رواية انت نوري كاملة بقلم شيماء حمادة عبر مدونة دليل الروايات
رواية انت نوري الجزء (2) الفصل الاول 1
بعد مرور خمس سنوات
فى بيت الدمنهوري
بيكون كله متجمعين فى عيد ميلاد عيال ادم و يحيى
جورى بتنزل وهى لبسه فستان الحمر لحد الروبه وبكت وفرد شعرها وحته روچ احمر خفيف ومعاها اخوها معتز اللى بيكون لبس تشرت وبنطلون جينز
وبيروحم يسلموا على كل الموجودين
بعد شويه بينزل اسر وهو لبس نفس لبس معتز وفتون كمان لبسه نفس لبس جورى
فتون بتجرى تسلم على ادم اللى بيفتح لها ايده
ادم : حبيبي بابا القمر
فتون بتنزل من على رجله وتلف بالفستان بجد قمر يابابا
ادم بحب : احلى من القمر ياروح بابا
ادم بيبص على اسر اللى بين عليه الضيق وبيشورله يجى
اسر بيروح ادم بيبوسه ويشيله على رجله التانيه
ادم بصوت واطى : مالك زعلان ليه
اسر : انت مش شايف احنا
ادم بيبص بستغراب : ماله البس
اسر بضيق : مش بحب البس زى حد انا
ادم بيضحك
اسر : انت بضحك يا بابا
ادم : خلاص دى اخر مره هتلبس زيهم بعد كده انت هتروح معايا وتختار لبسك انت واختك
اسر بطفوله : وجورى
ادم بتنهيده وصوت عالى : اااه من جورى
يحيى بهزر : مالك ومال بنتى يالا
ادم بخبث : افرحلك بيها يومين
يحيى : يعني
محمد : متسيب العيال يا ادم عايزين نسالم عليهم
ادم ى حاضر العيال بتروح ويسلموا على البيت كله وبيروحم علشان يطفوا الشمع
بيجى صوت من وره بيقول : من غيرى
الكل بيبص وى من ضمنهم ادم اللى بيبص بستغراب
ادم : اتحجبتى امتى
ليلى : من خمس سنين
ادم : معقول مخدش بالى
عمر بضيق : يلا تعالى علشان نطفى الشمع ونروح
ليلى : لا انا هديلهم الهديه وهامشى
ليلى بطلع فتون و جورى كل واحده عروسه
ولي اسر و معتز كل واحد مسدس
رقيه : طيب يلا بقى كل وحد يطلع الهديه بتاعته
كلهم بيدولهم الهدايه بعدها وبيغنم ويطفوا الشمع
بعد وقت وهما بيكلم
رقيه بتبص على ليلى اللى كل شويه بتبص لادم
رقيه بخبث : مش ناوى تتجوز بقى يا ادم
ادم بينزل المعلقه من ايده وتختفى ابتسامة
ادم : بعد ازنكم ويسبهم ويطلع
يحيى بحزن : ليه كده يا ماما مصدقنا اتبسط شويه بيسبهم ويطلع ورا ادم
محمد : حبكت يعني السيره دى دلوقتي
رقيه : يعني هيفضل كده لحد امتى ما خلاص الحى ابقى من الميت
محمد بزعيق : رقيه اقفلى على السيره دى
كله بيقوم يمشى
وعمر بيشد ليلى بغيظ ويمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ادم بيدخل الشقه بحزن و يدخل الاوضه ويشغل الاب توب على فديو فتون ويسمعه
يحيى من على باب الاوضه : اى ياعم القموص ده اسر مش بيتقمص زيك
ادم : انت دخلت ازى مفيش مفتاح فى الشقه
يحيى : ملكش فيه
ادم : طيب وبيرجع لفديو تانى
يحيى بيقرب منه ويقفل الاب ويقول
يحيى : كفايه يادم كفايه انت عايش فى الماضى بقلك خمس سنين
ادم بحزن : الماضي البتقول عليه ده هو الحاضر والمستقبل بتاعي
يحيى : مفيش فايده فيك
ادم علشان يغير الموضوع : صحيح معتش تجيب لبس لعيالى تانى يلا
يحيى : يلا انت بتقولى يلا
ادم : اه
يحيى بيضر*به بهزر : لا دا انا شكلى دلعتك بقى
ادم : يخرب بيت ايدك
يحيى : ماله لبسى اللى جايبه بقى أن شاءالله
ادم : زواقك يقر*ف
يحيى : انا ده انا جايب لهم زى ماجيب لعيالى ياو*طى
ادم : ماهى دى المشكله ياخويا
يحيى بيرفع حاجبه
ادم : اه والله اسر زعلان ومش عايز يلبس زى حد
يحيى : واحنا عنينا لأسر ياخويا
ادم : طيب خاليه يبات عندك النهارده علشان هغيب بره
يحيى : يلا خالى عند د*م ده بدل متقولى هات عيالك ياخويا ياحبيبى يباتو معايا وانت شوف نفسك
