رواية انت نوري كاملة بقلم شيماء حمادة عبر مدونة دليل الروايات
رواية انت نوري الفصل العشرون 20
بتصحى فتون بتصوت اول مبتشوف ادم قعد على الكرسي قدامها وحتط رجل على رجل
فتون وهى بتشد الباطنيه عليها : انت بتعمل اى هنا ودخلت هنا ازاى انا قفله الباب
ادم : الناس بتصحه من النوم تقول صباح الخير مش دخلت هنا ازاى . يلا قومى علشان تكلى
وبيشور على الاكل اللى على طربيزه
فتون : طيب اطلع بره علشان اغير
ادم بسفله : ملهوش لازم مش محتاجين البس فى حاجه
فتون بخجل : ادم
ادم : قومى كلى علشان مش هتهربى زى البارح
فتون : مش وكله
ادم : احسن بردو وبيقرب منها
فتون بتطلع جرى على الطربيزه : انا جعانه اوى
ادم بسخرية : والله طيب
فتون بتاكل وهى متوتره من نظرات ادم ليها
فتون : احم هو انت مش هتاكل
ادم بخبث : توو هكل لما انتى تخلص
فتون بحزن : ليه مش عايزه تاكل معايا هو انت قرفان
ادم : لا يحبيبتى طبعا مش قرفان منك وبيقرب منها وبيبوسها
ادم : هو ده اكلى يافتونى
فتون بخجل : بس.. مش بتكمل كلمها بسبب بوسه ادم
ادم بيبعد عنها
ادم : خالصتى اكل
فتون بخجل بتهز رأسها بمعنى اه
ادم بيقرب وبيشلها وبيحطها على السرير وبيقول
ادم : اكل انا بقى
وتبدا رحلتهم الاولى في عالمهم الجديد
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند يحيى بيكون نايم وسرحان فى جمال فيروز اللى نايمه على صدره وملامحها رقيقه وشفشفها الورمه من البارح بيفوق من شروده على حركة فيروز على صدره
يحيى بيفضل باصص لها بهيام
فيروز بتحس بيه وبتتكسف
فيروز بابتسامه : صباح الخير
يحيى : صباح العسل ياروحي
يحيى : نمتى كويس
فيروز : اه جداً
يحيى بيقرب منها وبيبوسها : انا بقى معرفش انام
فيروز بخجل : ليه
يحيى : مكنتش مصدق أن حلم حياتي اتحقق وبقتى معايا بجد
فيروز بهزار : اى الكلام الكبير ده و بعدين حلم حياتك اى احنا مكملناش سنه مع بعض
يحيى ى بتهزر ماهو حقك تهزارى ما انتى متعرفيش انا تعبت كد اى علشان اوصلك . دا انا كنت بنام علشان احلم بيكى
فيروز :انا مش فاهمه حاجه
يحيى باخد نافس ويبدأ يحكلها امتى اول مره شافها وعمل اى علشان يلقيها لحد مابقت معاه دلوقتي
فيروز بعيط : ب. بس انا مستهلش كل ده
يحيى : بس بس ياحبيبتي بتعيطى ليه دلوقتي
فيروز : انا بحبك اوى يحيى
يحيى : وانا بعشقك ياقلب يايحيى وبيقرب منها وبيبوسها
وتبدا رحلتهم فى عالمهم الخاص
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المصحه
محمد : يابنتى مش هتطلعنى من ام المستشفى دى بقى . عايز اعملك جو رومانسي وقولك بحبك زى بقيت الخلق
نور : هعملك انا الجو الرومانسى وانت قولى بح. اى انت قولت اى
محمد بيقرب منها : ب.حبك يا نورى
نور تموعها بتكون هتنزل بتفضل تهوى على وشها بيديها وبتقول لنفسه
نور : مش هعيط مش هعيط
محمد : اى ده هتعيطى وانا اللى كنت مفكر هتبوسينى او تخادنى بالحضن
نور : لا لا مش قدره وبتعيط
محمد : يابت الهبله بتعيطى ليه دلوقتي
نور : مش مصدقه انت بتحبنى بجد
محمد : امال هتجوز ليه
نور بغيره : كنت مفكره عايزانى بس علشان شبه ست فتون
محمد بحب : مين قال انك شبها انتى احلى منها بكتير وبعدين فتون دى ماضى
نور : بس انت لسه بتحبها
محمد : مش بحبها ومش بكرها هى هتفضل بنت عمى وبس
نور بغيره وحزن : اسفه يامحمد مش هقدر اعيش معاك وانا متاكده ان عمرك ماهتحبنى زاى مابتحبها
محمد بعصبية : قولت مش بتزفت احبها انا عايزه افهم انتى عايزاه اى شويه احس انك بتبدلنى الحب وشويه احس ان حبك ده مجرد شفكه على حالتى
نور : ان.
