رواية هو مين ده (كاملة جميع الفصول) حصريا عبر دليل الروايات بقلم اسماء الطبلاوي
رواية هو مين ده الفصل الثالث 3
الفصل ال3
(على السرير فى اوضة نسمه كانت ممده ونايمه وهو قاعد جمبها وبيحسس على شعرها وهى نايمه..
راكان: كان نفسى افضل جمبك اطول وقت ممكن بس أنا لازم امشي حالا بس هجيلك ياروحي هخلص الاجتماع ده و هرجعلك ارتاحى انتى لحد ما ارجع..
(خلص راكان كلامه و اتبخر من جمب نسمه فجأه وفضلت لوحدها فى الاوضه طلعت ام فاروق تانى ومدت ايدها من الشراعه بتاعت الباب وفتحت ودخلت معاها الاكل..
ام فاروق: نسمه انتى فين يا ضنايا بقالك اربع ساعات نايمه كفايه كده عشان تعرفى تنامى بليل.. انتى يا بت اصحى يلا..
ام فاروق ملقتش رد من نسمه دخلت تبص عليها في الاوضه لقتها نايمه عالسرير و وشها اصفر.. راحت قعدت جمبها..
ام فاروق: بت يا نسمه اصحى بقى بقينا المغرب.. قومى كلى يلا واللقمه سخنه..
مردتش نسمه عليها بردوا قلقت ام فاروق عليها وبدأت تهز فيها..
ام فاروق: نسمه.. فوقى يا بنتى... مالك يا بت... يا لهوى البت مبتصحاش...
قامت ام فاروق جابت كوباية مايه ورجعت غرقت وش نسمه بيها فاقت نسمه وهى مفزوعه..
نسمه: عاااااااا الحقونى عفريت.. عفريت من السجل المدنى.. الحقونى..
ام فاروق: الله يخربيتك فزعتينى الاهى تتسرعى يا بعيدة... ايه يا بنتى فى ايه.. عفريت ايه ده اللى انتى ماسكه فى سيرته و هبلتينى بيه حرام عليكي خلتينى قطعت الخلف..
نسمه: وهو انتى يختى لسه فيكى حيل لخلفه ما كفايه نصيبه واحده خلفتيها هيبقوا اتنين..
أم فاروق: هو انتى كان مغمى عليكى وقايمه تقلى ادبك عليا وانا اللى جيبالك محشى وملوخيه وفراخ وشوربه كمان..
نسمه: جبتى لمون مع الشوربه..
ام فاروق: اه جبت يا ضنايا... يووووه انتى فى ايه ولا فى ايه... قوليلى كان مالك وايه اللى دهولك كده.. حصل ايه لما أنا نزلت..
افتكرت نسمه اللى حصل على طول و قامت قعدت مخضوضه..
نسمه: هو فين... مشى ولا لسه هنا طمنينى والنبى مشى ولا لسه قاعد بره..
ام فاروق: هو مين ده... مفيش حد هنا غيرى أنا وانتى وبس.. واما طلعت لقيتك عالسرير كده ومغمى عليكى..
نسمه: سرير ايه.. احنا كنا بنتكلم بره فى الصاله و اغمى عليا فى الصاله ايه اللى جابنى هنا... عشان تصدقينى إن فى عفريت..
ام فاروق: كنتى بتتكلمى مع مين فى الصاله يختى..
نسمه: مع العفريت يا وليه... ده عفريت من السجل المدني... عارف كل حاجه عنى وفضل يقولى بتحبى كذا و بتكرهى كذا وامك كانت بتقولك كذا ده عارف حاجات أنا مش عرفاها عنى.. أنا مرعوبه يا ام فاروق لا يرجع تانى..
ام فاروق: يا عينى يا بنتى دنتى باين عليكى اتجننتى يا نسمه يا خسارتك يا زينة بنات الحارة.. خدى يختى كلى يمكن دى تخاريف جووع..
حطت ام فاروق الصنيه على رجلين نسمه..
نسمه: هاتى يا ام فاروق اما اكل يختى احسن ما اكلك انتى... أنا ما اتجننتش والله أنا كنت شيفاه زى منا شيفاكى كده..
فجأه ظهر راكان تانى قدام الدولاب راحت نسمه مفزوعه ومطيره صنية الاكل و لصدمة ام فاروق الصنيه موقعتش عالارض و لقتها طايرة فى الهوا ورجعت تانى على رجلين نسمه.. وقفت ام فاروق تصرخ و هى بتجرى..
أم فاروق: لا إله إلا الله.. يا لهوووووى امنت بالله عفريت.... عفريت يا ناس... اشتاتا اشتوت اللهم احفظنا.
