رواية حور وزين بقلم رقية حمدي
رواية حور وزين الفصل الخامس عشر 15
*عند زين
اول ما زين فتح باب الشقة ودخلوا وقفت حور مكانها وفضلت تبص للشقة بحزن وبدأت الدموع تنزل فى عنيها
زين فهم انها افتكرت الى حصل بعد كتب كتابهم
زين بحنية: يلا ندخل يا حبيبتى
اول ما دخلوا زين كان موديها تقعد ترتاح على كرسى
حور برفض: لا لا مش هقعد على الكرسى ده
وراحت قعدت فى مكان تانى
قرب منها زين وخدها فى حضنه وقال: انا اسف والله بس كان نفسى نقضى مع بعض كام يوم لوحدنا لو حابه نروح الفيلا يلا بينا
حور هديت شوية: لا يا حبيبى خلينا هنا بس متسبنيش لوحدى
زين: من عنيا
وراح شايل حور
حور بكسوف: نزلنى يا زين هقع نزلنى
زين: اسكتى خالص ده انا ماسك نفسى بالعافية
*عند ادهم وسيليا
سيليا: كنت حلوه انهرده يا دومى
ادهم بمغازله: دومى اى الدلع ده كله ، كنتى قمر انتى على طول قمر اصلا
سيليا اتكسفت
ادهم: لا انهرده مينفعش كسوف خلاص
سيليا: اتلم يا ادهم
ادهم: انا هوريكى مين الى هيتلم تعالى بقا وطلع يجرى وراها
*فى المطار
احمد: هتوحشونى كلكم، يلا نورى
نورهان بدموع: هتوحشونى اوى اشوفكوا على خير
نورا: توصلوا بالف سلامه يا قلب ماما
عماد: سلام يا ولاد
وكل واحد خد مراته وطلع على طيارتوا
*عند زين وحور
حور: اطلع يا زين علشان اغير
زين: طالع اهو
حور بكسوف: احم احم زين
زين: عارف انتى عايزه اى
وراح ساعدها تفتح سوسته الفستان وطلع من الأوضة
غيرت حور ودخل زين الأوضة تانى
حور: انت بتعمل اى
زين: بغير
حور بتحط اديها على عنيها: انا طالعه
زين وهو بيقرب منها: لا انا مش بتكسف
كان زين قلع القميص بتاعه ولابس البنطلون بس
حور: ابعد بس يازين
زين بمعاكسه: ابعد فين بس ده انا مستنى من زمان
حور بدأت تحس بوجع فى بطنها تانى ومسكت بطنها
زين قرب منها جامد: طب بوسه بس على ما اغير
حور بوجع: ااااه بطنى مش قادره
زين قرب منها جامد: طب بوسه بس على ما اغير
حور بوجع: ااااه بطنى مش قادره
زين بخضه: اى مالك فى اى
حور بوجع: بطنى بقالها فتره تعبانه بس كنت مستحمله بس دلوقتى مش قادره
زين بسرعه: طب البسى بسرعه
زين لبس قميصه بسرعه وساعده تغير هدومها
حور بوجع: اااااه يا زين مش قادره امشى
زين شالها ونزل بيها للعربية وطلع بسرعه على المستشفى
*فى المستشفى
زين بعصبية: دكتور هنا بسرعه
*فى أوضة الكشف
الدكتور: دى المراره لازم عملية حالا هبلغهم يجهزوا أوضة العمليات
زين بحنية: هتبقى كويسة متخافيش يا حبيبتى
حور بتحاول تمنع دموعها: كلم ابيه ادهم يجى
زين بحنية: مينفعش انهردة دخلته يعنى وانا معاكى اهو يا حبيبى
قاطعهم دخول الممرضة : اتفضلى أوضة العمليات جاهزه
زين وهو بيمسح دموع حور: متخافيش يا روحى هتبقى كويسة والله
عند ادهم وسيليا
سيليا: طب اقولك على حل تعالى ناكل الأول
ادهم: الهم طولك يا روح
*على السفره
سيليا: مالك يا ادهم
ادهم: مش عارف حاسس ان حور فيها حاجه قلبى واجعنى عليها
سيليا: كلمها اطمن عليها
ادهم: هو مينفعش يعنى بس عايز اطمن عليها
ادهم اتصل على زين
ادهم: الو
زين بتعب: الو ، ابن حلال يا ادهم كنت هكلمك
ادهم: فى اى يا زين صوتك مش كويس
زين: حور فى العمليات
ادهم بخضه: اى انا جاى حالا
سيليا: فى اى يا ادهم
ادهم: حور مش عارف مالها فى العمليات
سيليا: يا حبيبتى ، استدى هاجى معاك
*فى المستشفى
ادهم بيجرى على زين: اى يا زين اى الى حصل
زين بحزن: مش عارف والله فجأه بعد ما دخلنا الشقة مسكت فى بطنها جامد وفضلت تعيط من الوجع جبتها وجيت هنا والدكتور قال المراره
