رواية تربية واصلاح الفصل الخامس 5 - بقلم منار مجدي
رواية تربية واصلاح الفصل الخامس 5
جلال:ما علينا قولى يوسف اعتذر منك وله لسه
ريم:لا هيعتذر ليه انا إلى ضربته
جلال:عشان كنت هتتعاقب بسببه
ريم:مش عايزه يعتذر احنا متعادلين هو قال كلام اهبل وانا ضربته وحصل إلى حصل وانتهينا
جلال:يعنى سامحته
ريم:احنا زمايل مهما كان ووارد الخناق بينا
جلال:تمام كمل العقاب بتاعك
مشى جلال
يوسف دخل :احم
ريم:اهلا جاى تشمت فيا
يوسف:الصراحه ايوه بس قبل ما اسمع إلى قولته للواء
ريم:انا مقولتش حاجه
يوسف:انا اسف بس مش عشان اتريقت عشان ظنيت فيك انك شخص مش جدع ومش كويس
ريم:تمام مش محتاج تعتذر انا متعود الكل دائما بيفتكر انى كده مش عارف ليه بس دايما انا مكروه
يوسف:يمكن عشان شخصيتك قويه وبتحب السيطره
ريم:انا مش بحب اسيطر على حد
يوسف:واضح
ريم:حاسس انك بتاخدنى على قد عقلي
يوسف:الظاهر اننا ابتدينا نفهم بعض
ريم:لو سمحت بلاش تعطلنى ورايا بورد محتاج يتملى
عمر:انا جيت
ريم:ايه جابك
عمر:جاى اساعدك
ريم:ليه
عمر:الصديق وقت الضيق
يوسف:وانا كمان هقعد معاكو
ريم:ايه ليه
يوسف:الصديق وقت الضيق
ريم:تعرف كنت مسلى اكتر وانت بتكرهنى
بعد وقت طويل
يوسف:فاضل هنا حاجه صغيره
عمر:وهنا كمان
ريم:بس بقا كفايه ايدى وجعتنى
يوسف:بس بقا الدلع ده بتاع البنات بس مش احنا
ريم:يووووه
سيف:يوسف انت هنا وانا قلبت المدرسه كلها عليك
يوسف:ليه عايزنى فى ايه
سيف: انت ورامى مع بعض فى مكان واحد ومن غير خناق كمان لا حد يقرصنى
عمر: ما جمع الا لما وفق
يوسف ضحك:معاك حق
ريم:عمر اعتقد كده أن ايدى محتاجه تلجه بص لونها مزرق ازاى
عمر مسك أيديها:تصدق لونها مزرق ،اممم ،مش عارف ممكن من القلم الازرق الفلومستر إلى كنت بتكتب بيه على البورد يا ذكى
ريم:تفتكر
سيف:شايف انكم مندمجين سوا
يوسف:انا شايف اننا هنبقا شله حلوه اوى سوا انا وانت يا سيف ورامى وعمر
سيف:فهد لو عرف
يوسف:هيفرح صدقنى هو كان عايز يبقا لينا شله كبيره
سيف:يمكن
يوسف:اوكى هنتجمع سوا انهارده عندكم فى الاوضه بما انها اكبر اوضه فى المدرسه
ريم:مأخدتش بالى نهائى بالموضوع ده
يوسف:اه اه هنصدقك
سيف:طيب هنتجمع نعمل ايه
عمر بحماس:نذاكر
يوسف:بس بقا ملل
عمر:اكيد رامى معايا مش كده
ريم:والله كان على عينى يا عمر يا اخويا اقف معاك بس زى مانت شايف ايدى ورمت ومش قادر حتى اقرأ أسمى ،ايه فكرتك يا يوسف
يوسف:رامى دماغنا شبه بعض اكيد نتفرج على فيلم رعب
ريم:هو ده الكلام عايز مصاصين دماء لو سمحت
عمر:ايه رعب
