رواية عذراء في الحب الفصل الرابع 4
الفصل الرابع
عذراء_فالحب
معاذ : اى الحكايه يا جواد
جواد بتوتر: حكايه اى
معاذ: متكدبش على انا شفت لهفتك عليها ونظراتك ليها فى حاجه غريبه فى اى
جواد بتنهيدة تعب: فى انى شكلى حبيتها
معاذ بصدمه : اى بتقول اى
جواد : اللى سمعته
معاذ بفرحه داخليه مأظهرهاش:انت تعرف عنها اى عشان تحبها يا جواد
جواد: مش عايز اعرف حاجه
معاذ: ومرام
جواد : معاذ مش عايز افكر فأى حاجه دلوقتى
معاذ: يمكن اعجاب يا جواد انت بتحب مرام
جواد : لا انا اول مرة احس بالشعور دة عايزها جنبى عايزة تضلها تتكلم وانا اسمعها مش عايز صوتها يختفى عايزها قدامى اعيونى دايما
معاذ: انت واخد وعد من مرتك يا جواد متنساش الوعد
الممرضه خرجت : المريضه بتفوق تقدر تتدخلها
جواد دخل قبل ماتكمل كلامها
عائشه بتعب والم وهى بتفوق : جواد جواد
جواد ببسمه انو اول حاجه نطقتها اسمه: انا هنا
عائشه: بنتى يا جواد
جواد : متخفيش فالحفظ والصون
عائشه بدموع : كنت خايفه خايفه متجيش يا جواد
جواد ببسمه : لا متعيطيش انا هنا جنبك ومعاكى بس اى اللى وداكى هناك
عائشه بتعب: فى حد جه قلى ان العجل تعبان ورحت بس قفل الباب عليا من برة وانا كملت بدموع ناديت كتير محدش رد عليا
جواد بغضب؛ اسمه اى
عائشه: نعيم قالى اسمه نعيم
جواد :مفيش حد بيشتغل عندنا اسمه نعيم بس هجيبه لو تحت الارض هجيبه وبص عليها لقاها نامت مشى ايدة على وشها وخرج برة
معاذ: عامله اى
جواد بشرود بخير
معاذ: فى اى مالك
جواد: فى حاجه غريبه
معاذ باستغراب: غريبه ازاى
جواد : ها مفيش روح انت وانا هبقى هنا
معاذ : جواد الناس كلها عارفاك هيبقى منظرك اى باى صفه هتفضل موجود
جواد بغضب: معاذ معيزش كتر حكى امشى انت وملكش دعوة بالناس
******************************
مرت عدة ايام بوجود عائشه بالمستشفى وتقرب جواد منها ومن غيرة مرام
فمنزل القناوى
جواد بصوت عالى: امى يا امى حنين
هنيه: ايوة يبنى ها حمدالله عالسلامه يا بتى
حنين بفرحه: عيوش وحشتينى يا روحى عامله اى
عائشه بتعب: بخير
جواد : جهزتوا الاوضه اللى قلتلكوا عليها
مرام بغضب: اوضه اى
جواد : الدكتورة هتقعد كام يوم هنا لخد ما تبقى تمام
مرام بغضب: عتقولى اى يا جواد
عائشه : والله انا قلت لجواد ان ملوش لزوم بس
مرام بغضب: جواد اكدة اى اللى بيحصل يا جواد
جواد بغضب: مرام اى الحكى اللى بتحكيه دة انتى واعيه للى عتقوليه
مرام بغضب: له واعيه وواعيه كومان انت من ساعت مجت الهانم وانت اتشقلب حالك له وكومان مرضتش تسيبها وضليت معاها فى اى اللى حكايه يا واد عمتى
خلف: اهدى يا بتى مش وقت الحديد دة
مرام بدموع مصطنعه: امال ميته يا عمى ميته الحكى لما بيت يتخرب
جواد راح عندها وعنيه بطلع شرار ومسكها من دراعها وخدها : تعالى معايا
هنيه : بالراحه يا ولدى
حنين : تعالى يا حبيبتى ارتاحى
عائشه : لا يا حنين عشان خاطرى ودينى البيت اللى قاعدة فيه
حنين : لا يا عيشه جواد يخرب الدنيا
عائشه : عشان خاطرى لو سمحتى محسن ممكن تودينى صدقونى هكون مرتاحه ورضا هتفضل معايا
خلف: يا بتى ميصحش
عائشه بدموع: عشان خاطرى يا بابا الحاج لو سمحت نفذوا رغبتى
خلف بتنهيدة : ماشى يا بتى اللى يريحك خدها يا محسن وانتى يا روحيه خدى جود وشوفى طلباتها ووصى رضا وعاودى
روحيه : حاضر يا حاج
محسن: يلا
