رواية تربية واصلاح الفصل الثاني 2 - بقلم منار مجدي
رواية تربية واصلاح الفصل الثاني 2
ريم:تفتكرى بيتكلم جد
حور:اعتقد أنه مش بيهزر
ريم:بت يا حور انا عمرى ما شوفت مدرسه داخليه للبنات ابدا هى عامله ازاى
حور:هو قالك عسكريه مش كده اعتقد هتبقا زى الجيش
ريم:لا فهمت كده جدا مش عارفه من غيرك كنت عملت ايه
حور:اى خدمه
ريم:حور متعصبنيش عليكى يابنتى انتى ح'وله انا معرفش الجيش ده بيعملو فيه ايه اصلا
حور:بجد
ريم:تخيلى اصلى مكنتش ولد قبل كده
حور:ااااه معلش سورى الجيش ده حاجه عسكريه كده ولبس موحد مق'رف وبوط طويل جملى م'قرف برضو وريحه قر'ف والواد حمزه اخويا كان بيقول أنهم بيكلو عك فى عك امم وايه كمان ايه كمان اه وبيصحو خمسه الفجر يعملو تمرينات ويجرو تحت المطره فى الفجر و
ريم بمقاطعه:ايه ده كله حمزه قالك كل ده
حور:لا طبعا ده تخيلى
ريم:غورى يابت انتى من هنا غورى
حور:ياختى انا غلطانلك
ريم:متغلطيش تانى بقا كمان اظن بابا مش هيعمل كده انتى عارفه هو مش هيعرف يقعد من غيرى ثانيه واحده
حور:ياختى ده لما هيصدق
ريم:متعرفهوش انتى ده جمال ده بي'موت فى دباديبى.
حور:صدقينى لما هيصدق
ريم:امشى يا حور من هنا انتى ايه جابك اصلا
حور:ياختى انا غلطانه ،لحظه انتى إلى عندى
ريم:تصدقى صح أنا ايه جابنى
حور:انا عارفه
ريم:حساكى معترضه
حور:هو انا اقدر يا كبير
ريم:ايوه بحسب
حور:اللهم لا اعتراض يا رب بس ليه
ريم:بتقولى حاجه يا حور
حور:بشكر ربنا على صحبتى القمر
ريم:اى خدمه عدى الجمايل
فى البيت
ريم:جمال انا جعانه
جمال:بت انتى انا مش طايقك
ريم:ام'وت من الجوع يعنى يا جمال يرضيك
جمال:روحى سخنيلك اى حاجه من التلاجه أجرى وابعدى عن وشى
ريم:وانت مش هتاكل
جمال:مش عايز اط'فح
ريم:خلاص مش واكله وقلبى غ'ضبان عليك يا جمال
جمال بص ليها بضيق
ريم لبطنها:معلش يا بطنى بقا هننام من غير اكل عشان جمال مش عايز ي'طفح
جمال مسكها من قفاها:بت انتى مين حدفك عليا
ريم:بقا مش عارف يا جمال يا ش'قى
جمال ضحك:انتى طالعه كده لمين امك كانت هاديه ورقيقه
ريم:نحن نختلف عن الاخرون يا عنيا
جمال ضحك:تعالى لما نط'فح
ريم بفرحه:يالا نطف'ح
بعد شويه وقت
ريم:كل يا جمال واتغذى كويس بقالك فتره مش عاجبنى أكلتك خالص
جمال:انتى كنتى فين وانا بربيكى
ريم:فى أجازه
جمال وهو بيستعد عشان يض'ربها على قفاها:اجازه قولتيلى
فجأة تليفونه رن
ريم:لقد نصرنا الله
جمال:فلتى ،ألو يا جلال
ريم:تؤتؤ يا جمال مش نافع تليفون على مائده الطعام ،ده ايه التسيب ده
جمال:يابت انكتمى
ريم:خلاص يا باشا انا غلطانه بنفكوكو
جمال:بس ايه انا قايم احسن ، ايوه يا جلال
جلال بضحك:ديه ريم
جمال:اه يا سيدى قولى عملت ايه
