رواية انتقام الفهد كاملة بقلم بشري شريف
رواية انتقام الفهد الفصل الخامس عشر 15
فهد جرى على وجد بقلق و هو بيقو: وجد وجد
وجد مش بترد
سليم: فهد اهدى الرصا، صه عدت من جنب وجد
فهد ضمها ليه بقوه و هو بيحمد ربنا و بعدها قام و قرب من مهران اللى كان العسكري مسكه جامد و بيشده
فهد قرب منه و ضربه بوكس
مهران بكره: هموتك يا فهد هموتك بس قبلها هحرق قلبك عليها و بص على وجد بنظرات مقر، فه زيه و قال هخرجلك يا قمر
فهد ضربه بوكس تانى و العساكر بعدوا مهران عن فهد(منك لله يا مهران هنا و فى رواية جحيم القاصرات )
فهد بعد عنه و راح لبس الطرحه لوجد بغيره ان شعرها بان لحد غيره شالها و خرج بيها ورا سليم
سليم: فهد ها نروح على الفيلا عندى
فهد بغضب: لا وجد من النهارده مش ها تبعد عنى
سليم: نروح عندى و نشوف الحوار دا
فهد كان ها يتكلم
سليم: فهد انا ما قولتش حاجه ل مى علشان ما تقلقش
فهد اتنهد و قال: تمام
و بعد وقت فهد دخل و هو شايل وجد و كانت مى تحت
مى جريت على وجد بقلق
سليم: انتى ايه اللى مصحيكى يا ميوش
مى بقلق: مالها وجد
فهد: اطلعها فوق الاول و بعدين نتكلم
مى: تمام
و بعد ما طلعوا وحطوا وجد
مى بقلق: ها فى ايه
سليم: وجد كانت مخطوفها و احنا رجعناها
مى: يعنى كان قلقى صح
سليم قرب منها و قال: اهدى هى كويسه
مى: انت ليه مش قولت ليا
سليم حضنها و قال: كنت مش هقدر اسبك و انتى بتعيطى او زعلانه
مى: احكوا حصل ايه
بعد وقت
مى بعيط: يعنى كانت ممكن الرصاصه تيجى فيها
سليم: اهدى يا ميوشتى هى بخير
مى هديت و قالت: الحمدلله
سليم: يلا يا قلبى و سيبى وجد ترتاح و فهد قاعد معاها
مى بصت على فهد بقلق اما فهد فا كان مش معاهم اصلا فهد كان قاعد جنب وجد و وخدها فى حضنه و بيتأملها
سليم: يلا يا مى ما تقلقيش على وجد
مى: تمام
و تانى يوم وجد فتحت عنيها على تقل عليها و مر واحده صوتت لدرجة ان فى ثوانى البيت كله كان فى الاوضه
مى بخصه: فى ايه
وجد الصغيرة: مالك يا وجت
وجد بغضب: الشخص دا بيعمل ايه
سليم: اهدى يا وجد
وجد بغضب: لا و كلم الماذون خاليه يجى يا سليم
فهد بغضب: مش ها يحصل يا وجد
وجد: لا ها يحصل يا فهد كفايه اللى شوفته منك دا كفايه الخطف انا عايزه اعرف انت ايه ابعد بقى يا اخى عارف انا بحاول افتكر علشان اعرف انت عملت ايه مخالينى كرهاك كدا
فهد بحزن و حب و صدق: وجد انا بحبك و انا اسف على اللى عملته بس علشان خاطرى بلاش الطلاق
وجد بحزن: مش هقدر ياريت بنطلق يا فهد
فهد بحزن: اللى انتى عايزه و بعدها كمل بغضب: بس بردوا مش ها سيبك
وجد لنفسه: هو دا مجنون
و بعد ساعه
فهد بحزن: سلام يا وجد
وجد بصت ليه بحزن و ما اتكلمتش و الماذون مشى
مى: وجد تعالى عايزكى
وجد و مر طلعوا فوق
مى: اطلقتى اهو ممكن افهم عايزه ايه
وجد انهارت من العياط و قالت: مش عارفه مش عارفه كل اللى عارفه انى عاوزه ابعد عنه
مى: وجد فهد بيحبك اوى
وجد: بس هو عذبنى اوى اوى
مى: طب التمثيليه دي ها تفضل لحد امتى
وجد: مى محدش ها يعرف ان انا فكره مش فقده الذاكره
- يتبع الفصل التالي اضغط على (رواية انتقام الفهد) اسم الرواية