ادم بسخرية : حبك برص على اساس ان العيال منعينك ياخويا
يحيى بهزر : الله اكبر نق علينا بقى
ادم بيقوم يعدل لبسه وياخد المفاتيح
ادم : يلا سلام
يحيى بصوت عالي : رايح فين
ادم وهو بيلبس الجز*مه : الشغل
يحيى بطلع معاه : والله مش مرتاح لك
ادم بيضحك : ياعم ثق فيا
بعد مرور خمس سنوات كمان
نور بتكون قاعده ومسكه اختبار حمل وجنبها محمد وبين عليهم القلق جدا
محمد بيحول يهدى توترها : بصى يا قلبى اللى يجيبه ربنا حلو وعادى منخلفش خالص انتى عندى اغلى من اى حاجه فى الدنيا ولو عايزه نعمل عمليه انا معنديش مشكله
نور بتكون بتعيط محمد بيحضنها
محمد بحزن بيحول يخفيه : خلاص يا حبيبتي كل شيء قسمه ونصيب
نور بفرحه : انا حمل
محمد : مش مهم.اى قولتلى اى
نور بتحضنه اكتر : انا حمل
محمد بفرحه بيحضنها اكتر : الف حمد وشكر ليك يارب
محمد بيشلها ويطلع بيها على السلم
نور : بتعمل اى
محمد : لازم ترتاحى مفيش خروج من الاوضه
نور : محمد متهزرش
محمد بيدخلها الاوضه على السرير
محمد : مش بهزر هجيب حد ينضاف الشقه و ويعمل الاكل وانت تاخدى بالك من نفسك بس
نور بفرحه : انا بحبك اوووى
محمد بيبوس رأسها : وانا بموت فيكي
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري ادم بيرجع من الشغل هلكان على الاخر
فتون بتشوفه وتجرى عليه بفرحه : بابا بابا
ادم بيحضنها بتعب ويبوسها من خدها
ادم : حبيب بابا
فتون : تعالى نلعب سوا
فيروز : سبيه يا توته بابا شكله تعبان تعالى نلعب احنا
ادم بيبستم لفيروز بشكر
ادم : لا سببها هخدها معايا .امال فى اسر
فيروز : بيلعب مع جورى ومعتز
ادم : تمام لما يخلصوا خليهم يجولى
فيروز : حاضر احضرلك الاكل
يحيى من وراها : ده انتى مقولتهاش لجوزك وبتقوليله هو
فيروز بحب : ما انت كنت نايم . ثوانى والأكل يكون جاهزا
ادم بستفزاز : ياه على الناس اللى نايمه لحد الظهر يابختك
يحيى : طيب تعاله ناكل وبطل قر هموت من عينك
ادم : لا بالهنا والشفا انا هروح انا علشان تعبان
يحيى : طيب سيب فتون
ادم : لا هتنام معايا علشان وحشتنى وبيخدها ويطلع
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى الجنينه
جورى بعيط : لا انا عايزها
معتز : لا دى بتاعتى
اسر : فى اى
جورى : انا عايزه العجله شويه
اسر : انزل يامعتز يلا
معتز : لا دى بتاعتى
جورى بتعيط اكتر
اسر بحنيه : خلاص خلاص تعالى اركبى على العجله بتاعتى
جور بتسكت وتروح معاه
وبيفضلم يلعبم
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
حمزه بعصبية : ممكن افهم كنتى واقفه معاه ليه
ايسل عينيها بدمع
حمزه بغضب اكبر : انا بكلم ردى عليه من غير عيط
ايسل بعيط : والله كان بيسالنى على حاجه
حمزه بغيره : اممم اى هى بقى وشمعنا انتى
ايسل بتعيط بس
حمزه بعصبية : ردى
ايسل بخوف : انا عايزه اروح
حمزه : مش هتمشى من هنا غير وانا عرف كان وقف معاكى ليه
ايسل بكدب : ما انا قولتلك كان بيسال على حاجه
حمزه وهو بيحول يهدأ : اللى هي
ايسل : كان .كان بيقولى أن انا
حمزه : كملى
ايسل بصدق : ان انا شاطره وهو عايزانى اذكر معاه
حمزه بعصبية ممزوجه بغيره : سمعنى تانى كده
ايسل بخوف : والله انا قولتله لا
حمزه بيحول يهدى و بيحرك العربية ويمشى
ايسل : انت رايح فين
حمزه : هوصلك
ايسل : لا بابا قالى مكلمكش تانى علشان انا كبرت ومعتش ينفع نتكلم
حمزه : هو قال كده
ايسل : اه
حمزه بتفكير : ماشى
حمزه :19,5 علشان من عشر سنين كان 9,5
ايسل : 17
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت عمر
