رواية انت نوري كاملة بقلم شيماء حمادة عبر مدونة دليل الروايات
رواية انت نوري الجزء (2) الفصل السابع عشر 17
بيقطع عليهم الحلظه صوت تلفون اياد . اياد بيفوق ويبعد عن فتون بسرعه ويطلع من الحمام ولبسه كله مايه بيمسك التلفون وبيلقه مكس
اياد بيرد وهو بيحاول يطلع صوته طبيعي : الو
مكس بمكر : هو انا رنيت فى وقت مش مناسب ولا اى
اياد بتفكير : اى اول مره تعمل حاجه صح
مكس بغرور مصتنع : عد الجمايل
اياد بيفتكر أنه هو اللى جاب القزازه : ده انت نهارك اسود انت متخلف يالا انت…
مكس : اى حيلك حيلك فى اى لكل ده
اياد : انت ازاى تجيب وسك*ى ها هو انت اتجننت
مكس : أتصدق انا غلطان
اياد : انت رنيت ليه اصلا
مكس : اه صح افتكرت الطياره بتعاتكم انهارده الساعه 5
اياد : تمام شكرا
مكس : العفو . روح كمل اللى كنت بتعمله
اياد : معتش ينفع
مكس : ليه كنت بتعمل اى
اياد : كنت.. انت مالك اقفل يالا
مكس : ماشى باى وبيقفل
اياد بيرجع لفتون بيلقيها نامت أو اغمى عليها من الشرب بيحاول يفوقها لحد مابتفوق
فتون : اااه دماغى
اياد بجمود : الطياره الساعه 5 وبيسبها ويمشى
فتون بتستغراب طريقه كلامه بس بتفتكر حاجة مش وضحه زى أنه شلها والقزازه بتقع وان هى .. لا لا مستحيل
فتون بتطلع بسرعه وهى لبسه البرنس بتتدخل تغير وتطلع لاياد
فتون بتوتر : اياد ا.انا
اياد مش بيرد ولا حتى بيبصلها
فتون : اياد هو اى اللى حصل
اياد مش بيرد عليها ويسبها ويقوم بتجرى تقف قدامه قبل ما يدخل الاوضه
فتون بترجى : ونبى تقولى اى اللى حصل انا عقلى هيتفجر
اياد بضيق : واسعى يافتون خالينى ادخل
فتون : اياد انا اسفه بجد . بس ونبى بلاش تكلمني كده
اياد بعصبية : اسفه على اى ولا على اى ابعدى عن وشى وبيزقها ويدخل . وقبل ما هى تتدخل بيقول . لو داخلتى ورايه هعتبرها دعوه صريحه منك
فتون : يعني اى
اياد : يعني اللى فاهمتيه
فتون بتسيبه وتمشى وهى ندمانه على اللى عملته الساعه 5 بتجى وبيكونوا فى المطار ومعاهم مكس بيودعهم وبيركبوا الطياره فى صمت تام بتحاول تقطعه فتون مبين الفاطره وتانيه بس اياد بيرد بتحفظ وجديه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري على العشاء
اسر بصياح : انا عايز اتجوز بقى
جورى بتتكسف جد
يحيى : لحظ انى ابوها
اسر : وعمى وحبيب قلبى
فيروز : ده بيثبتك يا يحيى
يحيى بيبصله من فوق لتحت : ميقدرش
اسر : لا بجد والله عايز اتجوز
هنا بيدخل معتز : وانا كمان
محمد : طيب قول السلام عليكم حتى
معتز : السلام عليكم. ها هتجوزنى امتى
كله بيضحك
فيروز : طيب تعاله كل وبعدين نشوف الموضوع الجوز ده
رقيه : وبعدين انتوا هتتجوزوا من غير اختكم
معتز : تصدقي نسيتها وهنا بيسمع صوتها من وراه
فتون : ياوطى بقى تنسانى
كله بيقوم يسلم عليها وعلى اياد اللى بيكون وقف بعيد اسر بيروحله ويسلام عليه جامد لنه كان وحشه
اسر : وحشتنى اوى
اياد لسه هيرد بتقطعه جوري :دا انت مش بتقولى كده
اياد ابتسم: انتى معاه علطول أما أنا كنت بعيد فتره طويله
جورى بتبتسم : حمدالله على السلامه
اياد : الله يسلمك
اسر : احكلى اى اللى حصل
اياد : لا اختك تحكيلك انا هروح بقى علشان هموت ونام
اسر بسرعه : هتروح فين
اياد : المنصوره
اسر : ليه كده
اياد : عادى اصلا هحاول انقل الشغل المنصوره و ستقر هناك
اسر : ليه ما متخليك هنا
اياد بص لفتون بحزن : كده احسن
اسر : لا مش احسن انت مش هتنقل وتسبنى
اياد : بتكلمنى ولا اكنك خطيبتى
معتز بيجى يسلم على اياد
معتز : البلد وحشه من غيرك
اسر : شوفت
اياد : بقولكم اى انا تعبان وعايز انام يلا سلام
كان هيمشى بس يحيى بيجى وبيخليه يدخل ياكل معاهم بيعدى الكلا وسط هزار الكل اللى إياد اللى كان بيرد على قد الحال بس و فتون بتكون متبعاه و زعلانه أنه زعلان منها ومش عارفه هتصلحه ازاى
بعد الاكل
معتز : كلنا وحلينا وحبسنا وفتون جت وطمنا عليها وكله تمام. جوززززونى بقى
الكل بيضحك عليه
اياد : يعني يابنى ده انت حالتك متاخره على الاخر
اسر : وانا كمان عايز اتجوز
يحيى بيبص لاياد : وانت مش عايز تتجوز
اياد تلقائيا عنيه بتجى على فتون
يحيى وأسر بيخدوا بالهم
اسر بخبث : صحيح يا اياد نهى سالت عليك
اياد بيفهم قصده وبيضيق
يحيى بستغراب : نهى مين
اسر : دى البنت ….
