رواية طفلتي المنسية الفصل الواحد والثلاثون و الأخير31
رواية طفلتي المنسية الفصل الواحد والثلاثون و الأخير 31
ياسمين : يبقا أنا السبب صح!!!!
حور : بصراحة ي ياسمين اه
ياسمين : بعصبية طب تمام أنا إللى أمشي من المستشفى مش هو
حور : بس أاا
ياسمين : بصوت عالى اه كملي فيه آيه البيه ماله بقا ، قصدى هيمشي لسه من المستشفى ؟؟
حور : بصراحة ي ياسمين فهد بيحبك
ياسمين : باين جدا و هو عايز يمشي من المستشفى أول لما نزلت علشان أتدرب معه صح!!!؟؟
حور : علشان خائف منك
ياسمين: بعصبية ليه بخوف أنا صح؟!!
حور : ي ياسمين مش عارفة أقولك إيه
ياسمين : محمد إللى بيتكلم جنبك ده صح!؟
حور : بضحك اه
ياسمين : طب اديني أكلمه و أفهم منه بقا
محمد : أزيك ي ياسمين
ياسمين : بعصبية بدون سلامات ممكن أعرف صاحبك مشي من المستشفي ليه ؟؟
محمد: مش حور قالتلك هو مشي ليه؟؟
ياسمين : قالتلي أيه ؟؟
محمد : بصراحة ي ياسمين فهد بيحبك و حس إنك هترفضيه لو أتقدم علشان أنتِ طبعاً بقيتي من عيله كبير و..
ياسمين : بدموع بس أنا كنت بنت دار فاهم يعنى أيه ؟؟
حور : علشان تعرف ي محمد ان ياسمين مش كده
ياسمين : ..
حور : طب تعرف بقا ي محمد إنى مكنتش موافقه عليك أساسا ، بس البركة فى ياسمين هى إللى فضلت تقولي إنك كويس و..
ياسمين : ي محمد قول ل صاحبك إللى بيحب حد مش بيهرب إللى بيحب حد بيحارب تمام
محمد: على رأيك
ياسمين : سلام
محمد : سلام
^^ بعد نص ساعه
ماما : ياسمين مالك؟؟
ياسمين : لا ي ماما أنا كويسة
ماما : دا أنتِ بتعيطي كمان؟
ياسمين : بمسح دموعي و لسه هتكلم
ماما : أنا إللى همسح دموعك المره دى
ياسمين : حضنتها و فضلت اعيط جامد (شعور مختلط ما بين الأمان و الحب و الخوف من إنى أبعد عن فهد)
ماما : طب يلا نلبس و ننزل نتمشي شوية
ياسمين : ياريت
ماما : هنتمشي على الكورنيش تمام
ياسمين : ب إبتسامة أي مكان
^^^ على الكورنيش
ماما : مالك بقا ي ياسمينة
ياسمين : بصراحة مش عارفه ، مش فاهمه حاجه
ماما: ..
ياسمين : مش عارفه أنا المفروض أفرح ولا أزعل
ماما : لازم تفرحي طبعاً لأنك معانا
ياسمين : ماما هسألك سؤال
ماما: أيه ي قلب ماما
ياسمين : هو إللى بيحب حد بيعمل إيه علشانه؟؟!
ماما : بيعمل علشانه المستحيل ي ياسمينة
ياسمين : طب المستحيل ده إللى هو أيه؟؟!
ماما : فاكرة زمان لما ابوكي أتقدم ليا خمس مرات و اترفض علشان هو كأن كليه تجاره و أنا كنت طب
ياسمين : بجد!!
ماما : تعرفي عمل أيه علشان نتجوز
ياسمين : أيه ؟؟
ماما: أشتغل ليل و نهار علشان يتجوزني
ياسمين : بجد !!؟؟
ماما : عرفتي أيه هو المستحيل
ياسمين : اه عرفت تقريباً أيه هو المستحيل
ماما : كأن مالك بقا؟؟
ياسمين : لا لا أنا كويسه .
ماما : تلفونك بيرن ي ياسمين
ياسمين : معلش ي حجه مش متعوده ان تلفوني يرن😀😅
ماما : مين إللى بيتصل؟؟
ياسمين : ده بابا
ماما : طب ردي ، ها بيقولك أيه
ياسمين : بيسأل إحنا فين
ماما : اه
^^^ بعد خمس دقائق
ماما : بابا جاى أهو
ياسمين: بدهشة هاااا أيه!!؟
ماما : مالك اتخرعتي كده ليه
ياسمين : شوفى مين جاي معه
ماما : دا .