ادهم: وانت ازاى متكلمنيش اول ما تتعب
زين: ادهم انا فعلا مش قادر ، واكلمك ليه وابوظ ليلتك انت واختى ما انا معاها اهو
سيليا واقفة ساكته ودموعها على خدها
زين قام وحضنها: اهدى يا حبيبتى ان شاء الله هتبقى كويسة
سيليا: انا السبب هى قالتلى من اول ما تعبت وانا قلتلها نروح نكشف بس هى موافقتش كنت لازم اصمم على رأى انا السبب
ادهم: اهدى يا حبيبتى الى حصل حصل هنعمل اى
بعد مرور ساعه ونص
خرج الدكتور من الأوضة العمليات
زين: اى يا دكتور طمنى
الدكتور: الحمد لله المدام بخير بس هى ضعيفة اوى
ادهم: وانتوا اتأخرتوا كده ليه
الدكتور: اصل المدام فضلت تعيط كتير ونفسها اتقطع فا على ما هديت واتخدرت
زين بقلق: انا عايز ادخلها هى فين
الدكتور: هى زمانها اتنقلت أوضة عادية دلوقتى وربع ساعه وهتفوق
سابهم زين ودخل لحور
قعد زين على كرسى جمب سريرها ومسك اديها وفضل يكلمها بصوت واطى
زين: ليه كده يا حور تتعبى ومتقوليش افرضى كان حصل حاجه ، وعلى فكره موضوع انك ضعيفة انا مش هسكت عليه وهتشوفى
حور كانت فايقة وسمعت زين
حور بهدوء: هتعمل اى يا زين
قاطعهم دخول ادهم وسيليا
سيليا: اى يا حور كل شوية تقلقينا عليكى كده يا حبيبتى
ادهم بأقتضاب: حمد لله على السلامه
وراح قعد على الكنبه بعيد عنهم
حور: معلش يا سيليا بوظت يومكم ابيه ادهم شكله مدايق اوى
سيليا: ولا يهمك يا روحى ، لا هو مدايق علشان كنتى تعبانه قبل كده ومقلتيش ، ده اول ما عرف قام جه جرى والله
حور: ابيه ادهم قاعد بعيد ليه
ادهم: متقوليش ابيه دى تانى اسمى ادهم عادى...علشان زعلان منك
حور بدموع: انا عملت اى
جه ادهم جمبها ومسك اديها: علشان انتى كنتى تعبانه ومقتليش وكنت ممكن اخسرك وانا معنديش استعداد اخسرك خودى بالك من نفسك بقا ، انا كنت ناوى اخاصمك بس مش قادر
حور: انا اسفة والله مكنتش عايزه اشغلكوا بيا
ادهم: يلا حصل خير حمد لله على السلامه يا قمر
زين بغيره: بقالك ساعه خلصنا
حور: ده اخويا يا زين
زين: مش مستوعب بردو اوووف
ادهم: اى يا عم متقفش كده خلاص ، بقولك هات مفاتيح شقتك هروح اجيب حجاتكوا وحاجتى انا وسيليا ونرجع الفيلا
زين: ليه
ادهم: علشان مش هتعرف تقعد بحور لوحدك
سيليا: وكمان لازم اكون معاها علشان اتابع ادويتها
زين: تمام ، انتى تعبانه صح
حور بوجع: اااه مش قادره
خرج ادهم يشوف دكتور
ادهم بزعيق: مفيش دكتور فى ام المستشفى دى
الممرضة: ثوانى اشوف لحضرتك دكتور
*فى أوضة حور
الدكتور: ده بسبب ان البنج بدأ يروح هبعتلك حد بالمسكن
زين: ممرضة ، ونقدر نخرج امتى
الدكتور: المدام كويسة ممكن اكتبلها على خروج بس عايزه رعاية ومتتحركش كتير علشان الجرح
ادهم: تمام يا دكتور
*فى فيلا طارق وياسر
طارق: لا انا مش هفضل قاعد ساكت كده كتير وابن العربى ده عايش حياته
ياسر: اتقل بس عاوز حاجه توجعه جامد بفكر فى ادهم صاحبه اصلهم زى الأخوات متربيين مع بعض
طارق: اعمل الى انت عايزه بس ابقى فهمنى
ياسر بشماته: لسة شوية
*فى المستشفى
الممرضة جت وادت المسكن لحور
زين: قادره تقومى
حور: اه قادره هات ايدك بس
ادهم: هنروح احنا نجيب الحاجه
*فى فيلا العربى
دادا سعاد: يا خرابى اى مالك يا حور يا بنتى
زين: مفيش يا دادا تعبت و كنا فى المستشفى
دادا سعاد: الف سلامه عليكى يا حبيبتى، اطلعوا انتوا فوق وانا هعملكوا الأكل
زين: لا لا تسلم ايدك احنا هنام وسيليا لما هتيجى هتقولك اكل حور اى
بعد ما طلعوا اوضتهم
زين بهزار: اتبسطى كده يختى اهى اليله باظط