اياد بيقطعه بعصبية : بعد اذنكم بيسبهم ويمشي
اسر بيزعل أنه زعله بس دى اخته وهيعمل اى حاجه علشان ميكنوش مع بعض
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بيعدى كام يوم اياد رفض الكلام مع اسر أو فتون نهى الباب بيخبط اياد بيقوم بكسل يشوف مين بس بيتفجى
فتون : هتسبنى وقفه كده كتير
اياد : مش هينفع تدخل
فتون : لو سمحت يا اياد هتكلم وامشى علطول
اياد : مش هينفع تدخل
فتون بغيره : ليه مين عندك وبتدور بعنيها جوه الشقه
اياد بيبتسم بسخرية : مفيش حد
فتون بتزق الباب : تبقى تورنى وبتدخلى تدور فى الشقه
اياد : ها لقتى حاجه
فتون بحرج : لا بس ليه كنت رفض ادخل
اياد بيسيب الباب مفتوح ويدخل عندها يقف عالى باب الاوضه
اياد : علشان مينفعش تكونى معايا فى الشقه لوحدك
فتون : اياد انا اسفه بس والله انا مكنتش فى وعى وده كان عصب عنى
اياد : عزر أقبح من ذنب
فتون لسه هتتكلم
اياد : لو عايزه تتكلمى يبقى اتفضلى استنينى تحت هلبس ونروح اى مكان نتكلم . هنا مينفعش
فتون طيب متغيبش لسه هتطلع من الاوضه بتلقى اصوت اسر
اسر : انت سايب باب الشقه مفتوح ليه يالا
الاتنين بيتوتروا جدا
فتون بصوت واطي هنعمل اى
اياد بيدخل الاوضه ويقفل الباب بسرعه
اياد : استنا يا اسر دقيقه هلبس وجيلك
فتون بتبصله بستنكار : انت بتقول اى
اياد : انتى تسكتى خالص
اسر : عندك حاجه تتشرب
اياد : شوف في المطبخ
اياد بيبص لفتون بعتاب
فتون : مش وقته يا اياد شوف حل خليه يمشي
اياد بتفكير : ادخلى الحمام لحد ما يمشي
فتون فين
اياد بيشور لها عليه وهى بتدخله واياد بيطلع بتوتر
اسر : سنه كانت بتعمل اى كل ده
اياد : وانت مالك . وبعدين اى حابك هنا
اسر : جيت اشوفك مقموص ليه
اياد : والله على اساس انك مش عارف
اسر بيتنهد : اياد دى اختى
اياد : عارف انها اختك وملتزم حدودى بس انت عارف انى بحبها . وعتقد أن هى كمان
اسر بضيق : عارف . بس مش انت يا اياد اللى هامن لك على اختى و اظن انت عارف ليه
اياد : لو على نهى انت عارف انى بطلت اقراها من ساعة ما قبلة اختك
اسر بعصبيه : لا انت قبلتها بعدها يا اياد و رجعت القرف ده تانى
اياد بينسى فتون وان المفروض يمشى اسر : ده كان بسبب اختك ورفضك أنى اقرب لها
اسر : ده مش سبب لو مكنتش قربت كنت وفقت
اياد بسخرية : والله بتضحك عليه ولا على نفسك
اسر : وبعدين مش نهى السبب الوحيد
اياد : واى بقى السبب التانى
اسر بعصبية : عشان انت انسان ساد… وبيسكت لما بيخد باله هو كان هيقول اى
اياد بحزن : ها كمل سكت ليه
اسر مبيردش
اياد : هكمل انا . علشان انا انسان سادى و مريض ومعقدة و كل العيوب فيه . فى حاجه تانيه تحب تضفها . لو مفيش اتفضل عايز انام
اسر : اياد انا مش قصدي
اياد بعصبية : اتفضل يا اسر
اسر : انا مش همشى يا اياد وانت لازم تعرف انى مقصدتش ده
اياد : بس قولته متفرقش بقى تقصد ولا متقصدش .ده مش هيغير حاجه
اسر : لا هيغير
اياد بستفزاز : هيغير اى هتخلنى اتجوزها يعنى