ياسمين : أنا ماشية ي ماما
ماما : ب استغراب ليه؟؟
ياسمين: بحزن لازم أمشي وخلاص
ماما : لا مش هينفع ي ياسمين
ياسمين: ياربي دول وصلوا
بابا : أزيك ي حبيبتي
ياسمين : الحمد لله ي غالى عامل أيه
بابا : الحمد لله
ياسمين : بابا أنا واقفه هنا هكلم حور بعد إذنك
بابا: الموضوع ده يخصك ي ياسمين استني
ياسمين : موضوع أيه
بابا : فهد عايز..
ياسمين: عايز يرجع المستشفى اه ما أنا عارفه خلاص ما أنا مشيت و مش هروح تانى علشان حضرتك ترجع المستشفى ي دكتور ، المستشفى محتاجه دكتور شاطر زيك
بابا: أيه كله ده بس هو مش عايز كده خالص
ياسمين : ..
فهد: ياسمين تتجوزيني
ياسمين : هااا أيه
فهد : تتجوزيني
ياسمين: بدموع هفكر
فهد : لا مش هستني تانى أنتِ تعرفيني قبل أهلك اساساً
ياسمين : بضحك أفكر برضو
فهد: مترخميش بقا
ياسمين : 😅😅
فهد : أنا هكلم بنت خالتك و محمد ييجوا علشان دماغك دى محتاجه..
بابا : ها من البداية محتاجه..😅
فهد : لا ي عمو دى ياسمين مقدرش أعمل فيها حاجه دا أنا تحت أمرها فى كل إللى هى عايزة
بابا : ربنا يخليك ي بنى
^^ بعد ساعه و فى بيتنا
حور : فين ياسمين
فهد : جوه
حور : احممم أيه كل الناس دى
فهد : نسيت أقولكم فى التلفون ان النهارده خطوبتي أنا و ياسمين
حور : بفرح بجدددااا!!!!
محمد : 😅عملتها إزاى دى فى يوم؟!
فهد : هو إحنا أى حد 😅
حور : أنا داخله لبنت خالتي بعد المفأجاة القمر دي
__بعد التجهيزات
فهد : عروستي فعلاً
حور : روحي منورة اووي
محمد : فرحت اووي إنك وافقتي على فهد ي ياسمين
ياسمين : أنا وافقت بس علشان هو صاحبك😅
محمد : طبعاً معلوم😅 ، الفرح أمتي؟
فهد: بعد ٦ شهور
حور : بس ده قليل اووي
محمد : لا ما هم عارفين بعض ي حور
حور : تصدق فعلاً
^^ بعد سنتين
ياسمين : ي نور ي تبارك تعالوا هنا جنبي
نور و تبارك : الحقى ي ماماا بصوت عالى
ياسمين: ي فهد ي فهد نور و تبارك
فهد : جرئ بسرعة يشوف فيه آيه
ياسمين : والله بجد بتهزري ي حوور خرعتيني
حور : مفأجاة حلوه صح
ياسمين : وصلتوا أمتى من السفر
حور : لسه النهارده
ياسمين : يأهل أخيراً شوفتك ، الغربة وحشه اووي
حور : فعلاً تحسي إنك لوحدك كده ، يأهل سنه و شويه مشفتكمش
ياسمين : وحشاني اووي، هى دى روزان بنتك صح؟!، اه صح شبهك اووي
حور : و دول عيالك التوأم؟!!! شبهك برضو
ياسمين : ب إبتسامة دول شبهك حبيبي شبه فهد
حور : بتعرفيهم إزاى
ياسمين : مش بعرفهم😅😅
فهد: بس أنا بعرفهم بقا ، أنتِ نور صح ردت لا ي باااابا أنا تبارك لحقت تنسي س بابا دا أنا لسه كنت بقولك أنا إللى لابسه أحمر النهارده ركز بقا ي باباااا
محمد : هو ده إللى بناخده من العيال ي عم
فهد : بضحك كأن مالنا إحنا و مال الجواز
ياسمين و حور : بتقولوا حاجه
فهد حضن ياسمين و تبارك و نور ،و محمد حضن حور و روزان و قالوا فى صوت واحد ربنا يخلينا ل بعض
(( نسيت أقولكم ان تبارك جاى من البركه إللى بقت فى حياتنا و نور لأنها بعد كل التعب حياتنا بقت عباره عن نور ))
تمت بحمد الله
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: (رواية طفلتي المنسية) اضغط على أسم الرواية