رواية ستعشقني رغم انفك كشماء وفهد (كاملة) بقلم شوشو عبر مدونة دليل الروايات
رواية ستعشقني رغم انفك كشماء وفهد الفصل الثلاثون 30
دخول
كشماء وادم ونور للطبيبه النسائيه الخاصه بكشماء
الطبيبه بابتسامه:اهلا وسهلا شرفتوا ايه اخبار الحمل معاكى
كشماء بالم :الحمد لله بخير بس جانى شويه الم امبارح
الطبيبه:طيب اطلعى على السرير اكشف عليكى
تصعد كشماء على السرير وتضع الطبيبه شى لزج خاص بالصونار
الطبيه:انا مش شايفه الولاد
نور :بعنى ايه لبسين طقيه الاخفى
كشماء بخوف:يعنى ايه
الطبيبه:والادك نزلو فى الحوض يعنى ممكن تيجى على
نفسك ومتقوميش من على السرير لغايه اول التاسع بس ممكن
كشماء :ماشى تنزل كشماء من على السرير
ادم :مفيش اى أدويه ليها
الطبيبه:لا بتاع المره الى فاتت تمشى عليه وبس
كشماء:سلام
تخرج كشماء لتنده عليها الطبيبه مره اخرى
الطبيبه:كشماء
كشماء:نعم
الطبيه:اطلعى اكشف عليكى من تحت اشوف الوضع ايه
كشماء بالم:ماشى تصعد كشماء مره أخرى لتكشف عليها الدكتوره
الدكتوره بزهول:انتى بتولدى
كشماء بصدمه:ازى
الدكتوره:زى مبقولك الرحم فاتح ٧ ونص سنتى يعنى ولاده
نور بفرحه :بجد يعنى حبيبى هيشرفوا
الدكتوره :ايوه تعالى نطلع على اى مستشفى
كشماء :اوك بس مفيش خطر عليهم دول لسه فى السابع
الدكتوره:ربنا ينجيه
ادم:ايه الأخبار ليه رجعتوا تانى
نور:طلعت بتولد
ادم:ماذا كيف ذالك هى فى ٧
يصلوا للمستشفى
الدكتوره :نطلع السلام احسن علشان يسهل الولاده
تصعد كشماء للدو الثانى على قدميها لتشعر بالم فى ظهرها
كشماء:ااه
الدكتوره:حسيتى بوجع
كشماء:ايوه وجه فى ظهرى
نور:انا متحمسه جداااااا
ادم:هتكونى بخير لا تقلقى والاولاد ايضا
كشماء:ان شاء الله
الدكتوره:اتفضلى جهزت اوضه الولاده تعالى
نور :ممكن ادخل معاها
الدكتوره :اتفضلى بس متعمليش صوت
نور بفرحه:ماشى مش هطلع نفس
تدخل الطبيبه وكشماء ونور لغرفه الولاده وتصعد كشماء على
سرير الولاده بعد نص ساعه
الطبيبه بملل:مش حاسه باى وجع خالص
كشماء:لا مفيش
الدكتوره:طيب انا مطره اديكى طلق صناعى مقدميش حل تانى
كشماء:الى تشفيه صح المهم ميضرش الولاد
الطبية:لا مفيش اى ضرر خالص ثم تعطيها ٢ونص سنتى طلق صناعى
كشماء: مش حاسه بحاجه
الدكتوره :استنى شويه
بعد نص ساعه
الدكتوره:ها مش حاسه بالم
كشماء بنفى:لا
الدكتوره:انا هديقى طلق صناعى تانى وامرى للله
بعد ساعه ونص
الدكتوره بزهق:هها مفيش الم برضوا
كشماء:تو مفيش
الطبيبه بملل:انا مقدرش اديكى طلق صناعى تانى انتى ختى ١٠ سنتى ده اقصى حد ممكن تخديه
كشماء:طيب والعمل ايه
الطبيبه:الانتظار
تذهب الطبيبه ونور ليتحدثوا سوين ثم يسمعوا فجاء صوت اسكاب الماء
الدكتوره:اخيرا احمدك ياااارب
نور:هى كده هتولد
الدكتوره :المفروض بس هى مش حاسه باى الم وده مش
كويس المفروض لما تحس بالم تدفع العيل للنزول بس هيا
مش عارفه الالم بيجى امته
كشماء:طيب قوليلى ادفه امته وانا ادفع
الطبيبه:ماشى
بعد نص ساعه يخرج اول عيل ليبكى بصوت عالى
الدكتوره:بسم الله مشاء الله الله واكبر زى القمر
كشماء بالم حاد :عايزه اشوفه
الدكتوره:لما تجيبى التانى
بعد مده تصرخ كشماء بامر من الطبيبه ليخرج الولد التانى
الدكتوره بسعاده:الحمد الله الولدين بخير
نور :هناخدهم معانا