اسر : اكيد لا
اياد بسخرية : شوفت بقى أنه مش هيغر حاجه . ومتقلقش انا كنت عارف ردك ده علشان كده مجتش اتقدمتلها ولا حتى اعترفت ليها بده برغم أن هى كانت معايا فى نفس المكان . بيتنهد . اسر اتفضل بقى علشان بجد عايز انام وتعبت
اسر : ماشى بس كلامنا ما خلاص
اياد : من نسبلى خلص
اسر بيمشى وهو مضيق واياد بيدخل اوضته وبيتفج بفتون اللى نساه انها هنا اصلا
اياد بحزن : معلش نسيتك . عموماً هو مشه استنى شويه وبعدين امشى . وبيروح على السرير ويرمى نفسه بتعب
فتون بتوتر : هو اى اللى كان بيحصل بره انا مفهمتش
اياد بتعب : فتون بجد مش ناقصك انتى كمان
فتون بتردد : هو انت بجد رفضتنى علشان كده
اياد بيتعدل : عايزه اى يافتون
فتون : عايزه اقولك لو دى أسبابك فأنا موافقه
اياد : انتى عارفه يعني اى سادى
فتون بتهز رأسها بمعنى اه
اياد : وموافقه . انتى اكيد مش طبيعيه
فتون : مش طبيعيه علشان عايز اكون معاك . اياد انا بحبك وانت عارف ده كويس
اياد : مش هينفع يا فتون اهلك مش هيرضو ومعاهم حق
فتون : لا ملهمش حق أنهم يقفوا فى وش سعادتي
اياد : مش يمكن ما تكونش سعادتك وهم شايفين الصح
فتون بهز رأسها ب لا : انا بكون مبسوطه بمجرد ما بسمع اسمك او اشوفك بس ما بالك بقى لو بقينا في بيت واحد
اياد بيسرح شويه و بيتخيل وتظهر ابتسامه بس بتختفى بسرعه بمجرد نزوله ارض الواقع
اياد بحنيه : طيب امشى دلوقتي علشان اتاخرتى وبعدين لنا كلام تانى
فتون بتقوم وهو بيقوم معاها
فتون : رايح فين
اياد : هوصلك لقبل البيت بشويه أو حتى بعد العماره بشويه
فتون بتبتسم وهو بينزل معاها ويوصلها لقبل البيت بشويه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري ادم بيكون جه من المهمه وكلهم قعدين مع بعض
معتز : اهو عمى جه اهو . نروح بقى لهم بليل
فتون وهى فى حضن بابها : ونبى يا بابا جوزه اله صدعنى
ادم : فى اى يالا مالك متتقل شويه
معتز : انا مش عايز اتقل انا عايز اتجوز
فيروز : يعني يابنى كنت عاقل اى اللى حصلك بس
جورى : الحب بقى
يحيى : معلش يا ادم عرف انك تعبان بس الوله صدعنى
معتز : معاد اى احنا مكلمنهم من سنه ومستنينك تجى علشان نقرأ الفاتحه
ادم بيضحك : سنه ده انا مسافر من كام يوم بس
يحيى : معلش بقى نروح بليل
اسر : ايوا تبع ابنك وسبنى انا . ما انا كمان عايز اتجوز
محمد : هو فى اى العيال دى مالها
ادم بهز كتفه : علمى علمك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
وفعلا بليل بيروحم عن محمد ويتفقوا على كل حاجه ويحددوا معاد الخطوبه وبيكون يوم الخميس اسر بيستغل الموقفة وبيقول أنه هو كمان هيعمل الفرح معاهم ببعترضوا شويه وبعد كده بيوافقوا بيكون معتز طائر من الفرحه وكمان مليكه وبتكون مكسوفه من نظرات معتز ليها. وبرغم من أن نور كانت رفضه لا أن هى أول ما تقبلت مع فيروز فضلوا يتكلموا كتير
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية انت نوري ) اسم الرواية