رواية ترويض الاسد الفصل الثامن 8
صباحا (استيقظت .نورهان .قعدت فى مكانها .وبتتمطع بتبص حواليها يمين وشمال ،اتفاجئت بحمزه نايم على السرير .استغربت .بس مرضيتش تصاحييه .دخلت الحمام واخدت حمامها وغيرت هدومها .ولبست طرحتها وخرجت بهدوء وقفلت الباب بهدوء .ولسه بتلف وراها .اتفاجئت بشاب غريب واقف وراها.اتخضت جدا .وهو حب يربكها ويسخف عليها شويه
عمار : انتى مين .وبتعملي ايه هنا
نورهان بتوتر وارتباك : انا .انا .انا
عمار : انتى ايه . انتى هاتغني ولا ايه . بسألك بتعملي ايه فى اوضه اخويه .وطالعه على طراطيف صوابعك كده ليه
نورهان مخضوضه وتقريبا كانت هاتعيط : انا .انت فاهم غلط (عمار لسه مستمر .حط ايده فى جيبه وبصلها بغموض ورفع حاجبه ) وقال: طالعه من اوضه اخويه بتتسحبي وتقوليلى فاهم غلط
نورهان بأرتباك : انا هفهم حضرتك (حمزه سمع صوتهم قام اتنفض من مكانه وخرج بسرعه عشان يطمن نورهان )
حمزه بغضب لعمار : انت بارد ورخم .ومش هتبطل حركات العيال بتاعتك ديه . (نورهان بصت لحمزه .وكأنها بتقوله مش فاهمه حاجه )
حمزه بطمأنينه لنورهان : عمار اخويه . الرخم (وبص لعمار) وديه نورهان مراتى .يارخم
نورهان : اهلا وسهلا بحضرتك
عمار : ايه يا اسد ده ذوقك عالى اووى..نورهان اتكسفت. (حمزه بصله وضيق عينه وبيتوعده) وتابع عمار .مبروك يا مراة اخويه
نورهان بخجل : الله يبارك فيك .
حمزه لنورهان : نورهان تعالى معايه عيزك . وخدها ودخل وقفل الباب فى وش عمار
عمار بص حواليه وبأحراج : اتفضل ياحبيبى اذنك معاك .هستناك على الفطار .متتأخرش بقا
(فى الغرفه مع نورهان وحمزه )
حمزه بأسف : انا اسف مقولتلكيش . ودخلت نمت على طول مردتش اقلقك .
نورهان : لا عادى محصلش حاجه . انا اللى اسفه .ظهورى المفاجئ ده لخبط كل حاجه وعملكم قلق .
حمزه : اتمني متزعليش منه .هو بيحب يهزر كده على طول
نورهان بعفويه : لا خالص ده باين عليه دمه خفيف اوى
حمزه بغيره : دمه خفيف . ده رخم ( نورهان ضحكت ،وبعدين بتساءل )
نورهان : هو حضرتك مسافرتش ليه
حمزه : عشان الرخم جه . بقالي كتير مشفتهوش . قولت اقعد معاه
نورهان : ربنا يخليكم لبعض
حمزه : هغير هدومي وننزل مع بعض .. نورهان : تمام
(على السفره .مع الجميع .حمزه قاعد جنب عمار .منتظرين مروان . )
مروان صبح على الجميع .واختص نورهان
مروان بمكايده للاسد وهزار : صباح الخير يا انسه نورهان
نورهان : صباح النور يا ابيه ( حمزه ابتسم لمروان بتوعد وعض على شفايفه )
عمار بص لحمزه بسخريه وقرب عليه بصوت منخفض
عمار : انسه ، انسه ايه .اومال اسد ازاي . ولا هو الصيت ولا الغني
حمزه ضربه فى رجله ضربه قويه .عمار الضربه وجعته تلقائيا قال بصوت عالى ااااه
حمزه : بطل سخافه وهزارك البايخ ده
شروق بهزار : عمار يبطل هزار . ده انا لما بشخط فى حمزه الصغير .بيسكت عنه .
