رواية الهروب الفصل الثاني عشر 12
اسكريبت 12 قبل الاخير
صفوان : الحقنى يا محمود انا فى عرضك ..
محمود بخضه : مالك يا صفوان حصل ايه ..
صفوان بتمثيل البكاء : سييف ابن اختك عايز يتهجم عليا وياخد منى البنت اللى حبيتها وهتعوضنى عن العمر كله
محمود : بنت مين !! وازاى سيف يعمل كدا ..وفين تهانى اختك
صفوان : انت عارف تهانى مش بتشتغل بالها بأى حاجه ...المهم عايزك تجيلى دلوقتى وتجيب معاك مأذون وشهود عايز اكتب علي البنت علشان سيف ما يتدخلش فى حياتى تانى ...
محمود : حاضر يا صفوان ..اطمن مسافه الطريق واكون عندك ..
محمود ل حسان : انا كدا كدا كان لازم انزل مصر ب سحر علشان نعمل التحاليل واتاكد أنها بنتى ...فرصه تيجى معايا علشان اخويا عنده مشكله .. بقلم منال عباس
حسان : انا تحت امرك يا عمى ..
ذهب صفوان إلى حجرة سحر وطلب منها أن تستعد للسفر ...
اتصل على العمدة وطلب منه إيداع هيام بالمستشفى وكافه المصاريف على حسابه الشخصي ..ولم يخبر سحر بحالة خالتها إلى حين التأكد من بنوتها....
عند نور
تفتح نور عينيها لتجد نفسها فى غرفه غريبه تقوم بفزع وتبحث عن مخرج وتجرى للاسفل لتجد صفوان وسيف
سيف : سحر حبيبتى ..انا ما قصدتش انك تروحى لادهم صدقينى
نور : انا مش سحر دى ...سيبونى فى حالى بقي عايزة امشي من هنا ..
صفوان : ما كفايه تمثيل بقي يا سحر
ثم هتروحى على فين ..انتى مالكيش حد ..وانا قررت اكسب فيكى ثواب واتجوزك ..
سيف : اييه ..احنا ما اتفقناش على كدا
سحر دى البت بتاعتى ..وان كنت سيبتها ليك يومين ..دا مش معناه انى اسيبها ليك يا خالى العزيز ..
صفوان : مش بمزاجك ..وما تتحمقش اوووى كدا ..ولا انت ناسي انك انت اللى بعتها ليا بمحض ارادتك ..وانت برضو اللى داريت عليها وفهمتها انى موت علشان تحقق كل رغباتك من خلالها وقدرت تاخد صفقه العمر من ادهم ...انت كسبت كتير من وراها ..ودا دورى اخد حقى انا كمان
كانت نور تستمع إليهم كيف ل هؤلاء
ان يكونوا بهذا الشر كله ...
سيف وهو ينظر ل نور
سيف : سحر ..احنا بينا ايام كتير حلوة
وان كنت غلطت ..انتى كمان ساعدتينى فى الغلط ...
نور بصريخ : قولت ميت مرة انا مش البنت دى ..وبحثت فى جيبها عن هاتفها فلم تجده ....
عند ادهم
أخذ ادهم عمته ليلى وخرج بها كى يصلها بالسائق الذى ينتظرهم بالخارج
ادهم للسائق : وانت واقف هنا ما شوفتش نور
السائق : شوفتها يا بيه خارجه مع السواق ..وناديت عليها بس هى ماسمعتنيش ....
ادهم بدهشه : بتقول شوفتها !! قولى سواق مين اللى كانت معاه ..
السائق : دا يبقي السواق جوز الست كريمه الخادمه اللى عندك
ادهم : جوز كريمه !! تقصد أنها روحت معاه على الفيلا بتاعتى ؟!
السائق : ما عرفش يا ادهم باشا
ادهم : طب روح عمتو للفيلا وانا هروح ل كريمه حالا
ليلى : لأ يا ادهم انا رجلى على رجلك
ادهم : بس يا عمتو ...مش عايز اتعبك
ليلى : هو انا هيرتاح ليا بال غير لما اطمن على نور
ادهم : طيب يلا بينا ...وأمر السائق إلى العودة إلى فيلا والده وإرسال المشتروات للفيلا واخبار والده بما حدث
وأخذ عمته فى سيارته وقادها إلى الفيلا خاصته
وبعد وقت قصير وصل إلى الفيلا وهو ينادى باعلى صوت
ادهم : نوووور
ثم يذهب إلى الخادمه كريمه
ادهم : فين نور يا داده
كريمه : ما اعرفش يا بيه ..ماهى كانت معاك
ادهم : جوزك فين ؟ بقلم منال عباس
كريمه : جوزى ؟! وماله جوزى
ادهم : جوزك اخد نور وراح بيها على فين ..
