رواية انت نوري كاملة بقلم شيماء حمادة عبر مدونة دليل الروايات
رواية انت نوري الفصل الخامس و العشرون 25
يحيى بيمسك التلفون وبيرن على الدكتور
يحيى : تمام احنا موفقين نعمل العملية
الدكتور : تمام تقدر تجى بكره تتحجز فى المستشفى والبعده نعمل العملية
يحيى : تمام وانا هرن على دكتور انس وانت شوف لو فى حد احسن هاته
الدكتور : تمام
بيقفل يحيى وبيدخل يلقى فيروز لسه بتدعى بيسبها وينزل المطبخ رقيه بتشوفه
رقيه بجدية : بتعمل اى
يحيى : بشوف حاجه نكلها
رقيه : اطلع وانا هجيب
يحيى بيبوس أيدها : انتى لسه زعلانه ياست الكل
رقيه : اه ومتكلمنيش
يحيى : بيحضنها : هو انا اقدر مكلمش القمر ده . وبعدين خلاص انا صلحتها وهى مش زعلانه خلاص
رقيه : علشان عبيطه . انا بجد مصدومه فيك يادكتور مش ده اللى ربيتك عليه
يحيى بهزر : مخلاص بقى ياست الكل ولا انتى استحلاتى حضنى ولا اى
يحيى بيلقى قلم نزل على رأسه
يحيى : اه ايدك تقيله يحاج
رقيه : اخس عليك يا محمد
محمد : ابعد يلا عن مراتى ولا انت وحشك ضربى
يحيى : وعلى اى خد ياعم مراتك وانا طلع لمراتى
محمد : دلوقتي بقت مراتك
يحيى بزهق : يوووه مكنتش غلطه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
يحيى بيدخل عن فيروز بيلاقيها لسه بتدعي ربنا
يحيى : انا كلمت الدكتور وحددت معاه ميعاد العمليه هتروحي بكره تتحجزي في المستشفى لحد تعمل العمليه وتصحى ان شاء الله
فيروز بفرحه : بجد يا يحيى
يحيى : اه يا حبيبتي
فيروز بتسجد لربنا وتفضل تحمده
الباب بيخبط وبتدخل رقيه بصينيه الاكل
رقيه : جبت لك اكل يا حبيبتي تلاقيكي ما اكلتيش من يوم ما مشيتي
فيروز : لا يا ماما اكلت انا ويحيى بالليل
رقيه : وهو اكله بره ده اكل تعالي بس اكلك
يحيى : لا ياست الكل روحي شوفي جوزك وسبيلى انا مراتى
رقيه : طيب يا اخويا انا غلطان وبتمشي وتسيبهم
فيروز : ما يصحش كده يا يحيى
يحيى : فكك وتعالى يلا علشان تكلى
بعد الاكل
يحيى : مفيش مكافاه ليا عشان وافقت انك تعملي العمليه
فيروز : اممم فيه
يحيى : طب اى
فيروز : قرب وبسته من خده
يحيى : هو انا ابن اختك . متنفعش دى ياماما
فيروز بخجل : امال عايز اى
يحيى : من هنا وبيمسك أيدها وبيحتها على شفايفه
فيروز : اى لا
يحيى بأسرار : يلا
فيروز بتقرب وتبوسه بخجل بس ثوانى ويحيى بيتولى هو الأمر ضيق
نسيبهم ونرجع كمان شويه (مش عارفه يحيى هو اللى بقى منحرف ولا انا 🙂😂)
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح بتروح فيروز ويحيى اللى دكتور وبتعمل ب الفحصات وتجهيزات قبل العمليه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
نور ومحمد فى مطعم
محمد تاكلى اى
نور : بن كيك و لتيه
محمد بسخرية : لتيه طب ما جيبلك شاى تحبسى بعد المحشي
نور بحرج : لا ما انا حبست البارح
محمد : طيب وبيطلب الاكل
بعد الاكل
محمد : يلا علشان نجيب الفستان والبدله
نور : يلا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بيوصل انس المستشفى
انس بهزر : انا جيت
يحيى بيقوم يسلم عليه : نورة مصر كلها ياحبيبى
