رواية حب لا ينتهي (كاملة جميع الفصول) حصريا عبر دليل الروايات بقلم زينب رشدي
رواية حب لا ينتهي الفصل الرابع عشر 14
عمر بقلق: حصلها ايه
ديما براحه: اغمى عليها
منى بقلق: وده ليه
ديما: مقلقيش ي خالتو طبيعى بعد الانهيار بتاعها
منى ببكيه: بنتى بتروح منى
حبيب: جودى فين دلوقتى
عمر بغضب: حبستها لحد ما اصرف معاها
حبيب: متروحش عندها غير لما اختك تفوق وتروحلها على الاقل نعرف مين اللى عمل فيها كده ونجيب حقها واوعى تاذيها احنا منردش الاذى باذي
عمر بغضب: انت بتقول اي بابا انا اقتلها
حبيب: عمر متعليش صوتك واكيد مش هتروح في داهيه بسببها
عمر: اومال حضرتك عايزني اعملها اي
حبيب بحزن: هنصرف ونجيب حقكم بس بالاصول
فوقت بعد فتره بس المره دى كلهم كانوا حواليا
ديما: ساره انتى كويسه
ساره:.........
منى: ردى عليا ي بنتى
عمر بقلق: ساره ردى عليا في ايه
فضلت ساكته مش عايزه اتكلم عايزه اعيش فى صمت بس ودموع بتنزل منى بدون اى اراده
حبيب: ديما ي بنتى شوفيها فى ايه
ديما بقلق: مش عارفه ي اونكل ده سبب عضوى ولا هى رافضه تتكلم
عمر: قومي ي ساره هنروح مكان ممكن يريحك
منى بقلق: هتروحوا فين
عمر: هروح مكان اللى ضيعنا احنا الاتنين ونرجع حقنا عند جودى
فورا سماع اسمها بصيت لعمر وفضلت ابكى قربلى وحضنى
عمر: حببتى انتى ملكيش ذنب سواء اللى حصل معاكى او معايا انتى ضحيه وكلنا جنبك ووعد منى لهجيب حقك
قطع كلامنا دخول سيف بعد الاستاذان بصيت فى الارض
سيف: تتجوزيني يا ساره
بصتله بصدمه
قرب منى ورفع راسى قدام وشه
سيف: مش عايز راسك ابدا تبقي فى الارض فاهمه
ساره.:.........
سيف: ساره انا بحبك وعد منى هرجع حقك وهنتجوز كمان
ساره:.........
سيف انا عارف ان مشيت وسبتك امبارح ومكنتش اقصد ولا تفتكري ان بعتك كل الموضوع ان كنت مصدوم من اللي حصل ومكنتش مصدق قد ايه انك تعبتي ف حياتك وبعدك عننا
كنت بسمع الكلام ده ومبسوطه بس مكنتش قدره اتكلم
سيف بقلق: عمر هى مش بترد ليه
ديما: الظاهر انها اختارت الصمت ومتكلمش تانى
سيف بصدمه: انتى تقصدى ايه ساره ردى عليا حبيبتى متقلقنيش وتوجعى قلبى زياده
ديما: بس ي سيف متتعبهاش
عمر: يلا ي ساره
سيف بقلق: هتروح بيها على فين وهي تعبانه كده
عمر: هروح اجيب حقها هنروح ل جودى
سيف: لا ي عمر اخر مره كانت هتموت في ايدك
عمر بغضب: تموت ولا تغور في ستين داهيه
سيف: متهمنيش هي بس اللى يعهمنى انتوا لازم تتحاسب وانت معلكش حاجه
حبيب: بالظبك ي سيف
عمر: يعنى عايز اي
سيف: هي دلوقتي اكيد تعبانه لان نروح ونكشف عليها ونعلجها كمان ونحافظ على البيبى
عمر: انت اتجننت
سيف: لا متجننتش لازم تبقى زي الفل عشان لما نبلغ عنها ميبقاش علينا حاجه ونسبت ان الطفل مش ابنك
حبيب: عين العقل ي سيف
ديما: ساكته ليه ي ساره
شاورت ل ديما تقرب منى وقولتلها حاجه
ديما باحراج: احم طيب معلش ي اونكل ساره عايز تريح اعصابها شويه وعشان كده هخدها البيت معايا
منى: اناى بتقولى اي ي ساره
ديما: ي طنط هي عندها حق دلوقتي وخصوصا انها مش حابه تتكلم مع جودى
عمر: حبيبتى جودى مش هتقرب منك وعد
سيف: ساره اتكلمى
ديما: سبوها براحتها
حبيب: يلا بينا برا وسبوها ترتاح
_______________________
عارف في ناس كتير هتستغرب بس والله بحبها بس انا اتصدمت عشان كده مقدرتش اعمل ايه ردت فعل هتقولوا ايه اتغير هقولكم وقت ما فاقت ساره كنت بكلم سلوى اطمن عليها وسمعت كل اللى قالته اتصدمت من حالتها وان موقفتش معاها وهربت زي ما كنت بقول انها هربت منى مش كفايه ومقفتش معاها فى مشكلتها لما روحت وشوفت حالتها ووشها اللى دبل كانه بقالها سنين فى الحزن وصوتها اللى مش قادر أسمعه حسيت ان ده كله بسببى ليه مقولتلهاش ان جودى كانت بتحاول معايا كان ممكن بعدت عنها قبل كل ده ليه لما سمعت الخبر مختهاش فى حضنى طمنتها ان جنبها ايوه كان فى جويا بركان خوفت اطلعه عليها عشان كده بعدت بس لما شوفتها كده ندمت ان بعدت وحسيت ان جبان مش هي اللى استحملت كل ده وقررت ان هجيب حقها واضايقت انها مش راضيه تتكلم غير مع ديما وعايزه تمشى وتسيب البيت خرجت انا وعمى وعمر
حبيب بعصبيه: اهدى
عمر: ادي انتوا عايزين اختى تتفضح مكنش هي مضايقه اننا احنا عرفنا لا مستحيل ادخل اختى محكمه وتتبهدل
سيف: بصي ي عمر انت عارف ساره مهمه عندى ازاى وبحبها اكتر من نفسي وفي نار في قلبى دلوقتي بس اكيد مش هروح اضرب جودى واضيع نفسي وحق ساره بسبب تهورى
عمر: قول اللى عندك
سيف بغضب: هقولك.......
•تابع الفصل التالي "رواية حب لا ينتهي" اضغط على اسم الرواية