رواية عذاب الجحيم (كاملة جميع الفصول) حصريا عبر دليل الروايات بقلم مريم محمود
رواية عذاب الجحيم الفصل الثامن 8
عذ"اب الجحيم
بارت 8
بقلمى/ مريم محمود
وجنى مازالت مبسوطه بس فرحتها مكملتش لان حتى من قبل ما يفتحه الباب اضرب عليهم نار من جميع الاتجاهات
يزن بسرعه حط قمر وجنى تحت دراعه ولف ورا البيت بسرعه وديما مع السلاح بتاعو احطياتى طلع المسدس وشال صمام الأمان ولسه يطلع جنى مسكت أيدى
جنى بدموع: انت رايح فين
يزن بعصبيه: ابعدى دلوقتى مش وقتك
جنى بخوف: يزن أنا خايفه عليك دول كتير اوى
يزن بعصبيه اكتر: قلتلك ابعدى
وبعد كده زق أيدها وطلع هو يشوف شغله وطبعا يزن الاول على دفعته واكيد محترف بقى يشوفى اى حته امان عشان يقف وراها
راح طارق اتكلم بصوت عالى: ولله لو فى النيابه يا جنى هجيبك هجيبك واللى حصل كان قرصه ودن
وجه لكلامه ليزن وضحك بصوت عالى: وانت بقى اللى هتحمها منى
يزن: مهو انت لو راجل مكنتش اتحميت فى رجلتك وجتلى
ووقتها باسم استغل الفرصة واختفى من وسطهم ومحدش من الجارد خد باله وطلع يجرى بقى يجرى بأسرع ما عنده واللى شفته وهو بيجرى جنى وبقت تكلم نفسها وقالت يا تره بيجرى ليه وقمر كانت بتعيط جامد وجنى خدتها فى حضنها عشان تطمنها
قمر بعياط: هما الناس هيخدوكى منى
جنى ضمها لحضنها اكتر: لا يا قلبى متخافيش
عند طارق ويزن
طارق: لا أنا راجل وغصب عن اللى جابك
يزن اتعصب لما قال كده: طب ما تجى وش لوش ونشوف رجولتك يا راجل وسيبك من رجلتك والسلاح
طارق لما يزن قال كده عرف انه هيتهزم: احم ت .......تمام
وبعد كده الجاله كلها شالت السلاح وركبه العربيه
طارق: مهما حصل محدش يدخل
محدش رد
طارق بعصبيه: متردو
كلهم فى صوت واحد: امرك يا باشا
وبعد كده طارق رمه سلاحه على الأرض هو ويزن وقربه من بعض وكل واحد وشه بقى فى وش التانى
يزن ابتسم: ايه ما تورينى الرجوله
طارق من غيله ادالو بونيا جامده بس يزن متحركش من مكانه ومسح الدم اللى نزل منه
يزن ابتسم: هو ده اللى ربنا قدرك عليه
يزن راح ضربه بروسيه على منخيره طبعا داخ ومنخيره جابت دم ويزن راح نزل ضرب فيه بالبونيات جامد وهو وقع على الأرض ووشه كله دم بسبب ضرب يزن ليه
راح يزن ضربه بالجل جامد فيه جنبه
يزن اتكلم بقرف: لما تحب تبقى راجل ابقى خليك اد كلمتك وجنى وحيات ابويا وامى أن فكرت تقربلها تانى انت اللى جنيت على نفسك انت والكتاكيت اللى معاك دول
واحد من الجارد نزل ورفع السلاح على يزن يزن فى لحظه طلع المسدس وداله طلقه فى كتفه ووجه المسدس لطارق وابتسم: طلعت راجل صح يا ابو الرجوله
وجه كلامه الجارد: شيله الكلب ده من هنا واحمدو ربنا أن سيبكه لحد دلوقتى بس يومكم قرب اوى
الجارد نزلت شالت طارق ودخله العربيه ومشيو
جنى طلعت من ورا البيت وكانت منهاره حرفيا خايفه يحصل حاجه ليزن بسببها وهو لحده قدهم واول ما شافت الدم على بوقه جريت عليه وحطت ايدى على وشها والدموع فى عينها: عملولك ايه انت كويس وايه الدم ده وبقت تحط أيدها على الدم وبقت تلوم نفسها انها جتله
