رواية نجمة احتلت عرش قلبي الفصل العاشر 10 - بقلم يارا الرويني
رواية نجمة احتلت عرش قلبي الفصل العاشر 10
فهد بعصبية وهو بيفرمل العربية: معجب بمين يختى
نجمة بخوف : احنا كانا هنعمل حادثة على فكرة
فهد بصوت عالى ارعبها: مين دا اللى معجب بيكى عملك ايه ما تنطقى
نجمة : هو فيه ايه يا ابيه
فهد بعصبية: انا مش زفت ابيه انا جوزك فاهمة جوزك ومين دا ومعجب بيكى ازاى يعنى
نجمة بخوف ودموع: هو انت ليه مش بتسبنى اكمل كلامى هو كان بس معجب بحلى للمسائل وخلى العيال فى الفصل يسقفولى
فهد بعصبية: بصلك ازاى يعنى
نجمة : عادى زى طالبة شطورة بس
فهد كمل سواقة و وصلوا البيت كانوا البنات قاعدين تحت وعز وفاروق
نجمة وفهد دخلوا
ياسمين: عملتى ايه انهاردة يا نجمة
نجمة مردتش عليهم وسابتهم وطلعت وهى زعلانة
فرحة: مالها دى
فاروق: تعال معايا عايزك
فهد : حاضر يا جدى
عند نجمة طلعت ورمت شنطتها على الارض وفكت النقاب وقعدت تعيط
نجمة بشهقات: دا حتى مطلعش ورايا يصالحنى ماشى يا ابيه يا رخم
عند فهد
فاروق: مزعل مرتك ليه يا ولدى
فهد : مفيش يا جدى
فاروق: بص انا مش هدخل ما بينكم بس مرتك لستها صغيرة يعنى اقل كلمة ممكن تزعلها فا أما تتعامل معاها اتعامل على اساس انها بنتك مش مراتك
فهد : حاضر يا جدى انا طالع انا بقى عايز حاجه
فاروق: لا سلامتك يا ولدى ربنا يهدى سركم
فهد بتنهيدة: يا رب
فهد : فرحة اومال فين ياسين
فرحة: فى الإدارة قال عنده اجتماع مهم
فهد : تمام
فهد طلع الاوضة ولاقى نجمة قاعدة على السرير بتعيط
فهد اتكعبل فى الشنطة اللى على الارض
فهد وهو بيشيل الشنطة : هو فيه حد يحط الشنطة على الارض كدا
نجمة بصت عليه وبعد كدا ودت وشها الناحية التانية
فهد راح قعد جانبها
فهد بحنية : دا انتى زعلانة منى بقى
نجمة : اه
فهد : طب انا اسف متزعليش منى
نجمة بشهقات : انت زعقتلى وانا وانا معملتش حاجه
فهد وهو بيحضنها: انا اسف بس اتعصبت شوية خلاص متزعليش بقى واهدى والله ما اقدر اشوفك كدا
نجمة : خلاص مش زعلانة
فهد با’س راسها ومسح دموعها
نجمة : ابيه
فهد : نعم
نجمة : هو انت بتزعل اما اقولك يا ابيه انا بجد اسفة
فهد : لا عادى ولا يهمك قولى اللى انتى عايزة تقوليه
نجمة : ماشى
فهد: يلا غيرى هدومك عشان ننزل نتغدى تحت
نجمة وهى بتبو’س خده : تمام
فهد وقتها مسك ايدها وقربها عليه جامد وقب’لها بحنية ونجمة حاولت تبعد بس معرفتش لحد اما استسلمت وتجاوبت معاه وبعدها با’سها من رقبتها وكان لسه بيفك زرار قميصه بس الباب خبط
فهد : نعم
توحيده ( الخدامة) : فهد بيه الكبير بيقولكوا الغدا جهز تحت
فهد : تمام جاين اهو
نجمة بخجل شديد : انا هقوم اغير
فهد ببأتسامة: تمام
فى القاهرة
فاطمه كانت نايمة فى حض’ن محمد
فاطمه: انا خايفه اوى
محمد : من ايه يحبيبتى
فاطمه: لو حد عرف بجوزنا دا وبالذات ابوك
محمد : متقلقيش محدش هيعرف حاجه
فاطمه: انا مش عارفه ايه اللى خلانى اسمع كلامك واتجوزك بجد
محمد : عشان انا وانتى بنحب بعض من قبل ما حتى انتى تتجوزى على الله يرحمه بس منه لله ابويا بقى هو اللى بعدنا عن بعض
فاطمه: طب لو مراتك عرفت حاجة زى كدا انا خايفه على نجمة منها
محمد : متخافيش فهد مع نجمة وفهد يقدر يحميها من اى حد
فاطمه: ربنا يستر
فى المساء
فرحة : هو ياسين اتأخر كدا ليه الساعه بقيت اتنين
ياسين وقتها دخل الاوضة ولاقى فرحة قاعدة مستنيه على الكنبة
ياسين: ايه اللى مصحيكى لحد دلوقتي
فرحة: كنت قلقانة عليك انت اتأخرت اوى
ياسين بفرحة لخوفها عليه : الاجتماع اتأخر شوية معلش
فرحة: احضرلك العشا
ياسين: لا كلت الحمد لله
فرحة: تمام
ياسين راح قعد جانبها على الكنبة
ياسين وهو بيد’فن راسه فى رقبتها: هو انتى بجد خفتى عليا
فرحة بتوتر من قربه: اه ممكن تبعد
ياسين: لا انتى قمر اوى كدا ليه
فرحة: هو انت شا’رب حاجه
ياسين: لا ما انا فى وعى قدامك اهو
ياسين وهو بيقرب من شفاي’فها : بس خلاص بقى انا مبقتش قادر
فرحة: يعنى ايه
ياسين وهو بي’بص على شفايف’ها : يعنى
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية نجمة احتلت عرش ) اسم الرواية