رواية احبك يا بنت عمي (كاملة جميع الفصول) حصريا عبر دليل الروايات بقلم ملك ايمن
رواية احبك يا بنت عمي الفصل الخامس 5
*البــ( 5 )ــارت*
بعد الغدا
محمد,,,مى تعالى معايا المكتب عاوزك
مى,,حاضر
بعد ما مشيو للمكتب
هبه,,,ماما هو عاوزها فى ايه
ليلى ,,,مش عارفه
هبه ,,انا ابتديت اقلق دى حلوه اوى ياماما وعمو محمد مهتم بيها ليكون بيخطط يجوزها مازن
ليلى,,,محدش هيتجوز مازن غيرك والبت دى انا هشفلها صرفه
فى المكتب
محمد,,,بصى يامى انا عاوزك تعتبرينى زى ابوكى اى حاجه تعوزيها تطلبيها منى فاهمه اى حاجه متتكسفيش
مى,,,حاضر ياعمو
محمد,,, شوفى هتفضى امتا عشان اخدك واشتريلك عربيه
مى,,,لالا عربية ايه
محمد,,, انت من عيلة القاضى مش هتروحى الكليه كده
مى,,,بس انا مش بعرف اسوق وبصراحه بخاف
محمد,,,خلاص هخلى السواق يوصلك ويجيبك
مى,,,ربنا يخليك ياعمو
محمد,,,, ده اقل حاجه يابنتى انا مش بديكى حاجه من عندى ده حقك وحق اخويا الله يرحمه
مى,,,الله يرحمه
محمد حط ايده فى جيبه وطلع فلوس خدى يامى
مى,,,لا ياعمو انا معايا
محمد,,مفيش حاجه اسم لا ودى زياده ووقت مايخلصو تطلبى منى
مى,,بس
محمد,,,مفيش بس فيه بنت تقول لابوها لا
مى,,,ابتدت تعيط
محمد,,,, لالالا ليه الدموع دى طيب
مى,,,انت حنين اوى ياعمو زى بابا بالظبط
محمد,,,ابوكى ده كان ابنى مش بس اخويا , وانتى شبه بالظبط وبتفكرينى بيه
مى,,,, حضنت عمها ربنا يخليك ليا
محمد,,,ويخليكى ياحبيبتى
مى,,طيب استأزنك ياعمو هروح ارتب اوضتى
محمد,,,اتفضلى
مى قعدت ترتب اوضتها وكلمت منار وامها وطمنتهم عليها
الساعه 12 باليل رجع مازن وكان طالع اوضته
محمد,,,مازن تعاله هنا
مازن,,بابا انت لسه صاحى
محمد,,,اه مستنيك
مازن,,,خير فيه حاجه
محمد,,,ايه اخرك ؟
مازن,,,كان عندى شغل
محمد,,,شغل ولا متعمد عشان مش تسلم على بنت عمك
مازن,,,,سكت
محمد,,,,,يبنى دى بنت عمك يعنى من بعدى هى الى ليك من عيلتك
مازن,,,بعد الشر عليك يابابا
محمد,,,,ربنا يهديك يامازن , تصبح على خير
مازن,,,وانت من اهله
مازن وهو طالع السلم هى مين دى الى تبقأ من عيلتى دى عيلة امها كانو خدامين هنا
دخل مازن اوضته ونام
الصبح
الكل على السفره بيفطر
محمد بينده على ام حسن
ام حسن,,,,نعم ياباش مهندس
محمد,,,فين مى
ام حسن ,,,لسه نايمه
ليلى,,,, ايه قلة الذؤق دى اذاى لسه نايمه
محمد,,,اولا الساعه لسه 8 ثانيا البنت جايه من سفر اكيد تعبانه ثالثا هى معندهاش كليه دى فى اجازه لكن احنا كلنا عندنا شغل يبقأ تنام براحتها
ليلى فى سرها,,,, من اولها بدافع عنها
محمد,,,خلاص يا ام حسن اما تصحا مي هانم قوليلها لو احتاجت حاجه ترن عليا
ام حسن,,,حاضر يابيه
مازن,,,هانم !!
محمد,,,اه هانم وست الهوانم دى مى احمد القاضى بنت اكبر عيلة فى القاهره
مازن,,,انا شبعت بعد ازنكم هروح الشغل
هبه,,خدنى معاك
مازن,,ليه وعربيتك
هبه,,معرفش مالها مش شغاله
مازن,,طيب يله
مازن ,,,بعد ازنك يابابا
محمد,,اتفضل انا شويه وهحصلك
خرج مازن وهبه وطبعا عربية هبه ولا كانت عطلانه ولا حاجه دى حجه عشان تخرج مع مازن
ليلى,,,انت مدلعها اوى على فكره
محمد,,,مين ؟
ليلى,,,,مى
محمد وماله تدلع براحتها ده اقل حاجه
ليلى,,,اقل حاجه اذاى
محمد,,, مى عايشه فى ورث ابوها يعنى محدش بيديها حاجه من عنده
ليلى,,,ورث ابوها اذاى اذا كان عمى حرم ابوها من الورث
محمد قام وهو متعصب,,, انا مليش دعوه ببابا انا كنت ضد قراره ده اصلا ودى الحاجه الوحيده الى بقيتلى من ريحة اخويا وانا مستحيل اسيبها واى حد هيزعلها هو الى هيزعل
ليلى,,,قصدك ايه
محمد,,,,الى فهمتيه , انا ماشى
وخرج من الفيله وراح على الشغل
ليلى,,لنفسها ,الله الله ياست مى جايه تخربيلى كل الى كنت بخططله ,انا هوريكى انتى وعمك
بعد ساعه صحيت مى ونازله من على السلم
مى,,,صباح الخير ياداده
ام حسن,,,صباح النور يادكتوره
مى,,,ايه دكتوره دى انا مش قولت قوليلى مى بس
ام حسن,,, حاضر ياست مى
مى,,,,هههههههه برضو ست مفيش فايده فيكى,,امال فين الناس الى عايشه هنا
ام حسن,,, محمد بيه وسى مازن وست هبه راحو الشغل وست ليلى راحت النادى
مى,,,هى هبه بتشتغل ايه
ام حسن,,,معاهم فى الشركه
مى,,,اها
ام حسن اه الباش مهندس محمد قالى اقولك لو عوزتى حاجه رنى عليه
مى,,,ربنا يخليك ليا ياعمى
ام حسن ,,,اجهزلك الفطار
مى,,لا انا مليش نفس هخرج اتمشا شويه
ام حسن تتمشى فين انتى مش عارفه حاجه هنا
مى ,,,شفت جنينة اطفال بعد شارعين من هنا هلف شوى وارجع
ام حسن ,,,,طيب زى ماتحبى
فى الشركه
مازن قاعد مع صاحبه وزميله فى الشغل اسامه بيناقشو مشروع وكانت السكرتيره داخله بالقهوه
مازن وقف فجأه وهو بيشرح لاسامه حاجه فى المشروع ومخدش باله من السكرتيره فأندلقت القهوه على كل هدومه
مازن,,,اى ده انتى اتعميتى
السكرتيره,,,اسفه يافندم حضرتك الى وقفت فجأه
مازن,,,اطلعى برا انتى مرفوده
السكرتيره طلعت وهى بتعيط
اسامه,,,ايه يامازن مالك متعصب ليه مش مستاهله
•تابع الفصل التالي "رواية احبك يا بنت عمي" اضغط على اسم الرواية