رواية تربية واصلاح الفصل السابع عشر 17 - بقلم منار مجدي
رواية تربية واصلاح الفصل السابع عشر 17
حور:يعنى ايه وافقتى ،انتى مجنونه يا ريم
ريم:مقدميش حل تانى يا حور
حور:قدامك تقولى لعمو جمال وعمر الحقيقه هما هيساعدكى يا ريم
ريم:سيبيها على ربنا يا حور انا خلاص قررت مش هفكر كتير خلاص زى ما بيقولو زمان نصيبك هيصيبك
حور:طب وسيف يا ريم
ريم حطيت إيديها على السلسله إلى جمب قلبها:هيفضل طول حياتى معايا فى قلبى لان قلبى محبش غيره
حور دمعت وحضنت ريم
تانى يوم فى المكتب بتاعها بتجهز عشان تنزل الموقع
سيف ملاحظ ملامح وشها الزعلان واليائس
راحت ريم الموقع وسيف راح وراها
اول ما ريم وصلت لقيت فهد واقف بعيد ومبتسم ليها وهى لابس نضاره الشمس بتاعته
فهد:قطتى اخبارك ايه
ريم بنرفزه:انا مش زفت قطتك وجاى ليه مكان شغلى
فهد:لا لا عايزك تتعودى كلها شهر ونبقا فى بيت واحد
ريم بصدمه:ايه
فهد:شوفتى خلتينى نسيت اقولك انى اتكلمت مع عمى واتفقنا بكره الخطوبه والفرح وكتب الكتاب الشهر الجاى ايه رأيك فى المفاجأة ديه بقا
ريم:مفاجأه! طيب يا فهد جيت ليه
سيف من وراها:فهد مشوفتكش من ايام المدرسه عامل ايه
فهد حط أيده على كتف ريم وريم مش طايقه نفسها :كويس الحمدلله انت عامل ايه يا صاحبى
سيف بغيره وعينيه على أيديه إلى على كتف ريم:كويس
فهد:كده مش تباركلنا
سيف:مبروك على ايه ،هتعملو مشروع سوا وله ايه
فهد ضحك:هو مشروع فعلا مش كده يا قطتى
ريم نفخت بضيق
سيف:طيب مشروع ايه قولى لو حلو اشارك معاكو
فهد ضحك جامد:سامعه بيقول ايه عايز يشارك
ريم:فهد مش شايفه حاجه تضحك
فهد:ازاى ده انا مش قادر ابطل ضحك
سيف:طيب ضحكنى معاك
ريم:مش مهم يا سيف هو انت نزلت الموقع ليه اصلا
سيف:لا مهم متدخليش ،قولى يا فهد ايه المشروع وايه المضحك
فهد:مشروع جواز، جوازى انا وريم
سيف بص بصدمه لريم:جوازكم
ريم بصيت فى الارض
سيف ابتسم بكسره:كان لازم اعرف من الاول أن مش كل الوعود بيتوفى بيها.
