Ads by Google X

رواية عشق الزين الفصل السادس 6 - بقلم زيزي محمد

الصفحة الرئيسية

  رواية عشق الزين كاملة بقلم زيزي محمد عبر مدونة دليل الروايات

رواية عشق الزين

رواية عشق الزين الفصل السادس 6

        زين دخل فجأه عليهم لقاه الدكتور ماسك ليليان من ايديها وبيزعقلها وهى بتعيط زين هجم عليه
زين: انت بتعمل ايه يابن ال... دا انا هاطلع روح امك فى ايدى
كل الى فى المكتب حاولوا يخلصوا الدكتور من ايد زين محدش قدر ابدا عليه كان هايج و غضبه كان يهد جبال وعمال يشتم فى كل الموجدين واخيرا قدروا يخلصوا الدكتور من ايد زين
زين بص على ليليان لقاه وشها متبهدل وطرحتها باين انها مشدودة منها وفى صوابع حد على خدها زين قرب منها ومسك وشها
زين بصوت مخيف: مين اللى عمل فيكى كدا
ليليان ساكته خايفه من منظرة الى مبيبشرش بالخير ابدا
سارة باندفاع: عمر الليثى هو الى ضربها تحت قدام الجامعه كلها
زين لف وبيبص على عمر الليثى دة لقى واحد واقف فى اخر الاوضه مرعوب زين قرب منه جامد
زين: انت الى اتجرأت ومديت ايدك
عمر: ايوا عشان هى واحدة مش مظبوطه دى بتعرض عليا تركب معايا العربيه ونقضى يومين
طبعا عمر كان بيحاول يهز ثقه زين فى ليليان وميعرفش ان اللى قاله كله غلط وهايجى على دماغه فى الاخر
زين بصوت مخيف جدا: انت عارف لو كنت سكت كان اكرملك من الى هاعمله فيك بعد كلامك دا
زين شاور لحراسه ياخدوا ويمشوا
رئيس الجامعه دخل عليهم: ممكن افهم فى ايه
زين بحدة: انا افهمك
رئيس الجامعه: اهلا زين باشا محدش ادانى خبر ليه انك موجود
زين بغضب: خبر ايه وزفت ايه دا انا هاطربقها على دماغكوا كلكو
رئيس الجامعه: ليه بس زين باشا ... قولى لو فى اى مشكله اقدر احلها ... مين البنات دول عملوا حاجة ؟.
زين قرب من ليليان واخدها فى حضنه: ليليان الجارحى مراتى
رئيس الجامعه: اهلا يا هانم ... مالك بس يا باشا قولى على اللى هما غلطوا فى ايه وانا هاعاقب الى غلط
سارة باندفاع:عمر الليثى اتهجم على ليليان وقالها كلام مش كويس وكان عاوز يخدها معاه فى العربيه ولما الموضوع كبر وجينا للعميد ...دكتور نادر اصر على اننا نمضى على ورق فصلنا من الكليه والعميد موافق على كلامه
زين: سمعت الى قالته
رئيس الجامعه: اللى انت تؤمر بيه هايتنفذ وحالا
زين: الواد اللى اسمه عمر الليثى يتفصل من الجامعه ... ودكتور نادر يتفصل هو كمان يالا اهو الجزاء من جنس العمل وسيادة العميد نكتفى بس بلفت نظر من مجلس التاديب ... وياريت دة كله يتنفذ وبسرعه.
