Ads by Google X

رواية عذراء في الحب الفصل الثاني 2 - بقلم جروح لا تنتهي

الصفحة الرئيسية

 رواية عذراء في الحب الفصل الثاني 2

وصلو القصر 
مرام بغيظ : من ميتا الرجاله بتشيل العيال يا واد عمتى
عائشه بتوتر: انا اسفه بس وبتاخد جود 
جواد بغيظ: مفيهاش حاجه ان اشيل عيله صغيرة وثانيا الكل بيشيل العيال يا بنت خالى بس احنا معندناش عيال نشيلها 
مراد بدموع مصطنعه : بتعايرنى بتعايرنى يا جواد انى مجبتلكش العيل اللى نفسك فيه 
خلف : بكفياكوا حديت ماسخ يلا عالغدا 
قعدوا وبيتغدو وجواد بيسرق نظرات لجود كل شوى وكل ما يبصلها تضحكله وعائشه ملاحظه دة 
مرام : وانتى مطلقه من ميتا وليه 
عائشه شنقت وبتكح : كح كح 
حنين : اشربى يا حبيبتى وبصت لمرام اعتقد دى حياه شخصيه محدش يدخل فيها مش اكدة يا مرات اخوى 
جواد : حنين اتكلمى زين 
مرام بمكر: كنا عنطمن بس مش قصدنا حاجه 
هنيه : خلاص يا ولاد كملوا وكل 
بعد الغداء 
عائشه : طب انا هستأذن عشان هروح انضف المكان اللى هقعد فيه
جواد : احم انا كلمت واحدة جت نضفتها ليكى 
مرام بغيظ: ومن امته دة ان شاء الله 
جواد بغضب: مرام احكى زين  
مرام : انا طالعه يا عمه 
عائشه بتوتر: طب انا همشى انا عن اذنكوا 
محسن : انا هوصلك 
عائشه : ملوش لازوم 
جواد : استنى انا هوصلك لانى عايز اشوف الاسطبل بالمرة 
خلف : روخى يا بتى ديرى بالك على حالك لو عوزتى اى حاجه الغفير عنديكى يجبلك اللى عايزاه 
عائشه ببسمه : شكرا لحضرتك بجد 
خلف ببسمه: ماتقوليش الحكى دة عاد انتى زى بتى 
جواد : يلا 
وصلوا المزرعه 
عائشه : شكرا لحضرتك 
جواد من غير ما يبصلها : العفو 
عائشه دخلت وبدأت تظبط الدنيا عندها ولقت مونه فالبيت 
عائشه : المونه دى ان شاء الله هتكفينى كام يوم 
صباح يوم جديد فالمزرعه 
الباب بيخبط 
عائشه فتحت : اتفضلى 
روحيه : ازيك يا ست الدكتورة انا بشتغل عن الست حنين وهنيه هما بعتونى اخد الست الصغيرة عشان تروحى شغلك 
عائشه : اه حنين كلمتنى دقيقه هجهزهالك 
بعد مدة عائشه راحت المزرعه 
عائشه : تمام التطعيمات لازم تكون جاهزة عشان اديهملهم 
سيد : حاضر يا دكتورة 
عائشه : تمام وعايزة كمان حد ينضف تحتيهم لان الوساخه اللى تحتيهم ممكن تجبلهم امراض كتير
سيد : ماشى حاضر من عيونى 
عائشه : يسلموا يا عم سيد الا قلى يا عم سيد هو مين اللى شغال فالارض دة 
سيد: دا جواد بيه 
عائشه بنظرة اعجاب : جواد بيه 
سيد : ايوة هو اللى بيشتغل بايدة فالارض ويد بيد مع العمال 
عائشه : طب عن اذنك 
عائشه راحت عندة وماشيه 
جواد بيمسح عرقه لقاها جيه عليه 
جواد بغضب : لسه هيزعق فيها لقاها وقعت فالطين طلع يجرى عليها 
جواد : انتى اى جابك هنا 
عائشه بزعل طفولى: كنت عايزة اتفرج عالارض بس وقعت عااااااا
جواد ببسمه داخليه على طفولتها : هاتى يدك 
شدها وقومها 
جواد : مينفعش تيجى هنا هنا فى رجاله كتير بتشتغل ما ينفعش تيجى وسطيهم 
عائشه لسه هتتكلم سمعت صوت سيد 
سيد: الحق يا جواد بيه الفرسه عتولد 
جواد بخضه : بتقول اى انا جى 
عائشه : استنى جيه معاك 
وراحوا عند الفرسه 
جواد : وضع الفرس مقلوب 
سيد: هى لو فضل اكدة هتموت 
عائشه : عن اذنكوا بس وبتزيح جواد
جواد: هتعملى اى 
عائشه بفخر : هعمل شغلى 
بعد مدة 
جواد : كيف عملتيها 
عائشه بتعب : شغلى بس لو ماسعدتنيش ان اشد الفرس انا اللى هتشفط 
سيد : ضحك 
جواد بضحك : طب اوعى 
عائشه : مينفعش شد معايا بس 
جواد وعائشه : شدوا بعزمهم ووقعوا والفرس وقع عليهم 
عائشه : هو يوم منيل من الاول
جواد بضحك: شكرا 
عائشه ببسمه لابتسامته : بتضحك عشان الفرسه ولدت 
جواد بلا وعى : بضحك عشانك 
عائشه : عشانى 
جواد وعى للى قاله : احم اتفضلى روحى غيرى هدومك اللى اتوسخت دى ويلا نروح عشان الجماعه اكيد مستنيينا عالغدا 
عائشه : حاضر


  •تابع الفصل التالي "رواية عذراء في الحب" اضغط على اسم الرواية 

google-playkhamsatmostaqltradent