رواية جمعنا القدر كاملة بقلم زينب محروس عبر مدونة دليل الرايات
رواية جمعنا القدر الفصل الرابع 4
ركبت قدر وايسيل مع مروان وذهبوا الى المول
مروان : يلا يا بنات انزوا انتوا وانا هركن العربية وهحصلكم
ونزلوا ودخلوا الى المول و لكن اصطدمت قدر فى شاب وكادت تسقط ولكن يده منعتها واعتدلا الاثنين فى وقفتهم
الشاب : انت كويسة يا انسة
قدر : اه الحمد الله
الشاب : انا آسف جدا مش قصدى
قدر : لا ولا يهمك انا كمان ماخدتش بالى
الشاب : اسف مرة تانية بعد اذنك
كل هذا وهناك عينان تراقبهم بغضب شديد لو كانت النظرات تحرق لاحترقت قدر وهذا الشاب .
جاء اليهم مروان
مروان : يلا يا بنات هتروحوا فين
ايسيل : هنروح الاول نشترى الفساتين
مروان : يلا
واشترت قدر فستان سواريه من اللون الاحمر القاتم وايسيل نفس الفستان ولكن اوف وايت
مروان ???? : كل دا يا مفتريين عشان الفستان 3 ساعات ليه
ايسيل : ايه يا عم مش عشان نشترى حاجة حلوة كدا وشيك انت عايزنا نشترى فستان اى كلام ولا ايه
قدر : يلا عشان نلحق نشترى الباقى
مروان : باقى ايه يا ام باقى اما الفستان عايز 3 ساعات الباقى دا بقا عايز قد ايه
ايسيل : لاء متقلقش دى حاجات خفيفة صنادل وشنط وطرح بس
مروان : بس ! مع نفسك انتى وهى انا هروح اقعد فى الكافيه اللى هناك دا وانتوا خلصوا وحصلونى
ايسيل : طب ما تيجى معانا مش هنغيب
مروان : لاء اجى فين ……….
ليقاطعهم صوت شاب وهو يضع يده على كتف مروان قائلا .
مراد : ازيك يا مروان
مروان : مراد يخرب عقلك وحشتنى محدش عاد بيشوفك
مش كنت بتقول هترجع تانى ايه اللى غير رايك
مروان : ناريمان عايزة تفضل هنا علطول
مراد : هى لسة عنيدة زى ما هى
ناريمان : مين اللى عنيد ة يا سى مروان
مروان : نور انتى اتحجبتى امته
ناريمان : اول ما رجعنا علطول انت اخبارك ايه
مروان : انا تمام انتى اللى عاملة ايه وحشنى هزارك والله
ناريمان : انا الحمد الله زى القردة قدامك اهو مش تعرفنا على القمرات ولا اقولك سيبنى اخمن
بص دى واشارت الى ايسيل دى اكيد اختك ودى وهى تشير الى قدر اكيد خطيبتك
مروان : ???????????????? لاء الاتنين اخواتى ايسيل وقدر ودا مراد اعز اصدقائى والقردة دى اخته ناريمان
ناريمان بمرح : اهلا انا ناريمان بس الحبايب بيقولوا يا نور
وانتوا بقيتوا من الحبايب يعنى تنادونى نور
قدر : ماشى يا ناريمان قصدى يا نور
ايسيل : اسمك حلو يا نور
نور : دا انتى اللى اسمك جميل يا جميل
مروان : يلا يا بنات روحوا كملوا اللى ناقصقوا
ايسيل : يعنى مش هتيجى معانا
مروان : لاء روحوا انتوا دا انا ماليش خلق
مراد : يروحوا فين
مروان : تخيل بقالهم 3 ساعات بيشتروا فى الفستان ولسة عايزين يجيبوا طرح وصنادل وشنط
مراد : ???????????????? 3 ساعات وزهقت طب تعمل ايه بقا اللى بقالها 4 ساعات بتلف ومش لاقية حاجة عجباها وفى الاخر تعيط
مروان : يا جدع دا عندهم طولة بال ايه ده دا الواحد زهق
نور : ولما انت بتزهق جاى معاهم ليه
مروان : يا شيخة دا انتو الستات عايزين تتفجروا
الثلاث بنات فى نغس واحد : نعم يا عنيه
مراد بخوف مصطنع : هو مش قصده حاجة روحوا انتوا اشتروا اللى عايزينه واحنا هنستناكم فى الكافيه
نور : اشطا يلا
وذهبوا البنات واحضروا ما تبقى لهم وعرفوا من نور انها تتسوق لتحضر فستان لخطوبة ابن عمتها وان العروس هى صديقتهم وتبادلوا ارقام الهواتف واتفقوا ان يتقابلوا غدا فى الحفلة واثناء ذهابهم الى الكافيه
نور : اوبس نسيت اشترى الساعة لكرم
قدر : مين كرم
نور : كرم دا اخويا وكان معانا وعايز يشترى ساعة بس جاله شغل واضطر يمشى والمفروض اجيبهاله
ايسيل : خلاص مفيش مشكلة قدر خدى انتى الاكياس دى و روحى وانا و نور هنجيب الساعة ونحصلك
قدر : طب هاجى معاكى
نور : ايسيل معاها حق خدى انتى الشنط واحنا مش هنتاخر
قدر : ماشى واخذت منهم الشنط
وكانت سوف تدخل الكافيه ولكنها توقفت عندما سمعت
مراد : ها يا مروان عملت ايه فى موضوع سمر
مروان : بابا مش موافق
مراد : ليه ؟
مروان : مش عارف هو كان موافق بس غير رايه
مراد : طب هتعمل ايه
مروان : هتكلم معاه تانى ويارب يوافق
مراد : هيوافق انشاء الله
وهنا انتبهوا على وجود قدر التى تحركت ناحيتهم .