زين اخد ليليان و خرج وفضل حاضنها وهو ماشى كانه بيدى رساله لكل اللى فى الجامعه انها تخصه محدش يفكر يبصلها
دكتور نادر زعق واضايق: ليه انشاء الله اتفصل هو مين دا الى يأمر كدا وحضرتك تنفذ
رئيس الجامعه: احمد ربنا انه فصلك بس مدفنكش مكانك ... ولو انت مش تعرف زين الجارحى ابحث عنه واعرف انه غول المعمار فى الوطن العمرى واستثماراته فى كل حاجة فالبلد ومن اكبر راس فى الدوله لاصغر حد بيعمله الف حساب ... اهدى بقا
العميد: الحمد لله انا اتنفست لما مشى دى دخلته علينا سحبت الدم من جسمى
دكتور نادر: اكيد الليثى باشا مش هاسيبوا
العميد: تبقا بتحلم تلاقيه بكرا بيجرى عليه علشان يرحموا من الى هايحصله هو وابنه
زين وليليان قربوا من عربيه الحراسه وليليان وقفت تدور على سارة
زين: لو سمحت يا زين ممكن تنادى سارة البنت اللى كانت واقفه معايا
زين شاور لواحد من الحرس يناديها وسارة جت عليهم
سارة: نعم يا ليليان
ليليان: انا مش عارفه اشكرك ازاى بجد يا سارة وقفتك معايا هاشيلها فوق دماغى العمر كله
سارة: متقوليش كدا انتى صاحبتى واللى حصل دا ميرضيش ربنا ... بس اول لما تروحى شوفى اى كريم يهدى وشك
ليليان حطت ايديها على خدها وافتكرت ضرب عمها ليها: لا انا متعودة على كدة فترة وهاتعدى
سارة: طيب متجيش بكرا المحاضرات وانا هاحضر متقلقيش و متتعبيش نفسك انتى ...استأذن انا بقا سلام يا ليلو
طبعا دا كله وزين بيتابع الحوار بهدوء
فى العربيه زين واخد ليليان فى حضنه ومش راضى يسيبها ابدا وعمال يتنفس بسرعه ليليان خافت منه هى اه كانت بتخاف منه بس خوفها زاد بعد الحاله اللى كان عليها فى الكليه
زين بحدة: مين سارة دى
ليليان رفعت وشها له: دى ساره صاحبتى اتعرفت عليها .. والله هى طيبه وجدعه وكمان محترمه ووقفت جنبى انهاردا
زين بهدوء: ماشى هانبقى نشوف الحوار دا بعدين
ليليان خافت يمعنها عن سارة قعدت تدعى ربنا يعدى الامور على خير ********************** فى بيت الجارحى
زين قاعد على السرير والغضب باين عليه
زين: ابن الكلب لازم يتربى الاسهم بتاعته كلها تقع يا مراد
مراد بضحك: هههههههه طيب اهدى بكرا تسمع خبرة فى التلفزيون والجرايد
زين: انت بتضحك على ايه يابنى ادم انت متنرفزنيش
مراد: اصل الصراحه اول مرة اشوفك كدا انت مشوفتش منظرك وانت طاير من غرفه المتينج وسايب الصفقه وكل حاجة تولع
زين: ماتولع اى حاجة فى الدنيا دى مراتى
مراد بضحك: ههههههههه يا حنين
زين: والله انك بارد
مراد: لا بس انت لازم تشد سهيله شويه
زين: ليه
مراد: كريم اتصل عليك والهانم ردت ورفضت تحولك المكالمه ولولا الواد دا يا زين مكناش عرفنا حاجة
زين: وحياه امها لاوريها بكرا بنت ال...
مراد: انت مالك يابنى بقيت سافل كدا ليه وعمال تشتم كل شويه انا مش متعود عليك كدة
زين: ههههه اسكت امال لو شوفتنى وانا فى الكليه الصبح دا انا قولت الفاظ حسيت ان انا مش انا
مراد بضحك: ههههه ليه يابيبى لازم تاخد عليك كدا انت لما بتتعصب بتقلب ..
