رواية تمارا (كاملة جميع الفصول) حصريا عبر دليل الروايات بقلم مريم احمد
رواية تمارا الفصل الحادي عشر 11
اييييه!!!!
زين بإستغراب.. مالك؟؟
ادهم بعصبيه... انت ايييه الي عملتوا داا انت عارف انت نيلت ايييه
زين قال بحده: صوتك..!
ادهم... صوتي ايييه دلوقتي فووق البت ذنبها ايه؟؟ دي طفلة!!!!
رد عليه زين بسخريه: ذنبها ايه؟ ههه بقولك ايه يا ادهم انا مهما اقولك مش هتحس بيا اصلا ف علي ايه بقي ملڪش انت دعوة بحاجه
ادهم قام وقف بغضب و قاله...معاك حق انا اصلا معرفش انا بتڪلم مع انسان مريض زيك ليه
و سابه و مشي وسط دوامة افڪاره و هل فعلا هو اتسرع لما قتل تمارا؟؟ بس في ثانيه نفض الافڪار دي من دماغه و اقنع نفسه انه جاب حق ابنه و فضل يخطط للخطوة الجايه و ازاي هيجيب حق داليا
_____________________
بعد ڪام يوم
خليل... ايه يا الهام
بصتله الهام و مردتش
خليل بإستغراب: في ايه ما تردي عليا و تڪلمسني زس م بڪلمك
بصلته الهام و قالت بحقد... بحسدك
اتفاجئ خليل و قالها... ايه دا!!!!!
الهام... ايه مش مصدق؟؟ اصل مفيش انسان طبيعي زيك ڪدا بصراحه
خليل بإستغراب اڪبر... مالك يا الهام في ايه ما توضحي ڪلامك!!!
قامت الهام وقفت بغضب: يا بجاحتك يا اخي انت ايه الهدوء الي انت في دههه!!!! بنتك ميته مبقلهاش ڪام يوم و انت قاعد ولا علي بالك عااادي
قام خليل وقف و قال بصدمه... قصدك ايه بڪلامك ده
الهام: معرفش بس ملهاش غير مبرر واحد يا خليل
رد عليها خليل بإرتباك: و الي هو ايه
سڪتت الهام شويه و بعدين قالت... انت الي قتلت مالك و داليا
اتعصب خليل و قالها...انتي بتخرفي بتقووولي ايييه!!
الهام بشك اڪبر: طب افهم ايه من عصبيتك دي!!!
خليل: انتي ازاااي تفڪري ڪدا يا الهام....
بس اتصدم خليل لما سمع الفازه وقعت اتڪسرت و لاقه ملك واقفه
_____________________
_هي فين تمارا يا ماما انا بقالي ڪتير مشوفتهاش
بصتلها جميله بحزن و قالت... هي تعبانه يا نور عشان ڪدا مش بتيجي
نور بزعل: طب تعالي نروح نشوفها
معرفتش جميله تقولها ايه و سڪتت
اڪدت حلا علي ڪلامها و هي بتقول... ايوا يا ماما تعالي نروح نشوفها
بصتلها نور بصدمه: اييييه دههه
اتخضوا و جميله قالتها....مالك يا نور!!
ردت عليها بفرحه و هي بتروح لحلا... انتي بقيتي تحبي تمارا يا حلاا
ضحڪت حلا و قالتلها...ايوااا و لما تخف و تيجي هنبقي صحاب ڪمان
فرحت جميله بتغيير حلا بس زعلت تاني لما افتڪرت تمارا و انها خلاص ماتت سبتهم يتڪلموا و يهزروا و قامت هي خرجت
نزلت الجنينه و قعدت لوحدها و هي بتفڪر هتعمل ايه بعدها بشويه لاقت سامر جيه
قامت جميله وقفت...بحزن و هي مستنيه تسمع نفس ڪلام ڪل يوم تاني
راحلها سامر و سڪت شويه و بعدين قالها...فڪرتي؟؟
سڪتت جميله و معرفتش تقوله ايه
ڪمل سامر ڪلامه و قالها بضيق: هو انتي فاهمه انتي بتعملي ايه؟؟؟ لأخر مره يا جميله لو سمحتي هاتي المفتاح
ردت جميلة بسرعه... لا لا يا سامر
اتعصب سامر و قالها: انتي عاااارفه انتي بتعملي ايييه... انتي ڪدا بتتستري علي مجرم دي ليها عقوووبه فوووقي
قالتله جميلة بدموع... انت ازااي ڪدا دا ابوك!! و اخواتك الي جوا دول مفڪرتش فيهم لييي!!
سامر: فڪرت....بس انتي يا تري بقي فڪرتي في حق الطفله؟؟ ذنبهااا اييي دي طفلة ووملهاش ذنب في اي حاااجه
سڪتت جميلة و فضلت تعيط
سامر.. انتي حره بس مترجعيش بقي تندمي
و سابها و مشي
______________________
خليل بصدمه.. ملك!!
ملك بإستغراب..اه ملك. مالڪوا؟؟؟؟
خليل بتوتر.. ايه يا ملك في حاجه ولا ايه؟
ملك.. لا هيڪون في ايه يعني... و بعدين بصت علي الفازه و قالت بتوتر: ووو و انا خارجه من الاوضة خبطت في الفازه وقعت غصب عني و اتڪسرت.. اانا... انا اسفه معلش
رحتلها الهام و حضنتها؛: لا يا حبيبتي مفيش حاجه فداڪي
خليل.. انا هخرج اجيب حاجه و راجع تاني
فضلت الهام بصاله و متڪلمتش
ملك بخبث: اوڪيه يا بابا
خرج خليل و ملك استنت شويه و بعدين قامت
الهام... رايحه فين يا ملك
ملك و هي ماشيه... مفيش هروح اقول لبابا يجيبلي معاه حاجه
و خرجت بسرعه للجنينه.... فضلت تدور عليه ف ڪل مڪان بس ملقتهوش
بعد ما يأست لاقت سامر ماشي و بيلتفت حواليه يتأڪد ان مفيش حد شايفه
جريت بسرعه استخبت و هي مستغربه في ايه!! و بعدين مشيت وراه و استغربت لما لاقت خليل ڪمان موجود بس اتصدمت لما سمعت ڪلام سامر
سامر... متقلقش تمارا لسه عايشه
•تابع الفصل التالي "رواية تمارا" اضغط على اسم الرواية