عمر : ايوا يعني انا اعمل اى
حمزه : هو ليه حضرتك معتبرنى عيل ممكن تحترم كلامى شويه
عمر : اعمل اى يعني فى واحد لسه متخرجش من الجمعه وعايز يتجوز بنتى
حمزه بضيق : لا مش بقول نتجوز علطول بقول نجيب بابا ونعمل خطوبه ولما اتخرك من كليه وشتغل نبقى نتجوز
عمر : وهى تفضل جنبك كل ده
حمزه : على اساس انك هتجوزها وهى عندها 17 سنه
عمر : بنتى وانا حر
حمزه بيقوم بضيق وبيتكلم بتهديد : طيب ابقى جوزها أو بس فكر والله لتلقنى خطفها ودنى حظرتك
وبيسيبه ويمشى
عمر : ده اكيد مجنون
ليلى : مجنون ليه هو كل اللى بيحب مجنون عندك
عمر بيبصلها بسخريه : ومين يشهد للعروسه
ليلى بتبصله بغيظ وتمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ادم بيكون نايم وفتون فى حضنه وبيحكلها قصته هو مامتها
فتون : كنت بتحبها
ادم بتنهيده : ااااه جدا
فتون : علشان كده سمتنى على اسمها
ادم : امم مكنتش اعرف انك هتطلعى شبها اوى كده
الباب بيخبط
ادم :روحى افتحى يلا
فتون : حاضر وبتقوم جرى تفتح
بتدخل رقيه : ازيك يادم
ادم بيتعدل : تعالى ياماما ادخلى
رقيه كنت عايزاك فى موضوع يا ادم بس اسمعنى لحد الاخر
ادم بزهق : سمعت يامه
رقيه : هو انت ليه عرفة قصدي اى
ادم : هو فى غيره فى فريحه والجايه اتجوز يا ادم اتجوز يا ادم
رقيه : وياريت بفيده بتتعب قلبى وخلاص
ادم : ها قولى حاجتك اى انهارده و متقوليش العيال العيال معاه المربيه وفيروز
رقيه بحزن : انت يا ادم هتفضل لامتى كده حرام عليك نفسك يابنى انت منحقك تتجوز وتعيش حياتك بقى كفايه عليك عشر سنين حزن
ادم : العمر كله مش هيكفى
رقيه : افتح قلبك تانى يادم وهو اللى هيختار
ادم : هو القلب بيحب مرتين
رقيه : اه طبعا مرتين وتلاته وربعه ليه تحرم حاجه ربنا محلالها
ادم بزهق علشان ينام : حاضر يا ماما هفكر
رقيه بفرحه : بجد
ادم ى بابتسامه مزيفه : اه ادعى انتى بس
رقيه : ربنا يكرمك ب بنت الحلال اللى تدخل الفرحه تانى قلبك وتنسيك حزنك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فيروز ويحيى
فيروز بتطلع من الحمام وهى لبسه الروب ومعاها المشط وبتروح عند يحيى
فيروز : يويو
يحيى بيفتح عنيه : مش مرتاح لك
فيروز ببراءة : اخس عليك يا يويو
يحيى : اممم قولى عايزه اى
فيروز : سراحلى
يحيى بمشاكسه : لا
فيروز بتقعد جنبه على السرير بدلع : ليه يايويو مش انا بنوتك ولا ست جورى خدتة مكانى
يحيى : هو فى حد زى جورى
فيروز بتبصله بغيره
يحيى : ده حتى من روحي
فيروز : والله
يحيى بيحضنها : اه ما هى حته منك وانتى روحي
فيروز : بتثبتنى
يحيى : لا بجد بحبها بس مش قدك طبعاً انتى الأصل ياروحي لسه هيبوسها الباب بيخبط
يحيى بضيق : مين
جورى : انا يابابا
يحيى : روحي افتحى
فيروز بتروح تفتح جورى بتدخل جرى على يحيى وبتنام فى حضنه ويحيى بيفضل يبوس فيها ويقول : حبيب بابا
جورى : وفتون
يحيى بابتسامه : وفتون
جورى بتطلع بفرحه وهى بتنادى على اسر ومعتز
يحيى بيروح عند فيروز ويمسك المشط من أيدها ويبوسها من خدها
يحيى : حبيبي زعلان ليه
فيروز : مش زعلانه
يحيى : كل البوز ده وتقولى مش زعلانه
فيروز بتلوى شفايفها اكتر
يحيى بيقرب ويبسها
يحيى : انا مش بفهمها غير كده
فيروز بدلع : ابعد انا زعلانه منك
يحيى بيفتح زراير القميص : وانا ميهونش عليه زعلك
فيروز بدلع : لا أنا هنام
يحيى بخبث : طب ما احنا هنام وبيقرب منها ويبوسها وهو بيفق حزام الروب
ويذهبون اللى عالم الحب والعشق الخاص بهم
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية انت نوري ) اسم الرواية