رواية عشق الزين الفصل الثاني والعشرون 22 - بقلم زيزي محمد
رواية عشق الزين الفصل الثاني والعشرون 22
الثاني والعشرون(عشق الزين) فى الطريق من اسكندريه لقاهرة
ليليان بهمس: ههههه خلاص بقا يا زين دى مكنتش غلطه غلطتها...بوزك وحش.
زين بعصبيه مكتومه: انتى بتتكلمى معاه ليه اصلا .
ليليان بهمس: والله يا حبيبى كنت خايفه عليك ... كنت بطمن على جرحك.
زين: هو انا كنت اشتكيت ... انا كان هاين عليا اقوم اولع فيه بابتسامته الملزقه دى.
ليليان بهمس: يانهاااارى دة كله وعاوز تولع فيه .. الدكتور كان ناقص يغمى عليه من نظراتك ...خلاص بقا وبعدين انت ازاى مبوز وزعلان منى وواخدنى فى حضنك.
زين: انا زعل ادايق اخاصمك المهم انك متبعديش عن حضنى دة مكانك واوعى تبعدى عنه.
ليليان بتنهيدة: هو انت بتجيب كل مرة الكلام الحلو دة منين .
زين شاور على قلبه: بجيبه من هنا ... الكلام دة بيبقا جوة هنا ومبيطلعش الا ليكى .
ليليان حطت ايدها على جرحه وهمست: بيوجعك .
زين بنفس همسها: لا كان بيوجعنى .. بس دلوقتى خلاص.
ليليان: سامحنى ... انا السبب.
زين: اوعى تقولى كدة تانى .. فداكى عمرى كله ... وبعدين بطلى تبصيلى كدة انا اصلا مش قادر استحمل لغايه مانروح ... والله انزل عم اكرم ونتمسك هنا بفضيحه.
ليليان: هههههههههه لابلاش خلينا مستورين ..هما سارة ومراد فين .
زين: مراد اخدها وروحها زمانهم وصلوا دلوقتى .
ليليان: ربنا يستر ومش يتخانقوا.
زين: الهى يولعوا .. ملناش دعوة بحد .
ليليان: ههههههه لا حرام متقولش كدة قول ربنا يصلح حالهم.
زين: الاتنين اغبى من بعض واعند من بعض .
ليليان: ربنا يهديهم.
عند مراد وسارة
مراد: وصلنا اى خدمه تانيه يا برنسيسه .
سارة: شكرا بجد على كل حاجة .. وشكرا انك ودتنى ازور رضوى .
مراد: اى خدمه عدى بس الجمايل .
سارة: ههههههههه هاعدها حاضر... هو انتو هاتعملوا ايه فى عم ليليان وابن عمها.
مراد: معرفش الحكايه تخص زين ... وزين مش سهل يسيب حقه .. وفى. نفس الوقت هو صاحب عمرى اه بس اوقات متتوقعيش ردة فعله ... بس انا خلاص اخدت حقى وخلاص..
سارة بمكر: حق ايه وانت مالك ... الموضوع يخصهم .
مراد مسك ايديها: حقى لما ضربك ولما فكر تفكير شمال دة حقى وانا اخدته فى وقته .
سارة شدت ايدها بكسوف: على فكرة بقى انت جرئ وبقيت تمسك ايدى كتير ومرة تحط ايدك عليا ومرة تحض...
مراد: ههههه كملى قطعتى فى الكلام مرة واحدة ليه كدة .
سارة: يوووة يا مراد انت بجد قليل الادب .
مراد: شئ مفروغ منه يا بيبى ... الا قوليلى انتى ليه ركبتى معاهم وليه مش اتصلتى من الاول .