كريمه باستغراب : جوزى ماله ومال الست نور ..جوزى فى شغله دلوقتى
ليلى : هو جوزك شغال فين يا كريمه
كريمه بقلق : هو عمل ايه يا ست هانم
ليلى : مفيش بس اللى عرفناه أن نور معاه ...
كريمه : جوزى شغال عند ..ونظرت إلى ادهم بخوف وصمتت
ادهم بضيق : ما تنطقى سكتى ليه
كريمه : اصل اصل
..
ادهم : ما تنطقي احسن ودينى ما هخلى حد على وش الدنيا لو نور حصل ليها حاجه
كريمه بخوف شديد : انا طول عمرى بخدمك يا ابنى وعمرى ما قصرت معاك فى حاجه ..وجوزى مالوش دعوة بمشاكلكم ..هو يا دوب حتة سواق عنده ...
ادهم : سواق عند مين ..ومشاكل ايه
كريمه : سواق عند صفوان بيه ...
سمع ادهم اسم صفوان وجن جنونه
ليلى : معقول ..صفوان ليه يد فى خطف نور !
ادهم : انا رايح ليهم مفيش وقت
ليلى وانا معاك ونظر إلى كريمه بقلق خوفا أن تحذرهم وانتى كمان تعالى معانا وأخذها وذهبوا جميعا إلى فيلا صفوان
فى فيلا صفوان
تصرخ نور منهم ولا احد يصدق أنها ليست بسحر
صفوان : بص يا سيف هكتب كتابي على سحر وفى المقابل كل ممتلكاتك وميراثك هتستلموا
سيف : وانا اللى ياكد ليا انك مش هتغدر بيا زى كل مرة
دا حتى الست مراتك مرميه فوق فى السرير ...بعد ما غدرت بيها واخدت كل ممتلكاتها وكتبتها باسمك
صفوان : وانت بتمضي على عقد زواجى همضي ليك عن التنازل
سيف بطمع : اتفقنا
ليرن جرس الفيلا
صفوان بفرحة : دا اكيد محمود اخويا
وقام بفتح الباب بسرعه ليجد فى وجهه ادهم وليلى
صفوان : ادهم !!!
ادهم : مش هتقولى اتفضل يا اونكل
صفوان بقلق : اصل انا انا كنت خارج عندى مشوار مهم
ادهم : مفيش اهم من اللى انا جاي ليه ويدفعه للداخل
ليجد نور تجلس بالأرض ومنهمرة فى البكاء ..بقلم منال عباس
سيف بخوف : ادهم ! انت ايه اللى جابك هنا
تذهب ليلى إلى نور وتمسك بيدها
نور بفرح: ماما ليلى وتحتضنها
ليلى : ما تخافيش يا نور يا حبيبتى
ليرد صفوان وسيف فى نفس واحد
نوووور !!
صفوان : نور مين يا ليلى دى سحر
ادهم : لا دى نور خطيبتى اللى من خلالها قدرت اوصل ليكم يا شويه اوباش
سمعت نور حديثه عنها وشعرت بالحزن فهى مجرد أداة للانتقام ..
صفوان وهو يجذب نور من يدها
صفوان : نور مين دى تمثيليه وفاكرين هتخش علينا ولا ايه ...
دى سحر وهتجوزها النهارده برضاها أو غصب عنها
عند محمود
يصل بسيارة حسان إلى فيلا صفوان
سحر : حضرتك جايبنى هنا ليه ..دا فيلا صفوان اللى هربت منه يا حسان
حسان : فى ايه يا عمى ...فعلا دا نفس العنوان ..والراجل دا مؤذى
محمود : معقول ! انتى اتاذيتى من صفوان ...صفوان يبقي عمك يا سحر
سحر بصدمه : عمى !! انا مش هدخل عنده
محمود : ما تخافيش انت دلوقتى معايا ..
حسان : سحر انا معاكى ما تقلقيش
شعرت سحر بالأمان ف حسان هو الرجل الوحيد الذى تشعر بالراحة والأمان فى وجوده
يذهبوا جميعا إلى الفيلا ليجدوها مفتوحة
يدخل محمود وسحر وحسان إلى الفيلا ليجدوا المشادة الكلاميه بين الجميع
ليقف الجميع مندهشا عند رؤيه سحر ......يتبع
•تابع الفصل التالي "رواية الهروب" اضغط على اسم الرواية