نورهان : اومال فين حمزه ياشروق .هو مش هيفطر معانا
شروق : فطر من بدرى وراح المدرسه . مكنش عايز يروح .بيقولي عايز اقعد مع العروسه .تقوليش عروسته هو
نورهان ضحكت : ده حبيب قلبي ...(حمزه بيبصلها بحب .مروان غمز عمار )
عمار بصوت منخفض : ايه يا اسد شكلك وقعت ولا ايه . عنييك فضحاك يامعلم .اتقل شويه مش كده .مروان بيضحك بصمت على منظر حمزه ..
شروق باستغراب : هو فى ايه .عمار ماسك ودن حمزه ،ومروان من كتر الضحك اللى كاتمه هيشرق ..خد بالك ياحمزه .مروان وعمار متفقين مع بعض عليك .
حمزه بتوعد : ليهم وقت هما كمان .وبص لعمار ورفع حاجبه .وبالزات الباشا الصغير
عمار لنورهان : قوليلى بقا يا انسه نورهان .سمعت ان حمزه معيدك فى الجامعه . ايه بقا بيعامل الطلبه بتوعوا ازاي
حمزه بيبص لنورهان وكأنه بيحذرها تتكلم . نورهان بصتله وابتسمت .عمار خد باله
عمار : وده معناه ايه بقا
نورهان بضحك : اول محاضره ليا مع دكتور حمزه كنت فى البينج الاول . اختارني من وسط الف طالب وطالبه . وقالي بتحذير شديد متقعديش قدامي تانى لاخر السنه ..ومن كام يوم بس كنت مطروده من محاضرته برضو
حمزه : خدى بالك يانورهان . هو بيستدرجك .عشان السؤال اللى بعد كده هيكون ليه
عمار : ليه يااسد صحيح طردتها ليه ها
حمزه بأرتباك : لا ده كان سوء تفاهم بس
مروان بسخريه : القدر لعب لعبته مع حمزه . مكنش يعرف ان البنت اللى طردها الصبح .هتبقا مراته بليل ...
حمزه بيبصلهم بتوعد .وتابع شوفي ولادك ياحجه طلعونى على المسرح .قوليلهم يخفوا شويه
سلطانه بضحك : ايوه صحيح ياحمزه هو انت طردت نورهان ليه (كلهم ضحكوا بصوت عالى )
حمزه : حتى انتى كمان ياامي .وبص لنورهان . مبسوطه انتى و بتضحكى .عجبك كده
نورهان بضحك : اسفه والله يادكتور حمزه.. مكنش قصدى
عمار بص لنورهان : نعم ... انتى لسه بتقوليلوا يادكتور . وتابع لحمزه بسخريه ..منك لله ياشيخ هتبوظ سمعتنا
نورهان مش فاهمه عمار بيتريق على ايه وبتبص لحمزه
حمزه لعمار : انا كنت مسافر ايه اللى قعدنى عشانك . انا اللى استاهل تعمل اكتر من كده فيا .والكل كان بيضحك ومبسوط
( عدا اكتر من اسبوع . وكان عمار رجع لشغله . وحمزه كمان سافر . نورهان كانت علاقتها بشروق وسلطانه بتزيد وبتقوى كل يوم اكتر من اللى قبله ..شروق وسلطانه نزلوا اشتروا هدوم لنورهان .شروق جابتلها كل حاجه ممكن تحتاجها ونورهان كانت مبسوطه بوجودها معاهم وفعلا محستش بغربه من غير حمزه .رغم انه كان واحشها جدا ..وفى فيلا ثابت الوضع مكنش على مايرام .. عاصم بقا اهدى لكنه مش ناسي . ده غير انه بقا مختلف مع ثابت باستمرار والسبب جواز نورهان من الاسد وبيحمل مسؤليه اللى حصل لسيد وثابت .ومستني الفرصه عشان هو ناوى يصفي حسابه مع كل اللى شاركوا فى الموضوع وهيبدء من ثابت وسيد )
فى فيلا ثابت وموجوده. رجاء وصفيه مع ثابت
صفيه بخوف : ها جولت ايه يااخوي .ناوى تدينا حقنا ولا لاء
ثابت بغضب : عايزه تاخدى حقك ياصفيه .وانا عايش . طب استني لما اموت
صفيه : حسك فى الدنيا يااخوى .ربنا يديلك طولة العمر
رجاء بجمود : احنا معوزينش منك انت يااخوي . ده حقنا ورثنا فى ابوي اللى مات و فاتهولنا من كام سنه .
