رواية انتي ملكي كاملة بقلم نورهان اشرف
رواية انتي ملكي الفصل الأول 1
يابنتي اسمعني حنا مش دايمين لك وبعدين الراجل كويس ومفيش فيه عيب وغير ده كله احنا عارفينه واحسن من غيره و متنسيش أن دلوقتى صعب انك تلقي واحد يقبل بيكى وانتي ارمله وعندك بنت
ريم بحزن :يمه ابوس ايدك بلاش تجبرونى عليه مقدرش اتخيل نفسي مع راجل تانى غير حمزه ده كان كل حياتى ثم اكملت بغضب وخصوصاً ده انا مش فاهمه هو ازاى قدر يطلب أيدى للجواز اصلا بعد ما كنت مرات اخوه ده انسان مغرور و متكبر جدا ده عمره ماضحك فى وشي ولا حته كلمنى بطريقه عاديه.كان اول ما يشوف وشي كأنه شاف عفريب انا اصلا مقدرش انى انسي حمزه و كون مع واحد تانى غيره
ام احمد بحزن :يابنتي انا مش بجبرك على حاجه بس حطى فى بالك ان هما ليهم الحق ياخدوا بنتك منك متنسيش انهم عيله تقيله فى الصعيد وممكن يعملوا اى حاجه فى الدنيا دى
ريم بغضب:محدش يقدر ياخد بنتى منى اللى هيفكر يقرب من بنتى انا هموته ..ثم اكملت ببكاء مقدرش اتصور ان الانسان البارد ده يكون جوزى بعد ما كنت متجوزه حمزه احن و اطيب انسان على واجهه الارض
ام احمد : يابنتي انتي فكري كويس وفكري ببنتك لانك لو رفضتي هتحرمي بنتك منك وبعدين الرجال مفهوش عيب وهيكون اب كويس لبنتك لان هى قبل ما تكون بنت مراته لا هتكون بنت اخوه ومش هتلاقي حد احن من عمها عليها
ريم دخلت بنوبة بكاء وهى تقول بحزن: مش قادرة اتصور اني انام بحضن حد غير حمزه مش قادرة اتصور اني احب حد غيره
يما حمزهوكان حياتي كان الحبيب والاخ ولاب والزوج مقدرش يا امى مقدرش
قالت ذلك وانهارت فى بكاء شديد
ام راحمد جت وحضنت ريم وهى بتقولها : بس يمه قطعتي قلبي خلاص انتي بس فكرى و انتى عارفه مصلحتك انتى و بنتك ومحدش يقدر يتكلم ولا يقول حاجه واحنا مش عاوزين حاجه فى الدنيا دى غير مصلحتك انتى و بنتك
لم ترد ريم عليها بلا جلست تبكى على ما وصلت إليها فاهى كنت تعيش حياه سعيده ولكن كل شئ تغير بعد مرض حمزه زوجها و كل شي فى حياتها :..........................................
ام راحكد:يابنتي حنا مش عايشين العمر ليكى لا عشان كدا فكرى كويس و كويس اوى كمان
رغد تنهدت تنهيدة قهر وحزن بسبب ضعفها فاهى منذ موت زوجها و حبيبها حمزه شعرت أن ظهره قد انقسم فتحدثت ببكاء وهى تقول : طيب يا امى هفكر
ام راحمد : وحطي فى دماغك انك مش هتحددى مصيرك انتى بس لا انتى كمان هتحددى كمان مصير بنتك
((ريم عمرها 22 بنت جميله جدا وملامحها جذابه شعرها نص كتفها وصابغها
بالون البني ومناسب مع بياضها وطيبه جدا ورفيعه مع انها حملت وولدت بس جسمها فضل على حاله ولها بنت اسمها حور عمرها 3 سنين جميله جدا تشبه امها فى كل حاجه ما عاد عيونها التى اخذتها من ولدها حمزه ))
ابو احمد :ها قالتلك اى
ام احمد بتنهيده :والله قطعت قلبي ومقدرش الومها وحده ملحقتش تفرح و جوزها راح من بين ايديها
ابو احمد بجدية:لاحول ولا قوة الا بالله حاولي تقنيعها الراجل مصر يايخد بنت اخوه أو يتجوز ريم مش عاوز حد غريب يربي بنت اخوه وده حقه
ام احمد:ربنا يكتب الي فيه الخير
فى غرفه ريم كنت تجلس على الفراش وهى تصراخ بضعف وهى تقول "اااااااااااااه يا حمزه ليه حرقت قلبي عليك ليه تمشي و تسبنى مشيت وخلتنى ابكى على فراقك بدل الدموع دم عليك قولى اعمل اى يا حبيبي ده انت كنت كل حاجه ليا جوزى و حبيبي "نامت على السريري جنب بنتي
