رواية ستعشقني رغم انفك كشماء وفهد (كاملة) بقلم شوشو عبر مدونة دليل الروايات
رواية ستعشقني رغم انفك كشماء وفهد الفصل التاسع و العشرون 29
نور :يا بنتي هتغابه عليكي بقلك تعالي
كشماء:بصي انا هنزل في فندق لغايه مدور علي شقه
نور بقله صبر: والله العظيم مفيش اي مشاكل ولا اي احراج
انا عايشه مع بابا وماما بس تعالي عيشي معانه يومين ولو
معجبكيش الوضع ابقي روحي فندق
كشماء باستسلام:ماشي
نور بفرحه:ياس ايوه بقى محدش يقدر يعرضنى
كشماء بابتسامه:والله ومجنونه
نور:عارفه الله يخليكى
نور:تاكسى
السائق:على فين يا انستى
نور:على عنوان ده
تركب كشماء ونور التاكسى
بعد مده يصلوا الى بيت نور
نور:اخيرا وصلت بيتى وحشتنى يا غالى
كشماء بهمس:مش قولت مجنونه
نور تطرق الباب بسرعه جنونيه يا اهل الدار انا جيت
يفتح الباب لنجد رجل فى الخمسين من عمره
نور:بابا حبيبى وحشتنى يا كبير وتحتضنه
محمد :وانتى كمان ياغلبويه وحشتينى ووحشنى جنونك
نور بتعالى مزيف:علشان اقولكم متقدروش تعيشوا من غيرى ومن غير جنونى
محمد :تعالى يامغلبانى
نور:اخ كده ياحج نسيتنى اعرفك بصحبتى كشماء تعالى
كشماء باحراج:اهلا
محمد :اهلا بيكى آلله اسمك مميز يعنى ايه كشماء
كشماء:يعنى انثى الفهد
محمد بانبهار:واو اسم ذات معنى ياترى انتى قويه زى انثى الفهد
كشماء:معرفش بس مبينش ضعفى لحد بحتفظ بيه لنفسى
محمد:طيب اتفضلى يا بنتى البيت بيتك
كشماء بابتسامه حب:طبعا انا مفتقداها قووووى
محمد بحب وحنان:وانا مش هبطل اقولهالك لغايه مزهقك فيها
كشماء:عمرى مزهق منها ابدا
محمد :طيب انتى كمان تقوليلى يابابا ماشى
كشماء:تحتضنه بسعاده وتبكى
نور :ايبببه جو الحب المممنوع ده يايالا سخريه القدر ابويا
وصحبتى الى لسه مصحباها من ٤ سعات بس ياالهى
كشماء:هههههههههه وآلله انا مغلطش لما قولت مجنونه
محمد :دى ست المجنين كمان الله يعينا عليها
نور:يا جدع لسه كنت بتقولى وحشتينى
محمد :يلا ندخل وتعرفينى عرفتى المزه دى ازاى
نور:مزه مزه يا حج والله لقول لمارسا واخليها تفلب عليك
محمد بخوف مصتنع:لا لا خلاص مش عاوز اعرفها
نور برفع حاجب:ايه كده ناس متخفش غير من زوجته بصحيح
تدخل الفتيات البيت
نور:احنا حنروح نانم يا بابا علشان تعب السفر
محمد :ماشى ياحبيبتى وانتى يا كاشى متقلقيش البيت بيتك ماشى
كشماء بابتسامه:اوك باى
نور: دى غرفتى ودى غرفه بابا وماما وفيه غرفتين تانى
شوفى الى تعجبك ونامى فيها
كشماء:بجد انا لو ليه اخت مكنتش عملت كده
نور:اول معلومه عنك انك وحدنيه زى حلاتى يعنى
كشماء:وانا هحكيلك كل حاجه بس لما اهدى شويه
نور :اوك وانا مستنياكى
******)))))************
فى بيت شرف الدين فى الجنازه
شرف الدين:حياتك الباقيه
شخص:المرحومه ارتاحت من الوجع متزعلش نفسك
شرف الدين:الحمد لله على كل حال
شخص اخر:البقاء لله
