رواية انت نوري كاملة بقلم شيماء حمادة عبر مدونة دليل الروايات
رواية انت نوري الجزء (2) الفصل الثاني 2
بعد مرور17سنه ( بقى لي فتره عمال اقول بعد مرو
فى منتصف الليل فى أحد شوارع القاهرة بيكون مروح ادم من الشغل بيلقى بنت بتجرى فى اتجاه ادم بيحاول يتفداها ويهدي سرعته بس ما بيلحقش وبيخبطها بالعربيه
ادم بينزل من العربيه
ادم : يخرب بيتك اوديكى فين دلوقتي
ادم : يا انسه يا انسه
مش بترد
ادم بيشلها ويرقبها في العربيه و يطلع بيها على شقته
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى لندن فى نين كلب
بيطلع واحد منه بكل عصبيه وبيروح عند صاحبه
اياد : اى
الشب : مفيش فايده
اسر بعصبية : يعنى اى تلاته مش عارفين توقعوا بنت
اياد : اهدى بس يا اسر . هدخل انا
اسر : لا خليك انا اللى هروح
اسر بيدخل بكل ثقه ويروح يقعد قصدها بس فى مسافه كبيره بينهم
البنت بتاخد بالها منه وبتبصله بكبرياء وثقه
اسر بيبتسم ويقوم يروح عندها
البنت بتفرح وبتبص بعيد بتكبر
اسر بيقرب اكتر بخبث ويروح عندها وبعدين يمد ايده لبنت اللى جنبها ويقول
اسر : ترقص
البنت 2 بتنزل الكاس : اه طبعا
اسر بيخدها ويطلع يرقصوا سوا وهو كل تركيزه على ملامح دنيا اللى قاعده وبين عليها الغيظ أن هو ازاى سبها ويختار غيرها
اسر بيخلص رقص ويروح يقعد جنبها ويطلب و*يسكى
دنيا بدلع بتحط أيدها على كتفه طيب وانا مش هتطلبلى معاك
اسر بيبص حوليه ويقول : قصدك انا
دنيا بتهز رأسها
اسر : كاس ل….
دنيا : دنيا وتقدر تقولى دوندن
اسر : مش هتفرق
دنيا بغيظ : مش هترقص
اسر : لا
دنيا : ليه ده انا حتى احلى منها
اسر : متعوتش اخد حاجه مش بتاعتى
دنيا بتحرك أيدها على وشه : يعنى
اسر بيشيل أيدها : انتى فاهمه قصدى
دنيا بتضحك : طيب ما انت مركز اهو
اسر : يشوفه معاكى علطول
دنيا بتقرب منه تانى بدلع اكبر : احب اطمنك انا مش بتاعت حد انا حره
اسر بخبث : نشوف
بعد وقت اسر بيطلع ومعاه دنيا ولفيف ايده حولين وسطها
واحد من الشباب : مش ده اسر
واحد تانى : عملها ازى دى
اياد : امال ده اسر الدمنهوري يا فاشل منك ليه
اسر بيركب العربيه وبيغمز لهم ويمشى
واحد منهم : الله يسهله هيقضى ليله وبيعض على شفايفه
اياد : نق على الوله بقى
بيضحكم : لا يابشا منقدرش
( اسر الدمنهوري ابن آدم : ملازم اول 27 سنه
اياد مهدي : نقيب وصاحب اسر 29 سنه )
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى الشقه عند ادم بتبدا تفوق وبتهلوس بى بعض الكلمات
البنت : لا .لا .ونبى .ابعد
ادم : يا انسه انتى كويسه
البنت بتفوق واول مبتشوف ادم بتصوت
ادم : اى اهدى مفيش حاجه
البت بخضه : انا فين وانت مين وجيت هنا ازاى
ادم : اهدى هحكيلك
البت : بسرعه
ادم : طيب اسمك اى الاول
البنت : ريم بكر وانت
ادم : معاكى عقيد ادم الدمنهوري
ريم بخوف : اتشرفنا ممكن اعرف انا هنا ليه يابشا
ادم : انتى كنتى بتجرى و مخدتيش بالك من العربيه وتخباتى
ريم : طيب اى جبنى بيتك
ادم : مفيش مستشفى هتكون فاتحه دلوقتي
ريم : طيب شكرا وبتقوم
ادم : رايحه فين
ريم : همشى
ادم : تمشى فين خليكي لصبح
ريم بخوف اكبر : لا لا لازم امشى دلوقتي
ادم : انتى منين
ريم : من هنا
بتحت أيدها على رأسها
ريم بخضه : الطرحه فين
ادم : اهدى انتى كنتى فى الشارع من غيرها اصلا
ريم عينيها بدمع : تمام
بتصعب على ادم
ادم : استنى وبيدخل يدلها طرحه من بتوع فتون لما كانت قاعده هنا
ريم : شكرا جدا
ادم : استنى اوصلك
ريم : مش عايزه اتعبك
ادم : لا ده وجبى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند معتز بيدخل اوضه بيلقى بابها مفتوح