سارة بتنهيدة: انا كنت سايبه ليليان وروحت اشترى عصيرر ولما رجعت لقيتها ماشيه مع حد وخارجه من بوابه تانيه غير اللى الحرس واقفين عليها مشيت وراهم لقيتها بتركب مع حد ناديت عليها وحكتلى انه بن عمها يوسف وليليان طبعا كانت حكايلى قبل ماتفقد الذاكرة عنهم .. الصراحه خوفت قعدت افكر وهما بيتكلموا اصوت والم الناس ماهو ممكن ياخدها ويجرى بسرعه طيب ارجع انادى الحرس بردوا كان هاياخدها ويمشى ومنعرفش مكانها وبعدين ببص على الناس لقيت حواليه رجاله شكلهم غريب قولت بس دول مجرمين ومعاه .. فكرت ان انا استعبط عليه واركب معاهم واحاول اتصرف فى الطريق واحنا ماشين طلع بخاخه وقعد يرش براحه ليليان كانت سرحانه فى الطريق انا اللى كنت مركزة معاه واتأكدت انه مخدر لما حط المنديل على وشه طلعت التليفون. براحه وكلمتك وبس الباقى انت عارفه ... هو انت بتضحك علي ايه .
مراد: هههههه ههههههههه اظاهر ان بهت عليكى وبقيتى تفكرى تفكير مخابراتى .
سارة: امال يابنى انا مفيش حد فى ذكائى ... ايه دة ماما بتتصل .
مرراد: طيب ردى .. احنا قعدنا نرغى ونسينا اننا فى الشارع .
سارة: الو
والدة سارة (سعاد): بدام انتو واقفين على اول الشارع وقاعدة فى العربيه كدة ومهمكيش حد خليه يطلع معاكى وكملو كلامكو هنا .. دة لو كان راجل اصلا.
ساره بخوف: احم مين دة يا ماما وشارع ايه.
سعاد: مراد الالفى اللى انتى صايعه معاه وكنتى معاه فى اسكندريه .
سارة بخوف: ماما انا ان..
سعاد بحدة: اطلعى يالا .
سارة بخوف: حاضر.
( سارة قفلت مع مامتها وعيطت ومراد فهم من طريقه الحوار ان في حاجة ).
مراد: فى ايه بتعيطى ليه ؟
سارة: ماما عرفت انى معاك وقالت اسمك مراد الالفى وبتقولى لو راجل خليه يطلع معاكى وعرفت انى كنت معاك فى اسكندريه .
مراد: وهى عرفت منين .
سارة: معرفش .
مراد: طيب يالا انا هاطلع معاكى .
سارة: تطلع فين انت مجنون ... لا طبعا خليك .
مراد: لا هاطلع انامش عيل علشان اهرب ... وبعدين مش انتى قولتى انك لما عرفتينى مبطلتيش كدب سيبينى اصلح بقا كل حاجة .
سارة بخوف: ربنا يستر... انا حاسه ان فى حاجة غلط.
مراد: متخافيش يالا
فى قصر الباشا
الباشا: غلط والف غلط اللى انت هببته ... انت كدة بتقولهم انا اهو وانا السبب فى اللى حصل .
على: يولعوا بجاز وسخ... انا ميهمنيش حد .. المهم انفذ اللى فى دماغى و انتقم من سارة .
الباشا: يابنى متتعبش قلبى ... انا اصلا خايف عليك من زين وغضبه ... هايبقا مراد كمان .
على: جة الوقت اللى نلعب فيه على المكشوف .. ويانا ياهما .
الباشا: هاضيع كل حاجة .
على: بطل قلق انت بس ...وانا ماشى فى السليم.
الباشا: سليم ايه ... انت اصلا غلطت اكبر غلطه لما انتقمت من زين فى مراته .. وكمان غلطت لما كررتها مع مراد الالفى .
على: لا هو انا كدة انتقمت من زين ... خالص لسه التقيل جاى وارة .. دى تعتبر قرصه ودن بس علشان يعرف ان اقدر اوصلها فى اى وقت .. واما بقا مراد الالفى مكنتش اقصد مراد بس هو جة فى طريقى بقا حظه ... وبعدين مراد مبيحبهاش مراد هلاس .
الباشا: علشان اثبتلك انك غبى .. مراد الالفى رجع شغله ..عارف ياعنى ايه شغله ياعنى خلاص كدة مراد الهلاس اختفى .. وعارف دا سببه ايه انه قلبه رجع تانى يعيش ويحب .. وعارف بيحب مين ساررررة ... وعارف سااارة مين ... سارة اللى علمت عليك زمان بسبب بنت عمها اللى ماتت بسببك.. وانت بكل غباء رايح تبعت صور لامها ياخى الله يخربيتك ويخربيت غشوميتك ...استنى بقا ياحلو زيارة قريبه من زين الجارحى وقرصه ودن محترمه منه .