شرف الدين:لا اله الا الله
شخص اخر:ربنا يرحمها هيا فى مكان احسن دلوقتى
شرف الدين:أكيد
شرف الدين : بتعب يا هريدى اقف فى العزاء لغايه ميخلص انا هروح اريح شويه
هريدى:ماشى جنابك انت تومر
يدخل شرف الدين ليجب النساء يصرخن بصوت عالى
شرف الدين بهمس:نساوين تجيب القدر بصحيح
الخدامه ببكاء:الف رحمه عليها دى كانت نواره البيت بصحيح
شرف الدين:انا مش عاوز صريخ روحى قولى للنسوين الى
قاعده جوه دى تسد حنقها بدال ماجى افرغ فيها
الخدامه:حاضر يا سيدى
شرف الدين:يلا قوام انا هروح اريح حته مسمعش صوت
الخدامه تمشى لتبلغ النساء امر سيدها
يصعد شرف الدين لغرفته
شرف الدين:اخيرا الواحد شم نفسه بعد موتك مينفعش اقول
غير الله يرحمك علشان متجوزش عليكى غير الرحمه
شرف الدين:كنت زوجه فاشله وام أفشل الله يسامحك ويغفرك
ثم يخلع جلبابه وينام بهدوء
****************************
فى بيت الخديوى مليى بالحزن
شهد :احنا لغايه امته هنسيب كشماء منعرفش عنها حاجه
ملاك :واحنا فى ايدنا ايه
هاله ببكاء:بنتى وحشتنى قووى وقلبى وكلنى عليها انا
هروح انام سلام تصعد السلام تقابل سالى تنظر لها بقرب وتصعد
تنزل سالى تتمختر فى مشيتها
سالى بابتسامه تعلو شفتيها بحبث:مالكوا كده زى ميكون حد ميت
شهد بقرف:وانتى مالك يا حربايه يا خرابه البيوت
سالى:انتى لازم تحترمينى علشان انا مرات اخوكى انتى فاهمه
شهد بهجوم:وتمنعها ملآك:مرات اخوى مين ياعقربه ياصفرا
يا خطافه الرجاله
سالى بغيظ واضح:انا خطافه رجاله يا زباله
شهد :زباله الزباله دى الى جبتى منها ورضعتى منها كمان
ياحيوانه يا كلبه
ملآك:اهدى متخليش وحده زى دى تشمت فيكى
سالى :ايه انتى كمان متحاسبى على كلامك
ملآك بتزمر:تصدقى مانا حيشاها عندك عليها يابت ياشهد
مرمشيها اعدميها العافيه
تهجم شهد وملاك على سالى ويربحاها ضرب
شهد :تشد شعرها وتضرب فيها برجلها ااه يا واطيه يا ناقصه يا دون
سالى بالم :اااه الحقونى ااه اوعى بعيد عنى يا همجيه
ملاك :احنا همج يا عقربه طيب خدى طخ طيخ طوخ
(راحت سالى فى خبر كان هههههه)
فهد بغضب:انتوا بتعملوا ايه ابعدوا عنها
سالى ببكاء وتحتضنه:الحقى يافهد دول موتونى ضرب شوف عملوا فيه ايه
فهدبغضب:ممكن اعرف عملتوا كده ليه
شهد تنظر له بقرف:علشان احنا مش موفقين على الزباله الى وافقه دى
سالى :شفت شفت بتشتمنى ازى قدامك اما من وراك هيعملوا فيه ايه
فهد :شهد اعتزرى منها حالا
شهد بصدمه:ايه قول كده تانى اعمل ايه
فهد بقوه:اعتزى
شهد بقوه:ابدا مستحيل
فهد يقترب منها:انا لقولك اعتزرى حالا
شهد بصوت عالى :على جثتى
فهد يضربها القلم:انتى متربتيش بتعلى صوتك عليه
شهد بصدمه:انت انت ضربتى علشان خرابه البيوت دى
فهد بغضب:انتى الى خلتينى امد ايدى عليكى لو كنت
احترمتيها مكنش ده حصل
شهد تنظر له بقوه :وتذهب
سالى تنظر لها بشماته