زين: ماتلم نفسك ياعم انت
مراد: الله ياعم وانا مالى انا هاقفل سلام
زين: بقولك قبل ما تقفل فى بنت صاحبه ليليان عاوزك تجبيلى عليها معلومات وتشوف هى تمام ولا لاه
مراد: ليه الباشا شاكك فيها
زين: مش حكايه شاكك بس دا طبع فيا اللى يقرب منى او من حد يخصنى لازم اعرف نيته ايه ... يالا هابعتلك اسمها كامل فى رساله سلام
مراد: سلام
ليليان خرجت من الحمام بعد ما غيرت هدومها وكان باين عليها التعب
زين شدها وقعدها جنبه على السرير
زين: ليه مقولتيش انك مرات زين الجارحى
ليليان عيونها كلها دموع: خفت منك انك تزعقلى لو جبت اسمك فى المشكله
زين زعق: انتى اتجننتى انتى لو كنتى قولتى اسمى مكنش حد قدر يقرب منك ... بعد كدا اتصلى عليا متخليش كريم الى يكلمنى
ليليان باستغراب: انا اصلا مقولتلوش يتصل عليك
زين بتنهيدة كلها غضب: ياعنى كمان هو اللى اتصل بيا من نفسه ... اول واخر مرة تحصل يا ليليان فى اى مشكله تحصلك وانا مش موجود عرفى بنفسك للموجودين
ليليان برقه: ياعنى انت مش هاتزعل منى
زين بهدوء: لا مش هازعل
ليليان: هو انا ممكن اسالك سؤال
زين: اسالى
ليليان: هو انت هاتحرمنى من سارة ؟.
زين: ليه بتقولى كدا ؟
ليليان برقتها الى بتخلى قلب زين يلين: علشان انت نبهت عليا قبل كدا معملش صدقات وانا عصيت كلامك بس والله انا بخاف ابقا لوحدى انا اسفه ... بس خليها صاحبتى مش تمنعها عنى انا بحبها
زين: انا كلفت حد يسال عليها لو فى اى حاجة. مش عجبتنى هابعدك عنها
ليليان بابتسامه: لا لا انشاء الله مش هاتلاقى انا متأكدة
زيت ابتسم على سذاجتها وطيبتها الزايدة وبعدها لاحظ خدها
زين بخفوت: هو بيوجعك
ليليان باستغراب: هو ايه دا
زين: وشك
ليليان: لا اتعودت على كدا انا كنت بنضرب امر من كدا
زين بغضب حاول يداريه: مين اللى كان بيضربك
ليليان وهى بتعيط: عمى عاصم ويوسف وعمى شاكر احيانا... عمى عاصم كل ما يشوفنى يضربنى بسبب او من غير سبب تصدق انا معرفش هو بيضربنى وبيكرهنى اوى كدا ليه ... ويوسف عشان بيحبنى عاوز يمتلكنى وانا مش بطيقه و عمى شاكر دا ساعات احسه طيب وساعات لا بس عموما هو ماشى وراة عمى عاصم مفيش حد حنين عليا الا جدتى
زين قرب منها ومسك وشها بين ايديه: طول مانا موجود محدش يقدر يلمسك تانى انا ضهرك وسندك متخافيش من حاجة وانسى اللى فات
ليليان: ياعنى انت مش هاتضربنى
زين: انا عمرى ما مديت ايدى على واحدة ... مابالك بقا بمراتى هامدها عليكى انتى
ليليان: امال ليه دايما بتتكلم على العقاب
زين بخبث: مش كل العقاب ضرب يبقا فى عقابات تانيه بتبقى زى العسل
ليليان ضحكت جامد واول مرا تبان غمازة اللى خدها
ليليان: ربنا يخليك ليا
زين قرب منها وهمس بين شفايفها: ويخليكى ليا
تليفونه رن
زين بغيظ: الو يا زفت عاوز ايه مش انا لسه قافل معاك.
مراد بضحك: هههههههه شكلى قطعت عليك عليا النعمه انا جدع وجامد
زين بنرفزة: ماشى يا مراد اغلط كمان وانا هاعدلك كويس
مراد: انا اللى غلطان ان اتصلت افكرك انك لغايه دلوقتى مبعتش اسم البنت
زين بعد التليفون وعمل كتم للصوت
زين: ليليان هو اسم صاحبتك سارة ايه ؟ ليليان ؟
زين شافها لاقها رايحة فى النوم باس راسها واتنهد
زين: مراد بكرا هابقا ابعتلك اسمها فى رساله ... سلام
زين اخدها فى حضنه ودفن وشه فى شعرها: معرفش حبيتك امتى بس انهاردا اتاكدت من كدا لما شوفتهم بيأذوكى غضبى كان هايحرقهم كلهم ************** فى. الشرقيه
توحيدة دخلت على ايمان وهى بتكلم عبد الرحمن فى التليفون ايمان ارتبكت وقفلت السكه فى وشه
توحيدة بغضب: هو انا منبهتش قبل كدا متكلميش الزفت عبد الرحمن دة
ايمان عيطت: يا ماما ليه بس ؟ عبد الرحمن ماله ؟ والله هو شخص كويس وبيحبنى ... دا انا قولت انتى الى هاتفهمينى
توحيدة:. افهمك !... لو نفترض انه شخص كويس مع انى اشك كملى بقا ابن مين ابن شاكر وعمه مين عمه عاصم ولا عيلته مين يابنت حسن
ايمان: ملناش دعوة باهله انا عاوزة هو وبس
توحيدة: وهو ولو اخر واحد فى الدنيا مش هاتخديه يا ايمان ومش هارجع فى كلامى فاهمه ولا لاه
ايمان: ليه يا ماما دا لو بابا موجود مكنش عمل كدا بالعكس كان قعد معاه.