ثابت بغضب : اديكى قولتى بنفسك اهو .من كام سنه . ايه اللى فكرك بيه دلوجت .
رجاء : محدش بينسي حقه يااخوي . وان الاوان ترجع لكل واحد فينا حقه
ثابت : كنت عارف .انت بنت محمد هتجرائكم . بعد اللى حصل هنا قدامكم
رجاء : ادينا حقنا واخلص من شبكتنا معاك يااخوي . لان انت لو مدتناش حقنا فى حياه عينك . ولادنا هيطالبوا ولادك بكره .متخليش عيالنا تقف قصاد بعض يااخوي ... وكفايه اللي حصل مع نورهان وولدك عاصم
عاصم دخل من وراهم من غير ماحد ياخد باله
عاصم بغضب : ايه هو اللى حصل مابينى وبين نورهان ياعمتي
رجاء بجمود: كلنا شفنا بعنينا وسمعنا بودننا ياولد اخوي . ملهاش لزمه نحكى فيه من تاني
عاصم بسخريه ولا مبالاه : ايه اللى حصل يعنى . هو انا اخر راجل تعجبه واحده وترفضه .خلاص الموضوع انتهي لحد اكده
رجاء ضحكت بسخريه : متأكد ياولد ثابت . لو كان الموضوع انتهي . مكنتش نخيت ورحت جريت على الاسد وطلبت منه يطلقها .عشان يرجعهالك
عاصم هنا ثار كا المجنون . وتملكه الغضب : انتو عاييزين ايه دلوكت
رجاء : عايزيين حقنا فى ورث ابوي
عاصم بسخريه : محدش ليه عندى مليم واحد . كل اللى تعريفوه واللى متعريفهوش بقا ملكى انا وبتاعي انا .وبص لثابت بجمود وابتسامه نصر . وتابع .بموجب التوكيل الرسمي اللى انت عمالهولي ياابوي بعت لنفسي كل شيء بتملكه ...
ثابت قام وقف بصدمه وذهووول : ان.انت بتقول ايه ياعاصم .
عاصم بثبات : بقول اللى انت سمعته ياابوي .وتابع بغضب . انت اللى وصلتني لكده . قولتلك متخليهاش تعاود .وجولتلك ديه خطر علينا مصدقتنيش . عرفت الخطر جه من وين .لو كنت سمعتني واتجوزتها غصبا عنها مكنش حد فيهم اتجرء دلوقتى لا عليك ولا عليا
ثابت : انت اكده بتعاقبني انا .
عاصم هز راسه بثقه بايوه : مش انت وولدك اللى اشتريتوا عداوتى وحطيت يدك فى يد الجارحي . قولتلك بلاش متشتريش عداوتى .مسمعتش كلامى .
ثابت مش مصدق اللى بيسمعه ولسه فى حاله الصدمه والذهول ..رجاء محبتش تضيع الفرصه .قامت وقفت بمنتهي الثبات والشماته . بصت لثابت وقالت بسخريه : ربيت تعبان ياثابت واول ماقرص قرصك . وزي ماحرمت اخوك من حقه فى حياة ابوك . ولدك. حرم اخوه فى حياتك .ومش بس اكده خلاك ملكش كلمه ولا ليك اي سلطان على فلوسك . داين تدان ياولد ابوي داين تدان ياولد القاضي ..
عاصم لرجاء : عمتي . بعد ماعرفتي انكم ملكمش حق عندى . ياريت متورونيش وشكم فى البيت ده تاااني . محدش فيكم يدخل البيت ده لا فى وجودى ولا حتى فى غيابي ... مشيت صفيه ورجاء . وهما تبديان شماتتهم . وعاصم بص لأبوه بغضب . قعد ثابت فى مكانه بحزن وندم وتذكر كلام والده له لما اتحايل عليه ميطردش محمد اخوه . وقاله كده هاتعيش وتشوف ابنك بيحرم اخوه من حقه . وداين تدان .صداها لسه بيرن فى ودنه وكأنه بيسمعها من والده دلوقتى ...