ملاك بحزن:انا كنت دايما بحترمك بس انت نزلت من نظرى
اوووى ابقى خليها تنفعك وتذهب
فهد :ينظر لسالى يجدها تبكى
فهد :انا آسف على الى حصل شهد وملاك ميقصدوش دول
زعلنين شويه وهيهدوا
سالى بتمثيل :انا مش زعلانه منهم دول زى اخواتى الصغيرين
****************************
فى بيت شرف الدين فى غرفه شادى
تمارا بحزن مصتنع: اااه يا غاليه اااه يا حبببتى
شاادى بحزن:خلاص يا تمارا مش هنفضل اليوم كله صويت راسى وجعاتنى من كتر الصريخ
تمارا ببكاء مزيف:اسكت ازاى دى كانت زى امى
شادى :بلاش كدب علشان انا عارف كنتوا ازاى مع بعض
تمارا بخوف منه:ايه منكرش انا كنا مش بنقبل بعد بس بعد
متشلت وانا غير معاملتى معاها لاحسن
شادى :خلاص خلاص مش عاوز اسمع نفس انا هنام شويه
تمارا بحزن مصتنع:ماشى نام يا حبيبى تصبح على خير
شادى :وانتى من اهلوا
تمارا بهمس:الحمد لله انها ماتت وارتحت منها ااف منك انت
كمان عاوزنى اخلف ده فى المشمش
****************************
فى امريكا فى بيت محمد عبد السلام
نور تستيقظ من النوم وتتجه لغرفه كشماء لاطمنان عليها لتجدها مستيقظه
نور :انتى نمتى وصحيتى ولا لسه منمتيش
كشماء:لسه منمتش اصلى مش متعوده انام فى سرير غير سريرى
نور تجلس بجوارها وتمسك يدها: مش بابا قلك البيت بيتك
كشماء:ايوه بس
نور:من غير بس ويلا ادخلى خدى شور علشان ننزل اعرفك على عائلتى الكريمه
كشماء:بجد انتى عند قدر على تغيير الاراى بسرعه كبيره
نور:تشكرات تشكرات يلا يابنتى بقى عاوزه اقعد معاكى
واعرف حكايتك من طاطا لسلام عليكم
كشماء:اوك وانا كمان محتاجه لليسمعنى علشان مش قادره اكتم اكتر من كده
نور:انا هروح اخد شور ويلا انتى كمان
تذهب نور لغرفتها لاخذ حمام
فى الاسفل يجلس محمد مع زوجته مارسا
محمد:فى بنت صحبه نور جات معها زى القمر بس لاسف وشها دبلان ومليه الحزن
مارسا:بنتنا بتصاحب طوب الارض طيب ممكن تطلع وحشه
محمد باعتراض:لا خبرتى فى الناس السنين الى فاتت بتقول
البنت دى طيبه جداااا وغلبانه كمان وشافت كتير
مارسا:يا راجل كل ده من نظره واحده للبنت
محمد:الشيب الى فى راسى ده مش مقليل من خبرتى مع الناس
مارسا:اتمنا انها تكون كويسه علشان نور بتعلق باصحبها جدااا
محمد :نور صحيح مجنونه واحيانا هبله وتحسيها عيله
عندها ٥ سنين بس بتعرف البنادمين صح بتعرف اذا البنادم الى قدامها كويس ولا لا وده المهم
مارسا:معاك حق اذا حبيبى تلك الفتاه ستسكن معنا فى
المنزل
محمد:نعم يا جميلتى
مارسا:اما زلت ترانى جميلتك بعد هذا العمر فانا فى ٥٥ من العمر
محمد بحب ويحتضنها:انتى كنتى جميلتى وماذلتى جميلتى
وحبك بيكبر كل يوم فى قلبى عن اليوم الى قبله
مارسا بكثوف:ابتعد الفتيات قادمات
محمد :عادى انتى مراتى ياجميلتى
نور بمشاغبه:بتعمل ايه يا خلبوص انت كبرت على الكلام ده
محمد:مين ده الى كبر يا حببتى انا لسه بصحتى
