رواية حور وزين بقلم رقية حمدي
رواية حور وزين الفصل التاسع 9
زين: انتى طا....
دخل عليهم عماد فجأه
عماد بعصبية: اى الى بتهببوه ده هى لعبه القرار ده مينفعش يتاخد كده
حور: عمو بلاش عصبية ونبى هتتعب وزين مش حمل خناق ونبى نتكلم بعدين
عماد بحزم: انا مش هتكلم دلوقتى بس انتى هتروحى تقعدى فى أوضة تانية مش مع زين
حور: بس يا عمو...
عماد بعصبية: مفيش بس هو ليه ام واخوات ياخدوا بالهم منه ومشفكيش عنده هنا تانى لحد ما نتكلم
زين: بابا انا....
عماد بصوت عالى وعصبية: بلا بابا بلا زفت اسكت دلوقتى خالص يلا معايا يا حور
خرجت حور مع عماد برا لقت البيت كله ملموم على الأوضة
نورا بخضه: اى يا عماد فى اى
عماد بجدية : سعاد خودى حور وديها ابعد أوضة عن أوضة زين
سعاد: حاضر يا بيه تعالى يا حور يا بنتى
نورهان: فى اى يا بابا اى الى حصل فهمنى
عماد: البيه الى جوه زعلها والعايز يطلقها من غير تفكير
ادهم بعصبية: ماشى يازين الزفت
سيليا: انا الى هقعد بزين يا بابا
زين من وراهم: انا بقيت كويس مش عايز حد يقعد معايا
عماد سابهم ومشى
احمد بعتاب: ليه يازين بس كده
نورا: معلش يبنى هو عماد بس عصبى شوية
نورهان: هو الى معلش يا ماما هو غلطان والبت مش قده
سيليا: خلاص يا جماعه الى حصل حصل زين هيحل كل ده ان شاء الله
دادا سعاد: الفطار جاهز تحت
نورا بلطف: تسلم ايدك يا سعاد انزلى واحنا وراكى
سعاد راحت عند عماد
دادا سعاد: عماد بيه اقول لحور هانم تنزل علشان الفطار؟
عماد: اه طبعا هى مش متعاقبة ولو قالت لا قوللها انى الى قايل
سعاد: حاضر
سعاد راحت لحور
سعاد: حور هانم يلا علشان الفطار
حور:.....
سعاد: حور هانم انتى كويسة
حور:....
فتحت سعاد الباب لقت حور واقعه على الأرض ومش عارفة تاخد نفسها
سعاد: يا زين بيه يا عماد بيه الحقووونى
*على السفره
ادهم بقلق: دادا سعاد بتصوت يا جماعه
زين بخضه: حور
وقام جرى وكله وراه
زين بخضه: اى يا دادا
سعاد: حور هانم واقعه على الأرض ومش عارفة تتنفس
ادهم بخضه: يانهار ابيض
جرى ادهم على أوضة حور بس زين كان سبقه
زين بخضه: حور اهدى يا ماما انا اسف والله اهدى
حور بتحاول تاخد نفسها
زين بعصبية: اطلعوا كلكوا واقفلوا الباب
زين قرب من حور وفضل يبوسها فى كل حته فوشها ولحد ما بدأت تهدى
زين بقلق: حور اهدى علشان خاطرى براحه مفيش حاجه
فضلت حور تعيط
زين بعصبية: بطلى عياط هتموتى كده
حور بعصبية: لو مت هيبقى احسنلى ابعد عنى
ونزلت حور ليهم تحت
ادهم بقلق: انتى كويسة....شفايفك عامله كده ليه؟؟
حور بتحسس على شفايفها بأرتباك: انا كويسة شفايفى ما...مالها
وبتلف علشان تشوف نفسها فى المراية لقت نفسها خبطت فى حد بتبص لقته زين
حور: مع...معلش
زين: روحى كلى يلا
ادهم بعصبية: انت عملت اى يا زين
بصله زين وابتسم بخبث
بعد ما خلصوا فطار
سيليا: انا خارجه اعمل شوية ورق وحجات علشان خلاص مش هسافر تانى
