رواية ام البنات كاملة بقلم اسراة محمد عبر مدونة دليل الروايات
رواية ام البنات الفصل الثالث عشر 13
وكانوا قاعدين كلهم زيدان وسهر ومشيره واحمد وسمير والعيال
زيدان : بمناسبه ان كلنا متجمعين كده انا عندي ليكم خبر
سهر : خير يا بابا
سمير : خير يا عمي
مشيره : حلو ولا وحش
زيدان : حلو اوي
احمد : طب قول شوقتنا
زيدان : سهر جالها عريس
كلهم بصوا لبعض بصدمه مشيره
قالت : ايوه بقي هيبقي عندنا عروسه
سهر : مين اللي قال اني عايزه اتجوز
زيدان : اقعدي معاه وشوفيه لو معجبكيش خلاص متوافقيش
سهر : هو اصلا واعي انه بيتقدم لواحده عندها 3 بنات
سمير : فيها اي يعني لما يكون معاكي 3 بنات
سهر بعصبيه : في انها مسؤوليه وهو لو اتحمل في الاول مش هيتحمل بعد كده لأنهم مش عياله
سمير مصدوم بس اتكلم بهدوء
وقال : بس انا شايف عكس اللي انتي بتقوليه ده
سهر :بتقول كده بس عشان انت مش في مكاني ومش حاسس بيا
سمير : انا رأيي من رأي عمو شوفيه وبعد كده احكمي
احمد : وانا كمان مأيد رأيهم
سهر بعصبيه : يا جماعه افهموا انا بس مش عايزه اتجوز عشان معايا 3 بنات
زيدان : اومال مش عايزه تتجوزي لي وانتي لسه صغيره
سهر : مش عايزه اتجوز عشان مبقاش عندي امان لأي راجل بعد اللي حصلي من اياد ومامته فقدت الثقه في كل الرجاله
احمد : بس صوابعك مش زيها بعضها
مشيره : صح يعني ممكن هو يكون كويس ويتقبل ظروفك للآخر ويكون العوض عن اللي حصلك
سهر : لا مش مقتنعه باللي انتوا بتقولوا ده
زيدان : طب عشان خاطر بابا اقعدي معاه مره وشوفي تفكيره وطريقة كلامه عجبك نكمل معجبكيش خلاص مش هغصبك علي حاجه
سهر : يا بابا
قاطعها زيدان : بقولك عشان خاطري ولا مليش خاطر عندك
سهر بقلة حيلة : عشان خاطرك يا بابا هقابله بس لازم يكون عنده فكره اني مطلقه ومعايا 3 بنات
زيدان : هو عارف وموافق عليكي بالبنات
مشيره : طب قولنا بقي عرفها منين وشافها فين
زيدان : واحد معرفه شافها معايا اكتر من مره وطلبها مني
احمد : عنده قد اي
زيدان : مش فاكر اوي بس تقريباً 37 أو 38
سهر : كان متجوز قبل كده
زيدان : لا
سهر : انت متأكد يا بابا انه اتقدملي بمزاجه
زيدان : انتي بتشكي فيا ولا اي
سهر : اصل غريبه انه متجوزش لحد دلوقتي ويوم ما يفكر
يتجوز يتجوز واحده مطلقه ومعاها 3 بنات
زيدان : القلب وما يريد بقي
سهر بتريقه : اه القلب وما يريد طيب
سمير : طب استأذن انا عشان الوقت اتأخر ويارب اسمع اخبار حلوه قريب
احمد كان مستغرب رد فعل سمير وقام وراه
احمد : استني يا سمير
سمير : نعم
احمد : انت مش زعلان ان في حد متقدملها وممكن توافق عليه
سمير : وازعل ليه
احمد : يمكن عشان بتحبها
سمير : عشان بحبها اتمنلها السعاده حتي لو مع غيري
احمد : انت مقتنع باللي انت بتقوله ده
سمير : اه ونكمل بكره عشان محدش يسمع
وسابه ونزل
وزيدان وسهر اخدوا البنات وراحوا شقتهم
مشيره : واضح اوي ان صاحبك بيحبها زي ما قولتلي
احمد : انا فعلا مش عارف هو عمل كده لي وازاي وافق انها تقعد مع حد تاني ويمكن توافق عليه
مشيره : عشان مش بيحبها
احمد : لما قومت وراه قالي عشان بحبها اتمنلها السعاده حتي لو مع غيري
مشيره : ده اي كلام المفروض يتقدملها الاول ويشوف رد فعلها اي ولو رفضت يبقي يقول كده مش يقول كده من غير ما ياخد خطوه
احمد : حقيقي انا مستغربه
مشيره : في حل تاني
احمد : اي هو
مشيره : انه بيحبها بس خايف يتحمل مسؤولية العيال
احمد : ما انتي شايفه انه كل ما يجي بيجيب حاجات قد كده للعيال كلها يبقي ازاي مش عايز يتحمل مسؤولية
مشيره : الهدايا اللي بيجيبها حاجه وانهم يبقوا مسؤولين منه دي حاجه تانيه