معتز : جورى يا جورى فتون
مش بيلقى حد بيفتح النور وينام على السرير بلبسه ومره واحده جورى بتطلع من واره الستاره وفتون من الدلاب وهما لبسيت وشوش ولبس عفاريت
معتز بيرجع يغم عنيه تانى ولا اكن فى حاجه حصلت
فتون : اى البراده دى
جورى : انت مش بتخاف
معتز بيتعدل : انتوا مش بتزهقوا بجد
جورى : نفسى مره تتفجع
معتز : فتون
فتون : نعم
معتز : خدى البت دى واطلعوا بره علشان عايز اغير
فتون : حاضر
وبيطلعوا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند اسر بيطلع تلفونه لما بيتاكد انها خلاص نامت
اسر : انت فين
اياد : مستنياك تحت انا والشباب
اسر : تمام اجهزو علشان هنتحرك
اياد : عارفة المكان
اسر : اه انهارده فى **** كمان ساعه
اياد : تمام
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فيروز فى المطبخ
يحيى : بتعملى اى
فيروز : بحضر اكل لمعتز
يحيى : هو صغير ميحضر لنفسه
فيروز وهى بتحت اكل فى بقه : اخس عليك يا يويو ده ابنك بردو يهون عليك
يحيى بحب : دلعك ده هيودنى فى داهيه
فيروز بحب : بعد الشر عليك يا قلبى
يحيى بيقرب ويحضنها ويلفها ليه
فيروز : يحيى عيب احنا في المطبخ
يحيى وهو بيقربها منه اكتر : هو فى احلى من المطبخ وبيبوسها برقه وحب لحد مبيقطعه صوت معتز
معتز : احمم الحاجات دي مش فى المطبخ يا حج
فيروز بتبص ليحيى بلوم
يحيى : فى اى مكان انا حر
معتز : راعى شعورى ده انا سنجل حتى
يحيى بيشد فيروز من وسطها : طيب يا عم السنجل عيش حياتك ويسبه ويمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند حمزه وايسل بيكونوا اتجوزا من 11 سنه بس طبعا بعد معاناه مع عمر علشان يوفق
عند حمزه بيكون واخد ايسل فى حضنه ودافن رأسه فى رقبتها وبيبو*سها
الباب بيخبط
ايسل : حبيبي الباب بيخبط
حمزه : خليه
ايسل : مينفعش كده هتعيط
حمزه بيبعد بصعوبه
حمزه : انا عارف اى اللى خلانى اخلف بدرى
ايسل بضحك : بدرى اى ياحبيبى دا احنا فضلنا 6 سنين قبل منخلف
حمزه بحب : برضو مش كفايه
ايسل بتفتح ويدخل ابنهم خمس سنين
حمزه : تعاله يلا هنا
ايسل : براحه على الوله لسه صغير
حمزه : طيب تعالى يا حبيبي بابا
كريم بيروح عنده وينام فى حضنه
ايسل بتروح وتنام جنبه
حمزه : انتى بتعملى اى
ايسل : هنام
حمزه : بلبسك ده
ايسل بتبص على لبسها بستغراب : اه
حمزه بغيره : روحي غيرى يا امى تجى تنامى جنبى
ايسل بضحك : والله ده ابنك مش حد غريب
حمزه : ولو كفايه انى سبته ير*ضع سنتين
ايسل بتقوم وتروح تنام جنبه وتحضنه
ايسل : كده حلو
حمزه لسه هيرد كريم بيقوم وينام فى النص
حمزه : لا والله
ايسل : خلاص بقى سيبه ده زى ابنك برضو
حمزه : طيب قومى غيرى يلا
ايسل : اوف وبيتقوم تغير
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند اسر فى مكان تسليم المخدرا*ت وسلا*ح
اياد : نتحرك دلوقتي
اسر بتفكير : لا استنا شويه
شب : ليه ماهما قدامنا اهو
اسر بعمليه : بيقوم نصكم هيروح من جه الشرق بقيادة النقيب اياد والنص التاني هيجوا ورايا
بيداو يتحركم بهدوء وحسب الخطه وبيبدا الاتحام بنهم وبين العصابه وبيقدروا يقبدوا على الزعيم والبضاعه وطبعا بيكون في خسائر من النحيتان و بيخدوا طايرتهم الخاصه ويتجهوا لمصر
اياد بكون قاعد سرحان
اسر : مالك
اياد : مش متطمن
اسر : ليه
اياد : حاسس ان في حاجه غلط مش ممكن عمليه زى دى تخلص بسهوله دى
اسر : قصدك
اياد : متشغلش بالك ورد على التلفون اللى صدعنى ده
اسر بيقفل التلفون خالص
اياد : مين
اسر بزهق : جورى
اياد : حرام عليك زمانها قلقانه
اسر : فكك
اياد : افتح التلفون يا اسر وطمن البنت