مروان : قدرى انتو خلصتوا …… البنات فين
قدر : بيشتروا ساعة لكرم
مروان : طب اقعدى على ما ييجوا
ايسيل من خلفهم : احنا هنا
مراد : طب يلا عشان نروح
الجميع : يلا
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى المساء على طاولة العشاء :
عامر : مروان انا موافق على موضوع سمر
مروان : بجد
عامر : اه
مروان : وايه اللى غير رايك
نظر عامر الى قدر ثم نظر مرة اخرى الى مروان
عامر : مفيش طالما الموضوع هيخليك مبسوط
مروان : متشكر جدا يا بابا كنت عارف ان مش ههون عليك تشوفنى زعلان
عامر : ربنا يسعدك يا مروان
مروان : ايه رايك نروح يوم الخميس
عامر : مش بدرى اوى
مروان : خير البر عاجله يا بابا
عامر : خلاص اتفق معاهم وانشاء الله نروح لهم الخميس
مروان : تمام
تانى يوم فى المساء
ايسيل : يلا يا قدرخلصتى
قدر : اه خلصت يلا
ايسيل : طب يلا عشان مروان مستنينا من بدرى
قدر : ماشى يلا
ونزلوا الى الاسفل وجدوا مروان يقف امام السلم
ايسيل: يلا مروان
مروان ينظر الى قدر باعجاب و لا رد
ايسيل : مروااااااان
مروان بانتباه : ايه يا زفتة بتزعقى ليه
ايسيل : انا اللى فى ايه ولا انت اللى فى ايه دماغك راحت فين
مروان : امشى يا اختى قدامى انتى وهى
وذهبوا الى الحفلة واستقبلهم مراد ونور واخذ مراد مروان ليباركوا ل وليد
نور : ايه رايكوا فى فستان
قدر : جميلة وانتى جميلة
ايسيل بمشاكسة : مش بطال بس انا فستانى احلى
نور : فستانى ….. ليقطاعها رنين هاتفها
نور :الوا انت سامعنى
ايسيل : قدر مش دا نفس الشاب اللى خبطك واحنا فى المول
قدر : فين
ايسيل : اهو اللى هناك ده
قدر : اه هوا
ايسيل : الحقى دا جاى علينا ونور بتشاور له
قدر : نور انتى بتشاروى للشاب دا ليه
نور : دا كرم اخويا
ايسيل : ده
نور : اه ده
كرم : السلام عليكم
البنات : وعليكم السلام
كرم : مراد فين يا نور
نور : مع مروان بيباركوا ل وليد اهم جم
مروان : إزيك يا كرم اخبارك
كرم : انا تمام يا برنس انت عامل ايه وحشتنى
مروان : انا الحمد الله تمام انت اخبار شغلك ايه
كرم : كله تمام يا كبير متقلقش
مراد : ايه اللى اخرك كدا
كرم : كنت فى مشوار
مروان : يلا يا بنات هتروحوا ولا هتقعدوا شوية
كرم : هما تبعك
مروان : اه اخواتى
نور بإصرار : خليكوا شوية يا مروان عشان خاطر
مروان : ماشى يا نور
وانقضت هذه الليلة وفى اليوم التالى ذهب مروان وعامر وصباح الى منزل سمر التى لم تعجب عامر ولا صباح واتفقوا على ان تكون حفلة الخطوبة و كتب الكتاب يوم الخميس المقبل
ورفضت قدر الذهاب بحجة انها مريضة وبقيت ايسيل معاها فى المنزل .