توحيدة بحزن: ابوكى لو كان موجود كان قتلك وخلص منك ... اوعى تكونى فاكرة انى ساكتلك وراضيه بالعكس انا كنت مكتومه وساكته خايفه من غضب ابوكى عليكى ... واهو راجلك مات ومبقاش ليكى غيرى وانا لايمكن افرط فيكى لاى حد
توحيدة خرجت وايمان عيطت جامد ودعت ربنا يهدى امها ويحنن قلبها عليهافى صباح اليوم التالى
فيروز: يلا سلام يا ماما هاله أنا همشى 
هاله: كيف يابتى استنى افطرى الاول 
فيروز: لا أنا لازم امشى هو مفيش حد موجود هنا
هاله: لا يابتى ورد نايمه فوج وقاسم فى القسم ويونس راح السكن بتاعه عشان جامعته ودياب رايح شركته النهارده ومستنيكى بره 
 فيروز: طب خلاص أنا هروح الحقو يلا باى 
هاله: مع السلامه 
فيروز خرجت لقت دياب واقف ومدى ضهرو  
فيروز: معلش اتأخرت عليك 
دياب: كويس انك عارفه انتِ هتروحى الكُليه النهارده بس وبعدين هتروحى على الامتحانات 
فيروز: ازاى 
دياب: كلمت العميد بتاع الكليه بتاعتك وقولتلو انك هتروحى على الامتحانات وانتِ كده كده فى الترم التاني يعنى خلصتى 
فيروز: خلاص تمام وأنا النهارده هقابل صحبتى عشان اروح عندها 
دياب: وانتِ مين أذن ليكى انك هتروحى عندها اصلا 
فيروز: ليه مين هيمنعنى 
دياب ببرود: أنا 
فيروز: ودا بصفتك ايه بقا 
دياب بإبتسامة صفرا: بصفتى خطيبك ولا نسيتى ان اهل البلد كلهم عارفين كده 
فيروز لسه هتتكلم قاطعها دياب 
دياب: أنا مش عايز معارضه ومين عارف يمكن تقعدى هنا على طول يلا بينا أنا كده كده رايح الشركه النهارده 
فيروز: ايه دا انت هتروح بالبس الصعيدى 
دياب: على فكره عادى انا ميهمنيش بس أنا بروح الفيلا بتاعتى بغير هدومى 
فيروز: طب يلا بينا هنتأخر 
دياب: يلا 
تسريع الاحداث 
فيروز وصلت الكُلية وقابلت هاجر 
هاجر: ايه دا يا فيروز مش بتيجى ليه 
فيروز حكت لهاجر انها قابلت يونس واخدها عندو
هاجر: يعنى هتيجى عندى 
فيروز: مش عارفه بس احتمال لا 
هاجر: وايه كميه الحراسه اللي انتِ جايه بيها دى 
فيروز: محدش رضى يطلعنى من غير الحراسه دى يلا نروح على المحاضره راحو المحاضره وفى عيون كانت بتراقب فيروز 
عند جمال
جمال: طب انت متعرفش عربيه مين اللي هى جات بيها دى 
الشخص اللي بيراقب فيروز: لا والله يابيه بس العربيات والحراسه مشدده عليها 
جمال: طب خليك مراقبها اوعى تغيب عن عينك 
الشخص: تمام يابيه وقفل مع جمال 
جمال: بقا بتعملى عليا أنا الخضره الشريفه وانتِ زبا*له بس هجيبك برضو تحت رجلى 
عند فيروز 
فيروز: يلا سلام أنا همشى 
هاجر: خلاص تمام 
مشيت فيروز وهاجر طلعت تليفونها 
هاجر: الو يا جمال 
جمال: ايوه يا هاجر
هاجر: فيروز النهارده جات وقالت ان الناس اللي عايشه معاهم هيخلوها عندهم علطول 
