رواية تزوجتها غصبا كاملة بقلم هيا رحيم عبر مدونة دليل الروايات
رواية تزوجتها غصبا الفصل الثامن 8
روح : يلا بينا .
يونس : يلا بينا على فين انا مش هتحرك من هنا غير لما افهم انتى ريحه فين انا هنزل اصلى فى الجامع انتى بقى هتروحى فين .
روح : انا هاجى معاك نروح نصلى فى جامع عمرو بن العاص بقالى كتير ما روحتوش .
يونس : مش هنلحق نروح فاضل نصف ساعه على الفجر .
روح بتأكيد ونظرات ترجى و برائه : هنلحق ان شاء الله الشوارع دلوقتى بتبقى فاضيه خالص يلا بقى لو سمحت .
يونس : هو ايه الى انتى بتلبسيها ديه .
روح : ديه بيشه بدبسها فى الطارحه و بغطى بيها وشى عمله زى الشاشه بتخلينى اشوف منها بس ما حدش يعرف يشوفنى كويس اه والبس النظاره بقى عشان كده الرؤيه هتبقى صعبه عليا اوى .
يونس : طيب ما دام هى مش بتخليكى تشوفى كويس ما تلبسيهاش .
روح بتغير الموضوع : انا جهزت يالا بينا عشان نلحق الفجر .
اول ما نزلنا و ركبنا العربيه رفعت البيشه من على وشها بقت تبص لكل حاجه بسعاده وابتسامه انا اول مره اشفها على وشها طلعت ايدها من شباك العربيه زى ما تكون عايزه تطير ،فعلا الشوارع فاضيه و ريقه اول ما وصلنا الجامع نزلت البيشه تانى و الحمد لله لحقنا الفجر خلصنا صلاه و اول ما ركبنا العربيه عشان نروح .
روح بابتسامه: ايه رائيك بقى اخرجك خروجه تحفه .
يونس : ماشى هاه عايزه تروحى فين .
روح : كورنيش التحرير .
وصلنا الكورنيش الجو كان هادى عدد الناس قليل جدا و الجو كان حلو نسمه الهواء بتاعه الفجريه فى الصيف بيبقى ليها طعم تانى فضلنا و قفين شويه فى صمت بنتأمل جمال النيل و الهدوء فى الاول كانت مغطيه وشها بس بعد شويه لما حست ان عدد الناس قليل رفعت البيشه كان على وشها ابتسامه جميله بيتهيقلى انى هفضل حابب اشوف الابتسامه ديه طول عمري …
روح بهدوء و أبتسامه : احلى منظر ممكن تشوفه النيل وقت الفجريه وشروق الشمس … عارف انا والبت سعاد بنحب نيجى هنا كتير كنا بنيجى احنا وكبده و ناهد مراته بس من ساعت بقى ما ولدت استاذ مؤمن ماعرفناش نيجى .
يونس : انا اول مره اعرف ان كبده متجوز و مخلف .
روح : اه كبده عنده مرمر و مؤمن امبراطوريه ميم الوحيده الى فلتت منهم هى ناهد .
يونس : هو كبده اسمه الحقيقى ايه .
روح : اسمه محمد و امه هى الى طلعت عليه اسم كبده عشان كانت وهى حامل فيه بتتوحم على الكبده وبقى اسم الشهره بتاعه .
يونس : امال ولعه اسمه ايه .
روح : ولعه اه من ولعه ده كرسه اسمه هادى وهو مش هادى خالص هو عنده 11سنه بس جبار هو و سعاد على طول مسكين خناق بعض عارف انا فكره فى مره كنت بعمل كيك لسعاد كان نفسها فيه من فتره وكان فى شويه حجات نقصه بعتنا لولعه عشان يجبها و فضلنا مستنينه الاستاذ جه بعد ساعه اتارى البيه كان بيلعب كوره مع العيال صحابه و ياريته جاب الحاجه لا ده كمان نسيها سعتها كنت بمسك سعاد و بحوشها عنه بالعافيه وبابا يزعق فيها وانا ازعق و نقولها ده عيل وهى لا حياه لمن تنادى مصممه تعوره و مهديتش غير لما خربشته فى دراعه .
يونس : ياه للدرجه دي.
روح : اه هما الاتنين صعبين مع بعض و على طول بابا بيعاقبهم بسبب خناقهم انت عارف يمكن انا معنديش اخوات ولا ليه صحاب بس ربنا رزقنى ب سعاد و ناهد و ولعه و كبده دول عندى اكتر من الاخوات .
يونس : ربنا يخليهملك بس هو انتى ليه مش عندك صحاب من المدرسه او الجامعه .