*************######
عند جواد دخل الاوضه وزاحها وقعها عالسرير
جواد بغضب: انتى اتعديتى حدودك كليتها وانا ساكتلك
مرام بغضب: انا انا برضك اللى اتعديت حدودى تقدر تقلى باى صفه تقعد معاها بالمستشفى ها يا جواد انسيت عادتنا عاد اى يا جواد احكى
جواد بتوتر: انتى اتخوتى فى نفوخك ياك اى اللى عتقوليه دة
مرام بدموع : عقول اى يا واد عمتى انت شكلك ما وعيش للى عيحصل بس خليك يا جواد انا هسيبك لما تفوق بس لما تفوق هيكون الوقت فات براحتك يا واد عمتى انا عارفه ان انا مجتلكش العيل اللى نفسك فيه بس مش بيدى مش بيدى يا واد عمتى من حقكك تتجوز اللى تجبلك العيل اللى نفسك فيه
جواد بحزن: اى اللى عتقليه دة يا مرام
مرام بخبث: اتجوزها يا جواد خليها تجبلك العيل اتا موافقه تتجوزها
جواد بصلها كتير وسابها ونزل
************************
جواد نزل وهو مش واعى للى حاصل
هنيه : اى يا ولدى مالك شارداكدة
جواد : مفيش يما مفيش
حنين : جواد ع فكرة عيشه مشت
جواد بغضب بصلها : عتقولى اى يا حنين
حنين بتوتر : هى صممت تمشى بعد كلام مرام ليها
جواد : سابهم ومشى من قبل ما تكمل الكلام بتاعها
****************
عند مرام
مرام : ايوة يما انا لعبت لعبه مع جواد
الام : عملتيه اى يا بتى
مرام بخبث: ولا حاجه بس انا عارفه ان جواد مهيرضاش بكسرة قلبى قلتله يجوزها وتجبله العيل اللى نفسه فيه
الام : عتقولى اى انتى جنيتى اكيد
مرام : متخفيش حواد عمرة ما هيطلقنى بس انا عايزه يتجوزها وتشوف انا هعمل اى
الام : ربنا يستر ويستر من تفكيرك
**********************
عند عائشه الباب بيخبط
عائشه : خليكى يا رضا مع جود انا هشوف مين
راحت فتحت الباب واتفجأت باللى واقف قدامها
جواد بغضب: انتى اى مفكرانى مش راجل ياك عشان تكسرى كلمتى
عائشه بهدوء: جواد ممكن تهدى عشان نقدر نتكلم
جواد بغيظ: شيفانى عشد بشعرى انت كيف تخرحى وتكسرى كلمتى
عائشه بدموع : جواد انت مش فاهم حاجه اللى بيحصل دة غلط مش لازم يحصل
جواد بغضب: غلط اى اللى عتحكيه دة واى اللى مش فاهمه
عائشه بدموع : مراتك عندها حق انا مفيش علاقه تجمعنا تخليك جنبى الايام اللى فاتت مكنش لازم دة يحصل انت شخص متجوز لازم تبعد عنى
جواد بصدمه : بتقولى اى
عائشه بدموع : ابعد عنى قبل الامور ما توصل لابشع من كدا ابعد يا جواد ابعد
جواد بلا وعى : مش هبعد انا مصدقت لاقيتك
عائشه بصتله بصدمه : اى
جواد : انا بحبك يا عيشه بحبك
عائشه : انت اى اكيد غلط جواد انت لسه عارفنى
جواد : معرفش اى حاجه غير انى حبيتك وعايزك جنبى عالطول معرفش امته ولا فين بس انتى دايما شدانى ليكى عايز اسمعك عايز اشوفك قلبى كان هيقف لما شفتك مغمى عليكى الساعه اللى قعدتيها فالعمليات كنت بموت فى كل دقيقه فيها وحط ايدة على وشها انا عمرى ما حسيت الاحساس دة مع حد بس حسيته معاكى ومش عايز اضيعه
عائشه مصدومه من كلامه ودموعها نازله ومش مصدقه اول مرة حد يخسسها بانها انسانه او ان حد بيخبها بالشكل دة ومش متخيله كميه المشاعر اللى عند جواد ليها
جواد بهمس : عيشه
عائشه بدموع : مينفعش يا جواد مينفعش انت متجوز مقدرش اخد حد من مراته
جواد وهو بيهز راسه بلا: لا يا عيشه لا مرام موافقه
عائشه بصدمه : موافقه موافقه على اى
جواد : اننا نتجوز هنتجوز انا وانتى انتى بتحبينى زى ما بحبك مش كدا
