رواية ظننا انه باب الامل الفصل الحادي عشر 11 - بقلم ملك ناصر

 رواية ظننا انه باب الامل كاملة بقلم ملك ناصر عبر مدونة دليل الروايات 

 رواية ظننا انه باب الامل الفصل الحادي عشر 11

جاسر بارتباك: لا ابدا كنت معدى من هنا فقولت اجى اطمن على كيان يعنى لو عايزين حاجه..

دهب باستغراب: معدى من هنا؟ وفى الوقت ده!

كيان كتمت ضحكتها بصعوبه: خلاص يا ماما هو اصلا كان

ماشي.. صح

جاسر: صح صح يالا سلام..

وخرج من الاوضه ومن المستشفى كلها..

دهب لاحظت بتضحك: فى حاجه يابنتى..

كيان: لا يا حبيبتى مفيش حاجه كملي نوم..

♡♡♡♡♡♡♡♡♡تانى يوم♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

اسيل ومليكه راحوا عند كيان المستشفى قبل ما يروحوا

الجامعه وجاسر كان بيجهز علشان علشان يروح الشركه

وكيان على نفس الوضع وبتخف تدريجيا اما داليا فكانت

بتفكر ازاي تخلي جاسر يحبها ويتجوزها..

&&&&&&&&&&فى قصر الجارحى&&

والد جاسر: اه صحيح يا جاسر كيان عامله ايه سمعت انها

كانت فى المستشفى..

جاسر: كويسه الجرح مكنش خطير اوى..

امينه: الحمدلله انا اول ما سمعت زعلت عليها اوى وخوفت يكون حصلها حاجه..

داليا بعدم اهتمام: هي من بقيت اهلنا يعني علشان تخافوا

عليها كده..

امينه: ايه اللي بتقوليه ده يابنتى كيان دي طيبه اوى وجدعه

غير كده هي شريكيتنا فى الشركه..

داليا مدتش للموضوع اهتمام وجاسر بصلها بقرف.. فى

الحقيقه جاسر مش بتعجبوا تصرفات داليا ولا طريقه لبسها

نهائى وشايف ان هي مدلعه زياده بس ملوش حق يتكلم

وعمو واخواتها موجودين..

&&&&&&&عند كيان&&&&&&&

كيان: اوف بقا انا عايزه اروح..

دهب: ياحبيبتي انتى لسه خارجه من العمل.يات امبارح مش

هينفع تخرجى..

كيان وهي بتربع اديها زي الاطفال: مليش دعوه انا زهقت

مش بحب قاعده المستشفيات دى وبعدين انا ورايا شغل

زمان الشركه دلوقتى متبهدله من غيري..

وهي بتتكلم الباب خبط..

دهب: اتفضل..

دخلت مروه..

: الف سلامه عليكي يا كيان هانم..

كيان بابتسامه: الله يسلمك يا مروه تعالى ادخلي..

مروه: ايه اخبارك دلوقتى ان شاء الله تكونى بخير..

كيان: احسن من الاول الحمدلله..

قوليلي بقا ايه اخبار الشركه..

مروه: هو حضرتك كنتى موجوده امبارح والنهارده انا لسه

مروحتش فاضل نص ساعه على معادي ف لسه مفيش جديد

دهب: قوليلها يابنتى دى قرفانى كل شوية الشغل الشغل عامله زي الاطفال..

كيان: ايه يا ماما هيبتى مش كده..

مروه: ههههه ربنا يخليها ليكي يا طنط….

استأذن انا بقا علشان متأخرش..

كيان: مروه محدش يدخل مكتبى وانا مش موجوده.. اقولك اقفلى الباب بالمفتاح.. او اقولك ا……

مروه: هههه ايه كل ده مين هيدخل مكتب حضرتك يعني

وانتى مش موجوده

كيان: معليش الاحتياط واجب برضو..

دهب حطت كف على كف بقله حيله..

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

عدا اليوم منغير جديد وبعد ما جاسر خلص الدوام اتجهه

على المستشفى بعد تردد كتير انو يروح..

جاسر: يعني اعمل ايه دلوقتى اروح ولا مروحش اروح ولا

مروحش….. اممممم انا اروح ليه اصلا انا مالي.. لا لا هروح

هي شريكتى وزميلتى في الشغل مينفعش مروحش عيب

فى حقى.. اوووف خلاص هروح واتجهه المستشفي واشترى

بوكيه ورد..

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

كيان كانت نايمه على السرير بس بتبص ناحيه شباك الاوضه..

الباب خبط بهدوء وجاسر دخل كيان لفت وشها تشوف مين

لقيتوا هو.. كيان باستغراب: جاسر؟! وكانت هتقوم تعدل

قاعدتها بس جاسر وقفها..

جاسر: استنى استنى متقوميش خليكي نايمه..

ادالها الورد وكيان بصتلوا بابتسامه جميله.. حتى وهي تعبانه

وباين على وشها الارهاق الا انها لسه جميله زي ما هي..

