رواية جميلة الجزء الثاني 2 الفصل الرابع عشر 14
الحلقه ال ١٤
بقلم / الشيماء محمد احمد
شيموووووو
قربت ومسكت الايلينر وبدئت تحط لسالي وتحاول تظبطه كويس ومره واحده بصتلها وراحت بالفرشه ملخبطه وشها كلها ومسكتها من شعرها
جميله : انتي متخيله ان انا هرسملك عنيكي يا زباله انتي .. هو انتو فاكريني شغاله تحت امركم ولا خدامه هنا .. فوقوا انا مهندسه آد الدنيا ..
ميس بتتكلم : ايه رأيك يا جميله .. جميله ( علت صوتها ) جميييييله
فاقت جميله من افكارها وبصت لميس : نعم
ميس : بقولك ظبطي ده علشان حاسه ان العين دي ارفع شويه !!
جميله : لحظه .. اهو .. تمام !
سالي بصت للمرايه : جميل جدا .. تسلم ايدك
ميس : خلاص روحي انتي جميله
جميله ابتسمت ونزلت بسرعه وطلعت الجنينه بس بدال ما تروح ناحيه الحفله جريت بعيد خالص .. بعيد وسط الظلمه .. فضلت تجري كتير لحد ما حست انها بعدت وبعدها وقفت جنب شجره وعيطت .. ومن صوت عياطها محستش باللي متابعها وماشي وراها لحد ما اتفاجئت اول ما اتكلم
فهد : بتعيطي كده ليه !!
جميله اتفاجئت بيه اولا وبعدها مسحت دموعها ومعرفتش تقول ايه ...
فهد : سألتك سؤال
جميله زعقت :واحنا هنا مش في الشركه ولا انت هنا مديري
فهد وقف قصادها تماما وايديه في جيوبه
فهد : مين ضايقك !
جميله : محدش ضايقني .. عندي صداع مش اكتر .. ايه عمرك ما تعبت للدرجه دي ولا نسيت لما اتخبطت في دماغك كان شكلك ازاي !
فهد : يعني ده مجرد صداع !
جميله : ايوه ما تشغلش نفسك ارجع لعروستك ..
فهد : عروستي !! غريبه قوي الكلمه دي !!
جميله : غريبه ليه مش هيا النهارده عروستك
فهد ماردش عليها وسكت وبص للقمر
جميله بصت للقمر الكامل فوقهم واخدت نفس طويل وغمضت عنيها وبعد ما فتحتهم لقت فهد باصصلها قوي ومركز معاها بس تجاهلته
فهد : بتقولي ايه للقمر ؟ ولا هو بيقولك ايه !
جميله : دي حاجه خاصه بيني وبينه ما تدخلش انت فيها
فهد : ايه رأيك في الاغنيه اللي شغلها الدي جي ؟؟
جميله : اغنيه الراجل اللي هداها للدكتوره مراته !!
فهد : ايوه هيا
جميله ابتسمت : يا بختها بحب جوزها ليها ! كل البنات هنا بيحسدوها علي حبها ..
فهد : ما يمكن بيمثل ؟
جميله بهجوم : انت شفت او حسيت ان ده تمثيل ولا علشان انت ما بتحسش اصلا فاكر الناس كلها زيك !
فهد : طيب ليه الغلط ده بقي !
جميله : لمجرد ان انت انسان مستفز
فهد مسكها من ايدها جامد من عند معصمها وشدها عليه قوي وهيا بتحاول تشد ايدها بس هو صخر قدامها
جميله : وبعدين سيب ايدي
فهد : وبعدين معاكي انتي ؟ هاه ! شويه تقولي خبيثون وشويه مستفز وشويه ما بتحسش واخرتها ايه معاكي ! كل ده ليه؟
جميله بصدق : هو انت بتحس يا فهد
فهد الطريقه اللي نطقت بيها اسمه كان نفسه يصرخ ويقولها انه مش بس بيحس ده بيتوجع يمكن زيها واكتر كمان .. بس مره واحده ساب ايدها : لا ما بحسش .. اخوكي كان بيدور عليكي روحيله
عطاها ظهره ووقف وهي فضلت شويه باصه لظهره .....
قربت وحطت ايدها علي كتفه ونطقت : فهد
بصلها كتير وهيا بصاله ومره واحده حط ايديه في وسطها وشدها ليه وباسها .. مره بعد مره بعد مره مش قادر يقف او يبعد عنها .. وفجأه فاقت من تخيلاتها
•تابع الفصل التالي "رواية جميلة 2" اضغط على اسم الرواية