رواية دكاتره مجانين الفصل الثلاثون
رواية دكاتره مجانين الفصل الثلاثون 30
هند بصدمه: ايه 😳
عمر: متخفيش اوى كده أنا رحت بلغت عنهم واتحبست معاهم
هند: وهربت صح
عمر: أنا مكنتش بفكر اهرب ولا حاجه حبيت اتعلم من غلطى
هند: مل خرجت ازاى
عمر: استنى احكيلك
فى الفلاش باك
عمر أنا شاف خال ملك: انت مين وخرجتنى ازاى
خال ملك ابتسم: تعالى هفهمك فى الطريق
وعمر ركب العربيه مع خال ملك
عمر: ها بقى انت مين
خال ملك: أنا خالك يا عمر
عمر باستغراب: خالى ازاى يعنى انا اللى اعرفو انى ماليش اهل
خال ملك: لا ليك يا عمر وملك كلمتنى وفمتنى حالتك واللى حصلك وانا اصلا عارف كل إللى حكتو بس أنا مكنتش عارف اوصلك خالص ومكنتش لقيك وانت متعرفنيش لأن ابوك مكنتش بيخلى امك الله يرحمها تجى بيت اهلها خالص وكان بيعملها اسوء معامله وانت كذالك لحد ما امك توفت وابوك اتجوز وانا معرفش عنك حاجه
عمر ابتسم: طب حتى لو كنت لقيتنى كنت هتعمل بيا ايه يعنى ما أنا اصلا مليش لزمه
خال ملك: كنت هخدك اربيك أنا واعيشك احسن عيشه واستناك لما تكبر وتبقى راجل وكنت هخليك دراعى اليمين وانا اصلا هخدك تعيش معيا وهتشتغل معيا
عمر: لا متشكر جدا كفايه اوى اللى عملته معيا بس برضو مقلتليش خرجتنى ازاى
خال ملك: اصل القادى اللى حكم عليك لما رحتله اكتشفت انو صاحبى من ايام الكليه وانا فاهم دماغو كويس فا دفعتله قرشين حلوين وانت خرجت بس
عمر: وانت دفعت كان
خال ملك: عشر تلاف جينه
عمر: ينهار اسود ودفعت كل ده ليه
خال ملك: ولا يهمك حياتك اهم
عمر: بجد مش عارف اشكرك ازاي معنى كده انى مش هرجع السجن تانى
خال ملك: لا طبعا مش هترجع
عمر: وانا أن شاء الله هشتعل وهتفع المبلغ اللى انت دفعته
خال ملك: بصراحه أنا حبيتك ومش عايز منك ولا جنيه
باااااك
عمر: كده يا ستى دى كل الحكايه
هند: يعنى ابوك ترضك من بيتو عشان مراته
عمر بحزن: ايوه
هند: طب وملك مين اللى قالت لخالك عليك
عمر ابتسم بوجع: دى كانت حبيبتى
هند: واتخلت عنك هى كمان
عمر: دى كانت عمرها ما تتخلى عنى بس أنا اللى غلطان رحت كلمت وحده تانيه وانا بكلمها ولما سألتنى مين دى قلتلها بكل برود حبيبتى طبعا هى مكنتش مستوعبه الموقف لانى كنت اول حب فى حياتها بس أنا اللى استاهل كل اللى انا فيه ده
هند: أن شاء الله هتتحل وكويس انك بعت عن الطريق ده وانا من رأى انك تروح تعيش مع خالك وتكون دراعو اليمين ده هو برضو إللى فضلك
عمر: أنا بجد متشكر على هتمامك
هند: ولا هتمام ولا حاجه عادى وبعدين انت مقلتليش اسمك ايه
عمر: أنا اسمى عمر وانتى اسمك ايه
هند: أنا اسمى هند وبعدين اسمك جميل اوى يا عمر عاشت الاسامي
عمر: وانتى اسمك اجمل ولله يا هنداوى
هند ابتسمت: حلو اوى الدلع ده هنداوى لا فعلا جميل
عمر: خلاص من هنا ورايح لو شفتك تانى مش هقولك غير هنداوى
هند: اكيد طبعا هتشوفنى تانى ☺️
تسرع احداث
وعدت الايام وكانت هند كل ماده بتقرب من عمر اكتر وعمر راح اشتغل مع خالو
ومريم اتخطبت لمحمد وكريم لندى واحمد لملك واسراء لعبدالله مكنتش فاضل غير مالك وعنود
مالك: ايه مش ناويه نعمل زايهم ولا ايه
عنود بحزن: أنا خايفه على مستقبلك معيا يا مالك
مالك: ليه
عنود: افهم أنا عندى كانسر وشعرى هيقع واحتمال كبير انى اموت ومخفش ومش عيزاك تتعلق بيا وده غير بعد الجواز مينفعش اخلف لأن هيكون فى خطر على حياتى
مالك قرب منها وبص فى عينها: لو على الخلفه فا انا مكتفى بيكى انتى بنتى ولو على انك ممكن تموتى فا متخفيش أنا مش هسيبك هحصلك وهيكون بأرتى وبعدين شعرك هيقع فا عادى أنا كمان هحلق شعرى خالص ونكون أنا وانتى توام مع بعض كل مرحله هتفوتى بيها فى حياتك فا انا كمان هعشها معاكى أنا كل اللى عايزو من الدنيا هو انتى أنا مش عايز غيرك
عنود كانت بصه فى عينى وبتعيط من كلامو ليها ازاى الحب ده كله اتجمع ليها فى قلب مالكمالك: هشششش دموعك دى اغلى من حياتى كلها بلاش اشوفها لأنها بتقتلنى ولله
وبعد كده مسحلها دموعها وبعد اسبوع تمت خطبتهم هما الاتنين وكانو فى قمه السعاده ولاكن حصل مشكله
لعنود يوم الخطوبه بعد ما مالك لبسها الدبله وقعت اغم عليها
•تابع الفصل التالي (رواية دكاتره مجانين) اضغط على اسم الرواية