رواية دكاتره مجانين الفصل الثالث والثلاثون
رواية دكاتره مجانين الفصل الثالث والثلاثون 33
هند: أيوه لانى بحبك يا عمر
عمر: انتى فى كامل قواكى العقليه يا هند
هند: ده اكتر وقت فى حياتى أنا فيقه فيه
عمر: يعنى بعد ما حكتلك عنى وعرفتك انى مجرم برضو حبتينى
هند: انت عمرك ما كنت مجرم قصوه الدنيا عليك اللى عملت فيك كده وانت عمرك ما كنت مجرم والناس اللى كنت عندهم هما اللى ضحكو عليك بس انت طلعت احسن منهم وبلغت عنهم
عمر: اه بعد ما بقيت واحد منهم
هند: برضو عمرك ما كنت واحد منهم لانك لو كنت واحد منهم مكنتش بلغت عنهم وعملت الصح وبعدين انا لسه كنت بقلك ايه اللى فات مات ونبدأ حياه جديده وانا معاك وان شاء الله مش هسيبك
عمر: تعرفى انتى الانسانه الوحيده اللى متخلتش عنى بجد مش عارف اقولك ايه
هند: متقلش حاجه أنا معاك طول عمرك
عمر خدها فى حضنو: بجد بحبك اوى يا هند
هند: وانا كمان يا قلب هند
وكان لسه مالك ماشى فى الشارع ومش عارف هيعمل ايه مع عنود اللى كل ماده بتتعب دى وفى الاخر وقف على البحر وكل ما كان يفتكر منظر حبيبته فى المستشفى ينهار من وجع قلبو عليها وبقى عمال يدعلها بشفى
عند محمد ومريم
محمد: بت عايز اخد رايك فى حاجه
مريم: قول يا ابو الصحاب
محمد: أنا عايز يكون كتب كتابنه الاسبوع الجى
مريم: نعم يا بابا
محمد: اه زى ما بقلك كده
مريم: محمد بقلك ايه انت باين عليك ابتديت تخرف روح نام يلا
محمد: لا يختى أنا لسه شارب قهوه وفايق
مريم: شارب ولا لحيه نينينينينينينى
محمد: مريم سلام يا ماما سلام حبيبتى
مريم: حبك برص
محمد: أصر الكلام جهزى نفسك عشان فرحنا يا سكر الاسبوع الجى باى
وبعد كده قفل
مريم: اله ده طلع بيتكلم جد وانا اللى فكراه بيهزر ينهار اسود ده لازم اروح اجيب الفستان
وقامت تجرى عشان اقول للبنات اتريهم هما كمان الشباب قللهم نفس الكلام
كلهم بقو مستغربين ازاى هيبقى فرحهم كلهم فى نفس الاسبوع اتارى الشباب متفقين مع بعض أن يكون يوم فرحهم كلهم فى نفس اليوم
•تابع الفصل التالي (رواية دكاتره مجانين) اضغط على اسم الرواية