نسمه: استنى يا ام فاروق.. اه يا جبانه متسبنيش لوحدي..
خرجت ام فاروق تجرى وقفلت باب الشقه وراها وقعد راكان جمب نسمه عالسرير وبدأ ياخد من الاكل و يأكلها وهى متجمده مكانها..
راكان بحب: هتاكلى اول وتشبعى وبعدين هقولك كل حاجه عاوزة تعرفيها من غير خوف ولا صريخ و صويت مش انتى عاوزة تعرفى أنا مين..
نسمه: ااه.
راكان: وعاوزة تعرفى أنا بعمل ايه هنا..
نسمه: ااه..
راكان: و عاوزة تعرفي انا عرفت كل حاجه عنك ازاى..
نسمه: ااه وكمان..
راكان قاطعها: و عاوزة تعرفى كنت بعمل ايه فى البراد صح..
نسمه: ااه..
كان راكان بيقول كل ده وهو بيأكلها لحد ما خلصت الاكل كله و شال الصنيه بايده بعيد وقرب منها وباس راسها وقال..
راكان: أنا هعرفك كل حاجه ياقلبي.. بس مش عاوزك تخافى ولا تتفزعى منى تانى أبداً مفهوم..
نسمه: مفهوم..
( فجأه اختفى راكان من جمب نسمه و ظهر على كرسي تانى بعيد فى الاوضه..
راكان: شوفتى أنا عملت ايه... ده ما يخلكيش تعرفى أنا ابقى ايه..
نسمه بهبل: بتتحرك بسرعه صح.. زى الراجل اللى بيجي فى افلام الاجانب..
اختفى راكان تانى وظهر قدامها بالظبط وبصلها..
راكان: بصى يا نسمه هقولك الكلام كله مره واحده وحاولى تستوعبيه و أنا معاكى لو فى اى حاجه مفهمتهاش قوليلى تمام..
نسمه: تمام قول وأنا هحاول افهم..
راكان: أنا الأمير راكان ابن الملك شهبير ملك من ملوك الجان السفلى والوريث للحكم بعد والدى.. من يوم ما انتى اتولدتى وأنا عشقتك يا نسمه وعشت معاكى حياتك كلها خطوة بخطوة حاجات كتير اوى انا اعرفها عنك انتى نفسك نستيها... أنا بحبك من اول يوم ليكى عالارض.. أنا جتلك عشان شفت الناس عينها عليكى على طول و أنا بكره ان حد يبصلك و بغضب من نظراتهم فقررت انى اعرفك بوجودى و احميكى زى ما كنت بحميكى طول عمرك بس ابقى جمبك ونتجوز.. أنا كنت فى البراد لانى كنت حابب افاجأك بس واضح انها كانت مفاجأة مش حلوة... وعاوزك تعرفى حاجة مهمه ايا كان قرارك بالرفض ليا او القبول أنا كده ولا كده موجود ومش هسيبك وامشى... عرفتى بقى أنا ابقى مين..
نسمه بغباء: لا... انت مين.
اتعصب راكان جدا وحاول يخفى غضبه عنها..
راكان: أنا جن يا نسمه أنا أمير من امراء الجن فهمتى ولا لسه..
بصتله نسمه وهى مش مستوعبه حاجه وضحكت فجأه بهستريا..
نسمه: ههههههههه انت ايه يا اخويا هههههه انت جن ودى حساسيه ولا ايه هههههههه هو انت عاوزنى اصدق اللى انت بتقوله ده بجد.. يا نهار اسود هموت من الضحك هههههه..
فجأه زعق راكان بصوت عالى جدا هز البيت من قوته..
راكان: نسسسمه.. أنا مش بهزر أنا بتكلم بجد و عاوز قرارك دلوقتي.. هتيجي معايا تحت ولا نعيش أنا وانتى فوق الأرض..
حست نسمه إن الموضوع بجد و وقتها خافت وقعدت تعيط..
نسمه: يا لهووووى😭😭يعني انت عفريت بجد..
راكان: طيب انتى بتعيطى ليه دلوقتي فهمينى..
نسمه: عشان انت طلعت عفريت وانت مزز كده وحلو وقمر.. وكمان بتزعقلى وبشخط فيا وأنا غلبانه... وعاوز تنزلنى عند العفاريت اصحابك تحت..
راكان: أنا مش عفريت أنا جن فى فرق كبير... وبعدين ياقلبي أنا مش قصدي ازعقلك.. أنا بس كنت بفهمك وكمان لو انتى مش عاوزة تنزلى تحت مفيش مشكله نعيش سوا هنا وأنا هضحى بكل حاجه عشانك المهم ابقى جمبك وبس..