الدكتوره :لا طبعا لما يروحوا الحضانه الاول ونطمن عليهم ونشوف نفسهم منتظم ولا لا
نور بحزن:يعنى هيدخلوا الحضانه طيب هيقعدوا قد ايه
الدكتور :الله اعلم
ادم:انا خلص الاجرات كلها هيا كشماء عامله ايه
نور:كويسه بس الولاده هيدخلوا الحضانه
ادم:معلش ده علشان يكونوا كويسين وبصحه
تخرج كشماء وهى تمشى ببطء
نور:انتى ايه الى جابك
كشماء:هروح اشوف عيالى
ادم :طيب ارتاحى شويه وبعدين ابقى شفيهم
كشماء:تو لا عاوزه اشوفهم دلوقتى
الدكتوره:طيب تعالى معاى اخليكى تشفيهم
تذهب كشماء والدكتوره ليدخلوا الحضانه وهم مرتديين الزى الخاص العاملين والزوار والدكاتره
كشماء:هما فين
الدكتوره:اهم التنين دول
كشماء بفرحه: اخيرا شفتكم
**************************************
فى نفس التوقيت الى بتولد فيه كشماء
يجلس فهد الاتوب يشتغل عليه ليشعر فجاه بالم فى قلبه
فهد بالم:هو فيه ايه انا قلبى اخر مره وجعنى لما كشماء
وقعت من على ليل ياترى فيكى ايه يا كشماء
فهد :ايه انت هتحن ولا ايه
فهد :ابدا بس حاسس انها تعبانه وبتتالم
فهد :يحنين
ينهض فهد من على الكنبه ليتجه الى البلكونه يفتحها وياخذ
نفس عميق ويخرجه دفعه واحده
فهد :ليه يا حبيبى ليه خنتينى ليه انا مش قادر على بعدك
حتى وانا عارف انك خاينه لسه قلبى بيدق ليكى اناصحيح
بيين قدام الناس انى نسيكى بس فى الحقيقه لا مش قادر
حاولت وفشلت ااااه لو تعرفى بتعذب فى بعدك وخيانتك
كده اااه لو تعرف مدى عشقى ليكى مكنتيش خنتينى
تدخل سالى وتحتضنه من الخلف
سالى:حبيبى انت لسه صاحى
فهد بجمود :ايوه
سالى: ايه الى شاغل دماغ حبيبى
فهد بعصبيه :ملكيش فيه وبعدين انتى عارفه العلاقه الى بينا
كانت عامله ازى فبلاش الدور ده والشويتين دول علشان انا
مفهمك من بدايه جوازنا ايه النظام ووانا عمرى عمرى
مهلمسك انتى فاهمه
سالى بحقد :كل ده علشان لسه بتحبها وخايف تقرب منى
لتخونها رغم انها هيا نفسها خانتك
فهد بعصبيه شديده:ساااااالى لو فتحتى بوءق تانى فى
الموضوع ده هنهى جوازنا انا دينى حزرتك وانت حره
ثم يتركها ويذهب للحمام
سالى :بعد كل الى عملته لسه بيحبها اعمل ايه تانى انا جبت اخرى
******************
فى خارج غرفه فهد نجد شهد تسمع كلامهم من وراء الباب
لتفرح من الى سمعته وتشعر بالسعاده العارمه وتشمت فى سالى
ادهم بهمس:بتعملى ايه
شهد بخضه:بسمالله الرحمن الرحيم
ادهم:انتى مش هتبطلى العاده دى بقى هيبقى منظرك ايه لو حد شافك ها
شهد :تعالى بس معاى لحسن حد يطلع ويشوفنا
فى غرفه شهد وادهم
شهد بسعاده :انت مسمعتش الى سمعته
ادهم باهتمام:سمعتى ايه
شهد :سمعت فهد بيزعق للمتسمى وبيشخط فيها وبيقلها انه مش هيقرب منها
ادهم :ليه مهى دى الى اتجوزها برضاه محدش غصبه ومن سنه وتفكيره مش هو الى قال كده
شهد :طلع بيضحك علينا بقولك ملمسهاش خالص
ادهم :خالص خالص
شهد بفرحه :خالص مالص
ادهم :كده الموضوع فيه سر
شهد :اكيد ولازم نعرفه
ادهم :سيبك من اخوكى ومرات اخوكى وخليكى معايا انا
شهد :عاوز ايه
ادهم بغمزه:تعالى انا اقولك عاوز ايه
(مش بيتهدوى دول مبيتهدوووش بصوت عدلى علام ف مسلسل عفاريت عدلى علام ههههههه)
********************************
بعد مرور اسبوع من ولاده كشماء
كشماء تذهب لاستلام اولادها من الحضانه
