رواية عذاب الجحيم (كاملة جميع الفصول) حصريا عبر دليل الروايات بقلم مريم محمود
رواية عذاب الجحيم الفصل الثاني عشر 12
عذ"اب الجحيم
بارت 12
بقلمى/ مريم محمود
القائد: اظبط نفسك يا حضدرت الظابط
عمر بسرعه فاق لنفسه وعدل نفسه هو وجنى
عمر بتوتر: اناااا........ احم انا اسف جدا يا فندم
القائد: ركز فى شغلك يا حضدرت الظابط لأن فاهم دماغ الشباب
وبعد كده سبهم ومشى
جنى ضحكت: مبقتش جنى توتر لوحدى
عمر اتحرج لانه فعلا بأن عليه التوتر
عمر: المهم فطرتى
جنى: اه
عمر: طب كويس
جنى: عمتا حبه اعتزرلك مره تانيه لان باين عليك لسه زعلان
عمر: لا أنا مش زعلانه ولا حاجه أنا تمام اهو
جنى: تمام يا فندم
عمر ضحك: ايه يا فندم دى
جنى: عادى بعيشك جو الظابط وكده
عمر: ماشى يختى
عمر بقى مستغرب من نفسه ازاى فى لحظه مقدرش انو يقاوم جمال عينها اللى فعلا تسحر دى ونسى نفسه فى ثانيه
جنى: اللى واخد عقلك يا جامد
عمر فاق لنفسه: ايه اللى واخد عقلى
جنى: أنا اللى بسألك على فكره كنت سرحان فيه ايه
عمر: عادى أنا كده
جنى: مش معقول تكون سرحان بدون تفكير
عمر: لا انا فعلا على طول كده
جنى: تمام
ورجعو لتدريب مره تانيه بس التدريب اليوم ده كان صعب شويه على جنى فا لما خلصت كانت تعبانه جدا وقبلت يزن وهى مرهقه جدا
يزن: مالك
جنى: اليوم النهارده كان صعب
يزن: طب اوديكى لدكتور طيب
جنى: لا ده مجرد ارهاق وهبقى تمام متقلقش
يزن: طب أنا هفوت على الصيدليه اجبلك اى مسكن
جنى: لا متتعبش نفسك الموضوع مش مستاهل
يزن: ازاى يعنى ده باين عليكى انك تعبانه جدا
وبعد كده راحو جابه قمر من مكتب المدير كا العاده
وروحو اول ما روحو حتى مغيرتش هدومها رمت نفسها على الكنبه بدون وعى وفى ثانيه راحت فى النوم
يزن دخل غير هدومه وطلع لاقها نامت يزن نزل لمستواها وفضل باصص لملامحا اللى شبه الملايكه وغصب عنه لقى نفسه سرح فى جاملها ومبتسم وكان عايز يرفع أيده يلمس ملامحا بس تراجع وفاق لنفسه محبش يقلقها ويصحيها جاب مفرش وغطها وعشا قمر ودخل نام تانى يوم جنى صحيت وهى مصدعه جامد مكنتش قدره تقوم
وتعدلت بالعافيه وكان وقتها يزن بيحضر الفطار
وخرج عشان يشوفها صحيت ولا لا
يزن: مالك يا بنتى
جنى: مش قدره من الصداع صداع هيفرتك دماغى
يزن: طب خلاص بلاش نروح الكليه النهارده
جنى: لا مينفعش لازم نروح ده اول اسبوع ليا
يزن: لا مهو انتى تعبانه ومش هتستحملى اى تدريبات تانى فا خليكى النهارده وانا كمان هقعد معاكى واعملك اى اكل تكلى وحاجه سخنه تشربيها وهخرج اجبلك مسكن
جنى: لا شكرا يا يزن متعملش حاجه من دى أنا بس شويه وهبقى كويسه