سيف بص بإستهزاء لريم:معتقدش أن رامى هيتسحمل الرعب
ريم:متعرفنيش لسه
يوسف:يبقا اتفقنا اعتقد كان معايا سى دى لفيلم دراكولا
ريم:بحب الفيلم ده اوى
عمر:بكره الفيلم ده اوى
ريم:عمر مش عايزك تقلق انا معاك
عمر:مش قلقان خالص وله خايف حتى
ريم ضحكت:واضح
بعد العصر الطلاب كلهم راحوا يتغدو وبعدين كل واحد راح اوضته عشان يغير ناس بتذاكر وناس بتجهز عشان تتسلى
يوسف:راحت فين السى دى
عمر:ايه ضاعت
يوسف:انا متاكد انى حطيتها هنا اهى واخيرا لقيتها يالا بينا جاهز
عمر عدل نضرته:اوكى جاهز
يوسف:يالا بينا
عند ريم
ريم فى الحمام :يا ترى انت كويس يا جمال وحشتنى اوى تانى قولتلك يا جمال لا مش عايزه اقولك كده تانى من دلوقتى انت بابا وبس مفيش قله ادب عايزه ارفع راسك واخليك فخور بيا مش بالبلطجه لا باخلاقى وشطارتى بابا انت احسن اب فى الدنيا ديه كلها وأنا بحبك ياه كان نفسى ابقى معاك دلوقتى واقولك انى بحبك بس معلش انا برضو هنا بتعلم ازاى ابقا احسن ووعد يا بابا هتعلم ابقا احسن بنت ليك
سيف بيخبط:ايه هتنام جوا
ريم:خارج
عدلت ريم الباروكه وخرجت
ريم:خلصت فى ايه
سيف:عايزك تفضل جمبى ومتبعدش وحاول متخليش حد يقرب منك او يلمسك وله حتى ايديك مفهوم
ريم:ليه عندى مرض معدى وخايف وله ايه
سيف:بطل استهزاء بكلامى عشان فى الاخر انا إلى بطلع صح
ريم:حد قالك قبل كده انك شخصيه نرجسيه
سيف:اه كتير عادى يعنى
ريم:شخص مستفز
يوسف:احنا جينا
ريم:اخيرا اتأخرتو كده ليه وفين عمر
يوسف:اهو ورايا
ريم:مالك
عمر: ابدا مليش
ريم:اممم طيب يا يوسف شغل السى دى بقا
يوسف:على طول سيف فين الجهاز
سيف:تعال اوريك
ريم:قولى مالك
عمر:الصراحه الصراحه انا مرعوب مش بحب الافلام الرعب اصلا
ريم:طيب خلاص مش انت بتثق فيا
عمر:اه
ريم:طيب خليك واثق انى طول مانا جمبك مش هخلى اى حاجه تقربلك ماشى
عمر:بجد
ريم:اومال ده انا احميك بدمى ياض اجمد كده
عمر:انت جدع اوى
ريم:خلاص بقا خليك قاعد جمبى ومتخافش عشان الاتنين دول لما بيصدقو يلاقو حاجه يتريقو عليها
عمر:عندك حق
سيف:هتفضلو واقفين كده كتير
ريم:مستنين السى دى يشتغل
يوسف:اهو اهو اشتغل نطفى النور بقا
قعدو كلهم وسيف قفل النور
قعد جمب ريم بس ريم مركزه مع عمر وماسكه ايديه
سيف مكنش مركز فى الفيلم قد ما ركز مع ريم وهى بتطمن عمر
سيف لنفسه:اشمعنا عمر يعنى ليه مش انا إلى تمسك ايديه كده وتطمنه عارف انى مش محتاج حد يطمنى بس انا كان نفسى ابقا مكانه تبقا خايفه عليا زيه كده وتدافع عنى هو انا ليه فارق معايا الموضوع جامد كده .