على: متخفش ... ماسكه من ايدة اللى بتوجعه.
الباشا: عملت ايه تانى من ورايا... وماسك ايه.
على: مش هاقول علشان لما اضربهم فى مقتل تبقا تفرح بيا احسن من انك تقعد تبكت فياااا كدة... مع ان كل اللى بعمله علشان خاطرك .
الباشا: لا مش علشان خاطرى... زين وانت بتكرهه من صغرك علشان احسن واذكى منك فى كل حاجة وناجح وقدر يحقق كل حاجة فى وقت قياسى ... اما مراد وسارة مش محتاج اقولك العلامه اللى فى وشك موضحه كل حاجة .
على بغيظ: انا مش هارد عليك ... علشان انت بس ابويا .
الباشا: لا ياخى محترم ... انت متقدرش ترد عليا علشان خايف احرمك من كل حاجة الفلوس والشركات ... على انت مستحملنى بالعافيه وبتتمنى موتى انهاردة قبل بكرة .
على ببرود: كويس انك عارف ... انا ماشى حرقت دمى .
الباشا: غبى فى ستين داهيه تاخدك.
( على مشى و طلع تليفونه واتصل على رعد اللى بينفذة كل اللى هو عاوزو )
على: الو
رعد: ايوا ياباشا تحت امرك .
على بغموض: نفذ اللى قولتلك عليه وانهاردة .
رعد: اعتبرة حصل .
عند سارة
سعاد: بجح انت ياخى طالع وبقلب جامد ومهمكش حاجة... ماهو العيب مش عليك .. العيب على المحترمه اللى ماشيه معااك .
مراد فى سرة: استغفر الله العظيم شكل طوله اللسان وراثه فى ام العيله دى .
سارة: ماما حضرتك انا ممكن افه
(سعاد قطعت كلامها بقلم على وشها لدرجه ان سارة وقعت فى الارض ومراد اتنفض جرى عليها يقومها ) .
سعاد: تفهمينى ايه يا سافله يا قليله الادب ياخسارة تربيتى فيكى ... شوفى سافلتك وصلت لفين وجايه تضحكى عليااااا وتكملى كدب.
( سعاد رمت الصور فى وشهم ... ومراد اخد الصور يشوفها اتصدم من الاوضاع وهما فى عربيته وكمان وهى نازله من شقه اسكندريه وهو مساندها بس ملعوب فيها بطريقه قذرة وصورهم فى المول... سارة شافت الصور سكتت مقدرتش تتكلم هى غلطت من الاول انها كدبت وخبت واداى النتيجه ).
سعاد: ايه ما تتكلموا انطقوا .. سكتوا ليه .
مراد: حضرتك حكمتى ونفذتى من غير ماتفهمى ... الصور دى كدب وسهل اوى اخدك دلوقتى من ايدك لاى حد بتاع فوتوشوب والحقيقه هاتبان ..انا منكرش ان انا وسارة كنا مع بعض فى كل الاماكن دى فعلا بس مش بالاوضاع دى ولا بالطريقه دى .. بنت حضرتك محترمه ومتربيه وبنت اصول .
سعاد بزعيق: حتى لو متفبركه ... هى كدبت عليا وكانت بتخرج معاك من ورايا ... واخرهم انهاردة .
مراد: ياست الكل فعلا كانت معايا بس الاوقات مختلفه والصدف اللى بتجمعنا .
سعاد: مهما تقولو وتبرروا انا خلاص فقدت الثقه فى بنتى .. اخص عليكى .
مراد بتسرع: طيب انا طالب ايديها منك ... انا عاوز اتجوزها.
سعاد بتهكم: ايه عاوز تستر عليها .
مراد بنرفزة: استغفر الله العظيم ... استر ايه ... بقولك بنتك مفيش فى ادبها.
سعاد بزعيق: طيب وانا بقولك انت لو اخر واحد فى الدنيا دى مش هاتتجوزها ... جوازكوا على جثتى... واتفضل امشى برة .