مر هذا الاسبوع دون احداث تذكر غير ان قدر لم تجف عينيها من الدموع تجنبت مروان لم تعد تتحدث معه كالسابق بل تغيرت هى كليا لم تعد قدر صاحبة الروح المرحة خلا المنزل من صوت ضحكاتها اصبحت حياتها عبارة عن البكاء والدعاء الى الله كى يريح قلبها اصبحت شاحبة وانطفأت لمعة عينيها
اصبحت هزيلة جسد بلا روح لو كانت تعلم انها سوف تعانى كل هذا الحزن ما قبلت يوما ان تظل فى هذا المنزل نعم انهم عاملوها وكأنها ابنتهم لم يفرقوا بينها وبين ابنائهم ولكن حزنها الآن لن يقدر على مداواته احدا
ايسيل : كفاية كدا يا قدر فوقى من اللى انتى فيه
قدر ???????????? : مش قادرة مش قادرة قلبى موجوع ????
ايسيل : ربنا هيعوضك بواحد احسن من مروان ان شاء الله
قدر : عايزة اقعد لوحدى
ايسيل : وانا مش هسيبك لوحدك غير لما تقومى وتبطلى عياط وترجعى قدر بتاع زمان
قدر : …………
ايسيل : قدر اتكلمى سكتى ليه
قدر : اتصلى على نور
ايسيل : نور ! ليه
قدر : مش انتى عايزينى افوق من اللى انا فيه
ايسيل : اه طبعا
قدر : يبقا كلمى نور
ايسيل : حاضر
قدر : قوليلها تيجى دلوقتى
ايسيل : حاضر
فى الجنينة
صباح : انا مش هروح الخطوبة
عامر : مينفعش دا ابنك
صباح : طب وقدر هنسيبها لوحدها اكيد مش هترضى تيجى
عامر : مش عارف بس صعب برده انها تحضر وتشوف الانسان اللى بتحبه بيضيع من بين ايديها
صباح : طب هنعمل ايه دى الساعة دلوقتى 6 والخطوبة الساعة 8 وحتى مروان خرج ولسة مرجعش
عامر : انا حاسس ان مروان بيحب قدر بس مش عارف ليه عايز يتجوز سمر
صباح : وانا كمان حاسة كدا ممكن بيحبها ومش قادر يفسر مشاعره نحيتها ….. و مفكرها زى اخته .
عامر : ربنا يقدم اللى فيه الخير
قطع كلامهم دخول نور ( ناريمان )
نور : السلام عليكم
عامر و صباح : وعليكم السلام
صباح : ازيك يا نور يا حيبتى عاملة
نور : الحمد الله يا طنط وانتى عاملة ايه
صباح : الحمد الله يا حبيبتى
عامر : اتفضلى يا نور اقعدى
نور : ايسيل وقدر فين
صباح : فوق يا حبيبتى اطلعيلهم
نور : عن اذنكم
عامر : اتفضلى
صعدت نور الى الاعلى ودقت الباب
ايسيل : ادخل
نور : ازيكم يا حلوين
ايسيل : تمام
نور : القمر بتعنا مش بيرد ليه
قدر : اقعدى يا نور عايزاكى فى موضوع
نور : حاضر وادى قاعدة ايسيل ممكن تجيبيلى اشرب
ايسيل : حاضر ثوانى
نور : ها يا ستى ايسيل خرجت اهى عايزة ايه بقا
قدر : اسمعى اللى هقوله دا بينى وبينك بس
نور بانتباه : قولى
قدر : ………………………………….
نور : ايه اللى بتقوليه دا يا قدر
قدر : هتساعدينى ولا لاء
نور : بس كدا غلط اكيد فى حل تانى غير ده
قدر : لاء مفيش حل غير ده بسرعة قبل ما ايسيل تيجى هتساعدينى ولا لاء
نور : حاضر اللى انتى عايزاه
قدر : تمام بس بقا عشان ايسيل جاية
ايسيل : اتفضلى يا نور
نور : شكرا يا حبيبتى ايه الشنط دى
ايسيل : دى دى
نور : دى ايه يا بنتى نسيتى الكلام ولا ايه
ايسيل : دى فساتين مروان جايبهم واحد ليا والتانى لقدر عشان الخطوبة
قدر : طب ومالك خايفة وانتى بتقولى كدا هاتى نشوف جايبلنا ايه
ايسيل باستغراب : قدر انتى…
قدر : انا ايه يا بنتى هاتى يلا وبعدين يلا بسرعة نجهز الساعة 6 واحنا لسة مش جاهزين
ايسيل باستغراب: قدر مالك ايه اللى بتقوليه انتى هتروحى
قدر : اه طبعا هحضر هو انا عندى اغلى من مروان يلا بسرعة نلبس هو مروان جاهز
ايسيل : لسة بيلبس
قدر : طب يلا بسرعة عشان نلحق انا هاخد البينك دا تحفة يلا يا ايسيل واقفة ليه
فى الصالون
صباح : انا جاهزة هطلع اشوف قدر وهخلى ايسيل تقعد معاهم
عامر : ماشى بس هنقول لمروان مش هييجوا ليه