انس بمشاكسه : مين المزه دى
فيروز بتتحرج
يحيى بغيره : انننس الازم حودك
انس بضحك : وانا امتى كان ليا حدود معاك يايويو
يحيى : اتلم يلا
انس بجدية مصطنعة : طيب يلا اتفضل اطلع بره علشان اشوف شغلى
يحيى بيمسك من ليقته : شغل مين يلا هو احنا هنصيع علا بعض
بتدخل المريضه : دكتور …وبتضحك على شكل انس
انس بينزل ايد يحيى : برستجى ضع ياعم
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بليل فى بيت الدمنهوري
ادم بيدخل الاوضه براحه بيلقى فتون نايمه حضنه صورته
ادم : بيروح يبوسها على رأسها وبيروح ياخد شور ويغير هدومه
فتون بتحس بحركة فى الاوضه بتقوم مفجوعه
فتون : ماما انتى هنا
محدش بيرد بتمسك الكتاب وتلفه زى العصايه وتروح تشوف مين بتفتح اوضه الملابس وبتلقى حد فيها بتخاف اوى بس بتشجع نفسها وبتجرى عليه وتضر”به بى الكتاب
ادم : اه وبيمسك أيدها اهدى دا انا
فتون بحرج : ادم
ادم بضحك : اه ادم
فتون : بتحضنه انت جيت امتى
ادم : لسه جاى ياحبيبتي
فتون بدموع : طيب مصحتنيش ليه
ادم بيمسك دموعها : محبتش اقلقك ياحبيبتي
فتون : قلق اى ده انا كنت هموت عليك
ادم بيبوسها من خدها : بعد الشر عليكى يا قلبى
فتون : وحشتنى اوووووووووى يادومى
ادم : قلب دومك وبعدين بيضحك والله هبتى ضاعت
فتون بضحكة دلع : فدايه ولا اى ياحظابط
ادم وهو بيقلع القميص اللى هو اصلا مفتوح زرايره
ادم : فداكى اى حاجه ياروحي
فتون : انت بتعمل اى
ادم : اى مش بتقولى وحشتك
فتون بهزار : مين انت محصلش وبتجرى
ادم : لا دا انا لازم اشوف الموضوع ده بنفسى
فتون : اااى لا .وبتطلع تجرى
ادم : على اساس مش هعرف امسكك يعني وبيطلع يجرى وراها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح فى المستشفى يحيى بيكون نايم جنب فيروز
بيصحى على صوت خط الباب
يحيى بيقوم يفتح بيلقى انس
انس : اى ساعه علشان تفتح
يحيى : لحظ انى كنت نايم
انس : لا ما انت مش نايم فى بيتكم دى مستشفى محترمه
يحيى : امممم والمستشفى دى بتاعتي يعني اعمل اللي يعجبني في الوقت الوقت اليعجبنى
فيروز بنوم : هو انتوا مش بتبطلوا خناق ابدا
انس : شوف اديك فضحتنا قدام المزه
يحيى بغيره : انننس
انس : ياعم براحه ده انت شرقى اوى
الباب بيخبط هو بيدخلوا الممرضات علشان يجهزوا فيروز العمليه
ويحيى وانس بيروحوا اوضه التعقيم عشان يجهزوا ويدخلوا العمليه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى اوضه العمليات والباب لدكتور تحضير ما يجي
فيروز بتوتر : يحيى
يحيى : نعم يا قلبى
فيروز : لو حصلى حاجه ما تنسانيش
يحيى قلبه بيوجعه : اى لازمة الكلام ده
فيروز : ونبى تبقى تجى تزورني عشان هتوحشنى اوى
يحيى بوجع : فيروز بطلي كلامك ده يا اما نطلع وبلها العمليه دي
فيروز بتمسك ايده : لا طبعا انا ما صدقت وافقت
بيدخل دكتور البنج وبتبدا العملية
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فتون
ادم بيصحى فتون : فتونى يابطه
فتون بنوم : امم وتعطي وشها
ادم بيشيل الغطا : يابت بطلى كسل الساعه بقت 10
فتون بتقوم بفزع : يالهوى انا نسيت فيروز