ريم دموعها نزلت وسابتهم ومشيت
فهد ابتسم :قولتلك متتحدنيش لانى انا إلى هكسب فى النهايه جالك كلامى كسبت وانت خسرت ولسه هتشوف النتيجه الحقيقيه بعد شهر قولتلك من ست سنين ريم هتبقا ليا
سيف سابه ومشى
فى مكتب سيف فضل يكسر فى كل حاجه تيجى قدامه
سيف قعد فى الارض وهو مش فاهم حاجه
عند ريم كانت بتشتغل وهى دموعها نازله لدرجه الكل افتكر انها تعبانه وحاولو يريحوها على قد ما يقدرو
بعد ما خلصت فى الموقع طلعت المكتب بتاعها
السكرتيره:استاذ سيف طالب حضرتك
ريم:تمام
اخدت ريم حاجتها وراحت مكتب سيف
سيف:اهلا اهلا بعروستنا
ريم:سيف لو سمحت مدخلش حياتنا الشخصيه بالعملية
سيف:طيب انتى دلوقتى وقتك فى الشركه خلص صح يومك خلص فاحنا دلوقتى صحاب مش مدير ومهندسه شغاله معاه
ريم:الخلاصه يا سيف لو سمحت عايز ايه
سيف:تؤتؤ مكنتش فاكر انك هتعاملى صديقك القديم كده
ريم اتنهدت بتعب:سيف لو سمحت انا تعبانه قول طلبتنى ليه
سيف:فاكراه بيحبك هه يكون فى علمك بس هو هيتجوزك عشان يكسبنى وبس عايزك عشان انتى كنتى بتاعتى
ريم:مكنتش بتاعتك يا سيف انا انسانه انت مكنتش ملكنى
سيف:عشان كنت بحبك ده إلى اقصده وقولتلك فهد متعود ياخد اى حاجه تخصنى
ريم:كنت!!!؟
سيف:اه طبعا انتى فاكره هفضل احبك بعد ما سبتينى ومن غير سبب يذكر
ريم:طيب تمام انت خلصت
سيف:معندكيش مشكله أنه هيتجوزك بس عشان يرضى غروره ويكسبنى وبس
ريم:خلصت يا سيف
سيف:انتى مش بتحبيه!
ريم:عن أذنك
سيف قام بعصبية ومسك ايديها وزقها للحيطه بعصبية:انا مخلصتش كلامى
ريم بدموع:انت عايز منى ايه
سيف:عايز اعرف بتعملى كده ليه
ريم:انت فاكر أنه بمزاجى
سيف:اومال بمزاج مين قوليلى ،احكيلى ،عايز اعرف سبب
ريم:مش لازم تعرف يا سيف،كده كده انت مبقتش تحبنى ملهوش لازمه تعرف حاجه تخصنى
سيف بعصبية:طول عمرك هتفضلى غبيه
ريم بدموع ونرفزه:انا غبيه!؟
سيف:اه غبيه
ريم:لا مش غبيه
سيف:غبيه
ريم:قولتلك لا
سيف مسح دموعها وابتسم:غبيه
ريم زقته وخرجت من مكتبه من الشركه كلها
اول ما وصلت البيت
عمر:كل ده تأخير هنلحق نجيب فستان دلوقتى مش فهد قالك بكره الخطوبه هتعملى ايه دلوقتي
ريم:عمر انا تعبانه عايزه انام لو سمحت
عمر:والفستان هتحضرى خطوبتك بإيه
ريم:اى فستان قديم من عندى خلاص متشغلش بالك
عمر حضنها:مالك يا ريم
ريم حضنتها جامد وعيطت:انا خايفه يا عمر
عمر ابتسم بحنان:يا حبيبتى مش عايزك تخافى طول ماحنا معاكى كلنا جمبك انا وبابا وماما وحتى عمار وبلاش ننسى حور ويوسف الكل معاكى وبيحبك مش عايزك تخافى ابدا طول ماحنا معاكى
ريم جواها:بس انا خايفه اصحى فى يوم ملقكوش معايا
تانى يوم
حور:هتلبسى اسود
ريم:ده الى عندى أما وريته الويل مبقاش انا
حور:طيب السلسله باينه يا ريم اقلعيها
ريم:مستحيل اقلعها ، حور انا مقلعتهاش من ست سنين حتى وانا بغسلها بغسلها وانا لابساها السلسله ديه بقيت جزء منى مستحيل اقلعها مهما كان.