مراد: طيب انا ماشى... وهاتجوزها بردوا غصب عن عين اى حد.
( مراد مشى متنرفز ورزع الباب وراة... ودة كله سارة حاطه وشها فى الارض مكسوفه من امها )
سعاد: واحد قليل الادب... سافل.
سارة: ماما انا اسفه.
سعاد: اخرسى...مسمعش صوتك ... ادخلى اوضتك واعملى فى حسابك فى اقرب وقت هنسافر لابوكى وانا معاكى ومفيش نزول مصر تانى ... حتى كليتك انسيها... غورى من وشى .
فى بيت الجارحى
ليليان: هو انت على طول قالع تيشترك كدة البسه تاخد برد.
زين قرب منها واخدها فى حضنه: لا هو فى برد فعلا بس طول مانتى موجودة ببقا حران .
ليليان باستغراب: حران ! ليه وانا مالى بالعكس انا على طول سقعانه وايدى ورجلى تلج .
زين: فى حاجات صعب تتشرح ياحبيبتى.
ليليان: اممم ... طيب ممكن اتكلم معاك فى حاجة .
زين: هو دا وقته كلام .. انتى وحشانى .
ليليان: واحشك ايه يا زين انا تقريبا طول الوقت معاك .. حتى لما اتخطفت جبتنى بعدها بكام ساعه بس .
زين: اولا انتى بتوحشينى فى كل وقت حتى وانتى نايمه ببقا نفسى اصحيكى اسمع صوتك وتقعدى كدة قدامى .. ثانيا انتى ناسيه انك فقدتى الذاكرة ياعنى كنت معايا بنص عقل .. انا ماصدقت رجعتلك علشان اقولك كل حاجة نفسى فيها .
ليليان: لا بص براحه كدة عليا ... ابقا وزع كلامك الحلو دة على مراحل فى اليوم انا قلبى بحسه هايخرج من مكانه .
زين: هههه حاضر مش هاتكلم... انا هاعمل .
ليليان بعدت شويه عنه: يا زين اهدى انا عاوزك فى حاجة مهمه .
زين: ياصبر ايوب .. قولى .
ليليان: بس اوعدنى انك تتفهم كلامى للاخر .
زين: ليليان قولى على طول .. انا مبكرهش فى حيااتى قد المقدمات .
ليليان: انت ناوى على ايه مع عمى ويوسف .
زين بنرفزة: متنطقيش اسم الكلب دة على لسانك تاانى ... وانتى مالك اصلا بتسألى ليه .
ليليان: يا زين انا مالى ازاى ... الموضوع كله يخصنى دة عمى ودة ابن عمى .
زين: لا ميخصكيش فى حاجة ... ايه خايفه عليهم .
ليليان بخوف: ايوة ... بس مش عليهم .. عليك انت وعليا انا كمان .. على حياتنا يا حبيبى .
زين: مالها حياتنا وايه اللى مخوفك .
ليليان: يا زين انت هاتنتقم منهم ... طب وبعدين هاتفضل دايرة الانتقام شغاله .
زين بغموض: وانتى مين قالك انها هاتفضل شغاله.. هاتنتهى للابد .
ليليان بخوف منه: يا زين متخوفنيش ... واوعى تعمل حاجة زى دى وتقتلهم .
زين بحدة: انا ممكن اقتل اى حد يفكر يبصلك .. مابالك بقى بااللى خطفك واذاكى .
ليليان: لا متقولش قتل وكلام دة احنا اصغرر من اننا نقتل .. القتل دى حاجة كبيرة .. وعقابه كبير عند ربنا .. ارجوك اهدى متخليش شيطانك يغلبك .
زين: انتى عاوزة ايه يا ليليان ؟!.
ليليان: عاوزك تسيبهم فى حالهم ... واحنا فى حالنا هما خلاص عرفوا انا فين ومع مين ومتجوزة مين .. وهايخافوا يقربوا مننا تانى صدقنى دة عمى وانا عارفه كويس.
زين: طيب ودة عمك وابن عمك هايخاف من ايه .
ليليان: ابن عمى ماشى مجنون بس فى حاجة ممكن تبعدة عننا .
