رواية دكاتره مجانين الفصل الخامس والثلاثون
رواية دكاتره مجانين الفصل الخامس والثلاثون 35 والاخير
واخيرا جه يوم فرح البنات والشباب وطبعا البنات صحيت بدرى عشان يروحو الكوافير وفعلا ده اللى حصل وطبعا الشباب كانو هما اللى بيجهزو نفسهم وطبعا هما كا شباب كانو مجانين حابتين زى احمد مثلا جاب فوم الحلاقه وبقى يرش على كل واحد فيهم وعبدالله كان فضلو تكه ويمشى على السقف وطبعا محمد هو الوحيد اللى كان عاقل فيهم ومالك كان حيران فى اللى هيحصل بعد كده وكريم انضم إلى المجانين وبقى يهبل معاهم والبنات كانو قعدين فى هدوء تام وطبعا كل واحده معاها الميكاب بتعها
تسريع احداث
وبعد شويه البنات خلصت والشباب كانو مخلصين من بدرى وطبعا كل واحد راح عشان يشوف عرستو ومحمد راح لمريم وطبعا كانت ملكه جمال وكلهم اصلا كانو قطعه من القمر وكل واحد شاف رستو تنح من جمالها
محمد بصدمه: انتى مريم
مريم: لا بنت خالتها أن شاء الله
محمد: يعنى انتى جعفر اللى حبيته
مريم: عارف لولا الفستان كبير كنت عرفتك مين جعفر اللى حبيته بلكوتش وهو بينزل على قفاك
محمد: بااااااس لحد كده واستوووووب اتا كده اتكدت انك مريم بس بجد ولله ايه القمر ده
مريم بكسوف: ولله انت اللى قمر انت لابس البدله
عند أحمد وملك
احمد دخل لملك وهى كانت وقفه ومدياله ضهرها وهى مكسوفه
احمد: لا ما أنا مش احبك سنه واخطبك شهرين وفى الاخر مشفكيش وانتى قمر كده لفى يا بت عايز اشوفك
ملك لفت وهى حطه وشها فى الارض احمد شافها وتنح وشالها ولفت بيها من غير كلام
ملك: نزلنى ياض دخت
احمد نزلنا وهما الاتنين بقو يطوحو من الدوخه 😂
عند اسراء وعبدالله
عبدالله كان داخل بذفه
عبدالله: حبيبتى افتحى شباكك أنا جيت أنا واقف تحت البيت مش هعمل زيطه وزيف وحشتينى
اسراء: متخفش هقرفك طول عمرك
عبدالله: على قلبى زى العسل يا قمر وحضنها
ومالك راح لعنود
وهو كانت مدياله ضهرها وكانت حبسه دومعها خايفه من مستقبل مالك معها خايفه تروح منه وتوجع قلبه عليها وخايفه تعلقه بيها اكتر من كده كفايه اللى حصل يوم خطبيتهم
مالك: عرستى اهى حب حياتى كلها اهى حبى ومستقبلى الجى اهى
عنود كانت بتسمع منه الكلام وقلبها بيوجعها اكتر
مالك: لفى خلينى اشوف مراتى
عنود لفت وهى حطه وشها فى الارض
مالك: لا أنا النهارده مش عايز كسوف أرفعى وشك كده عايز اشوفك
وبعد كده راح وحط وشها ما بين أيدى ورفع وشها ولقى فى عينها دوموع مكتومه
مالك: طب أنا أفهم دى دموع فرح ولا دوموع حزن
عنود: الاتنين منها انى بقيت ملكك ومنها خايفه اروح منك وخايفه على مستقبلك معيا وده غير انك مش هتكون اب
مالك: الف مره اقولك على الخلفه أنا مش عايز ولاد انتى بنتى وانتى خايفه تروح منى متخافيش لو رحتى فعلا فا إنا مش هسيبك وهحصلك لانى مافليش فى الدنيا دى غيرك ومش عايز من الدنيا غيرك
عنود كانت مغرقه وشها دموع وهو مسحلها دومعها وحضنها
عند كريم وندى
دخل كريم
كريم: مزتى
ندى: عايز ايه ياض
كريم: عايز بوسه
ندى: نعم يا اخويا
كريم: لا ما أنا جوزك يا ماما
ندى: روح يا بابا انت جى ترمى بلاك عليا أنا مش متجوزه
كريم: مل انتى لبسه الفستان وعمله الميكاب ده لمين
ندى: عادى حبيت افرح نفسى شويه عندك مانع
كريم: هجيبك من طرحه الفستان دلوقتى لو ممشتيش معيا
ندى: لا وعلى ايه يا بابا يلا بينا
كريم: بس ولله قمر
ندى: بس يا واد بتكسف
كريم: هو انتى وش كسوف ياختى
ندى: مل انا وش ايه يا كريم
كريم: انت وش الكسوف كله يا جميل وانت
ندى: ايوه كده
وبعد كده كل واحد خد عرستو فى عربيه وراحو عشان يعملو السيشن وطبعا العيله كلها كانت موجوده وبعد شويه وصلو مكان السيشن وطبعا مريم مع محمد واسراء مع عبدالله وكريم مع ندى واحمد مع ملك ومالك مع عنود والعليه بقى ابتدو يبصورو هما كمان أهل محمد واهل مريم مع محمد ومريم وأهل ملك وأهل احمد مع احمد وملك وأهل اسراء واهل عبدالله مع اسراء وعبدالله وأهل مالك مع عنود ومالك وأهل كريم وأهل ندى مع كريم وندى وبعد كده كلهم خدو صور جماعيه
( طبعا أنا هنا عمله لغبطيطه بس اعذروني يا جماعه العدد كبير 😅)