جلال:ابعتها بكره بس لازم
ريم بمقاطعة:يا جمال الاكل هيخلص وانا مش ضامنه نفسى بقا
جلال بضحك:طيب يا جمال هبعتلك إلى المفروض تعمله فى رساله مش قادر الصراحه على الضحك ده سلام
جمال:ده كده ولسه مشوفتهاش اومال بقا لو شوفتها
جلال:هنفخ'ها متقلقش عليا ده انا اللواء جلال برضو
جمال:بس هى بنتى برضو يا جلال
جلال:متخافش عليها مش انت واثق فيا
جمال:لو مش واثق مكنتش كلمتك
جلال :طيب اسيبك بقا مع ريم اشبع منها عشان هاخدها منك
جمال:بس خلى بالك البضاعه المباعه لا ترد ولا تستبدل
جلال:لما نشوف مين إلى هيجى يقولى رجعلى بنتى
جمال:مش هيحصل الكلام ده
جلال:هنشوف
ريم:الله جرا ايه يا جمال التأخير ده كله
جلال:سلام يا جمال
جمال:سلام
ريم:بتكلم مين كل ده متقوليش هتجيبلى مرات اب قريب
جمال:اخرسى يا مقص"وفه الرقبه
ريم:انا بقولك عشان هتشيل ذنبها لما ام'وتها
جمال:اه منك يا تع'بانى
ريم:ربنا يخلينى ليك وافضل اتع'بك دايما
جمال:يالا نكمل اكل
ريم :يالا
تانى يوم
جمال: اصحى بقا
ريم:يوووه بقا سيبنى انام شويه
جمال:يالا يا بت هنتأخر على المعاد اخلصى
ريم:معاد ايه ،نهارك ابيض يا جمال ،ناوى تتجوز عليا والعيال إلى بينا كل ده مش همك
جمال:جواز ايه قومى بقا انا كبرت على الكلام ده
ريم:مين ده إلى كبر اقسم بالله لو مكنتش ابويا كنت طاردتك لحد ما تتجوزنى
جمال بضحك:قومى يا بت قومى
ريم:قولى هنروح فين الاول
جمال:مشوار هيعجبك
ريم:هنتفسح هااااى
قامت جرى من على السرير تلبس
جمال:هتوحشينى يا مقص'وفه الرقبه
فى العربيه
جمال:مش عايزك تكسفينى قدام صاحبى يا ريم وبلاش جمال ده
ريم:طيب طيب هقولك يا بابا هشرفك يا جمال متقلقش
جمال:ربنا يستر
وصلو مكان فاضى
ريم:ايه الحته المق'طوعه ديه يا جمال
جمال:ده ضهر المدرسه بتاعت عمك جلال صاحبى
ريم:ااااه
جلال خرج بكل هيبه:اهلا اهلا بجمال باشا
جمال:اهلا يا جلال عامل ايه
جلال: الحمدلله هى ديه بقا ريم
ريم:اه ا
جمال:ريم
ريم:ايه
جلال:لا احنا قاعدين شويه مع بعض الاحسن ناخد على بعض مش كده يا ريم
ريم:انا بقول كده برضو
جلال:انا اللواء جلال صاحب ابوكى من زمان
ريم:تشرفنا
جلال:اتفضلو معايا عشان افهمها شويه حاجات
ريم بصوت واطى:جمال ايه شويه حاجات ديه هو انا جايه عشان يفهمني انا مالى هو صاحبك انت
جمال:اسكتى وانتى تفهمى
دخلو مع جلال مكتبه
جلال:اهلا بيكى يا ريم فى مدرستى الداخليه للبنين
ريم:اهلا
جلال:هتنورينا هنا لحد ما تصرفاتك تتحسن
ريم:منوره بصحابها,لحظه لحظه مين إلى هينور المدرسه هنا؟
جلال:انتى
ريم:بابا ايه الهزار ده ديه مدرسه بنين بعدين اللمبه قصرت فى ايه لازم انا إلى انورها يعنى
جلال:عارف انها مدرسه بنين وانتى هتبقى واحد منهم
ريم:نعم!
