رواية طفلتي المنسية الفصل الحادي والعشرون
رواية طفلتي المنسية الفصل الحادي والعشرون
ياسمين: دكتور فهدددد
فهد : أيه ي ياسمين حد يخض حد كده
ياسمين : بص شوف مين جاي هناك
فهد : بيبص لفوق
ياسمين : ذكاء دكتور بقا نقول أيه 😅😅 بقول لحضرتك بص هناك 👉مش بص للقمر
فهد : بدهشة الله!! حلوين
ياسمين : ضحكت عجبوك يعنى ولا إيه 😂
فهد : اووي اووي تعالى نرخم
ياسمين : لا ي دكتور رخم أنت ، أنا مليش فى الجو ده ، دا أنا عندى مول لسه هبيع ورد و حوار
فهد : طب إيه رأيك تعرضي عليه بوكية هدية ليها ..
ياسمين : هو حضرتك بتقول أيه أنت عايزني أمشي كمان من الدار و أرجع الشوارع 😅، على الاقل أنت كنت هتمشي من مستشفي 😂😂
فهد : جربي
ياسمين: ي دكتور دول معاهم مدير أكبر مستشفي و.
فهد : مترخميش 😂 ، أنت هتقوليله ي دكتور أتفضل بوكية ورد و..
ياسمين : أنت هتعلمني أتكلم إزاى دا أنا ممكن اخليه يشتري ليها الورد ده كله 😂
فهد : طب يلا
____
ياسمين : ي بيه ورد جميل يشبه جمالها خدى بوكيه اهديه ليها تستاهل طيبه بنت أصول و الورد يقرب كل بعيد 😊😊
حور : ضحكت بصوت عالى 😂😂😂
محمد : دى صحبتك؟
حور : اه ياسمين صحبتي
محمد : إيوه فاكره بس هى ..
ياسمين : أنا ببيع هنا ور..
حور : بعصبية ياسمين صحبتي بتبيع ورد علشان هى بتحب ده مش علشان عايزه فلوس
عمو : إيوه فعلاً حور بتقول إنك بتحبي شغلك اووي
ياسمين : او مش بحبه مش فارقه
محمد : طب يا ستي هاتى بوكيه ورد
ياسمين : أتفضل
حور : ياسمين أنتِ كويسه !!؟
ياسمين : بابتسامة اه
حور : متأكدة
ياسمين : اه
حور : ياسمين شوفى مين هناك
ياسمين : اه دكتور فهد
محمد : ي فهددد
فهد : جااى ي محمد
ياسمين : أنا لازم أمشي
حور و محمد و المدير : ليه
ياسمين : مش عارفه بس لازم أمشي
حور : بعصبية ليه
ياسمين : سلام
( أول مره أحس ان حور مش حابه أكون صاحبه ليه فكرت كتير اووي إزاى أنا قربت ل حور كده وهى مش زيي ولا .. كملت أبيع الورد )
_ ي جميل عايزين بوكية ورد
= أكيد طبعا ي طنط
_ تسلمي ، بس عايزين ورد ريحته قمر علشان سها بتحب ريحه الورد أكتر من شكله
سها: 😅 الحمد لله إنك حفظتي ي نورهان
نورهان : ي ستي أكتر من ٣٠ سنه صحاب و..
ياسمين : بدهشة ٣٠ سنه !!
نورهان : ياها ٣٠ سنه وهى اجدع حد فى حياتى صاحبه ب مليون حد ، معايا فى الحزن قبل الفرح أصلا الصاحب بيبان فى الشدة إياكِ تقولى على حد صاحب لحد ما تكوني فى مشكله و يكون معاكِ و يقف جنبك بكل حب
ياسمين : عيطت جامد اووي
نورهان : حضنتني ياها كل دى دموع
ياسمين : والله ي طنط مش عارفه أقولك إيه
سها : اتكلمي فضفضي إحنا اخواتك
ياسمين : قولتلها موقف حور و إنى زعلانه منها
نورهان : ضحكت فاكره ي سها أول مره شوفنا فيها بعض
سها : الا فاكره عملنا مصيبه مع بعض 😅
نورهان : و فضلنا شويه كل شويه خناق لحد ما بقينا أكتر من الأخوات
سها : ربنا يديمك ليا
نورهان : ف هى أكيد متقصدش إنها تزعلك ي ..
ياسمين : إسمي ياسمين
سها : عاشت الاسمي على اسم بنتي ربنا يسعدك يارب
ياسمين : يارب ادعولي كتير
*** وأنا قاعده أتكلم معاهم***
_ حرام عليكِ دورت عليكِ كتير اووي
= أأاا أصلا
_ كنت فين
= بحزن موجود
_ شدتني من إيدي بعد إذنكم
= براحه ي حور
نورهان و سها فى صوت واحد : هى دى بقا حور 😅
ياسمين : اه
حور : بدهشة أنتوا تعرفوني من أين ؟!!
نورهان و سها : ياسمين قالت عليكِ كلام حلو كتير بتحبك اووي عالفكرة ♥️😊
حور : أنا بحبها اكتر والله دى أختي و قلبي ♥️♥️
نورهان و سها : ربنا يديمكم لبعض
ياسمين : ياارب
حور : يلا ي هانم😅
ياسمين: يلا😅
^^^
حور :ممكن أعرف بقا مشيتي ليه
ياسمين : عايزه الصراحه
حور : لا عايزه إبن عمها😂 أكيد عايزه الصراحه
ياسمين : حور أصلا..
حور : أصلا أيه
ياسمين : ده مش مكاني
حور : بدهشة الكورنيش؟!!
ياسمين : مكاني مش معاكم
حور : بدهشة أيه الهبل ده!!؟!!
ياسمين : دى الحقيقه
حور : بعصبية حقيقيه أيه؟!!
ياسمين : أصلا أنا حكايتي حكايه
حور : بعصبية هو أنتِ عايزه تقوليلي حاجه دا أنا كل مره أسألك على مكان بيتك تردي رد مستفز
ياسمين : هقولك أيه
حور : عايزه أعرف ليه بتبيعي ورد و بيتك فين
ياسمين : أنا لازم أمشي
حور : بعصبية ومسكت إيدي جامد المره دى مش هتمشي
ياسمين : ..
حور : ب ابتسامه طب أنتِ مش عايزة تعرفى حكايتي 😊
ياسمين: بدهشة حكايتك؟؟
حور:..
•تابع الفصل التالي عبر الرابط: (رواية طفلتي المنسية) اضغط على أسم الرواية