رواية انت نوري كاملة بقلم شيماء حمادة عبر مدونة دليل الروايات
رواية انت نوري الجزء (2) الفصل الثالث 3
فى بيت عمر الدمنهوري
المأذون : بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينكما في خير
بتبدا الزغريط
وليد : عمر بعد ازنك ممكن نقعد مع ليلى شويه لوحدنا
عمر : تمام وبيطلع
وليد : متاكده انك مش مجبوره يا حبيبتي
ليلى بتبصله بستغراب
وليد : اى مالك
ليلى : اول مره تقولى حبيبتي
وليد : علشان مكنتيش حلالى مكانش ينفع اقول كده بس دلوقتي انا عايز اقولك انى بحبك وحبيتك من اول مره شوفتك فيها لما جيتى المعهد وان شاءالله اقدر اعرف اى سر حزنك وحول اغير لفرحه
ليلى بتكون مصدومه هو ده لا اكيد مش هو
وليد : روحتى فين
ليلى : هو انا بحلم
وليد بيبوس أيدها : لا ياستى انتى فى الوقع
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى مكتب ادم بيدخل عسكري ويقول إن سيد العميد عايزه
ادم : تمام هخلص اللى فى ايدى وروح له
العسكري بيدطلع وبعد شويه ادم بيطلع هو كمان وهو ماشى بيسمع صوت سر*يخ وصوت عالى
ادم مش بيلقى العسكري على الباب بيخبط وبتدخل علطول بيلقى العميد ماسك بنت وبيضر*بها وهى بتسر*خ واول مبتشوف ادم بتقول
البت : ادم وبتستخابه وراه
ادم بيكون مستغرب
نصر : انت ازى تدخل كده وانتى يابت الك** بتتحامى فيه مفكره هينفعك
البت بكدب : ده جوزي اللى قالتلك عليه
نصر بيتصدم وادم مش بيكون أقل صدمه منه بيبص للبنت بيلقيها بتبصله بترجى
نصر بيروح علشان يجبها من شعرها
ادم بيمسك أيده وبيقول باحترام : بعد ازنك كده دى بقت وبيسكت مش بيقدر يكملها
نصر : بقت اى مراتك اتجوزتيه اكبر اعداى يا بت الكل*
ادم بيتصدم بجد أعداء مين امتى كنت عدوك
نصر : اتجوزتم امتى
البنت : البارح لما جيت فى نص قبل الفجر كنت عنده
نصر : انا عايز قسيمة الجواز
ادم بسخرية : وانا همشى بيها ليه
نصر : اتصل على حد يجبها مش يمكن تكون ماشيه معاك فى الحرام
ادم بعصبية : انا مسمحلكش
نصر : طيب يلا ورنى القصيمه
ادم بيطلع التلفون وبيرن على يحيى
ادم : يحيى كنت عايزك تجيب
يحيى : اى
ادم بتمثيل : اى حصل امتى انا جاى حالا
نصر : رايح فين
ادم : ابويا فى المستشفى ولا زم اروحله دلوقتي
نصر : طيب سيبها هنا
ادم بيمسك أيدها : لا مستحيل اسبها معاك وبيشدها ويطلع واول مبيطلع بيسيب أيدها بسرعه وبيسمع صوت تك*سير من المكتب
البنت : انا
ادم بعصبية : ولا كلمه اركبى وبيركبوا العربيه ويمشى بسرعه وبيطلع تلفونه ويتصل على يحيى
يحيى : خير
ادم : يحيى هات اسر وتعالى على الشقه بتاعتى بسرعه
يحيى : ليه
ادم : بسرعه يا يحيى وبيقفل التلفون وبيبص عليها بيلقيها منكمشه فى نفسها بيسبها ويكمل سواقه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند يحيى
فيروز : فى اى
يحيى وهو بيلبس القميص : مش عارف
يحيى : جورى جورى
جورى : نعم يا بابا
يحيى : روحي يا حبيبتي نادى لى اسر وقالوا يجى بسرعه
جورى بفرحه : حاضر
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
جورى بتطلع فوق عند الشقه بتاعت ادم
جورى بترن الجرس
اسر بيطلع وهو قلع القميص
جورى بتبص فى الارض وبتتكلم بتوتر وكسوف : ا.نز.ل .كلم .بابا . بسرعه