احمد : معتقدش اللي انتي بتقوليه ده ممكن يكون في حاجه تانيه هي اللي منعته
مشيره : حاجه زي اي
احمد : ممكن مامته او باباه موافقوش مثلا عشان كده رجع في قراره
مشيره : لو بيحبها بجد هيعمل المستحيل عشان يتجوزها
احمد : هقعد معاه بكره واشوف اي الحكايه
مشيره : وياريت تفهمه انه لو مش هياخد خطوه يبقي يقلل زيارات ولو سألك لي قوله احنا كنا موافقين علي الزيارات عشان تقربوا من بعض دلوقتي انت مش عايزها يبقي هتيجي لي
احمد : مينفعش اقوله كده
مشيره : ليه
احمد : سهر لما بتقولك انا جايه بيتك رغم ان شقتها جنبنا بتقوليلها لا مينفعش تيجي
مشيره : لا
احمد : نفس الموضوع لما سمير يقولي انا جاي مش هقدر أقوله لا بس ساعتها هخليكي انتي تروحي تقعدي مع سهر وساعتها بقي لما يلاقي الموضوع اتكرر هو من نفسه هيبطل يجي
مشيره : فكره برضو
احمد : يلا بقي ننام عشان شغلي الصبح
مشيره : يلا
عند سهر
قاعده بتكلم نفسها : يعني انا احساسي كان صح انه بيحبني طب لما هو بيحبني متكلمش ليه ومعترضش علي العريس اللي جاي ده كان بيشجعني اني اقابله واقعد معاه انا مبقتش فاهمه حاجه
وفضلت تفكر لحد ما نامت
تاني يوم
صحيت حضرت فطار وسابته لحد ما باباها يصحي
وجهزت ونزلت وهي مقرره تتجاهل سمير وتعامله برسميه
راحت الشغل
اول ما دخلت شافت سمير
سمير بابتسامة : صباح الفل
سهر : صباح النور يا استاذ سمير
سمير : اي استاذ سمير دي مش اتفقنا نشيل الألقاب واحنا لوحدنا
سهر بهدوء : اولاً احنا مش لوحدنا احنا في مطعم وحوالينا ناس ثانياً حضرتك مديري وانا شغاله عندك يعني لازم اكلمك كده يا استاذ سمير
سمير فهم انها مش عايزه تتكلم معاه بس قال يسبها براحتها
وقال : خلاص يا مدام سهر اتفضلي علي شغلك
سهر : تمام
وسابته ومشيت
وفي نص اليوم
احمد راح لسمير
سمير : احمد باشا اتفضل
احمد : انا عايزك في موضوع
سمير : طب قول ازيك قول عامل اي مش عايزك في موضوع
احمد : ازيك عامل اي عايزك في موضوع
سمير : بقت كده ماشي على العموم انا عارف انت عايز اي
احمد : طب اتكلم
سمير : معنديش غير اللي قولته امبارح
احمد : انت كداب
سمير : لا مش كداب
احمد : مبقتش تحبها ولا مش عايز تشيل مسؤلية البنات ولا اي بالظبط
سمير : والله مش كده خالص
احمد : طب مامتك او باباك اعترضوا انها مطلقه ومعاها عيال
سمير : لا
احمد بعصبيه : اومال اي
سمير : قولتلك امبارح عشان بحبها اتمنلها السعاده حتي لو مش معايا
احمد : بس انت معملتش حاجه عشان تقول كده
سمير : خلاص بقي يا احمد
احمد : ما هو خلاص فعلا
وسابه ومشي
سمير لنفسه : انا عارف انك مش هتعدي الموضوع كده بس اعمل اي
خلص اليوم
وروحت سهر
حضرت الغدا واتغدت هي وابوها ومشيره والعيال
وبعد الغدا
مشيره عملت شاي وقعدوا يشربوه وهما بيتكلموا
زيدان : صحيح انا كلمت العريس واتفقنا انه هيجي يوم الجمعه
سهر : لسه بدري علي الجمعه لما يجي وقتها
زيدان : بدري اي دي كمان يومين
سهر : انت قصدك الجمعه بتاعت الاسبوع ده
زيدان : اه
سهر : انت عايز تخلص مني ولا اي
سهر : عشان السرعه اللي انت بتتفق بيها دي
زيدان : عشان لو موافقتيش يشوف حياته بسرعه
سهر : والله
زيدان : اه والله
سهر : طيب
مر يومين من غير احداث
وجه يوم الجمعه وقت مقابلة العريس
العريس جه وزيدان استقبله ورحب بيه وقعد يتكلم معاه شويه وبعدين نده علي سهر
سهر كانت متوتره ومش عايزه تخرج بس خرجت
قدمت العصير وهي عنيها في الارض وقعدت شويه
وبعدين
زيدان قال : هسيبكم شويه تتكلموا
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية ام البنات ) اسم الرواية