جمال: طب متعرفيش مين هما الناس دول 
هاجر: لا مجبتش اى سيره عنهم بس باين عليهم ناس فوق اوى 
جمال: هو انتِ بتكرهى فيروز ليه كده 
هاجر بحقد: عشان هى عندها كُل حاجه وانا لا واحده زيها طلعت لقت عندها فلوس وجمال وفيلا ومصنع بأسمها ودايما الأولى على الكُليه وكلُ الدكاتره بيحبوها انما أنا واحده اتربت فى ملجأ وبشتغل عشان اصرف على نفسى ليه هى كُل حاجه وانا لا انا بكرها 
جمال: كويس طالما كده يبقا مصلحتنا واحده وهديكى الفلوس اللي انتِ عايزاها 
هاجر بطمع: والفلوس دى مقابل ايه 
جمال: هقولك كُل حاجه بس فى وقتها بس المهم انتِ هتعملى اللى هقولك عليه 
هاجر: ايوه طبعاً هعمل كُل كلمه بالحرف الواحد 
جمال: كده اتفقنا 
عند فاطمه فى الكُليه 
كانت ماشيه وماسكه الايس كوفى بتاعها واحد خبط فيها والايس كوفى وقع على فاطمه 
الشخص: أنا أسف 
فاطمه: مش تفتح يا استاذ 
الشخص: على فكره انا قولت أسف وبعدين انتِ اللى مش واخده بالك 
فاطمه: على فكره انت بنى ادم قليل الذوق 
الشخص: يخرب بيت لسانك الطويل دا ما قولت اسف 
فاطمه: انا اللي غلطانه انى واقفه مع واحد زيك اصلا 
مشيت فاطمه وهى كان بيبص عليها 
الشخص: يخرب بيت جمالها هو فيه كدا بس لسانها طويل يلا خساره الحلو مبيكملش ايه اللي أنا بقولو دا انا ورايا محاضره 
دخلت فاطمه المحاضره 
صاحبتها: ايه دا اتأخرتى ليه يا فاطمه 
فاطمه: فى واحد حيو*ان بره وقع عليا الايس كوفى 
صاحبتها: الحقى ايه الدكتور الجديد القمر دا 
دخل الدكتور والبنات كلهم معجبين بشكلو وفاطمه مصدومه ازاى الشخص اللي هزئتو بره هو الدكتور 
الدكتور: اكيد طبعاً انتو مستغربين أنا هنا ليه أنا دكتور نادر رأفت الدمنهورى هدرس ليكم الماده بدل دكتوره صفاء لانها واخده اجازه 
تسريع الاحداث 
نادر: وكده تكون المحاضره خلصت واتمنى ان شرحى يكون عجبكم اتفضلو 
كلهم مشيو ولسه فاطمه وصاحبتها هيطلعو 
نادر: لو سمحتى يا بتاعه الايس كوفى انتِ 
صاحبتها: طب أنا هستنى بره 
فاطمه: ايه بتاعه الايس كوفى دى 
نادر: ما أنا مش عارف اسمك ايه 
فاطمه: اسمى فاطمه يا دكتور نادر عن ازن حضرتك 
نادر: استنى بس أنا كُنت حابب اعتذر لحضرتك على اللى حصل بره 
فاطمه بإبتسامة: حصل خير يا دكتور وأنا أسفه انى اتعصبت عليك 
نادر بإبتسامة: لا عادى حصل خير تقدرى تتفضلى 
فاطمه: عن ازنك 
عند فيروز 
فيروز: هو انت جايبنى شركه دياب ليه
السواق: دياب بيه هو اللي قالى كده انى اجيب حضرتك للشركه 
فيروز: طب شكراً لحضرتك 
نزلت فيروز ودخلت 
فيروز للموظف: لو سمحت مكتب دياب بيه فين 
الموظف: فى الدور 13 يا فندم عن ازنك 
ركبت فيروز الاسانسير 
فيروز: لو سمحتى عايزه ادخل لدياب 