النايمه وانا يدعى يباركلى فيها و يحفظها لى ده هى الحاجه الوحيده إلى فضله من حمزه هى الهديه اللى ربنا سبهالى عشان افتكر حمزه دائما انا مقدرش ابعد عنها
حطيت راسي على المخده وغمضت عينى ورحت للمكان الي يريحني بخيالي
حمزه:يارجال تعال بس وبعدين هو انا غريب مش انت بتقول ان احنا خوات يبقا اى لازمه اللى انت بتعمله ده كله
احمد:ايوه انت اخويا وصاحب بيت كمان بس مفيش مانع انى لازم اقوم معاك بالواجب
حمزه بهدوء : يابنى تعال بس وملوش لازمه اللى انت عامل تعمله ده كله
احمد بسخريه : هو انت فكرنى بقولهم يحضروا الاكل عشان خاطر عيونك لا ده عشان انا هموت من الجوع
حمزه بسخرية:وانا الى فكرك بتعمل كدا عشان نسيت انك اسمك الحقيقي كراش
احمد بهدوء:يبقا تقعد وانت ساكت بقا وانا ثوانى و جاى
قال ذلك و خرج من الغرفه وترك حمزه يجلس بمفرده
ام فى الخرج كنت تنزل ريم من على الدرج بسرعه وهى تقول: ماما فين احمد
ام احمد بهدوء : هتلاقي فى غرفته أو فى غرفت الصالون نايم هناك
ريم بتفكير "اكيد نايم الحيوان عشان ميخدنيش عند نور انا هوريك يا احمد "ورحت طيران للصالون ومشيت بهدوء عشان ميلاحظش دخولها
لقيته واقف ادام الشباك و مديها ظهره و على طول هجمت عليه وفضلت تذغذغ ضهره
وهو عمل يضحك يقول :الهدى طب وانا عماله اضحك عليه
و حمزه"كنت قعد فى اوضه الصالون قومت اتفرج على الجنينه اللى عندهم فى الفيلا ومحستش غير
بحد ماسكني من كتفي وفضل يذغذغ فيا حسيت أنه فى الاول أنه احمد بس بعدين قولت لا اليد دى صغيره وناعمه حته رائحتها حلوه جدا ده اول ما دخلت شميت رايح الورد
ريم وانا ميته من كتر الضحك :ها يا ميدو هتودينى عند نور ولا لا ها قولى
حمزه بصدمه "يااااااه اى الصوت الناعم ده عامل زاى المزيكا طب صوتها عامل كدا شكلها هيكون عامل ازاى حلو زاى صوتها الناعم ده ولا لا اى اللى انت بتقوله ده يا حمزه احترام نفسك دى اخت صاحبك اللى انت بتعتبره فى مقام اخوك "
ريم باللحظه دى تشوف واسع ازاى بقا احمر من كتر الذغذغه لقد لفيت ليه وانا بقول ها
وانصدمت
وجمدت بمكاني........
حمزه "سبحان من خلقك وصورك دى مش بنت دى ملاك مش بنت ماشاءالله "انتبهت لنفسي لما شفت عيونها ازاى مصدومه وخائفة
مقدرتش اقول حاجه غير حاجه واحده :روحي قبل ماخوكي يجى
ريم "تمنيت ان الارض تنشق وتبلعني مش عارفه انا ليه هبله يعني معرفتش الفرق بينه وبين اخويا طب ازاى بس مع أنه واضح جدا من الطول بس انا غبيه
بصله بخجل وانا بقول ":انا ...انا ..
حمزه بتفهم :عارف عارف ياق (كنت عقولها يا قلبي بس لحقت استنى و قولت) ..روحي قبل ماخوكي يجى بسرعه
دخلت جوا وانا بجرى بسرعه لوضتى وقفلت الباب عليا بسرعه ماعندى و راحت المرتبه وقعدت اضحك على هبلى
بس قعدت افكر هو ممكن يقول اى عليا اكيد هيقولك انى مش محترمه "
بس خرجت من ده كله على صوت الباب حولت اخرج صوتى عادى وانا بقول :مين
الشغاله :ريم هانم ولدت حضرتك بتقولك مترحيش الصالون لان فى ضيف هناك
ريم بسخرية هى لسه فكره وقالت:طيب طيب خلاص روح
- يتبع الفصل التالي اضغط على (رواية انتي ملكي) اسم الرواية