صباح : نقول ان قدر تعبانة وايسيل هتقعد معاهم
عامر بتنهيدة : ماشى
واثناء صعود صباح قابلت مروان
مروان : ها يا ماما كلكم جاهزين
صباح : انا وعامر جاهزين وطالعة اشوف البنات
مروان : بسرعة يا ماما هستناكوا تحت
صباح : حاضر
فى غرفة البنات دق الباب
قدر : ادخل
صباح : فين قدر
نور : فى الحمام
خرجت قدر من الحمام : ايه يا ماما عايزة حاجة
صباح باستغراب: قدر انتى خارجة ؟
قدر بابتسامة : ايه يا ماما انتى ناسية الخطوبة ولا ايه
صباح : انتى جاية ؟
قدر : ايه يا جماعة دى خطوبة مروان ولازم احضر
صباح : بس
قدر : بس ايه يا ماما ثوانى بس هعدل الطرحة وننزل
و نزلوا جميعهم واستغرب عامر وجود قدر اللى بتتعامل ولا كأن فى حاجة و عندما جاءوا يركبوا التوت قدم قدر وانكسر حذاءها
عامر : قدر انتى كويسة
قدر : اه يا بابا بس الصندل كعبه اتكسر
صباح : طب روحى غيريه واحنا هنستناكى
قدر : حاضر بس روحوا انتو واحنا هنحصلكوا انا ونور
مروان : لاء هنستناكى
قدر : لاء يا مروان عشان متتأخروش هنحصلكوا علطول
ايسيل : خلاص انا هفضل معاكى
قدر : لاء روحى معاهم يا ايسيل مش هتأخر انشاء الله
عامر : يا بنتى هنستناكى غيرى ونروح مع بعض
قدر : لاء يا بابا روحوا بقا وانا هحصلكوا انا و نور
عامر : خلاص براحتك يا قدر متتاخريش
قدر : حاضر
وذهبوا الى مكان الخطوبة واستقبلوا الضيوف
مراد : مبروك يا صاحبى
مروان : الله يبارك فيك عقبالك …. كرم مجاش معاك ولا ايه
كرم من خلفهم : مين بيجيب فى سيرتى
مراد : يا ريتك افتكرت حاجة حلوة
كرم : اخويا وميقدرش يستغنى عنى والله يا مراد دايما رافع من معنويات .
مروان : ????????????????
مراد : خفة
كرم : مش هرد عليك الف مبروك يا مروان
مروان : الله يبارك فيك عقبالك
كرم : يا ريت بس مش لاقى المزة لسة
مراد : كرم احترم نفسك
كرم : ايه يا عم بهزر يا رمضان مبتهزرش
مراد : بهزر يا اخويا بس باحترام مبقولش الكلام اللى بتقوله ….???????? ده ايه مزة دى
كرم : ماشى يا عم المحترم
وقعت عين مراد على فتاة ترتدى فستان اسمر قصير
مراد : اوعى ياض ايه المزة الجامدة دى
مروان و كرم : ????????????????????
مروان : ???????? مبيقولش الكلام ده
كرم : يا عم سيبك دا كلام على الفاضى
مراد : ايه يا عم انت وهو كنت بهزر هى كلمة مزة دى مش محترمة يعنى بالعكس دى محترمة صح وبعدين سيبكوا من الموضوع ده مين المزة يا مروان
مروان : فين
مراد : اللى لابسة اسمر دى وراحة ناحية سمر
مروان : اه دى جيلان بنت عم سمر
كرم : نور فين
مروان : زمانها جاية هى و قدر
مراد : مجوش معاكم ليه
مروان : اصل الصندل بتاع قدر اتكسر وكانت بتبدله
قاطع حديثهم ايسيل تقول : مروان المأذون وصل يلا
مروان : حاضر انتى كلمتى قدر
ايسيل :اه جايين فى الطريق
مروان : طيب يلا مراد انت هتشهد صح
مراد : طبعا
وكتبوا الكتاب واصبح مروان زوجا لاخرى
صباح : انا قلقانة على ايسيل ايه اللى اخرهم كدا
عامر : انا بتصل محدش بيرد
ايسيل : وانا كمان
مروان : ماما هى فين قدر
ايسيل : بنرن عليها مش بترد
مروان : انا هحاول
مروان : طب ردى بسرعة
ايسيل : ايوه يا نور انتوا فين
نور : …………………
صمتت ايسيل و سقطت على الارض ووقع الهاتف من يدها والجميع مصدومين من موقف ايسيل
مروان بقلق : ايسيل فى ايه؟
ايسيل لا تفعل شىء غير انها فقط تبكى .
ترى ما الذى جعل ايسيل فى هذه الحالة ؟
ماذا تنوى قدر ان تفعل ؟
سنعرف فى البارت القادم
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية جمعنا القدر ) اسم الرواية