رواية رهف الفصل الثالث عشر 13
رواية رهف بارت 13
رهف بهدوء: يعني ادهم جاي لحد هنا بعد ما اتجوز عليا وبعد ما طلقني عشان يقولي نرجع وانا همشيه مكسور الخاطر ياجدع دي مش اخلاقي
ادهم بترقب: يعني هنرجع
رهف بسخريه شديده: نرجع اه نرجع ومنرجعش ليه امشي يادهم بكرامتك احسن ماتمشي من غيرها
ادهم بعصبيه شديده: ماشي يارهف انتي هتندمي على كلامك ده
رهف بسخريه: وانا عايزه اندم يا ادهم
ادهم بصلها بعصبيه شديده ومشي
يحيى بفخر: جدعه
رهف ببسمه: يستاهل
مامتها: خش يابني معلش ده ادهم طليق رهف
يحيى: اه مانا عرفت من كلامه
مامتها:طب اتفضل خش
يحيى ببسمه: انا كنت جاي عشان اخد ميعاد مع والد رهف
رهف بصدمه: تاخد ميعاد مع بابا ليه
يحيى بسخريه: لا عشان اطلب ايدك شوفتي بسيطه ازاي
رهف: طب وتاخد ايدي ليه
يحيى: هاكلها
مامتها بضحك: حاضر يابني خد رقم والدها وكلمه
عند ادهم روح شقته وهو على اخره دخل لقا سلمى قاعده على الكنبه مستنياه
سلمى اول ماشفته قامت وقفت: ادهم استنى انا عايز اتكلم معاك
ادهم بحده: انا مش عايز اتكلم ياسلمى
سلمى بعند: وانا عايزه اتكلم يا ادهم
ادهم بعصبيه: انتي عايزه ايه
سلمى بعصبيه شديده: انا عايزه اطلق يا ادهم
ادهم خد نفس عميق بعصبيه: بصي يابت انتي انا قولتلك مش عايز اتكلم صح غوري من وشي بقى
سلمى بعصبيه شديده: طب لو راجل طلقني يا ادهم
ادهم اتجه ليها بعصبيه وضربها بالقلم بقوه لدرجه انها وقعت على الارض وللاسف راسها اتخبطت في حرف التربيزه
ادهم بص عليها بخضه عشان لقا الدم نازل من رأسها: سلمى انتي يابت ياسلمى
مفيش رد
ادهم بخضه لف عشان يخرج لقا واحد ومراته واقفين بيبصوله بخوف شديد
عند يحيى مشي من عند رهف
وبعد مده وصل الفيلا ودخل لقا مامته قاعده هي وباباه ك العاده
يحيى ببسمه: مساء الخير
مامته وباباه: مساء النور
يحيى قعد بهدوء: انا هتقدم لرهف
عايده ببسمه: وانا موافقه
يحيى بفرحه شديده: بجد
عايده بفرحه عشان شافت فرحة ابنها: اه وكملت بجديه بس انا عندي شرط
يحيى بترقب: شرط ايه
عايده بجديه:......
يحيى بصدمه شديده: ايه
•تابع الفصل التالي "رواية رهف" اضغط على اسم الرواية