محمد بعصبية : اختارى دلوقتي يانور لو مش عايزانى اوعدك انى مش هظهر فى حياتك تانى
نور بتكون محتاره وبتفضل سكته
محمد بخزلان وكسره : تمام انا عارفة اجبتك و تفضلى اطلعى باره يادكتوره عايز انام
نور بتفضل وقفه مكنها
محمد بعصبية اكبر وزعيق : قولت بااااااره
نور بتتفجع بي بتفضل واقفه مكانها مش عايزه تسيبه وفى نفس الوقت مش عايزه تختار حاجه تدمر حياتها
محمد بيمسكها من أيدها ويطلعها بره ويقفل الباب
محمد بينزل على الارض وبحت رأسه بين ايده وبيقول
محمد بسخرية : شكل مكتوب عليك ان اللي تحبهم ما يحبكش
نور بتسمعه وبيكون قلبها بيتقطع علشان بس تعمل اى هى مش هتقدر تعيش مع حد بيحب غيرها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ادم
ادم بحب : فتونى انتى لسه تعبانه
فتون بتمثيل : لا زى الفل يا حبيبي
ادم : طيب قومى يلا خدى شور علشان ننزل
فتون : حاضر
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
تحت بيكون الكل متجمع يحيى وفيروز ومحمد ورقيه وندا وعمر وايسل
بينزل ادم وفتون من على السلم
ايسل بتجرى على ادم
ايسل : كنت فين يابابى
ادم : كنت نايم ياقلب بابى
فتون : ياخلاثى على السكر وتمسكها من خدها
ايسل بتزق أيدها وبتقولها
ايسل : ما تلمسنيش
ادم : ليه كده يا سوسو
ايسل : هى وحشه هى والبت اللى قعده جنب بابا يحيى
يحيى بضحك : ليه كده دول حتى بيحبوكى
ايسل : لا انا مش بحبهم . علشان انتوا علطول معاهم ومش بتلعبو معايا زى الاول
ادم : بس كده . يلا ياستى نلعب مع بعض كلنا
وبيمسك ايد فتون
ايسل بتزق أيدها وبتقول
ايسل : من غيرها
ادم بيبص لفتون المصدومه
ادم : معلش بقى يافتونى مقدرش اقول لسوسو لا
فتون : اوكى وبتروح تسلم عليهم كلهم وبعدين بتقعد جنب فيروز
ايسل : بابى يحيى تعالى العب معانا وسيب البت دى
فيروز بهزر : انا اتهزقت
يحيى : عيب كده يايسل اسمها طنط فيروز أو مامى
ايسل : لا مش مامى ويلا تعالى العب معايا علشان مزعلش منك
يحيى بيبوس فيروز من راسها وبيقول
يحيى : معلش بقى ياحبيبتي مقدرش على زعلها
عمر : بقولك اى متجى نخلع
ندى : نخلع اى ياعمر عيب
عمر : يابت يلا و كمان ايسل بتلعب هنا وبصراحه انتى وحشتنى اوى
يحيى بيروح يمسك عمر من قفاه
عمر : فى اى يا عم
يحيى : يعنى بنتك تقومنا من جنب مراتتنا واحنا لسه عرسان علشان نلعب معاها وانت قعد تحبلنا هنا
عمر : طب وليه قطع الأرزاق دى
ايسل : يلا يا بابا انت وبابا يحيى
ندى : انا هروح اقعد مع فيروز وفتون وانتوا روحوا العبوا أجروا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المصحه
مصطفى بيكون مستنى محمد قوام المصحه
محمد بيطلع وهو شكله حزين
مصطفى : مالك المفروض تكون مبسوط علشان اتعالجت من القرف اللى بتشريه
محمد : مصطفى انا فصل هتوصلنى الشقه وانت ساكت ولا اركب تاكسى
مصطفى : لا هوصلك طبعا بس قولى مالك
محمد : بعدين يا مصطفى مش دلوقتي
بيركبوا العربيه وبعدين مصطفى بيوصله البيت
مصطفى : مش هتحكلى مالك
محمد : لما اعوز اتكلم هجيلك
مصطفى : تمام اهجيلك بليل اطمن عليك
محمد بيخده بالحضن وبيقول
محمد : شكرا يا صاحبي شكرا بجد على كل حاجه عملتها علشانى
مصطفى : متقولش كده انت اخويا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري
ادم ويحيى و فيروز وفتون بيسلموا على راقيه ومحمد وعمر وندى وطبعا ايسل علشان هيروحوا شهر العسل
فى الطريق فى عربيه ادم
فتون : هو انت مقولتليش ليه على الشهر العسل
ادم بحب : كنت عمله مفاجاه يا روحي
فتون : طيب احنا هنروح فين
ادم : لما نوصل هتعرفى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند يحيى فى العربيه
فيروز بتكون متوتره
يحيى بيحس بيها وبيمسك أيدها علشان يتطمنها
يحيى : مالك ياروحى متوتره ليه
فيروز : انت عارف انى مش بحب الإمكان اللى فيها ناس يامه
يحيى بيرفع أيدها ويبوسها : بس انا معاكى متقلقيش طول ما انا جنبك
فيروز بتهز رأسها وابتسامه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بليل فى شقه محمد راشد
محمد بيكون قاعد فى اوضه ومطفى النور مكتئب لحد مبسمع صوت خبط على الباب
محمد : طيب يامصطفى براحه
محمد بيفتح الباب وبيتصدم اول مبيشوف
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية انت نوري ) اسم الرواية