نورا: الحمد لله يارب اخيرا هتقعدى معانا
عماد: ماشى بس متتأخريش
زين: وخودى معاكى السواق والحراسة
سيليا: حاضر يلا باى
ادهم: اطلعى نامى شوية يا حور شكلك تعبانه
حور: اصل انا يعنى مش بعرف انام لوحدى
زين بضحك: انا قولت متجوز طفله ، قومى يلا ننام مين قالك انك هتنامى لوحدك
حور بهمس: عمو عماد
بصت حور لعماد نظره كلها رجاء انه يوافق انها نطلع مع زين
عماد: اوووف يا حور متبصليش كده ، قومى يا حبيبتى روحى معاه وبليل هنهى المهزله دى
قامت حور جريت على عماد وباسته من خده
حور بطفولية: بحبك بحبك بحبك ، لما يبقى يجى بليل بقا وضحكت زى الأطفال
حور راحت لأدهم وباسته: متخافش هبقى كويسة
ادهم: ربنا يسعدك يا حبيبتى
حور مسكت ايد زين وبصتله لفوق : انت طول اوى كده ليه يلاااااا نفسى اناااام
زين بضحك على طفولتها: يلااا
عماد: والله البت دى غلبانه وطيبة اوى شوفتى عامل فيها اى ومبهدلها وفى الأخر طلعت معاه وهزرت عادى وضحكت
نورا: ربنا يهديك يا زين يبنى
*فى مصنع مهجور:
سيليا بزعيق: انتوا مين وعايزين منى اى
مجهول 1 : احنا مين احنا أعداء جوزك ومش عايزين منك حاجه احنا عايزين منه
سيليا بأستغراب: جوزى!!! انا مش متجوزه
مجهول 2: انتى هتستهبلى يابت مش انتى مرات زين العربى
سيليا : مراته!! لا انا سيليا اخته
مجهول 1: انت متخلف مش الباشا قلك عايزين مراته
مجهول 2: ايوة الباشا مقليش على شكلها قالى انها شكلها صغير بس
مجهول 1: استنا لما اكلم الباشا اشوف هنعمل اى
سيليا: على فكره زين لو عرف انى مخطوفه هيقلب الدنيا على ما يلاقيني وهيموتكوا احسنلكوا سبونى
مجهول 2: اخرسى يا بت مش عايز صوت
مجهول 1: ايوة يا باشا زى ما بقولك كده الى اتخطفت طلعت اخته مش مراته
طارق: انا جايلك دلوقتى علشان اشوف المصيبه دى
ياسر: ليه مصيبه بس ما اكيد اخته غالية عليه بردو نساومه بيها
طارق: شيطان انت والله
*فى فيلا العربى
نورهان: هى سيليا مش اتأخرت بردو
نورا: قلبى واكلنى عليها والله هكلمها
نورا بقلق: موبايلها مقفول
نورهان: هتلاقيه فصل شحن ولا حاجه
*فى أوضة زين
حور رايحه فى سابع نومه وزين سرحان فيها
زين فى سره: مش عارف انتى عملتى فيا اى بقيت بخاف عليكى اوى ومش بقدر اشوفك بتعيطى نفسى اسعدك والله وهحاول صدقينى مش عارف ازاى فكرت اطلقك...بس انا اسف
وباسها من جبينها
*بعد ساعتين فى فيلا العربى
زين فاق لقا حور لسة نايمه فقام من جمبها براحه ونزل تحت
نورا بقلق: كويس انك صحيت يا زين اختك اتأخرت اوى وموبيلها مقفول
زين: دادا سعاد ناديلى على (على)
دادا سعاد: ثوانى
على: نعم يا زين باشا
زين: آنسة سيليا خرجت من اكتر من 4 سعات ولسة مجتش اخدت مين معاها من الحراسة والسواقين؟
على: هى مرضتش تاخد حراسة خالص وراحت مع عم عبده بس
قاطعهم صوت عم عبده
عم عبده: زين بيه يا زين بيه....
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية حور وزين) اسم الرواية