زين بهدوء: وياترى ايه هى ؟
ليليان: الفلوس... انا هاديهم جزء من مراثى علشان يهديوا ويبعدوا عننا وكمان ها ادى عمى شاكر وبكدة ابقا راضيتهم وابقا خلصت منهم وانا اعيش معاك حياتى وانا مبسوطه وسعيدة ومبقاش خايفه من حاجة .
زين: ولما انتى عاوزة تديهم جزء من ميراثك ... مش عملتى كدة من الاول وليه تهربى وليه وجع القلب دة .
ليليان بزعل: بقا انا وجع قلب يا زين ... شكرا .. بس احب اقولك انا مهربتش علشان الفلوس بالعكس انا عرضت عليهم ياخدو ميراثى كله بس يسبولى بيت تيته الله يرحمها اعيش فيه بس هما رفضوا وكانوا عاوزين يخلصوا منى و عاوزين يجوزونى لشيخ عزت راجل قد جدى كبير ... مكنش قدامى الا حل واحد ان اهرب والقدر وقعنى فى طريقك ... معلش بقا على وجع القلب .
(زين شدها لحضنه .. ودخلها جوا ضلوعه لدرجه انها حست ان جسمها هايتكسر بين ايديه ).
زين بحنيه: متزعليش يا حبيبتى انا مقصدتش الكلمه دى ... وبعدين انتى لو فعلا وجع قلب... هايبقا احلى وجع قلب .. ليليان انا كل يوم بحمد ربنا على انه رزقنى بيكى .. انتى حلم بعيد اوى واتحقق ... افهمى كلامى انا كل اللى اقصدوا ان ابوكى كتب ميراثه باسمك تيجى انتى وتوزعى على اعمامك يبقا حرام عليكى .
ليليان عيطت: مين قالك انه حرام .. بالعكس الصح اللى انا هاعمله يا زين .. الفلوس دى بتاعت تيته الله يرحمها وهى حرمت اعمامى منها وكتبتهم باسم بابا وطبعا بابا عمل نفس اللى عملته وكتبهم باسمى انا ..وهما الاتنين ميعرفوش انهم ولدوا حقد وكرة من ناحيه اعمامى ليا وميعرفوش انا قد ايه هاتعب فى حياتى ... يا زين انا اخر همى الفلوس.. انا كان نفسى فى ضهر وسند ليا والحمد لله لقيتك ونفسى فى بيت وعيله وهانعمله مع بعض ... علشان خاطرى لو بتحبنى ريحينى سيبهم لحال سبيلهم واديهم جزء وعمى شاكر جزء وناخد تعهد عليهم انهم ينسونا .
زين: خاطرك دة عندى بالدنيا كلها... حاضر يا ليليان هاريحك ... بس يتعاقبوا الاول مش هاعديها كدة ... وخلى ميراثك زى ماهو.
ليليان: مش فاهمه ... انت هاتعمل ايه ياعنى لما ميراثى يفضل زى ماهو .
زين: ريحى دماغك الحلوة دى... وهاعملك كل اللى فى نفسك .
ليليان: اوعدنى قتل لا .
زين بهدوء: اوعدك ... يالا صالحينى بقا .
ليليان: اصالح ايه .. هو انا زعلتك! .
زين: اممم زعلتينى .. عمال اقولك وحشتينى وانتى بترغى فى مواضيع وسايبنى كدة .
ليليان بخبث: انا سيبتك فين... وبعدين اليوم كله متعب وعاوزة انام.
زين: بصى هناك كدة على الترابيزة دى هناك كوبايه لبن اهى ... يالا هاتيها اشربيها .
ليليان: ههههههههههه بجد انت رهيب.. انت رجعت تانى للعقاب .
زين: هههههههه هو انا مش قولتك ان العقاب هايتوسع المرادى وهايبقا شامل حاجات كتير .. تعالى احكيلك .
ليليان قربت منه وبدلع: امممم احكيلى .. عقابك اهون من اللبن .
زين: ماهو دلعك دة هايودينى فى ستين داهيه .
ليليان بدلع: مش مشكله .. هاتبقا احلى داهيه .
زين: طيب انا اخر مرة قولتلك ان بحبك امتى .
