنها زين علشان تاخد نفسها وشالها وحطها على السرير
زين: خليكى هنا لحد ما اجى
حور بدلع: حاضر
زين بيكلم نفسه بصوت عالى: يارب صبرنى معنتش قادر وبدلع كماااان
ضحكت حور بصوت عالى
زين بغيظ: بتضحكى كمان اسكتى بدل والله بصى هبوظ اتفاقى مع اخوكى والى يحصل يحصل
حور: خلاص خلاص هسكت اهو ، المهم هنزل الكلية من يوم السبت بقا بقالى كتير قاعده هسقط كده
زين: ماشى يا ستى بس هوديكى واجيبك واحنا كده كده هنا ودادا سعاد موجوده تعمل الأكل
حور: ماشى
*تانى يوم الصبح
حور صحيت ملقتش زين
حور: هو انت كده كل يوم تصحى قبلى
*تحت
عماد: انا وماما هنسافر عمره ان شاء الله بعد فرحكوا
نورا بفرحه: بجد انا كان نفسى نروح من زمان
احمد: تروحوا وتيجوا بالسلامه ان شاء الله
نزلت حور
نورهان: نموسيتك كحلى يا عروسة كل ده نوم
حور: اخوكى بيخدرنى باين مش عارفة
زين بخبث: انا دة انااااااا غلبااااان (بصوت عادل امام)
ادهم بغيظ: ايوة طبعا ده انا اشهد
حور: سيليا انا هرجع الكلية من بكره هتنزلى معايا ولا اى
سيليا: انا خلاص خلصت الورق بتاع النقل هنزل معاكى ان شاء الله
زين: تمام كده انا هوصلكوا وادهم يرجعكم مره كده ومره كده ادهم: تمام
سيليا: ممكن انزل انا وحور ونورهان نشترى شوية حجات من المول ؟
زين: ممكن بس تمشوا بالحرس فى كل حته
سيليا بفرح: حاضر ، يلا يا حور يلا يا نورهان نلبس
*فى المول:
نورهان بتعب من المشى والحمل: ياخرابى تعبتينى يا سيليا كل ده لف
حور بتعب: معنتش قادره خلاااص
سيليا: وانا كمان تعبت خلاص تعالوا بس اخر محل ده عنده هدوم عرايس حلوه
نورهان: تعالوا يلا
دخلوا المحل وحور كانت ماسكه فى قميص نوم اسود قصير مفتوح من الضهر
سيليا بغمز: حلو هاتيه هيعجب زين اوى
حور بكسوف: هيعجبه يعنى اقصد اجيبه يعنى
نورهان بضحك عليهم: هاتيه يختى
خلصوا وطلعوا للجردات
سيليا: احنا خلصنا
واحد من الحرس: اتفضلى يا هانم
روحوا كلهم البيت
حور: بفكر اروح لزين الشركه مفاجأه يعنى
نورهان: روحى بس مع على
*فى الشركه
رزان (السكرتيره): بشمهندس زين فى واحده اسمها حور عايزه حضرتك
زين بقلق: دخليها بسرعه
دخلت حور عند زين
زين بخضه: فى اى انتى كويسة حد حصله حاجه
حور: براحه براحه مفيش حاجه انا قولت اجى اطمن عليك
زين: خضتينى والله ، تعالى هنا قاعده بعيد ليه
راحت حور ناحية زين وقالت بسخرية: يعنى اقعد على رجلك يعنى ولا فين
زين: اه تعالى على رجلى
حور اتكسفت: لا مش هينفع افرض حد دخل
زين: عادى مراتى وانا حر
قعدت حور على رجل زين وفضلوا يهزروا شوية وبعدين الباب خبط
زين: ادخل
حور بتقوم
زين: خليكى قاعده بقول
مروه السكرتيره الخاصه لزين بدلع: بشمهندس زين اخبارك اى
زين: انا ت...
قطعته حور بعصبية وغيره: هو الحمد لله كويس انتى بقا عامله اى بالبنطلون بتاعك ده
مروه بعصبية: انا كويسة ، انتى مين اصلا اكيد صاحبته ولا حاجه بقعدتك دى
زين كان بيتفرج عليها وهى غيرانه عليه
حور بأستفزاز: انا مراته اى رأيك
مروه بصدمه: مراته!!...
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية حور وزين) اسم الرواية