اسر : نفسى مره تجمع وانتى بتكلمنى
جورى بسرعه : تعالى كلم بابا بسرعه وبتنزل جرى
اسر بينزل وبيروح هو يحيى فى عربيه واحده
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند معتز فى الجنينه بيكون يعد على كرسى وسرحان
فتون من وراه : سرحان فى بنت الجيران ولا اى
معتز بيلف لها ويخد منها مج نسكافيه : اااه يا توته يارتها كنت بنت الجيران
فتون : طب علفكره المج ده بتاعى
معتز : انا بحكيلك معاناه دلوقتي وانتى بتتكلمى فى مج
فتون : هات المج وتكلم
معتز لا
فتون بتحاول تاخده بس هو طويل
فتون : اوووف يارب يقع
معتز بستفزاز : الله احلى نسكافيه ده ولا اى
فيروز وهى مسكه مج :خد يا توته
فتون : شكرا يا ماما وبتطلع له لسنها
معتز : تعالى نبدل
فتون : لا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ادم بيكون قاعد على اول الكنبه والبنت فى آخرها قعده منكمشه وخايفه كل متحاول تتكلم ادم بيسكتها
لحد بيقطع سكتهم خبط الباب ادم بيروح يفتح وبيلقيه المأذون جاره وهو اللى كتب الكتاب بتاعه المره اللى فاتت
ادم : اتفضل
المأذون : بيدخل : أما فين الشهود
ادم : فى السكه ومبيكملش الكلمه وبيدخل يحيى ومعاه اسر
يحيى بيبص ل المأذون وبعدها ل ادم و البنت
ادم : هتفهم بعدين
يحيى بيدخل و اسر
المأذون البطايق كله بيطلع وأسر بيكون مستغرب جدا
المأذون : اسمك يا عروسه
البنت بتردد : ر.ريم بكر
المأذون : فين وكيلك
ريم بدموع : معنديش
المأذون : طيب قولى ورايه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد كتب الكتاب
ادم بيبصلها ببرود : انا ماشى ممكن اجى اخر الليل وممكن لا عندك الشقه فيها كل اللى عايزه بيتكلم بحزن بس متجيش يام البس وشويه وهيكون عندك كل البس اللى هتحتجيه
ريم بعيط : انا بجد اسفه انا
يحيى وأسر بيطلعم علشان يسبوهم لوحدهم
ادم : خلاص الحصل حصل وبيسبها ويمشى
تحت فى العربيه
اسر : ايوا يعني اى اللى خالها تقول كده
ادم بضيق : معرفش
يحيى : طيب وهتعمل اى
ادم : معرفش
يحيى : هو اى اللى متعرفش البت بقت مراتك
ادم بغضب : على الورق بس مراتى لحد معرف اى مشكلتها وحلها بس
اسر : وهتعرف ازاى وانت سيبها وقاعد معانا
يحيى : اطلع شوف مراتك يا ادم
ادم : بعصبية تانى هتقلى مراتى .انا ماشى وبيطلع من العربيه و يقفل الباب بعصبية ويروح يركب عربيته
اسر بيلقى يحيى سرحان : بتفكر في ايه
يحيى : تفتكر ممكن تكون مراته بجد
اسر : وليه لا دى مزه عليها…
يحيى بزعيق : وله عيب دى مرات ابوك
اسر بيضحك : مش انت اللى بتاخد رأى
يحيى : راعى انى عمك
اسر : لا عم اى ده انت فيك صحه اكتر منى
يحيى بيشغل العربيه : هلحقها منك ولا من ابوك ارحمونى بقى
اسر بيضحك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري جورى بتكون وقفه في البلكونه مستنيا تشوف اسر بتجى فتون من وراها
فتون : اموت واعرف مالك انتى واخوكى انهارده
جورى : ها
فتون : مدام ها يبقى اسر
جورى : هو فى غيره
فتون. : طيب ياختى خليكي كده
جورى : بس بقى علشان جه . ااااه يخرب بيت جماله
فتون : هو فين ده مش شايفه
جورى : وانتى من امتى بتشوفى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند محمد راشد