روح : انا بقول بقى يلا نروح عشان الشمس خلاص بتطلع و الدنيا ابتدت تتزحم ويلا كمان عشان نلحق عم سحاب قبل الزحمه .
يونس : استنى مين عم سحاب ده .
روح تعالى بس وانا هوديك ………….
روح : وصلنا ادى عم سحاب بيعمل احلى فول ممكن تاكله من على عربيه فول .
وفعلا كان فول عم سحاب احلى فول ممكن تكله عم سحاب طلع يعرفها و بيعزها هى و العصابه بتعتها زى ما هو مسميهم خلصنا اكل و قمنا نروحنا كانت خلاص الشمس طلعت و الدنيا باقت زحمه وانا كنت خلاص عايز انام اول ما دخلنا الشقه دخلت جرى غيرت هدومى و رميت نفسى على السرير و روحت فى النوم و بيتهيقلى ان روح عملت نفس الى انا عملته و مافقتش غير على صوت روح وهى بتقولى لو ما صحتش هصوت فى ودانك بس الحمد لله فتحت عينى قبل ما تصوت الواحد مش ناقص سرعه قمت وصليت الظهر و نزلت اشوف العمال الى جم الحى و بدايه الشغل فيه واطمنت على كل حاجه ورجعت وقدينا باقى اليوم فى تجهيز حاجه السفر و اخيرا وصلنا شرم الشيخ . روحنا الفندق وكان عمى مجهز كل حاجه كان حاجز لنا غرفه مخصصه لشهر العسل كنا و صلين شرم الساعه 1.30 و عقبال ما روحنا الفندق و استقرينا فى الاوضه كان الفجر اذن صلينا و نمنا على طول من تعب اليوم .
يونس : صباح الخير ولا اقلك مساء الخير قومى يالا الساعه بقت 2.30 .
روح : صباح النور انت صحيت امتى .
يونس : من ساعتين كده .
روح : اممم فطرت .
يونس : يعنى شربت قهوه و اكلت فاكهه .
روح : انا جعانه ابعت هات فطار .
يونس : خلاص معاد الغداء فضله نصف ساعه يعنى عقبال ما تقومى يكون المعاد جه و نروح ناكل فى صاله الاكل .
روح بتوتر : ايه لاء انا مش هروح اكل فى صاله الاكل انت ابعت هات الاكل هنا .
يونس : سئلتهم و قالوا ما ينفعش وبعدين فين المشكله ما نروح عادى وبعدين هو احنا جين هنا عشان نقضى الوقت فى الاوضه .
روح ببعض من العصبيه و التوتر: انت عارف انى مش بحب الزحمه و صاله الاكل هتبقى زحمه جدا ومش هعرف اكل وانا مش عرفه ازاى بابا يغلط الغلطه ديه و مينبهش عليهم قبل ما يحجز ما كل مره بينبه على الفندق الى ريحينه ان الاكل ينزل الغرفه .
يونس : انا مش فاهم انتى ايه المشكله بالنسبالك .
روح بعصبيه : انا هقلك ايه المشكله مجرد ما هنزل صاله الاكل كل الى فى الصاله هيبص عليا و يبتدى بقى الهمس و اللمز يشتغل .
يونس : و هيتكلموا عليكى ليه او هينتبهولك ليه .
روح بعصبيه: تانى هنتكلم فى الموضوع ده تانى قلتلك ان اغلب الناس مش بتحب الغريب عنهم و اغلب الناس شيفانى انا والى زيي شئ مخيف و شئ مريض و شئ معدى انت ما شفتش نظرات الموظفين فى المطار كانت عمله ازاى ليا ولا مضيفه الطياره .. مع ان احنا ناس عادين زينا زيهم بالظبط بس ربنا خلقنا فينا عيب چينى عندنا نقص فى سبغه الجسم يعنى مش زنبنا عشان يتعملوا معنا كأننا صنف مختلف عنهم ارجوك انا تعبت ومش هقعد كل مره اشرحلك نفس الموضوع عايز تقول انى بكره الناس اه بكرهم انا شفت منهم الى يخلينى اعمل كده واكتر ارجوك يا تروح تجيل الاكل نكله هنا يا مانتغداش أحسن.
بعد ما خلصت كلام قامت دخلت الحمام و رزعت الباب ورها انا بجد مش عارف اعمل معها ايه و ايه حكايه عقدتها من الناس ديه و مدام هى مش بتحب الزحمه و الناس و الخروج جابتنا هنا ليه .
…………………………….
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية تزوجتها غصبا ) اسم الرواية