جت تقوم مشيت خطوتين ورجليها مبقتش شيلها خلاص وكانت هتقع يزن على طول لحقها وسندها وبقى محوطها من وسطها وهى كانت بصالو وبس وهو رجع بيها لورا وقعدها على الكنبه مره تانيه
يزن: انتى لازم تكشفى ده استحاله يكون ارهاق بس
جنى: لا هبقى كويسه
يزن: بدون كلام كتير اعملى حسابك انك هتكشفى
جنى سكتت ومردتش لأن فعلا هى مكنتش قادره تتكلم ويزن حضر الفطار
وحتى مخلهاش تتحرك ودلها الفطار لحد عندها عشان متترحكش وتتعب تانى جنى بصتله وابتسمت: بجد انا متشكره على اللى بتعمله معيا ده يايزن
يزن: مافيش شكر على واجب ويلا افطرى
جنى ابتدت تفطر
جنى: يزن
يزن: نعم
جنى: تعالى افطر معيا بلاش تقعد على السفره
يزن ابتسم: بس كده حاضر
يزن فعلا راح وقعد جنبها وبقى بيفطر معاها وهى يعتبر طول الوقت كان عمال بيبصلها وبس مكنش بياكل وبعد كده هى خلصت فطار وكانت عايزه تغسل أيدها راح هو وقف عشان متقعش تانى وراحت غسلت أيدها وخرجت
يزن: يلا البسى عشان اوديكى لدكتور
جنى: خلاص ولله أنا بقيت كويسه
يزن: يلا يا جنى من غير كلام كتير
جنى: ولله بجد متتعبش نفسك أنا بقيت كويسه
يزن: يلا يا جنااا بقى اخلصى
جنى: ياعم قلتلك خلاص بقيت كويسه
يزن شدها من درعها ودخلها الأوضه وقفل عليها من بره: ولله ما انتى خارجه من هنا وغير انتى جهزه ونروح الدكتور
جنى: يزن متهزرش
يزن: مش بهزر وانا حلفت يلا عشر دقائق والقيقى جهزه
جنى ملقتش مخرج غير كده وفعلا جهزت وخبطت على الباب عشان يزن يفتحلها الباب وتخرج
يزن: ناس مبتجيش الا بالعين الحمره
جنى ضربته على كتفه بحنيه: ده انت رخم ياجدع
يزن ببتسامه سمجه: عارف
وبعد كده طلعو وركبوا تكسى وراحو العياده فضلو مستنين دورهم لحد ما اخيرا هتدخل تكشف وطبعا الدكتور سألها عن اللى حسه بيه وكده وابتدا انو يكشف عليها وبعد ما خلص وجه كلامو ليزن
الدكتور: هو انت خطبها
يزن بتوتر: احم اي...... ايوه تقدر تقول كده
جنى بصتله وهى مصدومه ليه يقول كده ما كان يقول اى حاجه تانيه
الدكتور: طب لو هى بتشتغل حاول تقعدها من الشغل لان عندها ارهاق زايد وكمان هى من ممكن تكون من الناس اللى نومها قليل فا ده هيتعبها اكتر ولازم تاكل كويس لان ضغطها واطى حاليا وانا هكتبلها على شويه مسكنات
وكتب المسكنات ويزن خد الروشته وابتسم وشكر الدكتور وخرج
يزن بضحك: يخربيتك من تانى يوم كليه وتعبتى
جنى: متتريقش عليا ياض
يزن ضحك اكتر: حاضر يابت
وجنى كانت مشيه عادى لحد ما جالها مكلمه من رقم غريب
جنى: الو
الشخص: بصى بقى يا حلوه أنا مرقبك كويس اوى وعارف انتى فين دلوقتى انتى تدينى الفلوس اللى معاكى لو عايزه تعيشى انتى واختك والسكر اللى معاكى ده مش هيحميكى منى سلاااااام
يتبع
•تابع الفصل التالي "رواية عذاب الجحيم" اضغط على اسم الرواية