جلال حط قدامها باروكه:خدى ديه هتلبسيه وبكده هتبقى واحد من البنين
ريم:نعم نعم يا عنيا
جمال بصوت عالى:رررريم
ريم:انت خليت فيها ريم يعنى ايه يعنى البس البتاعه ديه وابقا ولد
جمال:هو كده لحد ما تتأدبى
ريم:قولى انك بتهزر صح
جمال:لا مش بهزر يا ريم انا تع'بت منك بقا ده الحل الوحيد
ريم:بتبعتنى مدرسه داخليه عشان تعبت منى؟!
جمال:ايوه
ريم:وسط ولاد ابقا انا البنت الوحيده وسط الولاد دول كلهم مش خايف عليا(بقلمى منار مجدى)
جمال بص لجلال:لا مش خايف
ريم:تمام ومستنى ايه يالا امشى
جمال:ريم
ريم:نعم فى حاجه تانيه
جلال:جمال جبت الهدوم إلى قولتلك عليها
جمال:ايوه الشنطه بره
جلال:طيب هبعت حد ياخدها
ريم اخدت الباروكه :فين الحمام لو سمحت
جلال:هناك
ريم دخلت الحمام من غير ما تبص لجمال
جمال:جلال رأيك ذوتها
جلال:لا انت كده ماشى صح لازم تعرف انها لما تغلط لازم تتعاقب
جمال:طيب انا كده هشوفها امتى
جلال:فى الاجازه الكبيره بقا
جمال: واجازه الترم
جلال:ديه بتبقا عباره عن رحله تخييم للطلاب
جمال:يعنى كده مش هشوفها غير اخر السنه ديه
جلال:ايوه ومتقلقش هحافظ عليها واسلمهالك وهى كويسه جدا كمان
جمال:يارب بس يا جلال يارب تتعدل ،مفيش اب بيتمنى يشوف بنته وحشه أو حتى يسمع عنها انها متشرده ومش لاقيه حد يلمها أو حتى أنها كده عشان مش عندها ام تعلمها الصح
جلال:انا عارف كل ده يا صاحبى متقلقش هعتبرها بنتى زيها زى سيف ابنى
جمال:نعم
جلال:هعتبرها بنتى يعنى
جمال:وعاملها بحنيه ومتقسيش عليها يا جلال بنتى يتيمه الام
جلال:اهو قلبك الرقيق ده هو إلى بوظها خلاص بقا قوى قلبك كده اومال
فى الحمام
ريم بتظبط الباروكه ودموعها نازله
ريم:بعيط؟ بعيط ليه ؟ مفيش سبب عادى يعنى هو عايز مصلحتى حتى لو كانت انى ابعد عنه أو حتى اكل من غيره واعيش من غيره اه زعلانه منه عشان عمل كده بس انا السبب لو كنت بنت كويسه مش تصرفاتى كلها زى الولاد مكنش عمل كده هو برضو عمل إلى عليه حاول معايا كتير انى اتغلط وانا إلى مكنتش بتعلم بس اعمل ايه طول عمرى وانا عايزه ابقا زيه راجل ملوى هدومه مش محتاج حد فى حياته بس مكنتش فاكره أنه مش محتاجنى انا كمان يظهر انى لازم ابقى لوحدى واتعلم ازاى ابقى كويسه واعرف الصح واعمله مش اعرفه واطنشه كفايه دلع بقا يمكن لو اثبتله انى بقيت احسن يرجع ياخدنى انا عارفه جمال مش هيعرف يقعد من غيرى انا عارفاه.