حور:سيف اكيد هيحضر لو شافها
ريم:مش هتفرق معاه كتير ،مبقاش بيحبنى خلاص
حور:انتى غبيه؟
ريم بنرفزه:انتى كمان يا حور بتقولى عليا غبيه مش كفايه هو
حور:سيف برضو قالك يا غبيه
ريم:اه
حور:والله عنده حق
ريم:ليه بقا
حور:عشان بيحبك
ريم:مش بيحبنى خلصت بقا يا حور
عمر:ريم يالا الضيوف مستنين بره
حور:احم عمر ممكن سؤال بسيط مجرد
عمر اتنهد:سبع البرمبه بره
حور بابتسامه غبيه:مين؟
عمر:يوسف ياختى
حور باستعباط:مكنتش هسأل عنه على فكره احنا كل إلى بينا انتها خلاص
عمر:اه اه عارف طبعا
خرج وسابهم
حور:شايفه اخوكى
ريم:والله انا لا فايقالك وله فايقه لأخويا سيبونى فى حالى
خرجو والكل بيرقص
يوسف:مكنتش اعرف ان ريم وفهد بيحبو بعض قبل كده انت كنت تعرف
عمر بشك:لا برضو
يوسف:مش اخوها ازاى متعرفش
حمزه:عادى انا كمان مكنتش اعرف ان اختى بتحبك
يوسف:انت مختوم على قفاك لكن عمر ريم مش بتخبى عنه حاجه
عمر:ده إلى مجننى
حمزه:استنى انت يا عمر كده ,مين ده إلى مختوم على قفاه ده انت نهارك زى وشك
يوسف:حلو بجد.
حمزه:يخربيت ثقتك ياخى
يوسف:اوعى تقرب انا بحذرك انا معايا الحزام البنى فى الكاراتيه
حمزه:يا عم روح انا مش هكلمك عارف ليه عشان كفايه عليك إلى اختى عاملاه فيك يا مدهول
عمر:بس بقا اسكتوا ،انا حاسس ان ريم مش مبسوطه
يوسف:اه فعلا ريم لما بتبقا مبسوطه بتولعها
حمزه:ممكن عشان خطوبتها مكسوفه
عمر:اسكت يا حمزه خالص مش عايز اسمع صوتك
حمزه:واد انت اتغيرت معايا
يوسف:لو ريم مش مبسوطه مع فهد وافقت ليه
عمر:اكيد الحكايه فيها أن وانا لازم اعرفها
يوسف:وهتعرفها ازاى
عمر:من تليفونها اكيد
يوسف:هتفتش فى تليفونها ،بس ازاى
عمر بص لحمزه بابتسامه: اخت الواد ده هتساعدنا
حمزه:انا مليش دعوه منك ليها
يوسف:جبان
حمزه:جرب انت يا شجيع السيما
يوسف:وانا مالى باختك اصلا كل حاجه بينا انتهت
حمزه:بس بقا صدعنا من الكلمتين الحمضانين بتوعك دول
عمر:سيف وصل
يوسف:هو مش سيف كان بيحب ريم
عمر:من ساعه ما ريم سابته وهو بقا غامض محدش عارف لسه بيحبها وله لا وله ايه السبب إلى خلاها تسيبه اصلا
يوسف:كل ديه ألغاز المفروض نحلها
حمزه:ما نروح نسألهم أحسن يا جدعان
عمر:هيقولو مفيش حاجه وعادى لازم نستكشف بنفسنا
يوسف:بس عارف حور دائما بتقول مفيش حاجه بتحصل لريم غير لو هى عرفت عشان كده انا بقول نرشيها باى حاجه هتقر على طول ممكن مثلا شيكولاته
عمر:انت اهبل يابنى لسه لحد دلوقتي متعرفش حور لو قالت اى حاجه تخص ريم لينا ريم تقتلها فيها حور لو حد سألها على اى حاجه تخص ريم هتقول انا مش مستغنيه عن عمرى
حمزه:انا ملاحظ أن عمر عارفهم احسن مننا
عمر:انا بس فهمتهم انتو إلى اغبيه
يوسف:طيب تعالو نروح لسيف
عند ريم
فهد:اسود!