عمر اتنفض مسكت ريم ايديه اجمد:كل حاجه كويسه
عمر فضل يحرك رأسه وهو خايف
ريم فضلت تتطمنه كل شويه وسيف كان مضايق جدا
يوسف:واخيرا خلص انا هموت وانام الحقيقه عمر ايه اخباره اوبا
ريم كان مبتسمه وبتلعب فى شعر عمر وهو حاطط رأسه على رجلها ونايم وهى بتلعب فى شعره
يوسف:ده نام
سيف:شايف
يوسف:لا ومبتسم وماسك ايد رامى زى والدته
سيف:صحيه طيب
ريم:خلاص سيبه يا يوسف روح انت اوضتك
سيف:ممنوع ينام تلاته فى الاوضه هينام فين اصلا هما سريرين
ريم:عادى مش اول مره اتعاقب يعنى
يوسف:محدش يعرف اصلا محدش هيقول بكره لما عمر يصحى يجى الاوضه ويجهز وكأن شئ لم يكن
ريم ابتسمت ليوسف:بدأت تعجبنى
يوسف:اى خدمه
سيف بقا مضايق ازاى كده اشمعنا هو إلى مش بتطيقه حتى يوسف اتغيرت معاه
ريم حاولت تقوم عمر ويوسف ساعدها ونيمه على السرير إلى تحت
يوسف:طيب تصبحو على خير اشوفكم بكره الصبح
ريم:أن شاء الله.
مشى يوسف وسيف طلع السرير إلى فوق بضيق
ريم فضلت تبص لعمر وتقول لنفسها:طول عمرى نفسى فى اخ زيك يا عمر بجد اول ما شوفتك وانا حسيتك اخويا الصغير انهارده انا حسيتك ابنى وانت نايم على رجلى مش قادره اوصف شعورى بس حاسه بمسئوليه وانك محتاجنى زى بابا كده متقلقش هفضل اخلى بالى منك طول مانا فى المدرسه ديه
كان سيف بيبص بضيق ليها وهى بتبص لعمر إلى نايم
ريم اتنهدت بابتسامه وجابت كورسين حطيتهم قصاد بعض وجابت مخده وبطنيه ونامت
تانى يوم الساعه خمسه
سيف صحى اول واحد وقام لقا ريم شعرها خارج من الباروكه حرك رأسه بيأس منها حس بعمر بيصحا مسك الباطنيه وغطا وشها
عمر:صباح الخير ايه ده لحظه انا فين
سيف:صباح النور
عمر:متقوليش انى نمت هنا
سيف:حصل
عمر:ليه محدش صحانى
سيف:رامى مرضاش
عمر ابتسم:بس بس كده هيتعاقب
سيف:محدش هيعرف محدش هيتعاقب
عمر:بجد
سيف:اه بس لو مش مشيت دلوقتى هنتأخر على التدريب وهنتقفش
عمر:اه عندك حق طيب همشى بس هصحى رامى الاول
سيف:لا امشى انت انا هصحيه
عمر:تمام ماشى.
خرج عمر
سيف بص لريم وشال الغطا من على وشها ببطئ وابتسم
سيف:ايه القمر ده بس قمر زيك ميلقش غير عليا انا شكلى كده واخيرا وقعت ولأول مره فى الحب مش عارف حبيتك على ايه بس حبيتك يا جميله .
