رواية حكاية حنين الفصل الرابع 4
شكرا على التفاعل يابنات ❤️ البارت الرابع
حنين بانهيار : طلقني الندل طلقني بعد كل ال عملته علشانه انا بكر"هه
حسام بغضب : ال زي ده ميستاهلش دمعه واحده منك بطلي عياط ده عيل واطي
حنين بدموع : انا مش بعيط علشانه انا بعيط على عمرى ال ضيعته معاه انا كنت بعمل اي حاجه قبل مايطلبها مني انا مكنتش بعترض ابدا على حاجه يقولها كل حاجه حاضر ونعم انا وقفت جمبه فى اصعب ايام حياته لما شركته كانت هتروح دلوقتي يضحي بيا كده انا فعلا انسانه معنديش كرامه انا ضيعت حياتي مع واحد ميستاهلش
كانت بتتكلم وهي دموعها نازله بشده
حسام وامها كانوا واقفين جنبها مش عارفين يعملوا ايه بس حسام قرب منها وضمها وقال بحنان : هجيبلك حقك ياحبيبتى صدقيني
حنين بدموع : انا كنت بحبه أوي ياحسام اوى دمر"ني فى ثانيه
حسام : قولتلك ال زي ده ميتبكيش عليه ابدا ده انسان ضعيف ماشى ورا كلام أمه طاعة الأم حاجه وكسر ولاد الناس حاجه تانيه خالص صدقيني هو ميستاهلش حبك ده كله انتي انسانه نضيفه من جوه وهو خبيث ومش مقدر النعمه
هدى بحنان : يابنتي احمدي ربنا أن كشفهولك على حقيقته وخلصك منه انتي مش ضعيفه احنا معاكي البيبي ال جاي ده هيكون دافع ليكي تكملي صدقيني اول لما تشوفيه وتشيليه بين ايديكى هتنسي الدنيا كلها
حنين حطت أيدها على بطنها وقالت بإصرار وهي بتمسح دموعها : فعلا انا لازم اعيش علشان ابني لازم انسي علشانه لازم ادوس على قلبى علشان اعرف أكمل
حسام ابتسم وقال : وانا واثق ان اختي قويه وهتقدر تتخطي كل حاجه بقوه
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹أستغفروووا
بعد يومين
عمر بضيق : عملت ال قولتيلي عليه ومفيش جديد دي حتي مكلمتنيش من وقتها انا مستغرب حنين مكانتش بتقدر تعدي ساعه من غير ماتكلمني إنما بعد لما بعت ورقتها مفيش كلام خالص
كريمه ببرود : معرفش يمكن فى المستشفى ولا حاجه اصل هي بتحب تمثل كتير
عمر : مستشفى ليه ؟
كريمه : يمكن مش قادره على فراقك بقولك ايه مش كل شويه حنين حنين زهقتني غير الموضوع بقا اقولك روح لمراتك
عمر : هو مش انتي ال قولتيلي اعمل كده بقولك انا عايز حنين
كريمه بعصبيه : امشي من وشي ياعمر انا ضغطي عالي ومش فايقه ماتغور فى داهيه حنين واهلها هتشغلني بيها ليه
قالت كلامها ودخلت الأوضه ورزعت الباب بغضب
عمراتنهد بعصبية وخرج من البيت بأكمله
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹أذكروا الله
رحاب : لسه بدرى
عمر بعصبيه : رحااااب اطلعي من دماغي انا مش فايقلك
رحاب قربت عليه وقالت بخبث : مالك بس ياحبيبي متضايق ليه
عمر بصلها بضيق وقال : انتي بتسألى انا عايز اعرف انتي مبسوطه بالجوازه دي ؟
رحاب : أيوه وهزعل ليه
عمر : انا اخو جوزك
رحاب ببرود : ودلوقتي جوزى تفرق كتير
عمر : فين العيال
رحاب : بيذاكروا صحيح بخصوص الولاد كنت عايزه عشر الاف مصاريف مدرسه وباص
عمر بصدمه : ليه ده كله
رحاب : هتستخسر فى عيال اخوك عيشه كويسه بدل الفقر ال كانوا فيه
عمر : لاء بس
قاطعته رحاب وقالت : مفيش بس عيالي ميبقوش أقل من حد متبقاش انت موجود وهما يتعبوا
عمر بنفاذ صبر : حاااااضر
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹أذكروا الله
بعد أسبوع
حسام : حنين انا كلمت المحامي علشان يخلص كل حاجه قانوني وتاخدي كل حقوقك
حنين بهدوء : تمام
حسام باستغراب : حنين انتي كويسه ياحبيبتى ؟
حنين بهدوء : حسام انا عايزه اشتغل
حسام بصدمه : تشتغلى ؟؟ هو أنا قصرت معاكي فى حاجه علشان تقولى كده
حنين مسرعه : لاء والله بس انا مش هفضل كده انا عايزه حاجه انشغل فيها
حسام : والحمل
حنين برجاء : هحافظ عليه والله انت عارف من زمان انا نفسى افتح حضانه واكون مع الاطفال دايما بس جوازى من عمر لغي الفكره ودلوقتي انا نفسي احقق حلمي
حسام : حنين بلاش انا عايزك ترتاحي لحد لما تولدى على خير وبعدين نفكر فى الموضوع ده
حنين : علشان خاطرى ياحسام ده حلمي ساعدني أحققه انا بجد نفسي أتغير
حسام بابتسامه : حاضر عيوني
حنين ابتسمت بفرحه
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹صلوا على شفيعكم
عمر كان قاعد فى مكتبه وهيتجنن ازاى حنين متكلمتش معاه خالص ولا مره وكمان محاولتش ترجعله طلع تلفونه وطلب رقمها واستني الرد
عمر : حنين
حنين : مين
عمر بصدمه : مين !! انتي مسحتى رقمي انا عمر
حنين : خير ؟
عمر بضيق : حنين مال كلامك معايا كده ليه ماتتعدلى
حنين بغضب : وهو انت مين علشان اكلمك اصلا
عمر : جوزك
حنين بعصبيه : طليقي مش جوزي خلى بالك من كلامك
عمر كان مصدوم من أسلوبها وقال : حنين مالك على فكره انا طلقتك علشان
قاطعته حنين وقالت ببرود : مش فارقه دلوقتي حقوقى كلها تجيلي علشان ابتدي اعيش حياتي
عمر بغضب : حنين انتي نسيتي انك حامل فى ابني يعني مستحيل تقدرى تبعدي عني
حنين ببرود : كنت حامل
عمر بصدمه وعدم استيعاب : نعم !!!!
حنين ببرود : زي ماسمعت مبقاش فيه بيبي بح خلصت منه علشان مفتكرش واحد زيك
عمر بصدمه وعصبيه : نعمممم انتي بتقولى ايه
•تابع الفصل التالي "رواية حكاية حنين" اضغط على اسم الرواية