وبعد كده كل واحد خد عرستو وطلعو على القاعه أجرو اكبر قاعه فيكى يا مصر وبعد شويه وصلو القاعه وكانت الدخله بتعتهم جميله اوى كل واحد كان ماسك عرسته وفعلا كانو قمر اوى ودخلو على اغنيه حلم سنين وبعد كده رقصو سلو وبعد رقصه السلو الشتغلت المهرجانات بقى وعينك متشفش الا دكاتره مجانين فعلا 😂
زى احمد جاب شمروخ وكان هيولع فى القاعه الله واكبر عليه يعنى وعبدالله راح خد الميك من بتاع الدى جى وغنى قعد لوحدك كده سرحان شطان يوزك فى سكه شمال يفضل يقولك العب يلا وبقى يطنطت هو وبتاع الدى جى وكان مبسوط اوى ومحمد مكنش عارف يضحك ولا يرقص هو مريم من إللى شايفه من صحابو وفجأة النور كله أطفأ وكل وحده عريسها مش جنبها وكله بقى مستغرب ازاى نور يقطع فى قاعه كبيره زى دى وكمان فخمه وفجأة النور رجع تانى وكان كل عريس ماسك ميك فى ايدو والبنات مكنوش فهمين فى ايه
وبعد كده ابتدو بمحمد
محمد: بغير من عينى ونا شايفك وده اللى وصلت ليه لو اسمع اسمى بشفايفك بقولك كررى وعمر مهقدر اوصفلك بحبك قد ايه
احمد: يا حبيبى من حبى فيك لا هتكلم ولا غنيلك من ده هحبك حب جديد خلينى حبيبى ادعيلك يا حبيبى من حبى فيك لا هتكلم ولا غنيلك من ده هحبك حب جديد خلينى حبيبى ادعيلك
مالك: بهرب فى حب عينكى تايه ونفسى القيقى عايش فى بعدك عنى مشتاق للمسه اديكى نفسى بشوقى تحسى تمحى بأيدك جرحى واللى ده فات ننساه وبدأ معاااكى زى الملايكه فى دنيتها ولا حد فكر يعرضها كل اللى تطلبو يتحقق دى حاجه خراج ارضتها زى الملايكه فى دنيتها ولا حد فكر يعرضها كل اللى تطلبو يتحقق دى حاجه خراج ارضتهاااااااا
كريم: عمرى ابدا من الليله دى وياك ولقيت سبب للحياااااه عشانو اعيش خدنى هواك لدنيا تانيه وياك كل حاجه فيا عيزاك دنا غيرو ماليش
عبدالله: الشمس عندى بطلع اول ما بشوفها مش محتاج القمر أنا عايش على نورها أنا عايشها دنيا تانيه غير الدنيا أنا حسسها وقلبى بيضحك لما بيلمس أيدها
محمد: لو تطلبى منى عنيا لو تطلبى عمرى كمان هديكى سينينى الجايه وهكون راضى وفرحان انتى اللى وجودك جنبى حسسنى أن أنا إنسان
احمد: الله يبركلى فيك يا اغلى من عينيا الله يخلينى ليك واجبلك الدنيا ديا الله الله حبيبى الله الله يحميك حبيبى يا عمر يا غالى ويخليك ليا
مالك: يا ورده مكانها فى البستان يا أيه نزله من الرحمان يا خفه دم موصوفه بتتبها بذوق وحنان يا ورده مكانها فى البستان يا أيه نزله من الرحمان يا خفه دم موصوفه بتتبها بذوق وحنان بيكى الحياه بتحلالى يالى شغلتلى بالى عشت عشانك بكره لجل ما تبقى حلالى كل العيون حباكى عشقك وبترجه انك تكونى عشانى يوم فرحى تبقى ملاك
كريم: اه منها يا ليالى ليله اه لما تحب بجد بعد سنين طويله وانا بين أيده مبقاش فى حاجه مستحيله ده الحب كله اعيشو وانا معاااااك اه منها يا ليالى ليله اه لما تحب بجد بعد سنين طويله وانا بين ايده مبقاش في حاجه مستحيله ده الحب كله اعيشو وانا معاااااك
عبدالله: مش هسبها معها فى الجنة أنا نصبها أنا حبيبها انا قلبى ليها غنى مش هستغنى لو دقيقه وحده عنها منا اللى قلتلو انها شافت مع أمنها عينك جت فى عينى من سعتها أنا اتسحرت يا قلبك ساكن قلبي موت فيكى وانتحرت فركت ازاى من نظره وحده اكون حبيتك قلت فى نفسى انك ليا وأما صدقت انى لقيتك
وكلهم فى صوت واحد: حبتها يا نااااااااس وعتبرونى سرقت الإحساس مهياش بالعقل دى بالإحساس ولله يااااااااس
وطبعا البنات كانو واقفين مبسوطين من اللى بيعملو وبعد كده الناس بقت تسقف وكل واحد جرى على حبيبته حضنها ورجعت المهرجانات تانى ورجعو اتجننو تانى وبتاع الدى جى مكنش عايز يخلص الفرح من حلاوته لاكن مع الاسف وقت القاعه خلص ومشيو كل واحد خد عرستو وعلى بيته
تسريع احداث
وطبعا كل واحد خد مراتو وسافر عشان يقدو شهر العسل وبعد كده رجعو تانى والعشره كانو اكتر من اخوات لدرجه انهم جمعو فلوس وجابو بيت كبير عشان يعيشو فى كلهم
وهنا كانت النهايه اتمنى تكون الروايه عجبتكم ♥️🥺♥️
•تابع الفصل التالي (رواية دكاتره مجانين) اضغط على اسم الرواية