رواية طفلة النمر كاملة بقلم بشري شريف عبر مدونة دليل الروايات
رواية طفلة النمر الفصل التاسع عشر 19
نمر: لا انتى ممثاله شاطره و عرفتى تضحكى عليهم و توهميهم انك ها تبعنى و بجد بسبب الموقف دا انا استجدعتك و طلبت منك الجواز
مريم ابتسمت بكثوف
فلاش باك
مريم كانت لسه شغاله و جى واحد ليها من شركه منفسه و عرض عليها انها تسلم ليه ورق يدين نمر
بس مريم رفضت و راحت قالت لنمر
مريم: مستر نمر فى حاجه مهمه لازم تعرفها
نمر: اى يا مريم
مريم: فى حد من شركة المهدى طلبت منى ورق يدين حضرتك
نمر: امممم و انتي قولتي اى
مريم: رافضت
نمر: طب وافقى
مريم بصدامه: اى
نمر: وافقى و انا ها قولتك تعملى اى و اه لازم تكونى بتتعاملى على اساس انك بتجيبى حاجات تدينى فعلا
مريم: حاضر بعد اذنك
خرجت مريم و نمر قال بشر: اما وراتك يا حسام
و دخل عمر و نمر حكه كل حاجه
عمر: نمر لازم تخد بالك من البت دى بردوا ممكن تكون دى خطه منهم علشان يلعبوا عليك
نمر: اكيد يا عمر مع اني واثق ان هى مش كدا
عمر: و اى اللى خالك واثق كدا
نمر: مش عارف احساس
عمر: ماشى يا بتاع احساس
نمر ضحك و بعد ايام بدات خطة نمر و لان كان فى حد بيرقب مريم فا كانت بدور ورا نمر فعلا بس كدا و كدا و عشان كدا خدت الفون من وصال
اند باك
دخلت وصال و قالت بفرحه: يلا يا بابا بقى
نمر مسك يد مريم و نزل القاعه و دخل و هو مسك يد مريم و وصال مسكه فستان مريم عمر قرب من نمر
نمر سلم مريم لعمر و قال: خالى بالك منها يا عمر مريم بقت اختى الصغيره
عمر بحب: دى في عينى و بص لمريم بحب مريم ابتسمت بكثوف
عمر خد مريم و راحوا قاعدوا فى الكوشه و نمر شال وصال و راح قاعد مع سلمى و سيف و فاطمه
(البلوك على الشمال مع ان يعنى انا مش عملت حاجه و على فكره الشتيمه حرام ) بعد وقت اشتغلت اغنية هديه علشان السلو عمر قام هو و مريم عشان يرقصوا
عمر بص لمريم بحب و قال: انا بحبك اوى
مريم بحب: و انا كمان
عمر: عارفه كنت فاكر انك مش بتحبني و دا كان محزنى اوى
مريم : انا بحبك من زمان
(طب انا بقول نطلع فلاش باك للحصل علشان لو فضلنا اكتر من كدا ها نتشل و ها يجى جفاف عطفى اكتر من كدا
فلاش باك)
فى المكتب لما عمر و نمر دخلوا
عمر بغضب: انت بقى عاوز تتجوز مريم
نمر ببرود: ايوه طالما انت مش عاوز تتحرك و رافض تتقدم ها اتقدم انا
عمر بغضب: نمر مش تنرفزنى
نمر: مش انت بتحبها
عمر بغيظ: شوف انا بقول اى و انت بتتكلم فى اى
نمر: لا هو دا الموضوع و جاوب على السؤال
عمر: اه بتنايل احبها
نمر: يبقى سيب الموضوع دا عليا
عمر: ها تعمل اى
نمر: هتقدم
عمر بغضب: لا دا انت عايز تنضرب بقى
نمر: مش ليا يا غبى
عمر بغباء: امال لمين
نمر: مش بقول غبى
عمر: لا اخلص
نمر: ليك
عمر بتوتر: بلاش
نمر: انا هتقدم فا لو انت رافض خلاص هتقدم ليا
عمر بغضب: لا انت بتستعبط اتقدم ليا
نمر ابتسم و قال: طب يلا
عمر بغباء: يلا اى
نمر زق عمر و خرجوا الجنينه
مريم: مستر نمر معلش عاوزه حضرتك فى حاجه
نمر: تمام تعالي المكتب
مريم و نمر دخلوا
(و طبعا انتوا عارفين مريم قالت بس ها نقوله تانى رخامه بقى )
مريم: مستر نمر وصال محتاجه احتواء وصال فقدان امها لسه ما اثر عليها
نمر: زى
مريم: زى ام مثلا
نمر: ما فى سلمى
مريم: سلمى بتشتغل
نمر: طب اى رايك تكونى انتى الام دى
مريم بصت بصدمه
مريم بصدمه: ازاى
نمر: هو اى اللى ازاى
مريم: ازاى ها اكون ام ل وصال مش فاهمه
نمر: بصى عمر بيحبك و انا بطلب يدك لعمر
مريم سكتت بكثوف
نمر: يعنى موافقه
مريم هزت راسه باه نمر ابتسم و قال: انتى عايشه مع حد
مريم: لا انا وحيده
نمر: فى حد نطلبك منه
مريم بحزن: لا
نمر: تمام بصى عمر ها يروح معاكى تجيبى حاجاتك و تيجى تعيشى معانا علشان الفرح بعد اسبوع
مريم بصدمه: اسبوع
نمر: اه ليه ها نضيع وقت
مريم: تمام
اند باك
بعد وقت الفرح خلص و نمر رجع هو وصال وسلمى و سيف و فاطمه القصر و عمر و مريم سافروا لتركيا علشان يقضوا شهر العسل
و فى القصر
وصال: بابا هو مريم ها تيجى امتى
نمر بحب: بعد شهر
وصال بحزن: بعد شهر كتير اوى
نمر بحب: معلش بقى
و بعد شهر عمر و مريم رجعوا على القصر و عدت السنين و عمر و مريم خلفوا ولد اسمه حازم عنده 7 سنين و سلمى اطلقت من جوزها و اتجوزت زميلها فى الشغل و هو بيحبها اوى و خلفوا بنت اسمها ساره عندها 6 سنين و لسه هشام بيحاول يخطف وصال و صافى بتساعده و كان بيعرف تحركات وصال من الجسوسه اللى فى القصر اللى انا شكه انها سعاد بس لسه مش متاكدين وفى يوم الكل كان قاعد نمر قال: انا هخطب الكل بص عليه بفرحه و وصال كانت فكره انه ها يقول عليها هى
بس نمر صدمهم كلهم و قال: انا هخطب صافى
- يتبع الفصل التالي اضغط على (رواية طفلة النمر) اضغط على أسم الرواية