عائشه بدموع : جواد مينفعش مينفعش انت متعرفش حاجه
جواد بصدمه : قصدك اى
عائشه : جواد انت متعرفش عنى حاجه
جواد : يعنى اى
عائشه : يعنى مينفعش مينفعش يا جواد مينفعش روح لمراتك يا جواد انا مينفعش اتجوزك
جواد بغضب مسكها من دراعها وضغط عليها : بتقولى اى يعنى اى
عائشه بالم : جواد ايدى
جواد بصلها كتير وزاحها وسابها ومشى وهى انهارت عالارض : ياربى سامحنى يا جواد سامحنى
فلاش باك
بعد ما عيشه رجعت من المشتشفى على بيتها مسكت التليفون ولقت رساله مبعوتلها
اولا حمدالله عالسلامه
ثانيا انا بكون مرام مرت جواد ومن غير لف ولا دوران ابعدى عن جواد ابعدى عن جوزى لاحسن اعرف اهلك مكانك متستغربيش انا عارفه كل حاجه عنك وثانيا جواد لو عرف حكايتك مش هيتردد لحظه انو يطردك من البلد سلام يا دكتورة
باااااااك
*******************#####
المسا
جواد راح الاسطبل وعائشه سمعت صوت الخيل خرجت تبص لقت جواد راكب عنتر وبيضربه عشان يمرح بيه والحصان هايج
عائشه بخوف: جواد حاسب ليوقعك بس جواد مبصش والحصان اخدة وجرى
عائشه بخوف وصوت عالى : جوااااااد
انما هو اخد حصانه والافكار بتعصف فى دماغه وبيكلم نفسه : مش بتحبينى معقول بس لا هى كانت عايزانى جنبها اول حاجه نطقتها لما فاقت اسمى مستحيل معقول ترفضنى انا جواد القناوى واحدة ترفضنى ماشى يا عيشه ماشى
***************************
عائشه فضلت قاعدة مستنيه جواد لحد مارجع اول ما شافها لف وشه
عائشه بقلق راحت عندة : جواد انت كويس
جواد مرضش عليها
عائشه : الحصان كان
جواد : كان ايه الحيوانات احيانا كتير بتكون احسن من البشر وسابها ومشى وهى فضلت واقفه باصه عليه
********************
فى اسيوط
سهير: ها يا بتى محكتكيش
رنيم بحزن: لا يا ماما مش غارفه اوصلها بقالى كام يوم
سهير: يا ترى انتى فين يا عيشه واى اللى حاصل معاكى
معتز : انتو تعرفه مكان عيشه
رنيم بصدمه : اى مكان اى لا منعرفش
معتز بغضب : قولى يا رنيم انا سمعت كل اللى قلتوه قولولى عيشه فين
سهير: له يا ولدى اختك دى روحك
معتز بحزن: اى يا امى انتى متخيله انى ممكن أذيها
سهير : امال عايز تعرف مكانها ليه
معتز : متخفيش يا امى متخفيش
رنيم : هى عند واحدة صاحبتها فى قنا
معتز : عنوانها اى
رنيم :.........
*********************
صباح يوم جديد
عائشه بغضب: يا عم سيد فين المسئول عن تنضيف المزرعه
هانى : انى يا دكتورة
عائشه بغضب: انا قلت مليون مرة مش عايزة اشوف الوساخه دى تحت الحيوانات وحذرتكوا قبل كدا
هانى ببرود: يعنى هيحصلهم اى مهم بهايم
عائشه بصوت عالى : يعنى اى يعنى حضرتك تحب تقعد فمكان وسخ كدا
هانى : له طبعا
عائشه : يبقى تنضف تحتيهم سامح ودة اخر تحذير لاما هتصرف تصرف مش هيعجبك
سيد: يا بتى اهدى لساتك تعبانه
جواد : اى بيحصل اهنه
عائشه بصتله بس هو مش باصصلها
سيد: سكت ومرضش
جواد بغضب بصلها: ممكن افهم مرضتيش عليا لى
عائشه بتحدى: حضرتك موجهتليش السؤال
جواد بغيظ: عم سيد روح شوف وراك اى ولفلها اى اللى منزلك
عائشه : نازله شغلى
جواد : انتى لسه تعبانه روحى ارتاحى ولسه هيمشى
عائشه حسمت قرارها: جواد استنى
لفلها جواد : نعم
عائشه لسه هتتكلم قاطعها صوت اخوها
ممكن التفاعل يبقي احسن من كدا
لايك و10 كومنتات
_جروح_لاتنتهي 🖤
•تابع الفصل التالي "رواية عذراء في الحب" اضغط على اسم الرواية