ليليان: بقالك شويه صغنتتين مقولتهاش.
زين باسها: اخص عليا ... لا انا لازم اقولها قولا وفعلا... بحبك .
ليليان: وانا كمان بحبك اوى يا زين .
زين: معرفش لما بتقوليها بتخلينى حاسس بحاجات غربيه .
ليليان: ههههههههههههههههه
( زين لسه هايقرب منها ويبوسها لقى الباب خبط )
زين بنرفزة: ميين .
دادة سميحه: يابنى معلش صحيتك مراد تحت وعاوزك ضرورى.
زين: طيب .
ليليان: ههههههههههههه .
زين: بطلى ضحك ... ابقا انا متنرفز وانتى بتضحكى ... الله يخربيتك يا مراد ويخربيت اللى يعرفك .
ليليان: ههههه طيب خد تيشترك اهو ... انت ازاى نازل كدة .
زين: والله لانزله كدة علشان البجح دة يفهم انى متجوز وميجيش فى اوقات زى دى .
ليليان: ههههههههههههه اهدى بس عيب تنزل كدة .
زين: اسكتى انا حلفت خلاص هانزل كدة ياعنى هانزل كدة .. ريحى انتى لغايه ما اجيلك بس متريحيش اوى .
مراد: ايه ياعم انت نازل قالع التيشرت ليه ماتستر نفسك
( زين واقف باصله بغيظ ومش بيتكلم )
مراد: خلاص مش تستر نفسك ... فى مصيبه حصلت .
زين: استر... قول خير .
مراد: فى حد بعت لام سارة صور لينا واحنا فى اوضاع مش تمام .
زين: ازاى ... واوضاع ايه .
مراد: زين خلاصه الموضوع فى حد مراقبنى وصورنا مع بعض لما بوصلها ولما كنا فى المول واخرهم انهاردة فى اسكندريه ولعبين فى الصور فهمت .
زين: حد مين دة ويتجرأ ويعمل كدة ازاى .
مراد:هو مفيش غيرة .
زين: قصدك على الباشا.
مراد: اه يا زين ... نهايته على ايدى الحيوان .
زين: اممممم متقلقش... هايتربى على كل اللى عمله .
مراد: انا مضايق امها بهدلت الدنيا ... وضربتها قدامى .
زين: حقها .
مراد: حق مين ياعم .. المفروض هى عارفه مربيه بنتها ازاى.
زين: تمام بس الوضع مختلف فى صور وحضرتك موجود ياعنى فى علاقه بجد .
مراد: امها دى ايه لسانها طويل زى بنتها بالظبط ... وحلفت منا متجوزها .
زين باستغراب: وايه جاب سيرة الجواز.
مراد: انا طلبت ايديها لجواز .
زين بنرفزة: انت مجنون يا مراد ياعنى الست مدايقه من كدب بنتها وشايفه صور ليكوا وفى اوضاع زفت ... وتطلب ايديها لجواز ..وفى وقت زى دة.
مراد: اعمل ايه ... انا شوفت ان كدة صح افتكرت هاديها ... طلعت عنيدة زى بنتها.
عند ليليان
( بتكلم سارة فى التليفون).
ليليان: ياحبيبتى اهدى .. انا معرفش حاجة . ... انا لسه عارفه منك .
سارة بتعيط: هاموت يا ليليان ... انا غلطت وغلط كبير ... ماما زعلانه منى اوى ... دى اول مرة تكلمنى كدة وتضربنى .
ليليان: اعذريها. يا حبيبتى ... معلش انا السبب .. اظاهر ان فعلا وجع قلب لكل اللى اعرفهم.
سارة: متقوليش كدة وانتى مالك انا اللى غلطت وكدبت .
ليليان: طيب اهدى وانا هاجيلك بكرة واتكلم معاها.
سارة: دى قالتلى اننا هانسافر دبى ...تعالى يمكن اخر مرة اشوفك .
ليليان: لا انشاء الله مش هاتسافرى ومش هاتبعدى عنى ..مراد مش هايسكت ويمنعكوا من السفر .
سارة بعصبيه: متجبيش سيرته ..الاستاذ طلب ايدى بطريقه زى الزفت .