السكرتيره بقرف: دياب بس من غير بيه وياترى فى معاد سابق ولا لا 
فيروز: وانتِ مالك أنا عايزه ادخل لدياب دلوقتى
السكرتيره بإستفزاز: وانا مش هدخلك ويلا من غير مطرود 
فيروز: انتِ بتكلمينى كده ليه أنا هدخل يعنى هدخل 
السكرتيره بصوت عالى: باين عليكى مش بتفهمى بالذوق أنا هطلب الامن وهما يرموكى بره 
طلع دياب على الصوت العالى 
دياب بزعيق: فى ايه ايه الصوت العالى دا فيروز انتِ جيتى امتى ومدخلتيش علطول ليه 
فيروز بزعل ودموع: هى مردتش تدخلنى يا دياب وكانت عايزه تطلب ليا الامن 
دياب بص للسكرتيره بغضب وقال: ادخلي المكتب بتاعى وأنا هحصلك 
فيروز: حاضر 
فيروز دخلت 
دياب للسكرتيره: أنا عايز افهم ايه اللي كان بيحصل 
السكرتيره بخوف: هى اللي علت صوتها عليا وكمان قالت ليا انها عايزة تدخل لدياب من غير بيه عش.... 
قاطعها دياب بزعيق: وانتِ مالك تقول دياب تقول دياب بيه دا ميخصكيش واول واخر مره تكلميها بالاسلوب دا انتِ فااااهمه 
السكرتيره بخوف: فاهمه يا دياب بيه 
بصلها بغضب ودخل لفيروز 
دياب: خلاص متزعلش اخدت ليكِ حقك 
فيروز: لا أنا مش زعلانه
دياب: امال واقفه ليه مقعدتيش 
فيروز: انت جبتنى هنا ليه
دياب: عشان نروح المول 
فيروز: لا أنا هروح مع البنات 
دياب ببرود: لا انتِ من هنا ورايح هتخرجى معايا 
فيروز: ودا ليه بقا وتخرج معايا بصفتك ايه 
دياب وهو بيقرب منها وهى بترجع لورا 
دياب: بقا مش عارفه أنا ابقالك ايه 
فيروز بتوتر: انت بتقرب ليه 
فيروز خبطت فى الحيطه وهو حاصرها بايده 
دياب بهمس فى ودنها: بصفتى خطيبك يا روز وأنا من هنا ورايح هختار هدومك وعلى فكره شكلك كان حلو اوى بالحجاب 
فيروز بسرحان:وانت كمان شكلك حلوب الصعيدى والبدله 
دياب: ايه صح شكلى حلو 
فيروز فاقت: لو سمحت ابعد 
بعد دياب وهو بيقول: ايه رأيك بعد ما تتخرجى اخليكى المترجمه الرئيسيه للشركه اهو تسافرى معايا واحنا كده كده داخلين على صفقه جديده 
فيروز بفرحه: صح 
دياب بإبتسامة: اه صح ها موافقه ولا اشوف غيرك 
فيروز بسرعة: لا لا موافقه طبعا 
دياب: يلا بينا على المول 
فيروز: يلا
عند جمال 
الشخص: الحق يابيه دى دخلت شركه دياب الهوارى 
جمال بخضه وخوف: ينهار اسود انت بتقول ايه 
الشخص: اه والله يباشا أنا شوفتها دخلت دلوقتى وبعدين طلعت ومعاها دياب الهوارى اكمل فى المراقبه ولا ايه يابيه 
جمال: لا لا وقف دلوقتى ولما اقولك راقبهم تبقى تعمل كده 
الشخص: اوامر ياباشا 
جمال أنا لازم اروح لسالم 
راح جمال عند سالم فى المكتب 
جمال: انا عرفت فيروز فين 
سالم بسرعه: هى فين 
جمال: عند دياب الهوارى 
سالم بخضه: انت بتقول ايه 
جمال: انا بعت واحد يراقب كليتها وهو قالى انها دخلت بحراسه ولما خلصت راحت شركه دياب الهوارى وطلعت معاه 
