رواية حنين (كاملة جميع الفصول) حصريا عبر دليل الروايات بقلم هايدي احمد
رواية حنين الفصل العاشر 10
حنين
قطعوا ضحك لما شافوا ريهام داخله عليهم
ريهام :ايه مالكم بطلتوا ضحك ليه
الام :لا ابدا يا حبيبتي تعالى
امال الولاد فين مشوفتهمش النهارده
ريهام :نايمين لسه
الام :لسه ليه يا بنتى صحيهم النوم الكتير غلط
ريهام :قلت اسيبهم عشان تعبوا امبارح
الام بقلة حيلة :طيب
احمد همس جمب حنين : مش يلا نتطلع احنا
حنين :لا مش دلوقتى
احمد :ليه هتعملى ايه مش خلصتى
حنين :معلش بقى اصل مش عادتى اطلع دلوقتى كنت بطلع الساعه ٨
احمد :امم لا اعتبريها اتغيرت من النهارده
بصت الناحية التانيه بكسوف
هنا :ايه يا جماعه نحن هنا
احمد :عايزه ايه يا بت
هنا :مش عايزه بطمن عليكم بس
احمد :طب خليكى فى كوزك لما نعوزك
يلا انا هطلع انا يا ماما هغير هدومى وانام شويه
الام :طب مش هتتغدى يا حبيبي
بص لحنين :لا هتغدى فوق انا مش يلا
هنا :الله واخدها فين امال مين هيعمل المحشى
احمد :اعمليه انتى ياختى اهو تتعلمى اى حاجه
شد حنين من ايديها : اصلها هتحطلى الغدى بعد اذنكم
الام :اذنك معاك يا حبيبي
هنا :اذنك معاك باى يا حنووون
احمد :باى ياختى
بصتلهم ريهام بسخريه
هنا بسخريه :ما تيجى يا ريهام مدى ايدك باى حاجه
ولا هتتفرجى بس
___________________
مالك ماسكنى زى الى ماسك حرامى كده ليه
احمد : ايوه حراميه
حنين بصدمه :اناا
احمد :اه.. سرقتى قلبى
بصت بكسوف: احم كان فين الكلام ده من زمان
احمد :ما خلاص بقى قلبك ابيض ده عملت انجاز النهارده عشانك
حنين :بصراحه من نحية دى فهو معجزه مش انجاز
حاوط خصرها : اهو شوفتى كافئينى بقى
حنين بدلع :تستاهل فعلا اكافئك ازاى ها
اشار على احد خديه
اتكسفت وبعدين با*سته على خده برقه
اشار الجهه التانيه
ضحكت وجت تبو*سه على خده التانى لف وشه نحيتها
اتصدمت حنين من فعلته ثم قبلها قبله عميقه مليئة بإشتياق شديد فصل القبله ونظر لها
ضربته على كتفه بغيظ :يا قليل الادب بتضحك عليا
احمد :اه ايدك تقيله ..طب ايه مش هآكل
حنين :اه الاكل جاهز تعالى
وكانت هتبعد عنه
احمد :رايحه فين
حنين :هحط الاكل
احمد بخبث :لا انا مش عايز اكل من ده
حنين ببراءة :امال
احمد :عايز اكل تانى تعالى اما اقولك عليه
اتخضت لما شالها :بتعمل ايه
احمد :هقولك دلوقتى
حنين بضحك: مش قولتلك قليل الادب
احمد بضحك :ده انا متربتش
_______________________
يا ترى قاله ولا لا بس احمد كلمنى عادى اكيد مقالوش
طب مقالوش ليه يا ترى
فضلت هنا تفكر فى تصرف حسن وبعدين غلبها النوم
______________________
:طب انت ليه مقلتلوش وخبيت عليه
حسن :هو اصلا جاى بيسالنى بطريقة شك شويه والشك جاى من نحيتى انا وبصراحه كده انا الى رايح برجلى
مريم :طب ايه المشكله كنت قوله قلقت لما شوفتها بتعيط وروحتلها اكيد مش هيفتكرك انت السبب يعنى
حسن : عايزه الصراحه فعلا قلقت بس مش عارف ايه السبب بس بما انها حاولت تخبى يبقى حاجه تخصها اوى
مريم :طب سبنا من الكلام ده انا حسيت انى فى متاهه مش الموضوع خلص خلاص وبما ان حاجه تخصها يبقى مش هتقول الحقيقه وهتخبى ده الطبيعى بتاعنا
حسن :على رأيك
مريم :المهم انت مش هتتلحلح بقى وتفرحنى بيك
حسن :انا فى ايه ولا ايه مش اشوف الشغل المتلتل الى على راسى الاول
مريم :طب ايه المشكله الشغل ميمنعش على فكره
حسن :ربك يسهلها ..جوزك مكلمكيش
مريم :لا كلمنى الصبح
حسن :طب مقالش راجع امتى
مريم :لا لسه بتسال ليه زهقت منى يا حسن بيه
حسن :لا يا حبيبتي ازهق منك انتى وانا ليا مين غيرك
مريم :اه يا اخويا بكره تتجوز ويبقالك غيرى وتتجوز
حسن :لا انتى الاصل يا مريومه متقلقيش
مريم :ربنا يخليك ليا يا حبيبي
حسن وهو بيبوس راسها :ويخليكى ليا
___________________
:احمد
احمد :ايه يا حبيبتي
كنت عايزه اتكلم معاك فى موضوع
احمد :ايه قولي سامعك
حنين وهى بتفرك فى ايديها :بصراحه.. الموضوع بخصوص الخلفه
احمد اتضايق شويه وبص لحنين ورجع شال عينه من عليها ومتكلمش
حنين :انت مش شايف انه كفايه كده
احمد :ايه الى كفايه يا حنين
حنين :الوقت الى خدناه احنا اهو بقالنا سنه مع بعض انت واخد بالك
احمد :طب وايه المشكله يا حنين دى سنه احنا معجزناش يعنى .
حنين :ايوه بس انا مش قادره انا عايزه اخلف بجد عايزه ابقى أم سامعنى
احمد :طب ممكن نأجل الكلام فى الوضوع ده شويه
حنين :لا يا احمد انا اجلته كتير اوى قولى انت مكنتش بتقرب منى عشان كده ، عشان كده كنت بتتحاهلنى
احمد :ايه الى بتقوليه ده فهمتى كده ازاى قوليلى
حنين :امال ايه عشان حالتنا الماديه مالها حالتنا الماديه انت بتشتغل ومرتبك كويس وانا خلاص جواب تعينى خلاص هيطلع وهشتغل انا كمان ومش هنخليه يحتاج حاجه وبدأنا نستقر نفسيا قولى فى ايه تانى ولا هى الحاله الماديه بقت الشماعه الى بنعلق عليها كل حاجه كل واحد وربنا كاتبله رزقه محدش بياخد رزق حد
خلصت وبصتله مستنيه رده
احمد :
•تابع الفصل التالي "رواية حنين" اضغط على اسم الرواية