نور برفع حاجب:يا راجل احترمنى انا قاعده معاكم فى البيت
استنوا لما اتجوز ابقوا اعملوا الى انتوا عوزينو
كشماء بابتسامه :صباح الخير
محمد :صباح النور
مارسا :صباح النور انتى هيا صاحبه نور
كشماء بكثوف:ايوه
مارسا:ومالك مكثوفه كده ليه انتى فى بيتك ومع عيلتك بس
انصحك نصيحه ام لبنتها ابتعدى قدر المستطاع عن تلك
المشاغبه فى كل الداء تصيب الاخرين
كشماء:هههههه
نور:لا يشيخه انا مرض ياماما
مارسا:انت اجمل مرض
محمد:يلا بينا نفطر علشان اروح شغلى
مارسا:هيا يا حبيبى
نور بفرحه:اجل هيا هيا الى العشق
كشماء:هههه والله العظيم انتى منخوليه على الاخر
نور:اعلم هذا جيدا هيا وراى يا فتاه
يذهب الجميع الى الفطار
يجلس محمد وبجواره مارسا وامامه نور وبجوارها كشماء
محمد:انتى عندك كام سنه يا كشماء
كشماء:٢٢ سنه
محم.:متعلمه
كشماء:اتخرجت من كليه اداره اعمال بتقدير امتياز
محمد بزهول:واو انتى ممتازه جدا وشتغلى قبل كده
كشماء:بشتغل من وانا فى اول سنه كليه علشان التدريب
مارسا:هل ليدكى عائله
كشماء:نعم
نور:انا شبه مين بقى
كشماء بابتسامه:شبه عمر
محمد:ابوكى وامك ايه وضعهم
كشماء بحزن عميق:عند ربنا
محمد بحزن:انا اسف مكنتش اقصد
كشماء: مفيش داعى لاعتزار
مارسا:لاتحزنى حبيبتى فانا امك ومحمد ابوكى
كشماء بابتسامه حب:وانا ليه الشرف
نور بهزار:نهااار اسود وانا اهلى مين
مارسا بهزار:انتى مش بنتا احنا جبناكى من ملجى
نور بغضب مصطنع:لا يا شيخه وربنا لزعل ها
محمد:متزعلى يعنى انتى عندك دم قوى
نور:هاهاهاها حتى انت يا بابا وربنا انا مخصماكوا ها
مارسا:لا خلاص يا صغيرتى فنحن لا نسطتيع العيش بدونك
نور:ايوه كده اتعدلوا
محمد بجديه :عاوزه تشتغلى يا كشماء
كشماء:اكيد بس مش دلوقتى هظبط شويه حاجات فيه
علشان اعرف اعيش زى مكنت قبل كده
مارسا:شكلك بيقول انك تعبتى فى حياتك على الاخر
كشماء بابتسامه الم:لا رد
محمد:متطرح متحبى انك تشتغلى انا موجود انا عندى شركه
لصناعه السراميك والبرسلين والرخام
كشماء:اوكى
محمد:انا شبعت الحمد لله سلام حد محتاج حاجه وانا جاى
مارسا:معا السلامه يا حبيبى
نور:اريد وجبه بيتزاء كبيره يا ابى وكنتاكى الحجم الكبير وكولا رجاء ااااااابى
محمد بحب وحنان:ماشى وانتى يا كاشى عاوزه ايه
كشماء بابتسامه:عاوزه سلامتك
محمد:متكسفيش اطلبى
كشماء:صدقنى مش عاوزه غير سلامتك
محمد:طيب فى رعايه الله وانتى ياستى نور خدى اختك
وفسحيها شويه وتسوقوا شويه
نور بفرحه :ايوه يا مان هو ده
*****************************
فى مصر بعد مرور ٤ شهور تغير اوضاع بيت الخديوى كثيرا بعدسفر كشماء
اصابه الحزن والكائبه وكل واحد بقى فى حاله
عنيات :هتعملى ايه ياستى على الغداء
هاله بحزن:اى حاجه يعنى هتلاقى الى ياكل ماكل واحد فى
حاله عمى مبيطلعش غير للضروره وشهد زعلانه من فهد