محمد : نور فين مليكه
نور : فى المدرسه
محمد : طيب اى رايك لو ننقل جنب مدرسة مليكه
نور : واو هنكون جنب فيروز و ندى
محمد بابتسامه : اه
نور : بس مليكه فضل ليها سنه وتسيب المدرسة وتنقل الكلية
محمد :مش مهم هتبقى فى مكان احلى وجنب صحابها
مليكه بتدخل : انا جيت
محمد : نورتى ياروحى
نور بتبصله برفع حاجب
محمد بخوف مصتنع : منورتيش
مليكه : اخس عليك يا حمو بقى تزعلنى علشان مراتك
نور : حمو
مليكه : اه حمو
محمد : تعالى اقعدى عايز اخد رايك
مليكه بروح تقعد جنبه وتحضنه
نور : لا بقى كده كتير
محمد بضحك : معلش سبيها دى بنتك برضوا
نور بغيظ : دى بنتى دى .دي لو ضرتي مش هتعمل كده
محمد بيضحك ويبسها من راسها : معلش دى بنتك الوحيده
ملكيه بغيره : والله
محمد بيبوس رأسها هى كمان : حلو كده
الاتنين مش بيردوا
محمد بيحضن الاتنين : بحبك انتو الاتنين قد بعض
نور بتبصله بيغمز لها
مليكه : موضوع اى بقى اللي كنت عايزني فيه
محمد :اى رايك لو ننقل عند المدرسه بتاعتك
مليكه بفرحه : بجد يا بابا
محمد : اه يا قلب بابا
ملكيه : هننقل امتى يلا دلوقتي
محمد بيضحك على حمسها : اهدى يومين كده نروح نشوف البيت لو عجبكم هننقل
مليكه بتبوسه من خده : احلى بابا فى الدنيا
نور بغيره : طب روحي زكرى بقى ياختى
مليكه بهزار : خليكى غيرانه كده علطول وهو كده كده بيحبنى انا اكتر صح يا بابا
محمد : صح يا حبيبي بابا
نور بتبعد عنه وتتطلع الاوضه
مليكه : اوبس هى زعلت
محمد : بين كده هروح اشوفها وانتى روحي زكرى
مليكه ماشى
محمد بيطلع عند نور
محمد : في ام عقله تغير من بنتها
نور بتبصله ومش بترد
محمد بيقرب منها ويقعد جنبها ويمسك أيدها : انتى مش وثقه فى حبى ليكى
نور عنيها بدمع
محمد بقلق : مش وثقه ؟
نور : للاسف وثقه
محمد بيحضنها : امال اى بقى
نور : لا حبنى انا اكتر هى كده كده هتتجوز وتلقى حد يحبها (وعينيها بدمع تانى) امال انا مليش غيرك
محمد بحب بيطبطب على ظهرها وهى لسه فى حضنه : ولا انا ليه غيرك انتى حبيبتي وصحبتى وكيانى والنور اللى مالى عليه الدنيا انتى نورى يا نور
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ادم فى المقابر بيكون قاعد جنب قبر فتون وبيكلمها
ادم : وحشتنى يافتون بياخد نفس ويطلعه 27 سنه . 27 سنه وانتى بعيده عنى مش عارف عدو عليه ازى بجد الحياه من غيرك وحشه اوى
بيسكت شويه
ادم بدموع محبوسه : انا عايزه اقول لك على حاجه عملتها عارف ان هي هتزعلك بس والله غصب عني انت عارفه اني ما اقدرش اشوف حد محتاج لي ومسعتهوش بيسكت تانى اكنه مش قادر يكملها او في حاجه منعه يقولها بس بيجمع شجاعته انا اتجوزت يافتون بس والله جوز على الورق بس هساعدها تحل مشكلتها وبعد كده خلاص طلقها على طول صدقيني محدش هياخد مكانتك في قلبي
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
اسر بيرجع البيت الفجر جورى بتمشى وراه
جورى بغيره : هو انت كنت فين لحد دلوقتي
اسر مش بيرد
جورى بغيظ : انت مش بترد ليه مش انا بكلمك
اسر بيفتح باب الشقه ويدخل
جورى بحزن : اسر انت زعلان منى …..
اسر بيشدها ويبو*سها من شفا*يفها بعنف
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية انت نوري ) اسم الرواية