عادا كمان كام يوم بعد الاحداث ديه .... وحمزه لسه مسافر . ونورهان بتتكلم معاه يوميا فوون.وبدءوا ياخدوا على بعض نورهان كانت ادت لحمزه مفتاح بيتها اللى فى مصر . عشان يجيبلها الكتب واللاب توب وبعض حاجتها . حمزه بيكلم نورهان فيديو وهو واقف امام باب شقتهم .
حمزه : انا فتحت الباب ودخلت
نورهان : طب ادخل اوضتي بقا
حمزه بسخريه : ايوه انا هعرفها ازاي بقا هو انا ساحر
نورهان بدلع : هتحسها يادكتور
حمزه اتنهد بحب : وبعدين بقا .
نورهان ضحكت : طب خلاص خلاص . باب اوضتى مميز مرسوم عليه حصان .
حمزه بيبص شمال ويمين : فين يابنتى
نورهان : اخر الطرقه .. حمزه : اه شفته اتحرك حمزه نحو الباب ووقف قدامه
حمزه بأستغراب : ايه ده يانورهان
نورهان بهزار : ده فارس احلامى يادكتور
حمزه بسخريه : ده حصان يانور . كنتي بتحلمي تتجوزي حصان
نورهان بسخريه : اه شفت بقا حلمت بحصان .وفى الواقع اتجوزت اسد
حمزه ضحك عليها : هزرى .هزرى .. لا بجد رسمه حصان بس . اومال انا فين
نورهان بدلع : ماانت جنب الحصان اهووو
حمزه بحب : يابنتى بلاش تعب اعصاب بقا . حمزه فتح باب الاوضه ودخل انبهر من كميه الرسومات وابدى اعجابه الشديد بالغرفه .... حمزه : اوضتك حلوه اوي يانور . هاديه وناعمه زيك
نورهان بكسوف : مرسيه يادكتور .
حمزه : انتى اللى رسمه الرسومات ديه مش كده
نورهان : اه ايه رائيك بقا
حمزه بحب : انا اتجوزت فنانه بقا . ها وصلت لمكتب حضرتك اهو . واللاب توب قدامي .حمزه تلقائيا ايديه فتحت اول درج وطلع منه دفتر رسم وقال لنورهان . فى دفتر رسم اهو
نورهان بتوتر : لا لا متفتحهوش من فضلك .
حمزه باستغراب : على فكره مكنتش هافتحه . بس انتى كده اثرتي فضولي .وفتح حمزه الدفتر وعينه اتسعت بابتسامه وسعاده . ايه ده . ده انا . وبدء يفر ورق الدفتر واتفاجئ انه كله رسومات لحمزه بأشكال مختلفه .حمزه ضحك وبسخريه .ايه ده . ده حب بقا .كنت عارف انك واقعه فيا لشوشتك
نورهان بكسوف : امم خلاص خلصت تريقه . من فضلك بقا رجعه مكانه لو سمحت .
حمزه : لا معلش بما انه الدفتر كله رسومات ليا . فا ده بقا من ممتلكاتى الخاصه .بس انتى مخبياه فى الدرج ليه
نورهان بهزار : انت ناسي ان اهلي صعايده يجطعوووني لو لمحووه ...حمزه ضحك جدا على طريقه نورهان وقالها الحمد لله انك مش بتعرفي تتكلمى صعيدى
واخد حمزه كل حاجه نورهان طلبتها . وكانت في نووت حمزه اخدها هي كمان بس نورهان طلبت منه ميفتحهاش .
عدا كمان كام يوم .فى فيلا الجارحي قاعدين مساءا .سلطانه مروان شروق ونورهان اللى كانت بتذاكر للاسد الصغير
شروق : خلاص ياحمزه بقا زهقت نورهان
حمزه الصغير : انتى زهقتي منى صحيح يانورهان
نورهان : لاء طبعا انت حبيبى .شروق لوسمحتي ملكيش دعوه .انا والاسد اصحاب
شروق بهزار : بكره الاسد الكبير يجي وياخدك من الاسد الصغير
نورهان : لا محدش يقدر ياخدنى من الاسد الصغير ابدا .حمزه الصغير فرح وابتسم
مروان بسخريه : هانشوف ياست نورهان الكلام ده لما الاسد يجي
سلطانه : ابقى اتصل بيه يامروان . ايه كل ده مخلصش شغله .
مروان بيبص لنورهان وبمراوغه : هو لحق . لسه مكملش شهر .
