رواية يختلف عن الجميع كاملة بقلم مريم محمود عبر مدونة دليل الروايات
رواية يختلف عن الجميع الفصل الرابع 4
نور بصدمه: ايه 😳
الدكتور: ايوه يابنى انت لما عملت الحدثه فقدت بصرك
وهنا نور مردش عليه كل اللى بقى يفكر فيه هو ازاى هيكمل حياتو ازاى هيقدر يعيش بالوضع ده بقى فيه مليون سؤال بيدور فى دماغو ومش عارف يعمل ايه
وهنا ندى دخلت
ندى: عامل ايه دلوقتى يا نور
نور بعصبيه: هو انتى مقلتيش ليه انى اتعميت
ندى: اصل
نور: اصل ايه حرام عليكى أنا دخلت فى حاله اكتئاب بسببك فقيد بفقد الامل كل يوم عن اليوم اللى قابلو أنى اشوف تانى وانا معرفش أتى اتعميت
ندى: ولله انا ما حبيت اقولك بسبب انفعالك ده وعارفه انك هتتعب نفسيا جامد عشان كده ولله مقلتش
نور: ما كان مسيرى اعرف يا ندى اهو عرفت ايه اللى حصل نفس النتيجة
ندى بدموع: حقك عليا ولله مكنش قصدى بجد
نور لما حس فى نبره صوتها العياط: خلاص طيب متعيطيش حصل خير
ندى: طيب انا خارجه
وخرجت من الأوضه ونهارت جامد على حال نور ومبقتش عارفه تعمله ايه وعدت الايام ونور خرج من المستشفى بس كان على كرسى متحرك وكان تعبان جدا مبقاش حاسس بأى حاجه خالص وبقى قافد الشغف عن الحياه كلها وانو فقد البصر وبقى كفيف دى لوحدها مضمره نفسيته وبقى تعبان اكتر وطبعا ندى كانت مع خطوه بخطوه ومكنتش مفرقه وطبعا هو مفهمها انها أخته وبس مش اكتر لاكن كل ماده بتقرب منه كل ماده بتحبه اكتر واكتر ومبقتش عارفه تعمل ايه بقت تكلم نفسها كل يوم وتقول لا انا لازم امنع نفسى من حبه لازم
نور: ندى
ندى: نعم يا نور
نور: أنا حابب اشكرك على كل حاجه عملتيها معيا من اول ما عملت الحادثه
ندى ابتسمت: عادى يا نور انت اخ احم انت اخويا يا نور عادى ولله اى حاجه فداك
نور: طب تعالى اقعدى جنبى طيب عايز افهمك حاجه
ندى قعدت جنب نور ومسك أيدها وهو اول ما عمل كده جسمها كله اترعش
نور: أنا عارف انى كسرتك لما قلتلى انك اختى وبس بس ولله مش هقدر اغير مشعرى من نحيتك وبعدين يا عبيطه فى حد يحب اخو ده أنا اللى مربيكى يا هبله وانا عارف انها حاجه مش بأيدكى بس مش مشكله
ندى مكنتش لاقيه رد فا اكتفت بأنها ابتسمت وسكتت
نور: اوعدينى انك تشيلى الموضوع ده من دماغك
ندى: احم اوعدك
وهنا كان ياسر ورا الباب وسامع كل حاجه واكتفى بأنو بص فى الارض وابتسم ابتسامه توجع ومشى
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية يختلف عن الجميع ) اسم الرواية