حور بزعل: انا اسفة والله
زين بلطف: اى يا حور هو كان بمزاجك يا حبيبتى الف سلامه عليكى
حور: الله يسلمك
زين: انا عايز انام مش قادر يلا ننام
*عند ادهم وسيليا
ادهم: تعبتك معايا جامد يا روحى
سيليا: ولا يهمك يا حبيبى يلا نطلع نجيب حاجت زين وحور
*فوق فى الشقة
بعد ما خلصوا لم الحجات
ادهم: سوسو يا سوسو متجيبى بوسه
سيليا بكسوف: يالهوى عيب يا ادهم
وسابته ونزلت جرى على العربية وهو نزل وراها
ادهم: استنى بس نروح يا بنت العربى
سيليا: ادهم لاااا
ادهم: هشششش خالص احنا مروحين خلاص اهو
بعد ما وصلوا الفيلا
ادهم للجردات: حد ياخد الشنط دى ويحطها قدام أوضة زين بيه ودول قدام اوضتى
واحد من الجردات: حاضر يا باشا
اول ما دخلوا الفيلا شال ادهم سيليا وطلع بيها على الأوضة
سيليا: يالهوى يا ادهم نزلنى حد يشوفنا
ادهم: انتى مراتى يا عسل
ودخلوا اوضتهم
ادهم: خلاااص كده لا يوجد لكى اى اعزار يا انسة تعاليلى بقا علشان هغير كلمه آنسة دى لمدام
سيليا بتوتر: ادهم حبيبى اهدى كده
وهى بترجع لورا اتكعبلت وقعت على السرير قرب ادهم منها لحد ما بقا فوقيها
سيليا: اد....
بتر ادهم كلمتها بقبله طويله منه قاطعها لانفاسها واستسلمتله سيليا
بعد عنها ادهم علشان تاخد نفسها وبدأ فى تقبيل كل انشا بها........
صباح تانى يوم
ادهم: صباح الخير يا عروسة
سيليا: صباح النور يا حبيبى
ادهم: قومى بقا يلا انا جعان
سيليا: قايمه اهو حاضر
*فى أوضة زين
زين بيساعد حور انها تغير هدومها
حور: بص هات الفستان ده بحبه
زين بمغازله: وانا بحبك
حور بعتتله بوسه فى الهوا
زين: بس ده مفتوح من الصدر وقصير يا حور
حور: لا مش مفتوح اوى يا زين وكمان ده تلات تربع كم وقصير اى ونبى ده معدى الركبه
زين: لا يا حور مش هتنزلى كده وحد يشوفك كده
حور: يا حبيبى مفيش حد غيرك انت وادهم ف عايزه ابقى براحتى
زين: اه صح افتكرت خلاص البسى الى انتى عيزاه
بعد ما خلصوا نزلوا تحت
ادهم بشماته: اى نموسيتكوا كحلى يا عرسان
زين: لا يا حبيبى اختك تعبانه معملتش حاجه
ادهم بفخر: انا جامد مبضيعش وقت
سيليا بهمس لادهم: عيب يا ادهم اسكت
زين: بس يا ادهم علشان متزعلش منى
ادهم: لا الطيب احسن يلا نفطر
على السفره
زين: حور كلى عدل
حور: شبعت والله
زين: انتى مأكلتيش حاجه
حور: معنتش قادره صدقنى
زين: لأخر مره بقولك كلى يا حور
حور فضلت قاعده بس مأكلتش
بعد ما خلصوا اكل
زين باقتضاب: قومى علشان تغسلى ايدك
حور: حاضر
فى الصاله
حور بدأت تحس بوجع مكان الجرح بس مقلتلهمش
عدى نص ساعه والوجع بيزيد على حور
حور: لا لا زيين معنتش قادره ااااه
زين: فى اى مالك
حور ببكاء: الجرح مش قادره ااه
سيليا: هطلع اجيبلك المسكن ثوانى
ادهم: معلش يا روحى الف سلامه
بعد ما حور اخدت المسكن فضلت قاعده فى حضن زين
زين: بقيتى كويسة دلوقتى
حور والدموع فى عنيها: تؤ
زين بجدية: هتبقى كويسة دلوقتى متقلقيش...انا طالع انام
بعد ما زين طلع
ادهم: اى يا حور زين طلع فوق ليه
حور بدموع: عايز ينام
سيليا: هو عامل كده ليه اصلا
حور بحزن: مش عارفة شكله زعلان منى
ادهم: لا يا حبيبتى هو هتلاقى فى حاجه مديقاه...تحبى اطلعك فوق
حور: لا
ادهم: ماشى...احنا كمان هنطلع نريح فوق
بعد ربع ساعه
حور: لا انا هطلعله اعرف فى اى
قامت حور ومشيت براحه وكانت كل متطلع سلمه تعيط اكتر من الوجع
*فى أوضة زين
زين: حور مجتش كل ده ليه اول مره تعملها انا هقوم اشوفها.....
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية حور وزين) اسم الرواية