ليليان: معلش تلاقيه مش عرف يتصرف ففكر ان كدة صح .. بصى حاولى تنامى وانا بكرة هاجيلك وانشاء الله مامتك تهدى .
سارة: ماشى .
( ليليان قفلت مع سارة وفكرت انها تنزل تتكلم معاهم بس خايفه من رد فعل زين بس قررت انها تنزل وزى ماتيجى اخدت تيشرت له ونزلت ).
زين بعصبيه: ياخى انا نفسى اقوم اضربك على اللى انت عملته .. مكنتش تطلع احسن يامراد احسن من الهبل دة .
(الباب خبط وكانت ليليان ودخلت مرعوبه من صوت زين وقررت انها تدخل فى الموضوع على طول ).
ليليان: احم ازيك يا استاذ مراد .
مراد: تمام كويس
زين باصلها بحدة وساكت .
مراد: خد يا زين من مراتك ...جايبلك التيشرت تلبسه .
زيين: هاتى .
( زين اخدة منها ولبسه وهى فضلت واقفه وهو باصلها بحدة).
ليليان بتوتر: زين ... سارة اتصلت وحكتلى ومنهارة من اللى حصل .
زين: امممم منا عرفت .
ليليان: مامتها اصرت انهم هايسافروا فى اقررب وقت ومش هايرجعوا تانى .
مراد بعصبيه: يخربيت قرارتهم السريعه.
زين: متلومش الا نفسك .. انت السبب .
مراد: ما خلاص بقا يا زين حاسبتها غلط .
ليليان لقت الجو متكهرب حبت تهدى الوضع: احم الموضوع بسيط .. انا ممكن يا زين اروحلها بكرة واتكلم مع مامتها وافهمها كل حاجة .
مراد: اه والنبى اتكلمى باسلوبك الحلو دة وامها هاتجيب وراه على طول .
زين: ياخى والله كل ما احاول اهدى انت تعصبنى تانى ... اطلعى فوق يا ليليان... وانت قوم امشى ختقتنى بما فيه الكفايه .
مراد: ماشى ياعم متزقش .. اشوفك فى الشركه .
( ليليان طلعت ومستنيه تاخد نصيبها من زعيقه وزين دخل بكل عصبيته ).
زين: ليليان
ليليان بخوف: نعم .
زين: انا سمحتلك تنزلى والمتخلف دة تحت .
ليليان: اهدى محصلش حاجة لدة كله ... يا زين سارة منهاره وانا نزلت اقولك علشان نتصرف.
زين: متنزليش بردوا استنينى.
ليليان: خلاص بقا عديها .
زين: يالا ننام اليوم كله انضرب بسبب مراد الزفت .
ليليان: ماشى .. هاتسيبتى اروح لمامتها .
زين: اما اشوف بكرة .
ليليان: ربنا يستر .. بتعك من كل حته .
صباحا
فى شركه الجارحى
مراد: ياعنى ليليان قاعدة مع امها دلوقتى .
زين: اه انا وصلتها بنفسى.
مراد: طيب ربنا يهدى امها.
زين: ويهديك .
مراد: مالى ياعم ماانا هادى اهو ... هاقوم اروح شغلى.
( سهيله خبطت ودخلت )
سهيله: زين باشا فى ظابط برة وعاوز يدخل.
(زين استغرب شاورلها تدخله ).
زين: ظابط ايه دة .
مراد: تلاقيه ظابط ايقاع ولا حاجة .
زين: يخربيت برودك يامراد هاتموتنى قريب.
: السلام عليكم .
زين: وعليكم السلام... اتفضل خير.
: احم انا النقيب هيثم .. وجاى اقبض الى سيادة الرائد مراد الالفى .
مراد: نعم ... تقبض على مين ... انت مش عارف انت بتكلم مين ولا ايه .
هيثم: عارف يافندم.. بس دى اوامر .
زين: تقبض عليه بتهمه ايه.
هيثم: بتهمه قتل الانسه نورة صلاح الدين .
زين ومراد: ايه ...نورة.
- يتبع الفصل التالي اضغط على (رواية عشق الزين ) اضغط على أسم الرواية