رواية ليل فريد الفصل السادس 6 - بقلم جنى ابراهيم
رواية ليل فريد الفصل السادس 6
البارت السادس
ليل صحت واستحمت وصلت ولبست قميص لونه ازرق و جيبه لونها اسود ضيقه من فوق ومن تحت واسعة وعليها طرحة لونها اسود،وبعديها راحت تصحى مريم.
ليل:يا مريم اصحى بقى هنتاخر على معاد الشغل نومك تقيل اوى طب لو مصحتيش هكب عليكى مايه يلا قومي.
مريم بنوم:لا متكبيش عليا مايه خلاص هقوم.
ليل:صباح الخير يا قمر.
مريم:صباح النور يا قلبى انا هقوم استحى واتوضى و صلى وبعديها نفطر .
ليل:ماشى يا ستى انا هحضر شوية شغل على اللاب توب لحد
ما تخلصي.
مريم اتوضت وصلت ولبست قميص لونه احمر وبنطلون اسود وعليه طرحه لونها اسود.
ليل:ايه القمر ده يا قلبى.
مريم:انتى اللى قمر ويلا بينا علشان نفطر زمان فاطمه محضرلنا احلى فطار.
ليل:ماشى يلا بينا.
ليل:صباح الخير يا طنط.
فاطمه:صباح النور يا عيون طنط يلا علشان تفطري.
مريم:يا عينى عليا محدش معبرنى ولا حتى قالى صباح الخير .
فاطمه:صباح النور يا اختى لسانك ده ايه ها مبيسكتش ابدا.
مريم:والله يا ماما لفيت على كل الدكاتره اللى فى مصر قالولى ان طولة السان ده وراثه وملوش علاج.
فاطمه:قصدك ايه يا قليلة الادب طب والله لاضربك.
ليل:خلاص يا طنط متضربيهش عشان خاطرى.
فاطمه:خلاص يا حبيبتي مش هضربها عشان خاطرك.
مريم و ليل فطروا وكانت القعده كلها هزار وضحك.
ليل متعرفش ليه فى الوقت ده افتكرت فريد وقعدتهم مع بعض وابتسمت تلقائى.
فاطمه:الجميل سرحان فى ايه.
مريم:سبيها يا ماما احسن ما تلاقيها بتفكر فى حبيب القلب.
ليل بغضب:انل مبفكرش فريد انا بفكر فى حاجة تانية.
مريم:اعترفتى بلسانك اهو هو انا قولت فريد.
فاطمه:سبيها فى حالها يا مريم وملكيش دعوه بيها.
مريم وليل خلصوا فطار ونزلوا المستشفى.
عند فريد
صحى الصبح استحمى واتوضى و صلى وبعديها نزل لاوضة لاوضة جدته.
فريد:صباح الخير يا احلى واجمل جده فى الدنيا.
كوثر:صباح النور يا حبيبى يلا بينا نروح نفطر علشان اخواتك مستنينا تحت.
فريد وكوثر نزلوا علشان يفطروا.
فريد:صباح الخير يا حبايبي.
فريده و حمزه :صباح النور يا ابيه.
فريد:فريده من بعد اذنك متتوصليش مع معاذ تانى.
فريده:ليه يا ابيه.
فريد بصرامة:اللى قولته يتنفذ.
فريده بحزن ودموع محبوسة:حاضر يا ابيه.
فري راح الشركه
فريد:هاتلى قهوه ساده و قولى لبشمهندس معاذ يجيلي المكتب.
السكرتيرة و اسمها فيروز:حاضر يا فريد بيه.
Stop
فيروز مامتها ماتت وهى صغيره وبابها اتجوز وحده تانية كانت بتعملها وحش فراحت عاشت مع جدتها وبعد ما جدتها ماتت اضطرت تشتغل علشان تكمل تعليمها، عيونها شبه اسمها
زرقه تميل للخضرة وجسمها كيرفى وشعرها بنى وناعم وقصير و هى محجبه.
معاذ راح لفريد المكتب.
معاذ بحزن:صباح الخير يا بشمهندس فريد.
فريد :صباح النور يا معاذ، خلينا دلوقتى نتكلم من غير القاب
بما انك بتحب اختى ليه مادخلتيش البيت من بابه.
معاذ:انا مش عايز اتجوز مش عايز اعمل فى مراتى نفس اللى ابوى عمله مع امى.
فريد:لكن انت مش زى ابوك وانا هساعدك عشان تتخلص من العقده اللى عندك لكن لحد الوقت ده ملكش دعوه بفريده.
معاذ بحزن:حاضر يا فريد اللى انت عايزه لكن هتساعدنى ازاى.
فريد:هحجزلك عند دكتور نفسى الحجز هيكون بكره .
معاذ:ماشى .
فريد:يلا بينا نخلص ورق الصفقة قبل ما نروح المستشفى.
معاذ بخبث:انت مش ملاحظ ان مروحك للمستشفى بقى كتير ده انت لما اشترتها قولت انك مش هتروحها غير يومين بس ده انت بقيت تخلص شغلك هنا بسرعة وتطلع على المستشفى.
فريد بغضب :قصدك ايه يعنى.
معاذ بخبث:قصدى انه فى حاجة قمر و وتكه كده بتروح عشانها المستشفى.
فريد قام ضرب معاذ بوكس فى وشه.
فريد بغيره:اياك اسمعك بتقول على ليل كده والله لضربك يا معاذ لحد ما شبعك ضرب وغير كده انا بروح المستشفى عشان شغل مش عشان ليل.
معاذ بخبث:هو انا قولت ليل ما فى كذا بنت قمر فى
المستشفى لكن بين ان الصناره غمزت.
فريد:مش عارف يا معاذ لما ببقى معاها بحس بفرحة كبيره
بحس انى اعرفها من زمان بحس ان ارواحنا اتلاقت من زمان
بحس ان انا محتاج تكون جنبى فى كل وقت.
معاذ:ما هو ده الحب اسألني انا.
فريد بجديه:نرجع للشغل بقى.
معاذ:ماشى يا كينج.
معاذ و فريد خلصوا شغلهم وراحوا المستشفى.
فريد بحب:ازيك يا ليل عاملة ايه.
ليل بخجل:الحمدلله يا بشمهندس فريد و حضرتك عامل ايه.
فريد:طول ما انتى كويسه انا هبقى كويس.
دكتور محمد:محتاجين حضرتك فى حاجه مهمة.
فريد راح مع الدكتور محمد.
ليل تليفونها رن .
ليل:ازيك يا سليم.
سليم:الحمدلله ان حظى حلو علشان رقمك لسه متغيرش المهم انا كنت عايز اعزمك على الغدا يعنى بمناسبة صداقتنا.
ليل:ماشى لكن بمناسبة صداقتنا وبس.
سليم:ماشى العزومة هتبقى على الساعه ٧ موافقة.
ليل:موافقة.
:كنتى بتكلمى مين
•يتبع الفصل التالي "رواية ليل فريد" اضاضغط على اسم الرواية