وضربه ليها وادهم زعلان على زعل شهد واسلام مشغول
لشوشته وملاك وعمر كل واحد فى حاله وفهد هارى نفسه
فى الشغل ومش راحم نفسه ومش بشوفه خالص وحسن
وحسين بشوفهم بالصدفه كل فر ومر يعنى مبلقيش غير
الحيه خرابه البيوت الى قاعده فوق وانا لوهموت من
الجوع مش هاكل معاها على سفره وحده
********************************
فى امريكا فى بيت نور
تجلس كشماء فى غرفتها لترتاح بعد انتهاء شغلها
كشماء تضع كشماء يدها على بطنها وتتذكر كيف علمت
بحملها فلاش باااالك
كانت تعمل كشماء فى مصنع محمد والد نور فهيا اصبحت
فى وقت قصير رائيسه مجلس الاداره وشريكه بنسبه ٥١ فى
١٠٠ لان مصانع محمد تعرضت لافلاس بسبب ازمه ماليه
ولاكن اقذت كشماء الموقف ودفعت كشماء الديون واشتغلت
على امالك محمد ليرجع اسمه من جديد فى السوق بعد سقوته فى السوق
كشماء تجلس على سفره
محمد:انتى هتروحى الشغل النهارده
كشماء:ايوه فيه صفقه جديدا ولازم ناخدها
محمد:انا مش عارف من غيرك كنت هعمل ايه
مارسا: انتى انقذتى اسمنا وسمعتنه من السقوط
كشماء:أنامعملتش حاجه اى حد كان فى مكانى كان عمل كده واكتر
محمد:انتى دفعتى ديونا ورجعتى المصانع دانى للشغل
بفلوسك وبتقولى معملتيش حاجه انتى بجد ملاك
كشماء: طيب مانتوا استقبلتونى فى بيتكم وعشت معاكم
اكل اشرب انام والاهم الامان الى حساه معاكم دى
ميد قدرش
بمال ابدا وبعدين من صممت انى املك ٥١ من اسهم الشركه
والمصانع يعنى معملتش حاجه
نور:انتى اديلك ٣ شهور نعرفك بس بجد اكتر حد بحبه
عملتى الى معملهوش الناس الى نعرفها من سنين
محمد:انا هفضل طول عمرى مديولك
كشماء:مش هعيد وزيد فى نفس الكلام انا الى مديونالكم
غير انكم متعرفوش عنى حاجه غير اسمى بس حسيتونى بالامان
وخلتونى ارجع زى الاول
مارسا:طيب نبطل كلام وناكل يبداء الجميع فى الاكل
مارسا:محمد النهارده جاى ادم من البرازيل
محمد:بجد ده وحشنى قووى
نور:ايه وحشنى خاالص وهرخم عليه بقى
كشماء بغباء:معلش مين ادم ده
مارسا:دى يبقى ابن اخويا رجل اعمال بس عايش فى البرازيل
كشماء:اوك بس هو هيقيم فين
مارسا:ليه بيت هنا وبيت فى كل بلد بيروحها علشان مبيحبش الفنادق
كشماء بتعب:ااه يجى بالسلامه
نور:مالك وشك اصفر ليه
محمد: وكمان اكلها قليل واغمى عليها كام مره
مارسا:انتى لازم تكشفى انتى تاعبه نفسك جداا فى الشركه والمصانع
كشماء:مفيش داعى ده شويه ارهاق مش اكتر
لم تكمل كلامها لتسقط مغشى عليها
محمد بخضه:كشماء ويحاول افاقتها ولاكن دون جدوى
نور:انا هطلب الدكتور
مارسا :بسرعه
يحملها محمد لاقرب غرفه الى ان ياتى الدكتور
بعد ٥ دقائق ياتى الدكتور ويدخل للكشف عليها ويطلع اليهم
الدكتور بابتسامه: مفيش داعى للقلق عليها
محمد بخوف:ازى منقلقش عليها دى اديلها فتره مش على
بعضها خالص وشها اصفر وباكل قليل وبيغمى عليها
الدكتور بضحكه:ما ده شى عادى للزيها ان مش عارف انتوا