الممرضه :انتى كشماء عز الدين
كشماء:ايوه
الممرضه :طيب البسى الزى وتعالى امضى باستلام اولادك
وخلصى الاجراءت وبعدين تعالى استلميهم
بعد مده من الوقت تستلم كشماء اولادها
كشماء بسعاده:اخيرا بقيتوا فى حضنى انا مشتقالكم قوووى قوووى
ادم بسعاده :هاتى اشيلهم شويه
نور باعتراض:لا هتيهم انا مش هوا هو بعدين
كشماء باعتراض اكبر:لا ولا انتى ولا هو ارتاحوا
ادم ونور :ننننننننننى
فى بيت محمد تدخل نور وادم وكشماء للمنزل بسعاده
محمد بفرحه :اخيرا نوروا البيت المفعيص دول
مارسا :دول حلوين جدااا انا عاوزه اشيلهم
محمد :انا الاول
مارسا:لا انا
كشماء :بضحكه :خلاص ماما الاول وبعدين انت يا بابا
نور:يا سلام مانا قوللك ومرتضيش شمعنا ماما وبابا
ادم :انا جهزتلهوا اوضتهم ناقص انهم ينوراوها
******************************************
بعد مرور بعد سنه ونص
فى غرفه كشماء نانمه بجوار اولادها لتستيقظ على عضهم
ليدها ورجلها
كشماء:انتوا مش هتبطلوا عض فيه امتى تطلعوا سنان
نور :هههه بتكلمى نفسك فين حبايبى وحشونى امبارح ناموا بدرى عن معادهم
كشماء: علشان كده صحيوا بدرى
نور :تشيل ادهم ويبكى ايهم
نور :لا يحبيبى متبكيش تعالا انت كمان
كشماء:الولاد بيحبوكى قوووى وبيقولوا نو نو لغايه ما يزهقونى
نور بفرحه :دول حبايب قلبى من جوه
نور بجديه :انتى لسه مصممه انك ترجعى بيهم مصر
كشماء بجديه :ايوه انا خلاص بعت بما فيه الكافيه خلاص بلاش بعد تانى
نور:يعنى مش هترجعى تعيشى هنا تانى
كشماء:انا كده كده مسيرى هرجع طولت ولا قصرت كنت
هرجع وكمان مش عاوزه احرم الولاد من ابوهم
نور:يعنى هترجعى لفهد علشان الاولاد
كشماء برفض :لا طبعا انتى اجننتى ده مستحيل
نور :طيب انا هسافر معاكى علشان انا مقدرش اعيش بعد عن حبايب قلبى
كشماء:يااااريت بجد انا مقدرش عليهم لوحدى
تنزل شهد وكشماء لاسفل
ادم :حبايبى وحشتونى جدااا ويشيل ايهم
محمد :دول احلى حاجه فى الدنيا
مارسا:، واحسن حاجه انهم شبه بعض جداااا انا مبعرفش
افرقعم عن بعض
محمد:وانا كمان
نور :المشكله حتى شبه بعض فى لون العنين
محمد :ها قررتى ايه
كشماء بجديه:هرجع بلدى
ادم:ليه ترجعى ليه استقرى هنا احسن
كشماء:لا علشان ولادى يتربوا وسط اهلهم
محمد:ماحنا اهلهم
كشماء:انا وعت جدى انى هرجع من جديد وخلاص كده كفايه
ادم:يعنى ده قرارك الاخير
كشماء:ايوه
ادم : خلاص انا كمان هسافر معاكى
كشماء:مفيش داعى نور هتسافر معاىة
ادم باصرار:وانا كمان هسافر
كشماء:براحتك زى متحب
****************************
تهبط الطائره معلنه الوصل لاراضى المصريه
كشماء تاخذ نفس كبير تملى رائتيها من هواء بلدها
كشماء:وحشتينى يا مصر اااوى
فى بيت الخديوى يجلس الجد وحيدا فى الجنينه متاكا على
عكازه ينظر للاشى
كشماء:جدى
الجد يرفع وجهه وينظر امامه يجد حفيدته امامه لم يتغير
شكلها الى استثناء شعرها اصبح قصير لغايه اكتافها
وغيرت لونه اصبح احمر نااارى
الجد بفرحه :كنت عارف انك هترجعى بس عوقتى قوى انا
كل يوم بستناكى على امل انك ترجعى واهو رجعتى
كشماء بعيون دامعه:وحشتن قوووى قوووى يا جدى
الجد :وانتى كمان يا حبيبه جدك
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية ستعشقني رغم انفك كشماء وفهد ) اسم الرواية