نورهان وشها كشر .مروان ضحك وقال لشروق شوفتي وشها كشر ازاي ...
مروان بجديه : انهارده سمعت حاجه غريبه حصلت فى بيت ثابت .(الكل نصت بأهتمام) تابع مروان .عاصم استولي على كل املاك ثابت . ونقل كل حاجه بأسمه . وحرم اخوه وعماته من حقوقهم
شروق : يستاهلوا ده ذنب نورهان ، واللى عملوا فيها .
سلطانه : لا ياشروق .ثابت بيشرب من نفس الكاس . اللى شربه لابوه . (صدق الله حين قال . وتلك الايام نداولها بين الناس)
نورهان بحزن : الله يرحمك يابابا . كان دايما يقول . الجزاء لازم يكون من جنس العمل
مروان : الموضوع شكله كبير . وثابت من يوم اللى حصل صحته فى النازل .وشكل النار قايده فى بيتهم ...
وفجأه دخل الاسد الكبير بهيبته وكارزيمته . وفاجئ الكل .ونورهان اللى قلبها كان بيدق بسرعه شديده لما شافته واقف قدامها
سلم الاسد على سلطانه وقبل يداها وحضن مروان والاسد الصغير جري عليه حضنه .وسلم على شروق .وراح سلم على نورهان وهو بيبصلها بعيون مليانه حب واشتياق .فضل ماسك ايديها ومكنش عايز يسيبها .عامله ايه يانورهان
نورهان بحب : حمد لله على سلامتك يادكتور حمزه
مروان : ايه يااسد مقلتش انك جاي .ولا كنت عاملها مفجأه
حمزه : هي طقت فى دماغي فجأه .خلصت شغل وجيت على هنا على طول
حمزه الصغير بزعل : اهو الاسد الكبير جه وهياخد نورهان منى
حمزه الكبير بهزار : امشى تاني يعنى عشان اسيبكم براحتكم يااسد
الصغير بعفويه : اه
حمزه الكبير : طب نسأل نورهان . وبصلها برومانسيه . ايه رائيك امشى تاني
نورهان وشها احمر من الكسوف واتوترت وارتبكت جدا
سلطانه : لا ياحبيبى انت نورت بيتك . ومتكسفش نورهان بقا اكتر من كده
حمزه بصلها بحب : لا انا بحب اشوفها مكسوفه كده ..شروق بهزار : حرام عليك ياحمزه وشها قلب احمر
حمزه : اه نورهان اعملي حسابك هتنزلي مصر معايا . عندك امتحانات فى الجامعه الاسبوع الجاي
نورهان بصدمه : يالهوي امتحانات ايه .هو احنا لحقنا
حمزه بسخريه : يالهوى وحضرتك مبتذكريش ولا ايه .
حمزه الصغير : لاء بتذاكر معايا ...حمزه بصله بعدم فهم : ايه ده
مروان بسخريه : بتذاكر للبيه .اعمل حسابك انت وابني هاتخسروا بعض بسبب نورهان .
حمزه : كمان . ايه يااسد ياصغير نورهان ديه بتاعتى انا . انت استوليت عليها فى غيابي ولا ايه . وبص لنورهان . بتذاكرى ولا لاء ياانسه
نورهان : بذاكر والله .طول ماانا قعده فى الاوضه بذاكر
حمزه بتوعد : عارفه لو مجبتيش امتياز .نورهان قطعت كلامه بسرعه شديده
نورهان بسخريه : امتياز مره واحده . ليه هو حضرتك فاكرني هجيب امتياز واتعين معيده زيك . انا بس انجح بمقبول وانا بالنسبالي مقبول .
حمزه بهزار : فاشله . طبعا ماهو حضرتك كنتي مركزه فى الرسم . مش فى الشرح ..نورهان بصت للارض بكسوف
مروان بعدم فهم : رسم ايه ده ..حمزه ضحك : متشغلش بالك ده سيم بينى وبين الانسه . قعدوا كلهم واتعشوا وهزروا وبعد كده كل واحد طلع لأوضته ......يتبع
ترويض الاسد
البارت الثامن
بقلم / شيماء عبد الحكم عثمان
•تابع الفصل التالي "رواية ترويض الاسد" اضغط على اسم الرواية