اسر : ما انا مروح اهو
اياد : مروح بعد 9 ساعات . رد عليها وبطل غبى البنت بتحبك
اسر : ماهو علشان كده مش عايز ارد
اياد : يا رتنى مكانك يا خويا تبقى اللى بتحبنى معايا فى نفس البيت والله ماكنت رحمتها
اسر بضيق : اياد اتلم دى اختى
اياد : خليك قول اختى لحد مطير من ايدك
اسر بتفكير فى نفسه هتروح فين يعني
اياد : هتروح فين ؟ هتروح تتجوز ياخوى تلق حد يحتويها ويعرف قدمتها
اسر بيبصله بستغراب اللى هو انت سمعت ازاى
اياد بضحك : متستغربش كده هى دى اول مره
اسر : على رايك وبيطلع التلفون ويفتحه ويرن على فتون
اسر : توته عامله اى
فتون بلهفه : اسر انت
جورى بتسمع اسم اسر وبتشد التلفون منها وبصوت على وشق العياط : انت كويس حرام عليك مش بترد عليه من البارح ليه انا كنت هموت من الخوف عليك
اسر : اهدى انا كويس مفيش حاجه بس كنت فى المهمه ونعرفتش ارد عليكى
اياد بصوت واطي : يابن الكدابه
اسر بيبصله
اياد خلاص ياعم طلع بس ابقى سلملى عليها
جورى : حمدالله على سلامتك هتجى امتى وانت فين دلوقت
اسر : يابت براحه مش عارف ارد عليكى . انا ياستى فى الطيار شويه وهوصل
فتون بتاخد التلفون : علفكره هو رن عليه انا
فتون : تجى بسلامه ياقلب اختك
اسر : الله يسلمك يا حبيبتي هقفل بقى علشان مشغول
فتون : ماشى سلام
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فتون وجورى
فتون : متتقلى يابت شويه
جورى : يووووه هتقل ليه يعني انا كنت هموت من القلق
فتون : بس مش كده
جورى : انا رايحه انام
فتون : اهربى يا ختى اهربى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح ليلى بتصحه على صوت تلفونها بتبص على الاسم وترد بضيق
ليلى : الو
وليد : صباح الخير انتى لسه نايمه ولا اى
ليلى : امم خير عايز حاجه
وليد بضيق من طريقة كلامها : المفروض النهارده كتب الكتاب ياعروسه ولا انتى نسيتى
ليلى بحزن : لا منسيتش
وليد بجدية : ليلى لو مش موافقه على الجواز قولى وصدقنى ما حد يقدر يجبرك على حاجه
ليلى بدموع : انا مش مجبور عليك وقولتلك كده الف مره
وليد : حسك مش مبسوطه
ليلى : مش هتفرق
وليد : لا هتفرق معايا
ليلى بتغير الموضوع :انا هقوم البس بقى علشان متاخرش
ليلى بتكون وفقت على وليد بس علشان تخلص من كلام عمر وتلقيحه عليها فى الرايحه والجايه وكمان أن هى دخله على 40 سنه من غير جواز عايزه تخلص من لقب عانز
وليد دكتور (شيخ مش عارفه بيقولم عليهم اى ) فى المعهد الاسلامى عارف ليلى لما دخلت المعهد عنده 42
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند اسر بيوصل البيت اول مبيدخل فيروز بتخده بالحضن
فيروز بحنيه : الف حمدالله على سلامتك يا حبيبتي
اسر بهزر : ونبى يا ماما ابعدى اللى عمو يحيى ايده تقيله او..مبيكملش الكلمه وبيلقى قلم نزل على قفاه
يحيى : مدام عارف بتحضنها ليه
فيروز : لا كده يا يحيى الولد جاى تعبان
معتز : يا سلام دا انتى متفعيش عنى
اسر : انت هتكرن نفسك بيا ولا اى يلا
معتز بيخدو بالحضن : وحشتنى رزلتك
فتون بتنزل من على السلم جرى و و رآها جورى
فتون بتاخده بالحضن وهو بيلف بيها
اسر : وحشتنى اوى
جورى بسعادة كبيرة : حمدالله على سلامتك وبتمد أيدها
يحيى بتحذير : من بعيد يلا
اسر : ياعم دى اختى
جورى بتزعل اوى بتنزل أيدها
يحيى : والله انت وابوك متتضمنوا
ادم من وراه : واى دخل ابوه دلوقتي
اسر بشك : كنت فين لحد دلوقتي يا حج
ادم : كنت .انت مالك
اسر : طيب مفيش حمدالله على السلامه
ادم بفرحه : مبروك يا سيد النقيب
اسر : بتتكلم بجد
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية انت نوري ) اسم الرواية