يزن بجمود: أنا كويس يلا ندخل البيت
يزن دخلهم البيت وهى بقت تدور على قطن عشان تمسله الدم وتشوفه مالو لحد ما لقته ورحت وبقت تلمس وحشه بحنيه وهى دموعها سبقها وهى بتمسح الدم ويزن بقى يبص لملامحا وهى حزينه بقى مدايق جدا راح رفع أيده ومسح دموعها
يزن ابتسم: متعيطيش أنا كويس ولله
جنى: لا الغلط منى من الاول انى جتلك وعرض حياتك للخطر بسببى وكنت هتموت النهارده اهو بسببى أنا مستحقش ان واحد زيك يموت بسببى بجد انا اسفه وانا هطمن عليك وهروح المطار
يزن ضم حواجبه: مطار مطار ايه
جنى: أنا هسافر خلاص كفايه اللى حصلك لحد كده
يزن: وانا مش هخليكى تسفرى
جنى: ده ليه
يزن: اصل محتاجك
جنى بستغراب: محتاجنى فى ايه
يزن: انتى الوحيده اللى عارفه مكان طارق ورجالته وعرفه كل تحركاته وكل حاجه فا هتسعدينى كتير فا نخلص المهمه دى وابقى سفرى
جنى بحزن: اه تمام
ورجعت تانى تمسح الدم وخلصت بسرعه وقامت عشان تغسل أيدها وهو بقى مش عارف يعملها ايه عشان ترجع مبسوطه تانى مش حابب يشوفها وهى زعلانه كده
يزن: هتكلى
جنى: ولله أنا مش عايزه اكل أنا هدخل انام
ودخلت الاوضه وبقت منهاره حرفيا وبقت تحط أيدها على بقى عشان يزن ميسمعش صوتها هى بتعيط راح يزن حضر اكل بنفسه وخلى قمر تاكل
يزن ابتسم: مبسوطه وانتى معيا يا قمر
قمر: اكيد يا عمه
يزن: طب وايه اللى مخليكى مبسوطه
قمر: انك طيب اوى سيبك
يزن: بس كده
قمر: اه
يزن: ليه مشفتيش حد زاى يعنى
قمر بزعل: لا محدش كان طيب معيا كده غير جنى مع انى كنت بشوفها كل فين وفين بس كنت بفرح وحاليا فرحانه انى بقيت معها حتى المربيه اللى فى الملجأ كانت على طول تعملى بقسوه وانا مكنتش بتكلم
يزن زعل جدا وقام قعد جنبها وخدها فى حضنه
يزن: كملى اكل وانا هخرج اجبلك حاجه حلوه
قمر: لا متتعبش نفسك اللى جبته امبارح أنا مكلتش منه اصلا ولسه موجود
يزن بستغراب: ليه
قمر: مكنتش عايزه
يزن: طيب يا قلبى
وبعد كده يزن قام حضر اكل تانى وحطه على صنيه وخبط على باب اوضه جنى
جنى كانت مفكره قمر: ادخلى يا قمر
يزن فتح الباب: طب ينفع أنا ادخل
جنى سمعت صوته قامت اتعدلت ومسحت دموعها
يزن: ده على اساس انى مكنتش سمعك وانتى بتعيطى صح
وبعد كده قرب وحط الصنيه قدمها
يزن: يلا ناكل سوا
جنى: مليش نفس
يزن: طب مش واكل الا لما تاكلى وانا جعان بصراحه يرضيكى افضل جعان
جنى: لا كل انت بألف هنا
يزن: وانا قلت مش هاكل الا لما تكلى
جنى مردتش
يزن: طب ممكن افهم ايه اللى مزعلك دلوقتى
جنى: انى مبوظالك حياتك
يزن: ومين قال كده
جنى: هو ده اللى أنا شايفه
يزن: متشوفيش تانى بالله عليكى ويلا كلى عشان لو مكلتيش هرزع ام الصنيه دى فى وشك
جنى غصب عنها ضحكت
يزن: ايوه كده انا عايز الضحكه دى يلا بقى كلى
جنى ابتسمت وابتدت تاكل
عند طارق
طارق: يعنى ايه باسم اختفى
الجارد: معرفش أنا افتكرته فى عربيه الجارد التانيه بس ملقنهوش
طارق: يبقى مو"ته قرب لو اللى فى بالى صح
يتبع
•تابع الفصل التالي "رواية عذاب الجحيم" اضغط على اسم الرواية