قرب عشان يشم ريحه شعرها إلى بيحبه
صحيت ريم واتحركت: اممم ايه ده انت قريب كده ليه
سيف ابتسم:كنت بصحيك
ريم:كده بتصحينى بتوشوش فى دوانى
سيف: تصدق انا غلطان كنت اسيبك
ريم:نينينينى فين عمر صح
سيف:راح يلبس عشان يلحق التدريب
ريم:ماشى
قامت ودخلت الحمام
سيف حط أيده على شعره من ورا:وبعدين
بعد فتره فى الحوش
عمر: شكرا يا رامى حقيقى بقالى كتير منمتش كده
يوسف بضحك:انت نمت زى الطفل فى حضن مامته
عمر:عارف انك هتضحك عليا بس فعلا انا منمتش كده من ساعه ما دخلت المدرسه ديه مكنتش بنام كده غير مع ماما بس
ريم لعبت فى شعره :اى خدمه
عمر بضيق:بوظت شعرى ألعب فى شعرك دلوقتى
ريم وسيف بصوت عالى :لاا
عمر ويوسف بصدمه:ايه يا شباب مالكم
الكوتش فرج:صباح الخير
الطلاب بصوت عالى: صباح النور
الكوتش فرج:الظاهر المدرسه بقيت تجيب طلاب اغبيه مش بيفهمو كلامى من اول مره انا قولت كل يوم
ريم بيأس مشيت وراحت تجرى وباقى الطلاب بدأو تدريب
وبعد ساعه كانو بيفطرو
عمر:اشرب مايه يا رامى انا لاحظت انك مش بتشرب مايه كتير
ريم:ماشى ماشى كل بقا
سيف :هو مش صغير يا عمر سيبه براحته
عمر:ولو برضو واجب عليا انصحه
ريم:اجدع صاحب
يوسف:ايه ده واحنا ايه
ريم:جدعين برضو بس عمر الاجدع
يوسف:ماشى ماشى
سيف:صحيح كلمت فهد انهارده وقال هيوصل بكره المدرسه
يوسف:اكيد هضايق لما يعرف أن رامى أخد مكانه
ريم:مكان مين
يوسف:عشان فهد كان مع سيف فى الاوضه قبل ما تيجى
عمر:احنا ممكن نطلب تبديل الاوض ونقدم طلب ابقا انا ورامى فى اوضه سوا ويرجع فهد مع سيف
يوسف:ايه ده وانا اروح فين
ريم:تعال اقعد على راسى يا يوسف ،وانت يا عمر أهدى احنا مش اطفال عادى يعنى ده هى نومه والسلامه مش حاجه مهمه يعنى
سيف:اول مره رامى يبقا عنده حق ،اكبرو بقا شويه
عمر زعل وكل بهدوء
ريم:عمر انت كويس
عمر:لا عادى مش اول مره
ريم مسكت أيده:استنى عندك فى ايه انا بكلمك على فكره
عمر:مفيش يا رامى عادى متعود
ريم:متعود على ايه انا مش فاهم
عمر:متعود انى لما احب حد واتعلق بيه مش بيكمل معايا
ريم:انت قصدك ايه
عمر:وله حاجه يا رامى صدقنى انا مش زعلان منك حتى لو انت مش بتعتبرنى اعز صحابك هتفضل كده بالنسبالى
ريم بنفاذ صبر ضربته بوكس:انت غبى يابنى انت متخيل انى هتخلى عنك عشان بقا عندى صحاب تانين
عمر:اومال لو كان عندك عصب كنت عملت فى وشى ايه يخربيتك
ريم:عمر فوق
عمر:مانا فايق
ريم:شكل اول بوكس مجبش نتيجه
عمر:يوووه انا إلى رفضت نبدل الاوض
ريم:عشان الموضوع مش مهم يعنى ليه مهم عندك كده
عمر:عشان انا عايز انام كل يوم زى ما نمت امبارح
ريم:انت عبيط
عمر:عارف طلب غريب بس بجد انا وحشنى الاحساس ده من ساعه ما ماما جابتنى البلد ديه وانا منمتش كده عارف بقالى قد ايه بقالى تلت سنين بعيد عنها حتى فى الاجازه بقضيها فى بيت عمى عشان انا اصلا عايش فى تركيا.
ريم ابتسمت ببلاهه:احلف كده انك من تركيا
عمر:اه والله مالك انبسطت كده ليه
ريم:لا احنا نبدل الاوض بقا
سيف بسرعه لانه سمع كل حاجه لانه مشى وراهم لما عمر مشى وراحت ريم وراه:مفيش تبديل هيحصل
ريم:الله وانت مالك يا غتت انت
سيف:عشان فى قوانين وعمر عارفها كويس
ريم:واد يا عمر اوعدك هبذل جهدى نبقا سوا فى الأوضه
عمر ابتسم:بجد
ريم:مش من تركيا يبقا لازم اجوزك قصدى اونسك
عمر:لا لا جوزنى احسن عندك عروسه حلوه
ريم:يووووه عندى طلبك يا واد بس نتخرج بس
•تابع الفصل التالي "رواية تربية واصلاح" اضغط على اسم الرواية