بصتله نسمه برقه وهى مش مصدقه إن ده عفريت وبيحبها بوسامته دى رفعت ايدها وقربتها من وشه وبصتله..
نسمه: هو أنا لو لمستك هتحول عفريته ولا هتحرق..
ضحك راكان بقوة وهو بيمسك ايدها يحطها على وشه..
راكان: هههههه هو أنا عندى عدوة يعنى ايه هتتحولى.. انتى تلمسينى فى اى وقت انتى عشقى وهتبقى مراتى يا نسمه..
اتخضت نسمه من كلمة مراتى وقامت وقفت وهو قام وراها..
نسمه: مراتك يعني مراتك بجد..
راكان: امال بهزار... اكيد مراتى بجد أنا بحبك يا نسمه وعاوز اكمل عمرى معاكى.
حست نسمه بوشها بيسخن وضحكت بفرحه بشكل تلقائى اول مرة حد يقولها كلام حلو كده ويوم ما تسمعه يبقى من جن..
نسمه: هو أنا لو رفضت هتقتلنى..
راكان: ايه اللى بتقوليه ده... انتى لو رفضتى دلوقتي هفضل جمبك لحد ما تحبينى وهتحبينى يعنى اكيد مش هسيبك بس بردوا مش هأذيكى ياقلبى..
نسمه: طيب أنا موافقه غلى وجودك جمبى بس مش عاوزة اشوف اى حاجه من الحاجات المرعبه اللى بنسمع عنها دى وكمان متخوفنيش و اظهرلى بشكلك. ده على طول.. ومتجبرنيش على حاجه لحد ما اقرر هنتجوز و هحبك ولا لأ..
راكان: وأنا موافق.. بس لو شفتك بتهزرى مع راجل ولا راجل بيهزر معاكى هفرمه وهعاقبك.. أنا بغيرر ومقدرش اتحمل حد يقرب منك انتى فاهمه..
نسمه: فاهمه.. امشي بقى دلوقتي عشان انزل شغلى..
راكان: أنا مبمشيش واسيبك و ساعة ما تحتاجينى هتلاقينى.. وبالمناسبه أنا اسمى راكان احفظيه..
نسمه: راكان... حلو حفظته.
راكان: يلا البسى و غطى شعرك كويس عشان ما اغضبش وانا غضبى وحش..
(انصرف راكان و نسمه بعد ما كانت بتتظاهر بالقوة قعدت عالسرير وهى مرعوبه وبتترعش..
نسمه: يا لهووووى جن وبيحبنى وعاوز يتجوزنى... اعمل ايه فى المصيبه د بس يا ربى..
(وتحت فى محل شعبان جنزيرة كان قاعد و بيشرب سيجارة ومعاه واحد صاحبه اسمه رجب..
شعبان: اهى البت دى مجننانى.. وبنام واصحى احلم بيها.. بس مش عاوزة تيجى سكه ومش طيقانى وأنا عارف ان ايدها طويله ولسانها اطول ولو قربتلها هتجرسنى فى الحارة..
رجب: طيب ايه رأيك لما تكسر مناخيرها عشان تشوف ان ملهاش غير المعلم شعبان وتجيلك جرى و تقولك الحقنى يا معلم.
شعبان بلهفه: ازاى يا رجب قولى اعمل ايه وانا اعمله.. دبرنى يا صاحبى..
رجب: دى سبها عليا أنا... الفجر والناس كلها نايمه هاخد معايا جوز رجاله و جركن بنزين و نولعلها فى دكانها وهى لما تلاقى إن المكان اللى كان بيصرف عليها ومعيشها برنسيسه راح هتجرى عليك وتقولك فى عرضك يا معلم...
شعبان: يخربيت دماغك ياض يا رجب.. تفكير أبلسه بصحيح... خلاص أنا موافق هتنفذ امتى المطلوب.
رجب: الليله وحياتك يا معلم و كل اللى تأمر بيه هيتنفذ بس ايدك على فلوس الرجاله اللى هتنفذ..
شعبان: دنتى عيل جشع.. مفيش حاجه تعملها كده بالحب..
رجب: حب ايه اللى انت جاى تقول عليه يا معلم هات يلا قبضنى عشان اتوكل أنا..
مد شعبان ايده فى جيبه و خرج مبلغ كبير و اداه لرجب..
شعبان: اتفضل على الله يشبعوك... بس بقولك ايه.. أنا عاوز الدكان ده كوم تراب مش عاوزها حتى يبقى عندها فرصه تصلح انت فاهم..
رجب: هخليه تلم باقى الدكان من عالارض بالمأشه يا معلم هههههههه.