ريم:فى مشكله
فهد:لا أنتى حلوه فى اى حاجه شوفتى الشبكه عجبتك
ريم:لا مشوفتهاش ومش عايزه اشوفها
فهد:مش مهم كده كده هتشوفيها
كريمه:يالا يا ولاد وقت الرقصه
ريم:ماما مش قادره
فهد:لا ازاى لازم انهارده خطوبتنا قومى معايا
قامت ريم بزهق
فهد:افردى وشك عشان متعصبش وادمر إلى حواليا يا ريم وانت عارفه قصدى ايه
ريم ابتسمت غصب عنها
فهد ابتسم:ايوه كده
ريم حسيت بإشمئزاز لما حط أيده على وسطها وقربها ليه وبدأو يرقصون سلو
فهد:مش بزمتك تحسى انك طايره
ريم:طايره! انا قرفانه انا عايزه افهم ازاى تقبل انك تتجوز واحده مش بتحبك وله عمرها هتحبك
فهد:هتحبينى بعد الجواز مش مهم
ريم:بقولك مستحيل احبك
فهد:مش مهم برضو هتبقى بتاعتى
ريم زقته بضيق ورجعت مكانها
سيف عينيه منزلتش من على السلسله
عمر:لسه بتحبها؟
سيف:اهلا يا عمر
عمر: اهلا ،بقولك لسه بتحبها
سيف اتنهد:مش بإيدى
عمر:ليه سايبها
سيف:ده اختيارها مقدرش أجبرها
عمر:انت شايفها مبسوطه يعنى
سيف:انا مبقتش فاهمها
عمر:وله انا بس هدور على الحقيقه وهفهمها قريب اوى
سيف بص ليه بأهتمام:اى حاجه اقدر اساعدك بيها انا جاهز
عمر ابتسم:حقيقى مش فاهم ليه سيبتو بعض
سيف:وله انا فاهم عشان كده عايز اعرف
عمر:هنعرف.
عند ريم
عمار:ريمو عايز ارقص معاكى زى ما رقصتى مع عمو الأسد ده
فهد ضحك:فهد أسمى فهد
عمار:ميهمنيش اصلا انا مش بحبك
فهد:ليه بس
ريم:عملك حاجه يا عمار
عمار:اه قالى أنه هياخدك مننا ومش هيخلينى اشوفك تانى ويبعدك عننا كلنا وانك هتبقى بتاعته بس
ريم:متسمعش كلامه يا عمورى محدش يقدر ياخدنى منك انت حبيبى الصغنون مش كده
عمار:انا قولتله كده بس هو شكله اتحول بقا يخوفنى
ريم:متخافش طول مانا عايشه مش هخليه يقربلك
فهد:بلاش توعديه وانتى مش هتقدرى تنفذى
ريم بصيت ليه:انا مش بوعد حد وعد غير لما بنفذه يا فهد
سيف:اه فعلا بتنفذه بس بالعكس
ريم:سيف!
فهد:عنده حق
سيف:ايوه
عمار:انت كداب ريم دائما بتوفى بوعودها
سيف:حقيقى؟بس ريم اختك برضو وعدتنى وعد من ست سنين انها مش هتتجوز غيرى وشوف دلوقتى بتتجوز غيرى.
عمار:ريمو هو بيقول صح
ريم غمضت عينيها ودموعها نزلت
عمار حط أيده على دموعها وحضنها وخبى وشها وزعق لسيف:ملكش دعوه بيها انت وحش زيه
ريم مسكت فى حضن عمار اكتر
عمر:فى ايه
عمار:ريم زعلانه بسببه(شاور على سيف)
عمر نزل عمار من على رجل ريم واخد ريم ومشيو
فى العربيه
عمار ورا:متزعليش يا ريمو بقا
ريم بدموع:مش زعلانه
عمر: مش ناويه تقوليلى الحقيقه
ريم:حقيقه ايه
عمر:ليه بتتجوزى فهد وانتى مش مبسوطه معاه
ريم بدموع:ده الصح
•تابع الفصل التالي "رواية تربية واصلاح" اضغط على اسم الرواية