ازى مكتشفتوش حملها
محمد مصدوم
مارسا:ايه حامل
الدكتور ماكدا:ايه حامل فى نهايه الشهر الرابع انتوا لازم
متعرضهاش للجهد سلام
محمد "سلام
مارسا ونور ومحمد يدخلوا على كشماء ليجدوها تبكى بقوه
مارسا بقلق:مالك يا بنتى بتعيطى ليه
كشماء:اهى اهى اهى
نور:مالك بس يا حبيبتى
اما محمد كان يقف بعيدا مازل مصدوم كيف هى حامل اذا
هيا ليس كما توقع هو فتاه سيئه السمعه
كشماء تنظر له لتجده ينظر لها باتهام
كشماء :طبعا كلكم بتسالوا ازى انا حامل انا هقولكم حكايتى
كلها اظن ان ده افضل معاد لتعرفوا عنى كل حاجه تبداء
كشماء فى روى قصه حياتها من يوم ولدتها الى يومها هذا
محمد بفرحه فيها فتاه شريفه لس كما ظن ليبتسم بسعاده
ويحزن ايضا لمعانتها فى حياتها
مارسا بحزن:انتى اظلمتى قوى يا بنتى
نور:انتى ازى تحبى واحد ندل زى فهد ده
محمد :طيب انتى هتقولى لاهلك انك حامل
كشماء برفض:لا
محمد :لا ليه يابنتى من حقهم يعرفوا
كشماء:لو عرفوا هيجبرونى انزل وانا مش مستعدا دلوقى للنزول انا لسه منستش الى حصل
محمد :طيب يا حبيبتى براحتك نسيبك ترتاحى يلا يا نور يلا يا مارسا
نهااااااايه ااااااااالفلاااااااش بالك عوده لاحاضر
كشماء:انتوا اهم حاجه فى حياتى بحد بحمد ربنا انه رزقنى
اياكم خلاص هانت كلها ٣ شهور ويتنورا حياتى
نور تدخل عليها:حبايب خالتوا عاملين ايه
كشماء:الحمد الله كويسين الدكتوره قالت وزنهم بقى كويس
نور:الحمد آلله اقولك صحيح ادم عاوز يجى معانا علشان يشوفهم فى الصونار
كشماء:اوك مطرح ميحب
نوربغمزه:اصلى هو مهتم اوووى بيكى وبعيالك
كشماء بقوه:نوررر انا مبحبش تلمحاتك وكلامك بطريقه دى
١٠٠ مره اقولك مفيش حاجه من دى بس انتى مصممه انه
بيحبنى حتى لو هو بيحبنى انا مبحبش حد ولا هسمح لحد يحبنى
نور بحزن عليها:انسى وعيشى حياتك اما ادم فو بيحبك
يقدرى تقوليلى مهتم بكل حاجه تخصك ليه وقاعد عندا من
شهر ليه دى عمره معملها ومرافقك زى ضلك بعدين ده عسل
حتى بغمزات وعنين خضراء ومز المزز اااه لو تشوفى البنات بتموت عليه ازاى
كشماء:المشكله مش فيه هوا المشكله فيا انا
نور :طيب ياخى يلا ننزل زمان ادم خلل
كشماء:اوك يلا
ينزلوا الفتيات ليجدو محمد ومارسا وشاب فى ٢٥ من عمره
ذات جسد رياضى وبشره بيضاء وعيون خضراء وشعر اصفر
وفم صغير وانف حاد( شبه توم كروز كده هههه )
ادم ينظر لكشماء بحب يحاول الى يظهره
كشماء بجديه:اخبارك يا ادم
ادم : كويس انتى اخبارك واخبار الطفلين ايه
كشماء باختصار:كويسين
وتجلس بعيد عنه
نور ملطفه الجو:ايه ياسى ادم الى جابيك عندنا
ادم بحزن:كنت جاى اقعد معاكم شويه بس جاى شغل طارى سلام
مارسا:خليك شويه يا ادم انت لسه جاى
ادم:مينفعش ده شغل مهم
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية ستعشقني رغم انفك كشماء وفهد ) اسم الرواية