خرجت ريم بعد ما مسحت دموعها
جمال عرف انها كانت بتعيط:ريم
ريم بصت لجلال:فين الاوضه إلى هعيش فيها
جلال:امشى شمال واسالى عن اوضه ٦٥
ريم:تمام
خرجت ريم
جمال:كانت بتعيط يا جلال ريم عمرها ما عيطت انا كسرتها
جلال:بس بقا يا جمال بطل اوفر هى هتبقا كويسه يالا انت كمان مش عندك شغل فى القسم
جمال:اه للأسف خلى بالك منها يا جلال بنتى امانه فى رقبتك
جلال: متقلقش فى عنيا
عند ريم :فين الاوضه المنيله ديه كمان
خبطت فى حد
سيف بصوت عالى:مش تخلى بالك يا زفت انت
ريم خشنت صوتها:انت إلى مش بتبص قدامك يا زميلى وبراحه على نفسك شويه
سيف:مين انت يالا
ريم:ميخصكش يا صاحبى ماشى والاحسن تبعدى عنى طول مانا فى المخروبه ديه ده لو م عايزنى اكسرها فوق دماغك سامع
سيف:انت مش عارف انا مين وممكن اعمل فيك ايه ياض انت
ريم بعصبية:تكونش رئيس اتحاد الأمم المتحده
سيف:ايه
ريم:بقولك ايه انا مش فى مود تكسر دماغك انا تعبانه فين ام الاوضه المنخوسه ديه كمان
سيف:تعبانه!
ريم بسرعه:مين إلى تعبانه الجو اه انا عارف المدارس ديه تلاقى كل واحد ماسك تليفونه وبيكلم البت بتاعته
سيف:اسكت بقا انت إلى قولت تعبانه
ريم:لا ده العيب على سمعك يا صاحبى انا بقول انا تعبان ومش فايقلك الصراحه بنى ادم براس بخاخه
سابته ومشيت
سيف:مجنون ده وله ايه انا هشوف بابا واشوف ايه حكايته ده فى مكتب جلال قبل ما يمشى جمال
سيف:بابا طلبتنى
جلال:اهو ده ابنى سيف يا جمال وهو هياخد باله من ريم عشان متتكشفش
سيف:اهلا يا عمى بابا قالى عن ريم متقلقش عليها
جمال:مش قلقان يابنى غير عليكو والله
سيف:ايه
جلال:سامع حد بيتكلم كده
جمال ضحك:خلاص بس لو البت حصلها حاجه هقفلك المدرسه
جلال:خلاص بقا ياعم قرفتنا انت وبنتك
جمال:اعيش واقرفك عادى يعنى صاحب ببلاش وله ايه
سيف ضحك:بابا ارجع الأوضه دلوقتى
جلال:اه يا سيف هتلاقيها فى الاوضه دلوقتى ومنها وصلت
فجأة سمعو صوت تكسير
جمال:ديه اكيد ريم
جلال:جمال انت لازم تمشى دلوقتى
جمال:طيب بس طمنى ماشى
جلال:اكيد
جرى جلال وسيف يشوفو فى ايه
كان واقف ولد وماسك كتبه ولابس نضاره قرأه كبيره وواقف بيبص لريم بصدمه إلى ماسكه واد تانى نازله فيه ضرب
جلال شدها بعيد عن الواد
سيف:يوسف فى ايه
يوسف:انا مش عارف مين ده اصلا معملتلوش حاجه
ريم:يالا يا كداب هتتشوى فى نار جهنم
يوسف:واد انت انا ساكت احتراما للمدرسه
ريم:قال يعنى انت كنت تقدر تعمل معايا حاجه
جلال:باااااس ايه حصل
يوسف:انا كنت واقف وبهزر مع عمر شويه وفجأة ده أتدخل وفضل يضربنى
ريم:محصلش الاخ ده كان ماسك عمر بيبستفه وبيهدده أنه لو معملتش الواجب بتاع الرياضه هيعمل معاه الصح
جلال:عمر الكلام ده صح
عمر بص ليوسف إلى برقله وخاف:لا يا حضره اللواء زميلنا الجديد اختلط عليه الأمر بس احنا كنا بنهزر
ريم:واد انت بياع وانا غلطان انى كنت بدافع عنك انت تستاهل
جلال:بس بقا اعتذر حالا من يوسف والا تستعد للعقاب
ريم:مش هعتذر من حد انا مش غلطان
جلال:تمام عقابك بعد نص الليل فى الحوش تجرى فيه خمسين دوره ولو معملتهاش هتتحبس فى الانفرادى اسبوع
•تابع الفصل التالي "رواية تربية واصلاح" اضغط على اسم الرواية