ادم بستغراب : مالها فيروز
فتون بقلق : هتعمل العمليه النهارده يلا البس بسرعه لازم نروح اكيد اتاخرنا
ادم : طيب اهدى البسى وهنروح
فتون بتطلع جرى على الحمام وبعدين بتفتكر أنها نست لبسها بتطلع جرى تاخده وتدخل تانى
ادم : دا لو انا اللى فى العمليات مش هتخافى عليه كده
فتون من الحمام : بعد الشر عليك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى مستشفى الدمنهوري
بيكون الكل متجمع قدام باب اوضه العمليات اللي فيها فيروز محمد ورقيه وندى وعمر وايسل
و رقيه بتقرا في المصحف وبتدعى ليها
بيدخل ادم ومعاه فتون اللي باين عليها القلق والتوتر
رقيه اول ما بتشوف ادم بتصدق وتقفل المصحف وتقوم تاخده بالحضن
رقيه : انت جيت امتى يا حبيبي
ادم : بليل ياماما
رقيه : وما جتليش ليه اول ما وصلت ولا هي مراتك نسيتك امك
ادم : هو انا اقدر انساك يا ست الكل .انا بس جيت متاخر
……
بعد مرور ثلاث ساعات من التوتر والقلق على جميع افراد عائله دمنهوري بيطلع يحيى من اوضه العمليات وهو باين عليه الارهاق
العيله كلها بتجري عليه طمنا يايحيى
يحيى برهاق : لحد دلوقتي الحاله مستقره هتتنقل قطعه عاديه وبعدين نستنى لما تفوق من البنج ونعرف نتيجه العمليه
رقيه : ربنا يجيب العواقب سليمة
انس بيطلع ويحط ايديه على كتف يحيى وبيقول له روح يا يحيى ارتاح انت شكلك تعبت وكمان هي لسه قدامها شويه على ما تفوق من البنج
يحيى كان لسه هيعترض بس بيلاقي العيله كلها موافقه على كده وبيقول لهم
يحيى : ماشي اول متفوق كلمنى
انس : تمام
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد وقت في الاوضه اللي فيها فيروز بيكون كله متجمع حواليها الا يحيى
فيروز بتفوق واول اسم بتقوله هو يحيى
فتون بتنادي لانس بسرعه والدكاتره اللي كانوا معاه وبيجوا كلهموهم
انس نفق الشاش
فيروز بقلق : يحيى فين
انس : رنيت عليه وهو جى فى السكه
فيروز : خلاص هستنا لما يجى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند يحيى بيكون بيجبلها ورد الجوري اللى هى بتحبه
انس بيرن عليه بياخد الورد ويطلع على المستشفى بسرعه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
يحيى بيدخل الاوضه
ادم : ياعم الرومانسى بقى احنا جلجانين وانت رايح تجيب ورد
يحيى مش بيرد وبيروح يدي الورد لفيروز ويبوس ايديها وراسها ويقولها
انس : يلا علشان نفق الشاش
فيروز بتتوتر وتمسك ايد يحيى جامد يحيى بيطبطب عليها وبيديها الدعم وفى الحقيقة بيكون هو اللى محتاج حد يدعمه بيحس بيد بطبطب على كتفه بيبص يلقيه ادم بيبتسم ويرجع يبص لفيروز ويقول
يحيى :يلا
انس : بيبدا يفوق الشاش وهو بيقول ان كل شيء قسمه ونصيب وعادي جدا اللي هي العمليه ما تنجحش من اول مره
مش معنى كده اللي هي تياس ( وعسى ان تكرهه شيئا وهو خير لكم وعسى ان تحبوا شيئا وهو شر لكم)
انس بيفك الشاش وبكون الكل متوتر متوتر
فيروز بتفضل بصه لنقطة فى الفراغ وبعد كده بتنزل دموعها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية انت نوري ) اسم الرواية