(مشى رجب وساب شعبان بعد ما اتفقوا هيعملوا ايه.... بس تحت عند الملك شهبير كان الوضع متوتر و راكان واقف قدام والده وهو غضبان..
راكان: عظمتك أنا عمرى ما كسرتلك أمر ولا خالفت كلامك بس أنا بحبها وانت عارف.. وكفايه انى معملتش اى رد فعل لما خلتوها فقدت وعيها واحنا بنتكلم المرة اللى فاتت عشان الاجتماع..
شهبير بغضب: انت كمان كنت عاوز تبدى أى رد فعل عشان نبهتك لميعاد الإجتماع..
راكان: مش قصدي عليك عظمتك لانك ما نفذتش ده بنفسك و عارف إن حد تانى نفذ بس أنا مش هسمح بده يحصل مره تانيه..
شهبير: انت بتملى عليا اوامر يا راكان..
راكان: العفو جلالتك بس أنا مش عاوزك تثق اوى فى حارث هو مش بيحبك زى ما هو مبين خد حذرك منه..
شهبير: يعني مصمم على علاقتك بالانسيه دى.
راكان: ومعنديش كلام تانى اقوله يا عظمتك... واتمنى متقفش ضدى... لانى مش هقف غير معاها.
شهبير: بالشكل ده هتطرد من العشيرة.. ومش هتكون مؤهل إنك تمسك الحكم بعدى..
راكان: مش عاوز حكم و موافق اتطرد انا لما اخترتها كنت عارف ان كل ده هيحصل ومفرقش معايا... أنا بس عاوز تمنياتك بالتوفيق ليا..
شهبير: انت كده بتخلينى عاجز يا راكان لانى مش قادر اكسر قلبك وفى نفس الوقت عارف إنك هتبقى منبوذ من بنى جنسك هنا..
راكان: مش مهم... وعاوزك تعرف انى حتى لو اتطردت من العشيرة و اتنبذت انى هفضل موجود فى اى وقت تحتاجنى فيه وعمرى ما هتخلى عنك..
شهبير: وأنا هاخد بنصحتك وهاخد حذرى من حارث لان قوتك لان قوتك تخليك تعرف اللى حواليك اكتر منى.. اتمنالك التوفيق يا ابنى..
راكان: وانا اتمنالك امتداد العمر يا عظمتك..
(انتهى الكلام بين راكان و ابوه... وفى شقة من شقق شعبان جنزيرة عند واحده من زوجاته كانت قاعده بتتكلم مع امها فى التليفون...
سنيه: مش مبطل لف يا امه ورا البت نسمه وهيموت ويتجوزها... راجل ناقص وعينه فارغه..
امها: ما تمليها انتى يختى.. ما انتى لو ماليه عينه من الاول مكنش اتجوز عليكى اتنين يا خايبه..
سنيه: هو انا يا امه كل ما اكلمك تسمى بدنى بالكلام كده مفيش مرة تجبرى بخاطرى..
امها: ما هو من خوفى عليكى يا روح امك... بس هقولك ايه ماةهو راجل طفس.
سنيه: اما انتى عارفه انه راجل طفس بتبهدلينى ليه... ده بدل ما تقوليلي اعمل ايه معاه..
امها: أنا هقولك تعملى ايه بس تنفذيه بالحرف الواحد مفهوم..
(وفى وقت الفجر قدام دكان نسمه كان واقف رجب ومعاه رجالته ومعاهم جركن البنزين ومختلفين عالفلوس..
سعد: انت هتاكل حقنا يا معلم رجب ما تطلع كمان 200ج هو اللى احنا بنعمله ده سهل دى جنايه.
رجب: وبتعملها ليه يا حنين لما هى جنايه هو أنتوا جايين هنا و تتخانقوا عالفلوس..
ذكى: ما انت اللى بخيل و ايدك ناشفه علينا يا رجب فكها شويه و الكل يتراضى وبلاش تاكل لوحدك..
رجب: وطى صوتك انت وهو خلينا نخلص وبعدين نتفاهم بكره عالقهوة..
(قفل رجب الكلام معاهم و مسك جركن البنزين و فضاه كله على محل نسمه و رجع لورا شويه و ولع عود كبريت ورماه... بس مفيش نار..
رجب: ايه ده... النار مولعتش ليه..
ذكى: يمكن الكبريت مبلول..
رجب: مبلول ازاى ما هو ولع قدامك اهو..
(مسك عود تانى و تالت و رابع و يولع و يرمى.. ومفيش فايده.. لحد ما رجب لقى ايد بتضربه على قفاه راح مصرخ..
رجب: عااااااااا ايه ده اعوذ بالله من الشيطان الرجيم..
•تابع الفصل التالي "رواية هو مين ده" اضغط على اسم الرواية