سالم بخوف: معقول يكون عرف وعايز ينتقم من فيروز 
جمال بخوف: وطى صوتك انت عايز تفضحنا اكيد لا مش كده هو 
سالم بخوف: ربنا يستر 
فى المول 
فيروز: على فكره أنا عماله اخد رأيك فى محلات كتير وانت مفيش محل عجباك 
دياب ماشى بغرور وحاطط ايده فى جيب البنطلون 
فيروز بزهق: يا اخينا أنا بكلمك 
دياب وهو بيحط النضاره الشمسيه فوق راسه وبيقول: ممكن تسكتى شويه المحلات اللي بتقولى عليها دى مش بتاعه محجبات تعالى نروح المحل دا 
فيروز: يلا لما نشوف اخرتها 
دخلو المحل وكانت دريسات محجبات 
دياب يلا اختارى اللى انتِ عايزاه وأنا هستنى بره 
فيروز اختارت دريسات كتير وعليها طُرح برضو 
فيروز راحت عند الكاشير من غير ما تقول لدياب 
فيروز وهى بتدى البنت الفيزا: اتفضلى عايزه ادفع الحساب 
الكاشير وهو بياخد الفيزا: تمام يافندم 
بعد ثوانى 
الكاشير باسف: للاسف يافندم الفيزا بتاعتك مش شغاله 
فيروز بصدمه: طب معلش حاول تانى 
الكاشير حاول تانى: للاسف مش راضى برضو يافندم
فيروز: طب بعد ازنك ممكن تنده الشاب اللى بره دا وبتشاور على دياب 
الكاشير: تمام يافندم 
بيروح الكاشير ينده دياب 
دياب: فى حاجه حصلت 
فيروز: وقفو الفيزا بتاعتى 
دياب: وانتِ عرفتى ازاى 
فيروز اصل أنا كُنت هدف... 
قاطعها دياب: وانتِ تدفعى ليه وأنا موجود
دياب للكاشير: كام الحساب 
الكاشير: الحساب 3000 يافندم 
دياب بيدى الفيزا للكاشير: اسحب 3500 والباقى ليك 
الكاشير باحترام: تحت امرك يا فندم 
خلصو والحُراس شالو الحجات اللى اشتروها 
فيروز: دياب عايزه ايس كريم 
دياب: هو أنا بخرج بنت اختى 
فيروز: لو سمحت عايزه واحده والنبى 
دياب: حاضر 
دياب لحد من الحُراس: انتو كام واحد 
الحارس: احنا عشره يا دياب بيه 
دياب وهو بيدى الحارس 200:روح اشترى ايس كريم ليك وللرجاله وهات ليا أنا وفيروز كمان والباقى خلى الراجل ياخدو 
الحارس بدهشه: نعم
دياب: فى ايه 
الحارس: لا مفيش حاجه يا دياب بيه هجيب الايس كريم فوراً 
الحارس جاب الايس كريم وكلهم اكلو ودياب وفيروز بيضحكو ويهزرو 
وصلو البلد وراحو البيت 
دياب: فيروز لو سمحتى عايز اتكلم معاكى بس على السطح 
فيروز: تمام روح وأنا هحصلك 
تسريع الاحداث 
طلعت فيروز على السطح واتفاجات لما لقت دياب حاطط كرسيين وطربيزه وعليها كوبيتين شاى ومشغل محمد منير 
فيروز قعدت على الكرسي ودياب قعد على الكرسي التانى 
فيروز: ايه الرومانسيه دي وانت عرفت ازاى انى بحب محمد منير 
دياب بإبتسامة: عشان أنا كمان بحبو 
قعدو فى صمت وبعدين دياب قال 
دياب: تتجوزينى يا فيروز 
فيروز:لا........ 
    google-playkhamsatmostaqltradent