بشعرها الاسود الناعم اللى في بعض الخصلات البنى وعيونها

البنيه زي القهوه وشفايفها الحمره وملامحها الرقيقه..

كيان: شكرا على الورد..

جاسر: العفو.. انا كنت خارج من الشركه فقولت اعدي عليكي

يعني اكيد قاعده لوحدك وزهقانه..

كيان: اه فعلا زهقانه جدا ماما روحت علشان تغير هدومها

وتجيبلى هدوم واسيل ومليكه فى الجامعه وقاعده لوحدى..

جاسر: امممم اديني قاعد معاكى اهو نعمل ايه بقا..

كيان: مش فاهمه هنعمل ايه يعني..

جاسر: تعالي ننسى اننا شركه في الشغل وننسى كل اللى

حصل ده ونتعرف على بعض من الاول وجديد.. جاسر كان

مستغرب نفسوا جدا هو عمروا مع اتكلم مع حد بالطريقه دي

بيتكلم معاها بكل ارتياحيه..

كيان: اوكاي يالا اسالنى..

جاسر: بتحبى قرايه الكتب..

كيان: امم جدا الكتب والروايات كمان وكتب علم النفس..

جاسر: وانا..

كيان بتفكير: امممم ايه اكتر لون بتحبوا..

جاسر: الاسود.. وانتى؟!

كيان: انا بحب كل الالوان مش بحب افرق بين اي حاجه خالص..

جاسر بضحكه خفيفه: ازاي يعني..

كيان: يعني مليش اكله مفضله مليش لون مفضل مليش وقت

مفضل مليش حد مفضل وهكذا.. مش بحب افضل حاجه عن

التانيه فاهمنى..

جاسر: فاهمك.. شخصيتك غريبه..

كيان بغرور: عارفه..

جاسر: ههه خفى تواضع..

كيان ضحكت ضحكه سرح فيها جاسر وهي لاحظ واتكسفت..

كيان: ها اسأل يالا دورك..

جاسر: اممم ايه اكتر سنه صعبه مرت عليكي..

الابتسامه اللى على وش كيان اختفت..

كيان: اممم مش عارفة اقول السنه اللى ما.ت فيها بابا والا

اللى اتطرد فيها انا وماما واخواتى من البيت ولا الايام اللى

كانت بشتغل فيها وانا صغيره.. واتنهدت ثم اكملت: ولا اليوم

اللى اتولدت فيه..

جاسر حس بحزن واستغراب وفضول في نفس الوقت..

جاسر: هو انا هبقا متطفل لو سألتك عن حياتك كانت عامله ازاي؟!

كيان بملامح خاليه من اي تعبير: اه..

جاسر باحراج: تمام..

كيان: ههههه بهزر بهزر انا زعلت ولا ايه..

جاسر: بس انا بتكلم بجد عايز اعرف ايه اللى مخليكي حزينه لمجرد انك تفتكرى ماضيكي..!

كيان اتنهد تنهيده قويه وبصتلوا كتير قبل ما ترد وكأنها

بتحكي بعنيها: بص يا جاسر انا عمرى ما حكيت لحد اللى انا

هقولهولك ده ومع انى مش عارفة اصلا ازاي هقولك الكلام

ده ولا ازاي اصلا سمحتلك تتكلم وتضحك معايا بس هقولك..

بس توعدنى انك مش هطلع السر ده بره ابدا

جاسر: اوعدك..

كيان: من اول ما اتولد وانا شايفه كره بابا ليا ولماما ولاخواتى

فيما بعد مكنتش قادره استوعب هو ليه بيكرهنا كده.. كان

تحكيلوا كل حاجه وهي بتحارب دموعها انها تنزل..

لحد ما بابا محمد ما.ت وسابنى.. سابنى وسط كل شركاته

وممتلكاته كلها.. كل فلوسه وشركاته دي بأسمى كان عندى

وقتها واحد وعشرين سنه يعني اقدر اتحكم فى الممتلكات

دى ساعتها قررت انى مش هضيع تعبوا طول السنين دي

على الفاضى وانى هشتغل وهو كان معلمنى كل حاجه فى

الشغل ولحسن حظى انى ذكيه وقدرت خلال سنين قليله

اثبت نفسى وكبرت الشركات اكتر وعملت شركه ليا واسستها

من الاول.. لحد ما بقيت كيان.. كيان المهدى..

جاسر كان بيسمع وعجابه بيها بيزيد.. اد ايه هي قويه وذكيه

قدرت تتخكى كل الصعوبات دي اي واحده مكانها كان زمانها

متبهدله زي واهلها بس كيان ماستسلمتش..

جاسر: رغم انى معرفكيش غير من شهر تقريبا بس انا بجد

فخور بيكي يا كيان.. كيان ابتسمت..

كيان: انا طبعا مش محتاجه اسالك ايه اكتر سنه صعبه مرت عليك..

جاسر لوهله استغرب من سؤالها بس افتكر السنه اللى ما.تت فيها مراتوا.. عشق…….

• يتبع الفصل التالي اضغط على (  رواية ظننا انه باب الامل ) اسم الرواية